Ти уствари сакаш некој да те чува и издржува оти "така треба", не сакаш да се мажиш за него оти го сакаш. Да го сакаше, ќе му речеше еве дојди кај мене ќе живееме. Кога некого сакаш, секоја прилика ја користиш да сте заедно. Еве во мојата ситуација, станот се уредува претежно од мои пари оти поголема плата земам. Па живи здрави да сме, најмалку битно кој колку дал, на крај е битно да имаме нешто наше, рај, да сме сами и убаво да ни е. Едит За 5 члено семејство да живее удобно од една плата, во денешно време, таа плата треба да е најмалку 1200 евра. Ти толку земаш? Ма и тоа е малку
Советиве ви се стварно, човек да не побара совет Нема ништо лошо да сакаш на било која возраст да си во брак. Дали сакала на 21, дали на 50, нема никакво правило. И што е лошо на 27 да се омажиш. Да го имам овој памет и јас би тогаш. Ко демек нешто повеќе ќе направиш за себе ако чекаш. Јас повеќе направив од кога сум во брак и од кога имам дете. Едноставно добив поголема мотивација да одам напред. Не ради менопауза, може и на 20 години да имаш проблеми, туку па и зошто да не дочекам да видам како ми изгледа детето на старост. Мене искрено ова движење во денешницава што веќе сите го правиме, не ми се свиѓа. Ќе чекам. Што ќе чекаш, лото да ти падне. Ќе патувам. Па можеш и во брак и со деца да патуваш. Ќе правам кариера, можеш и така да правиш кариера. Не се тие работи пречка, туку себичност е во прашање за сопственото време. Што е и легитимно. Барем си свесна дека ти си на прво место. Друго, мислам стварно ми е дебилно како женско јас да клекнам на колена и да го запросам. Во право си е за тоа. Кај глумиме и жени и мажи и мајки и тетки и кариеристки и домаќинки и се во едно, па за едно мочано запросување, уште тоа да го правиме. Не ми е мене работа да клечам, на друг му е. Ако тоа му е тешко, нека си тера ергенски живот или нека стриже друга овца со години. Советот ти е, барем од мене, ако толку сакаш да си во брак, ќе си разговараш пак и ќе си дадеш ултиматум. Па он нека му ја мисли. Сепак тоа е твоја желба и ако он не се носи со твојата желба, тие ти се опциите. Или седиш и го чекаш Годо или ќе си најдеш друга љубов на иста бранова должина. Бидејќи никој од нас тука не може да дојде да му каже, оди проси ја. Колку што тебе ти е силна таа желба и тој треба да ја размисли, можеби и ти треба да размислиш која пак е неговата желба. Ако не најдете пресек, ете ти го одговорот. Со сила ни едното ни другото не бива. Ете така.
Абе претеран феминизам не е на арно. Денеска ќе ги просиме мажите, а утре ќе треба и улошки да им купуваме.
Мерло всушност американските филмови се тие кои ги наметнаа новите стандарди. На неверојатно патување, евентуално "битен" настан како Нова година клекнува мажот на едно колено задолжително со прстен кој чини најмалку "5 плати". Конзумеризмот на дело, што повеќе да се потроши, да се направи моментот спектакуларен како да не е доволно фактот дека ќе се мажиш за човекот на својот живот. Добрата комуникација е решение за многу проблеми. Не да го запросиш ама можеш како што напиша овде да му кажеш дека сакаш во најскоро време да се мажиш и што мисли тој за тоа 2026 година да се венчате. Ама зошто да биде едноставно кога може да биде комплицирано......
Па ко за пол кој важи дека не трпи жени, не сака да се жени, и се жени оти така мора а и да има која да го испере и исчисти, ја да го молам за брак а камо ли да го ПРОСАМ ќе си ја прашам. Не викам дека ги нема поединци што се асални и од коа биле запросени, али тоа се статистички грешки. Кај и овака се тешки комплексаши со синдром на мало куре и синдром на метро и жилет висина, уште овој комплекс да им го туриш и сме го обрале бостанот. Да праам муабет за брак, да работам, да делиме живот и леб ок, али он да запроси, а она да раѓа е сасвим у ред. Мислам не е некој екстремизам според мене.
Никому не му е работа да клечи, освен ако не си средновековен витез кој бара рака на благородничка. Татко ти клечел кога/ако ја просел мајка ти, или дедо ти баба ти? Ова е буквално филмање, без историски ниту културолошки контекст, оти така било на некое стори последниве години. Ако сте толку по традицијата, автентична, оди мажот кај машки член од твоја фамилија и се договараат за колку златници ќе те дадат. Од златниците бар некој ќар имаш, имаш жив капитал во рака кој можеш а)да го како обетки или околу врат б) да го продадеш во лоши времиња ц) да остане за твое потомство. Ама не ви се свиѓа тој филм. Најдобронамерен совет- пошто од некои филмови се пати- жена во денешно време треба, ако може, да има барем свој капитал. Да не ја продаде сопствената куќа, за да инвестира во спрат од свекрва. Пошто се знае, маж е да биде главен и ќе се грижи за неа, шо ќе и имот на жена. Да не биде од филм- плачка. Толку, другото whatever rocks your boat.
Да де, ќе ја читаме после у Снаи и свекрви како вештерката им се качува на спрат, како ѝ се меша, како девери и золви доаѓале на спратот кај свекрвата ама пуста гордост нема да ѝ даде да иде у своја куќа у свој мир да седи. Ако сакате некого, не чекате САМО на него. Он да купуе дом и кола и да планира све. Тој шо го сакате, со него едвај чекате да имате дом, да патувате, да све. И секоја минута ја користите за тоа. Ако ве боли гордоста да потегнете први, ондак не сте за партнерство. Живејте си сами. Фмп И не барајте нешто што не можете сами да го понудите.
Нема ништо лошо во таа да сакаш да се омажи и да имаш деца. Ама важно е и тој што сака и кога е спремени. И ти рече дека сакаш он да те финансира и да може да издржува семејство со 3-4 деца, може нема толкава финансиска моќ во моментов. Може нема доволно за таков прстен каков што сакаш ти. Скоро излегол од факс, една година само работи.. Подржувам фемизам ама некогаш е претерано, не е веќе ни феминизам.. Незнам зошто очекувате секој маж на 20 и некоја год да има и куќа посебно и да може финансиски да се грижи за цело семејство, плус дома да работи, да чува деца, да ви купи прстен онаков каков што вие сакате. А што нудиш ти? Имаш куќа твоја на 20г? Не работи секој за 2000 евра па од година стаж да може се да постигне, на некој не му се насмеала среќата.. А може не можел да работи во тек на студиите, не може секој да издржи и факс и работа, ако е машко и тој се измори.. Морало да те запроси незнам каде со незнам каков прстен.. А тој од тебе да побара 10 деца да родиш?
Леле споредбава Да родиш 10 деца споредено со еден мал момент на внимание Се повеќе ги спуштате критериумите под превезот на феминизмот а уств тоа не е ни феминизам, демек ако ме побара за жена клекнат на колена со дијамантски прстен помалку феминистка ќе сум?
Епа ако не, се роботски да правиме во животот. Сакаш да се земеме, сакам. Нема прстен, нема ништо, директно во матично по папучи и маица за спиење. Мислам стварно се иде во денешницава во крајности и губење на секаков сенс за моменти. Нека не ти клекне, не си го сликај детето пошто направило 6 месеци, не купувај торта пошто тргнало во прво одделение. Што мора да славиме и да градиме спомени. Да се умре мора само. Ништо друго. На крајот од краиштата, тоа е твој живот. Ако сакаш опсипи го со сивило и една рамна линија. Јас си сакам, еве нека биде и филмање според тебе, романтика. Ко многу да барам. Да клекне, да купи прстен. Бре, го расчеречив. Ако тоа му е тешко, можам да замислам другото потешко колку уствари тешко би му било.
А што ако нема пари да и купи со дијамант и да ја одведе некаде на скапо место? Традиционалното воспитување не ни има запросување само венчавка и свадба. А исто така патријахалното воспитување зборува за тоа дека жената треба да седи дома, да биде домаќинка.. Ако излегуваме веќе од ова патријахалното воспитување треба целосно да излеземе. Што мора мажот да е должен да обезбеди куќа? Ако има женат веќе посебен дом (без разлика од каде и е заработен или наследен) може и таму да живееме. Кој има подобри услови кај тој, ако нема никој ништо заедно ќе обезбедиме не е важно кој ќе вложи повеќе. Неможеш да очекуваш од некој што работел само една година да може да обезбеди посебен стан, во меѓувреме да закаже запросување некаде надвор, да купи прстен.. Ако те сака да ќе се потруди да ти го направи тоа запросување посебно и незаборавно, ама не можеш да очекуваш луксузно да е тоа ако знаеш каква му е финансиската состојба. И тоа не поради тоа што така треба, џентлменски е тоа.. Исто важи и за обврските после дома ако е заеднички дом, ако се заеднички деца заедно се грижиме и за домот и за децата, не може да остане се на жената или да очекуваме да е жената наш готвач и да знае се да зготви.. Нормално е мажот кога ќе има физички потешка работа да ја врши тој исто не затоа што така треба, туку затоа што физичката градба му е таква..
Пред да излези темата од контрола (зошто полека оди натаму) ве молам одете во соодветна тема каде би зборале за живеење на партнери во заедница или кај жената, феминизам и сл. Неќам да дојди ситуација да треба да бришам. Темава е за совети. Фала.
Мене лично не ми е.. Сметам дека треба да живееме таму кај што на двајцата ни одговара. Можам јас само да предложам да живееме кај мене, ако таа не сака( дури и да живеам сам) ако на неа не и одговара локацијата ќе бараме заедничко ново решение.
Па и вие сте буквалисти што се трескате од земја на тоа што кажавме таа да го побара. Никој не рече да клекне на колена пред него, туку да биде практична, оти животот е краток. Знаеш, вака се' може да е ок, да тераат до недоглед, демек се на иста бранова должина, таа упорно ќе си чека и ќе чека тој да ја запроси, а тоа може и никогаш да не се случи и оп троп, животот во чекање поминал. Ама деца сте, ќе сфатите кога ќе пораснете.
Од дрвјата не ја гледаме шумата, ама у реду- дефинитивно, рецептот за одличен маж и брак е он да клекне Whatever rocks your boat
