Ејјјј више со ова жалопојкиве напорни сте значи. На 25 години колкаво дете треба да имаш ме интересира? Дали бебе или накај школска возрст? Живејте бе живот аман, каков таков, ваш е. Од жалопојките никој аир не видел.
Најди некое ново хоби кое не е само зад екран, излези надвор. Излегувај почесто не мора со некој можеш и сама. Не одиш на работа, факс? По цел ден си дома? Ти сакаш некој дома од фрижидер да ти искочи или да ти тропне на врата и да ти каже "Јас дојдов, дали сакаш да сме во врска". Можеш да најдеш некој и на 15 и на 30г.. Не си престара за ништо, имаш време и за деца и се.
Одам на работа, но само тоа. Лесно е да кажеш живеј го животот, но во пракса тешко е да го постигнеш тоа кога сите околу тебе се во брак и сѐ околу тебе се сведува на тоа. Моите дома буквално глава од ѕид лупаат пошто сите се омажиле а јас сум останала, па и нивниот терет го носам на грб. Не се жалопојки, баш би ми било мило да слушнам некоја што ете успеала да живее среќен живот во ваква ситуација како мојава.
Леле девојче, 25 години имаш, немаш 55, а и да имаш и толку де, не е работата само да се омажиш со првата прилика, па после да си чукаш глава, не ти треба никој за да си среќна и исполнета, најди си хоби, вежбај пример, направи нешто за себеси, запиши се на некој курс, ако си во близина на друг град оди прошетај и таму, ќе стекнеш пријателки за кафе барем, тоа сигурно. И не треба со рекла казала муабети да се замараш.
А зошто да не можеш да живееш среќен живот? Среќата не е зависи од бракот, има луѓе кои што не се во брак и се дупо по среќни, има и оние во брак кои што цел живот седат во тој брак несреќни. Има многу повеќе во животот од брак и деца. Не може да ти запре животот и да се затвориш дома само затоа што немаш партнер.
Добро де, еве некој го афектира кога е опколен со успешни луѓе, а тој тапка во место. Некој е афектиран кога околу него сите имаат пари, тој нема. Некој е афектиран кога сите имаат љубов, а тој нема. Чувството на осаменост нема старосна граница. Сосема и се валидни чувствата. Еве ќе шета, со кој? Сите и се во брак со деца. А пријателства после школски денови се толку транзиторни, што навистина се ретки тие тек што допрва се спријателуваат, освен ако имаат исти интереси. Не е така баш лесно. Јас не знам што совет да дадам, во мое време различно се бркаа дечковци. Ваљда треба да се поактивира на социјални мрежи. Тоа е. Иначе со седење дома и ништо не праење, ништо нема да се случи.
Малечко место, постари сфаќања.. Кога се породи снаа ми, татко ми урлаше дома пошто сите деца имале а јас сум останала така како крава на 25 години, наместо да му е мило. Цел живот сум се дружела со другарки, мало место и сите се дружевме една со друга, сите се омажија, буквално сите до една освен мене, и сега сите ме гледаат како грев, дури и една од нив ми рече жал ми е за тебе, ќе ти барам дечко јас. Лошо е кога си така гледан како црна овца, како да си го разубавам животот во оваа ситуација? Хоби како би помогнало на пример, не знам.. Никогаш не ќе замислев дека ќе останам единствена без никој во животов и ќе бидам на овој начин гледана од сите. Да, и јас сум со тоа сфаќање дека љубовта нема граница на години, и 25 е сеуште младо, но тешко е да си среќен во ваква ситуација. Можеби да имав барем еден, двајца како мене ќе беше полесно. Сама во ваква ситуација е ужасно.
@ArabellaStarfall , ја притиска околината очигледно, мисли како сите така и она треба. А и не знам кој се тоа сите, ко мислиш сите на тие години веќе семејства свои имаат. Лошо е што очајува. Ништо не се постига на тој начин.
Постојат многу места кај што може и пријатели и потенцијални партнери да запознае, а да не е преку со мрежи и сама да излезе. Да почне да спортува, трчање, теретана.. Може куче да си земе, па да го шета.. Може во црква да почне да оди.. Може колеги од работа да покани на кафе не мора кој знае колку блиски да се..
@Sweetie444 Според мене, Имаш еден живот и наместо да си го живееш како главен актер истиот, ти велиш тешко е да го живееш бидејќи сите околу тебе се во брак? Make it make sense. Ти со тие луѓе си легнуваш во кревет, доручкуваш, слушаш музика или како, зависиш здравствено од нив, па е тешко? Не посакувај нешто што го гледаш во туѓиот двор, додека стварно не си го добила, бидејќи работите никогаш не се така како што се чинат, особено не па денешните бракови Советот е дека мораш да работиш на себе многу и да си ја смениш околинатa на влијание. Што ако дома така велеле, големо чудо. Игнорирај! Ако можеш и пресели се Мораш да се сакаш многу повеќе, да си инвестираш во себе, да си го пополниш времето квалитетно и само со ваква правилна енергија ќе си го привлечеш тоа што е вистинско за тебе, вклучувајќи го и вистинскиот партнер. Бидејќи ако си очајна, се споредуваш и психички се тепаш самата себе, бргу ќе привлечеш работи и мажи кои само ќе ти го направат животот помизерен
Да, околината ме притиска, тоа што сум единствена црна овца останата сама. Ме жалат луѓево, во буквална смисла. Сето тоа ствара осаменост, затоа што немаш со кој да излезеш, да направиш муабет, да патуваш.. Тоа ми беше целта на постот, осаменоста и како да се справам со неа во ваква околина..
На нивните желби им нема крај уште немаш влезено во loop-от и подобро, после ќе биде кога дете, па зашто не две итн итн. не се замарај со себични личности.
Во помалите места менталитетот е посебна приказна. Сум била по свадби се 23-24-25 год. дел од нив се уште недипломирани, ама стан обезбеден, свадба платена од други нивно само да се појават и побрзо да се скрасат, друг/друга да не им украде. Ај што пола од овие бракови се тешка грешка, ама што ќе речат во малото место нажалост побитно од се. Друго да се шушне муабет за тој/таа по некојси замислен основ сите почнуваат заобиколување. Да од култура ќе те поздрават демек во стилот секој со секого си живее, ама да те дружат тешко. Совет до членката да прави тоа што искрено ја исполнува, да цели кон нешто што вистински и ја полни душата со позитивна енергија и секогаш да не идеализира врски/бракови често не е се идеално во нив. И подобро сама, среќна и исполнета отколку да се исполнува нешто што е наметнато и клише. Се си доаѓа на вистинското место со тек на времето.
А зошто само не се преселиш сама да си живееш макар и под кирија, можеш и во друг град? А и да имаш деца секогаш ќе се најде некој да ти каже што ти фали.. Ете мене една рандом баба ми кажа како девојката моја не била за мене затоа што сум бил висок требало да најдам некој по висока, поради мене високите девојки ќе останеле немажени и што сега треба да ја послушам?
@Sweetie444 Можеш и да посетиш психолог, ако мислиш дека би ти било потешко сама да изградиш цврста самодоверба и посилна психа. Ама дефинитивно веќе не барај изговори зошто подлегнуваш на притисоците од околината. Сама одлучуваш како ќе се чувствуваш и што ќе прифаќаш. Нивно е што притискаат, твое е да не ги перцепираш. Плиз, 2025 е, мало или големо место, people talk always & forever, зошто им се тресеш на вакви будали? Да знаеш дека можеш да си 25, омажена со 3 деца во првооделение, да работиш и да готвиш и да си најубава и најдобра и пак ќе се најде некоја Славица која ќе рече дека џабе ти е сè, бидејќи нејзината Славица Џуниор има 5 деца и сите се на Хардвард Значи пронајди си го своето "Јас" кое си го закопала таму некаде во себе и почни да го користиш
Обавезно, ти па како не си ја послушал до сега? @Sweetie444 не може никој на светот да те сожалува ако првично ти самата не се себесожалуваш. Еве пример една познаничка ми вели те сожалувам...јас поима немав дека така и сече кликерот. И кажав дека поима немав дека до толку се потресувала на тема која мене лично не ме засега на начин на кој неа ја засегнал во туѓо име. Ликови со празни животи ми се само изгубено време и ако порано сум премолчувала сега им го покажувам местото, па се држат понастрана. Биди среќна со своето и сите нека се со своето. Спомнаа погоре притискало ова-она, не притискаат личностите туку желбата да се поистоветуваме со нив, нивното, туѓото без да знаеме дека можеби тоа не е за нас. Исполнета личност нема време и простор за тоа, вложува во себе, размислува и работи на друга фреквенција. Со тоа се менуваат и креираат нови животни околности.
Немој да дозволиш околината да ти го искреира животот што не го посакуваш, баш заради тие притисоци и коментари. Седни и размисли убаво што посакуваш од животот и постави си цели и исполни ги. Ама тие работи и желби што ги посакуваш нека доаѓаат од твојата душа, а не од коментарот на другаркати, таткоти или стрина ти. Твоите чувства се нормални кога живееш во таков притисок од околината. И јас ги гледам секој втор ден како се мажат, раѓаат второ дете па нек им е со лесно ми е гајле мене шо јас не сум уште омажена( помалце едно гајле) има време за се ако се има желба. Побитно е партнер да најдеш што е на место и што ќе ти одговара на тебе,а не да направиш фатална грешка од брзање само да не останеш покуса да ги исполниш општествените правила и норми. Секој има различен пат во животот и тоа е сосема во ред. А, осаменоста и не толку лоша кога ќе размислиш, има големи бенефиции за развиток на твојата личност. Отргни ги туѓите гласови во твојата глава и почни вистински да се слушаш себеси.
@Sweetie444, малце вака директно ќе ти кажам ама фамилија и другарки што лупале глава од ѕид, те сожалуваат и тако даље, не ти се ниту другарки, ниту фамилија. Појди од тоа, дека они НЕ се во право што ти вршат притисок и затоа нема ни ти зашто да се осеќаш лошо и неисполнето ради ова. На другите во животот нема никогаш да им угодиш, ама никогаш. Секогаш некој ќе ти најде маана, колку год да бидеш идеална Ако не си го запознала вистинскиот, значи уште не се појавил. Не знам колку излегуваш, на работа како ти се односите, али твое е да речам да ете се дружиш со прави луѓе (не ко овие што те жалат), да си живееш како ти се осеќаш најубаво, без да форсираш и брзаш ништо. На крај на денот, иако ти се чини страшно да си сама, поарно сама и касно омажена него со погрешен партнер. Страшни хорори се дешаваат оти жени седат во врски и бракови заради комшиите, така да верувај ми, самотијата и не е толку страшна како што мислиш. Јас и сама одам по некои јавни настани, еве пошто сум рекреативен тркач, имам и така запознаено луѓе али моево чисто на муабет останало. А ти зависи каде сакаш да излегуваш ама ти кажувам, и сама да отидеш некаде за да запознаеш луѓе, скрос нормално е.
Прво, најди си стан и работа во друг поголем град. За да се тргнеш од заостанатите сфаќања на твоите дома. Друго, смени ги другарките. Чим те жалат шо не си омужена, не ни ти се другарки. Ма одјеби ги сите и терај патот, живеј си го животот.
