Најсериозно, смени ја средината. Не мора ни физички, барем умствено почни да се изложуваш на други ставови кои нема да бидат...ова. Треба да се опкружиш со луѓе на кои не им било цел на 18 години да се омажат и тоа да им е секојдневието. Не знам дали работиш нешто и каде живееш, ама можеш да почнеш барем со некаква мала промена. На пример некаква независност од твоите, барем во советите за твојот живот. Крава на 25 години зашто си немажена? Немам коментар, тоа не треба ни да го перцепираш како звук колку е заостанато. Инаку и јас сум твоја возраст и мене ова што го пишуваш ми е многу страно. Не те осудувам што се осеќаш вака, нормално е кога си под таков притисок, ама не смееш ни да дозволиш да попримиш менталитет на 75 годишна вдовица. За твое добро, стварно не очајувај.
Девојче, те замолувам да си најдеш некое хоби и смени го друштвото. Немаш потреба да се осеќаш вака, тоа ти зима енергијаБило што запиши се на спорт, курс за странски јазик, хор, свирење инструмент, глума. Има прекрасни активности што можеш да ги правиш во текот на денот. Зошто да си несреќна поради другите? И да се споредуваш со нив? Искрено, ми е жал што се чувствуваш ужасно. Но, млада си уште, ќе си најдеш некој. Трпение треба и сеуште не си го пронашла вистинскиот и не е страшно тоа, нити е срамота. Уживај во животот. Мој совет е: Не се споредувај со други - битно да си ти среќна
Барај стан под хитно и отсели се, чим идеш на работа си финансиски независна. Инаку ништо нема да се смени, за жал! И редуцирај го контактот со нив, се гледа дека твоите психички те ставаат под притисокдо нив е проблемот. Зошто си го дозволуваш ова? Доволно си зрела да одлучуваш за себе. И нека престанат твоите да се понашаат како да си мало детеколку се нервирам со такви прости луѓе (извини вака) И шо сеа?! Ќе пропадне светов. Колку страшно, сите биле мажени само ти не! Ај трк првиот што ќе го сретнеш На улица да ти стане маж и однеси им го дома. Бог да чува. Еве мајка ми знае дека не ни размислувам да имам деца. Нема ни да очекува толку, ти одлучуваш кажа. Многу си е кул женатаНе правеше драми како твоите дома!
Не се преоптеретувај со тоа и не потпаѓај на туѓо и домашно влијание, бидејќи така само повеќе стрес ќе имаш. Не знам колку години имаш, но и да си над 30, не се оптеретувај до толку. Секогаш оди со позитивна мисла, биди расположена, дружи се со луѓе, запознавај нови и уживај во животот.
Познавам едно типче сака да се жени што поскоро. Оди на работа, па во кафана сака да пие, редовен е и во кладилници и казина зашто сака да се коцка. Прашај го татко ти што мисли за типов ако одобри да средиме работа /сарк
@Sweetie444 Тебе околината ти влијае, ти ствара притисок и веројатно успеале во намерата да форсираш нешто што не е толку едноставно. Не е само да се омажиш, не е само да најдеш партнер колку да не си сама, туку поентата е и да го најдеш и вистинскиот а не првиот што ќе ти симне звезди и готово, тој е тој. Кога ќе дојде вистинскиот, кога ќе кликнете, се ќе си дојде на свое место а до тогаш цени си ја својата слобода. Велиш дека имаш работа што е супер што си финансиски независна и не зависиш од други, и ќе те советувам како што те советуваа и другите: Замини си од таа токсична средина додека не те уништат, пресечи контакти, поработи на твоето здравје, и игнорирај ги коментарите од околината. Прочитав дека си од мал град, и јас сум, и знам како ти е, мал град малку повеќе затуцан менталитет со заостанати размислувања. Јас одамна престанав да ги слушам, воопшто не посветувам внимание и си терам како сакам со мојот живот. Ти управуваш со твојот живот, не околината.
Потполно те разбирам. Не си единствена, многу луѓе се осеќале така и минувале низ ова. Би ти рекла да не се споредуваш со другите и да не се замараш толку која кога се омажила, пошто сите ние сме различни и не го живееме животот по исто темпо. Некоја се омажила на 18, некоја на 25, некоја на 55 итд, сѐ си е тоа океј, сѐ си е нормално и сѐ во свое време што би се рекло. Луѓето секако ќе зборат, што и да направиш, пак ќе се најде некој што ќе има нешто лошо да каже. И ја сум на твоја возраст, и колку и да се осеќаме некад ко да сме ,,престари" верувај дека цел живот е пред нас и ништо не е изгубено. Искористи го тоа време додека си сама да се пронајдеш себеси, да откриеш што те прави среќна, што те исполнува, било каква физичка активност, хоби, било што. Нешто со кое ќе ти биде исполнет денот. И колку и да звучи клише, што е твое стварно ќе си дојде, ама мораш и ти да се потрудиш да го пронајдеш, да не се откажуваш, да не се затвараш во себе и да им дадеш шанса на луѓето. Како што ти кажаа и погоре, нема ништо лошо во тоа да искочиш и сама да се прошеташ за да запознаеш луѓе. Со седење дома ништо не можеме да решиме. Ти посакувам среќа
