Ма денес свашта има да незнае човек дали некој лаже или е озбилен. Нема ништо да ме чуди и да е вистина, а може и некој психопат си се смее сега. Тоа е, се вика немање свој вистински живот па сега ќе пишуваме глупости по форуми.
Вие мислите дека се смеам,ама срцето ми се кине.Како и да не ви замерувам зашто знам дека има секакви луѓе.А за сите тие фала на советите,мн ми значеа.
Не сакам да изгледам како да имам 13 години, бидејќи имам 21, а се чувствувам и однесувам како бебе. Ми треба некој да ме тресне од земја. Имам врска шест години. Јас и тој сме сосем спротивни, не различни, туку спротивни. Тоа што тој го сака, јас не го сакам, тоа што јас го сакам, тој не го сака и обратно. За се буквално! Порано тоа ми изгледаше прекрасно, бидејќи нели спротивностите се привлекуваат, но сега веќе ми смета. Ми смета кога гледам неколку години понатаму, Боже здравје се разбира во брак. Никако не можам да се замислам со него (не можам да се замислам ни со друг маж, не сакам да бидам со друг, но не можам ни со него). Толку сме различни! Во моментов е заминат да работи во друг град и се гледаме преку 2 недели, се додека не почни студентската година, кога ќе се гледаме еднаш неделно (се разбира, тоа не ми смета, бидејќи се работи за професионален успех, би сакала и двајцата да имаме кариера). Но, јас немам ни доверба во него. Или ајде, многу сум љубоморна. Болно! Ве молам помогнете ми, дајте ми совет! Таа моја љубомора не води никаде освен кон кавга, и тоа без причина. Љубоморна сум на се, на секого, се преопседнав со фејсбук-додавам негови колеги, да видам со кого се дружат, дали има и други девојки (ко небаре ако има ќе биде којзнае што), дали можеби е сликан со некоја (бидејќи пред некое време тој го деактивира фб, под изговор да не сме се карале...). Ве молам за мислење!
^ Самата си кажа дека се однесуваш незрело. Што се однесува до вашата врска.... јас искрено не знам што ти уште правиш во неа. Кажуваш дека ти пречи, дека немате заеднички интереси.... одиш со него од 15 години, оние години кога си требала да се забавуваш со другарки ти си ги поминала со него и врскава како некоја навика ти станала. Навика од која ти е страв да се одвикнеш. Богами, и јас да правам едно исто 6 години, и мене ќе ми биде страв. Ако не ти е убаво, зошто да се мачиш? За ПРОБЛЕМОВ од погоре имам да кажам само два збора: Лиде побегуља
Посесивна си. Мислам дека не станува збор повеќе за тоа колку ти го сакаш, колку што станува збор за тоа дека ти сакаш да го поседуваш, ти, и никоја друга. А ако раскинете, ќе има некоја друга девојка нормално, понатака. И зошто сета оваа врска, овие 6 год. кога тебе веќе ти смета каква личност е (рече ти смета дека сте различни, што значи ти смета тоа што е поинаков од тебе, неговите карактеристики) и кога ти не гледаш иднина со него? Ти се допаѓа да бидеш само дел од една долга врска. Разбирам дека е тешко да се стави крај на една врска во која ти си растена, како дете си ја започнала и можеби незнаеш за нешто поинаку од тоа. Не дека ја алудирам на раскинување (кога ќе се навратам назад си мислам да не им пишав ја овде на сите да раскинат ), туку да застанеш со ладна глава и да си ја преиспиташ врската. Проблемот со љубомората е само твој, и тој ќе ти остане и во односите со други луѓе (доколку ги имаш) во животот, па мислам дека треба да се посветиш себе за да си го надминеш тоа. Доволно самоуверена особа нема да се потценува себеси со мисли дека не го заслужува својот дечко, зашто таквите мисли водат кон љубомора, се потценуваш себеси дека не си му доволна и дека ради тоа може да те изневери. Млада си, немој да направиш грешка со сите овие мисли во глава па да се омажиш за него, кога не си комплетно сигурна во нешто тоа е знак дека нешто не чини, дека нешто иде надолу.
^ Се согласувам со кравче, само ќе додадам - НЕ, спротивностите не се привлекуваат, ма колку и да изгледа тоа интересно на почеток. Во животот ќе ти треба личност со приближно исти ставови како твоите, само така ќе се надополнувате и ќе бидете како едно. Спојлер Да не се разбереме погрешно, не мислам на тоа да се откажеш од своето битие, своите хобија или своите желби, туку она што го сакате за иднината - да биде заедничко. И јас, најискрено, би раскинала со него....заради мене, ама и заради него. Не е фер да го „малтретираш“ на било каков начин, кога сите проблеми (барем вака поставени) потекнуваат од тебе и твојот ум. Смири се, сталожи се, размисли што сакаш од животот, каков маж сакаш до тебе и терај напред. Мораш да си ја подигнеш самодовербата, таа ќе те спаси од љубомората и ќе привлече маж каков што сакаш
Доаѓам со новости.. Од негов другар го дознав бројот, неможев да издржам па му пишав порака..Еве како следеа пораките: Јас: Другарка ти сеуште ти го има бројот и сака да те потсети за тоа. Тој: (Првен ми ѕвонеше но не му кренав, па ми пиша порака): Фала другар Ти пак да не не го слушна телефонот, или на нечујно ти е направен? Јас: Хаха не го слушнав..А ти зошто си ме блокирал на фб (неговото име со „о“ на крајот. пр. Петар - ПерО) Тој: Затоа шо ти ме избриша. Јас: Па ме изнервира тогаш и затоа те избришав. Да ме одблокираш пошо ќе ти ја извадам главата Тој: Како не. Јас: Ок. Тој мене КАКО НЕ ?! Не сака да ме одблокира? Немора! Сега е стварно крај. Пробав да останеме само другари, не бидува. Добро. Чао!
Вака, одсекогаш сум мислела дека тоа што сме различни е супер, бидејќи ние се надополнуваме еден со друг. И навистина одлично функционираме досега во тој поглед (кога би ја исклучила љубомората моја). Но, размислував и во моментов е се супер, но што би правеле ние да сме во брак, да сме 24/7? (морам само пример да дадам: јас легнувам многу касно, тој многу рано, јас станувам попладне, тој станува рано, работите што јас ги јадам тој не ги јади и обратно, не сакаме исти филмови...) и сега ми е океј, бидејќи кога сме заедно наоѓаме заеднички јазик, но како би се усогласиле кога би живееле заедно?! А во однос на љубомората ја напоменав како втор, многу побитен проблем за мене, бидејќи јас сум љубоморна од првиот ден и со кој и да бидам јас ќе сум истата. Велат дека љубомората е одлика на несигурните луѓе.. не сум несигурна, имам премногу самодоверба, преамбициозна сум, но кога сакам нешто го сакам само за мене, ако не можи да е само мое, не сакам воопшто да го имам. Можеби тоа е наследно, татко ми е таков, па можеби карактерот ми е огледало на него... како и да е, сакам да го сменам тоа најбрзо што можам, бидејќи свесна сум дека тоа ме води само кон пропаст со кој и да бидам.
Љубомората е точно реакција на несигурноста кај некого ама кога има потреба и има сомнеж дали е вистински сакана. Инаку ти си посесивна (тоа е сосем друго), секој втор ја имаа таа особина или мана ... Ќе се трудиш да бидеш малку по опуштена и да не се концентрираш само на него и вашата врска. Ако сте еден за друг, што и да се случува ќе бидете заедно.
Збунетост Значи незнам од кај да почнам... Идевме со дечко ми (сега муватор или нешто така) 1 година и 8 месеци и сеа пред 1 месец раскинавме и не бевме во никаков контакт,си го искрши телфонот на интернет не правевме муабет и се течеше нормално. После неколку недели ми се јави од кај другар и си праевме муабет..Бев многу искрена и му кажав со кого си праам муабет,со кого имам излезено. Потоа почнавме пак да се гледаме ама немавме ништо зборувано за врска.. Многу пати ке го прашав што има ново дали си прави муабет со некое девојче или му се свиѓа дали има излезено со некој. Секогаш одговорот беше негативен. Еден ден кога си седевме кај него ми рече дека е гладен и дека ке оди до продавница да си купи нешто. Му реков океј е и ќе го чекам дома затоа што не ми беше добро. Отиде,мене ми беше досадно и го уклучив лап топот и заборавил да се исклучи од фб, се било лага што ми кажал, си правел муабет со сите што му се симпатични и со повеќе се договарал да излезат на кафе,на трчање зависи која како. После го отварам телефонот и одам во пораки и си пишувал пораки со таа бившата,не беа нишо посебни беа најдругарски но сепак од другарство може да почне се. Башка пред да дојдам јас 15 минути он сеуште си бил уклучен на интернет и си флертувал. Кога дојде му го кажав сето ова и почна да ми вика како јас сум била крива јас сум му раскинала и сум правела уште поголеми глупости и јас му кажав дека е точно се но сепак јас бев искрена од првото негово јавување. После ми призна и ми кажа се па дури и дека си размениле 21 смс со таа бившата ама биле најнормални другарски. Го прашував зошто не беше искрен и не ми кажа се и ми рече дека го болеле моите постапки и сакал да види како е некој да те повреди. Што да правам да продолжам да се гледам со него?? Многу пати му имам раскинато за работи кој он смета дека се глупости но не се. И секогаш му се враќам.. Како да не можам без него.. Не знам што ми е проблемот? Многу сум повредена и воопшто не го сваќам ни него ни себе..
Сакам да ве прашам до што ке да е што не се чувствувам среќна со него,исполнета? Т.е. кога сум со него сум среќна, но тоа трае 2- 3 часа, а потоа се чувтсувам депресивно(додуше и сум во депресија)ама не знам како да објаснам.. дечко ми е ок ме чува, ме сака(дури ми збори за брак )ме прифати таква каква што сум... но ми фали нешто...не знам... ми фали постојана среќа. Ма кога ке помислам подобро од самиот почеток сум вака(најмногу заради разликата во годините) и некои ситници.САкам да сум опуштена да не мислам на глупости и да сум среќна со него но не знам како...Страв ми е да не го изгубам( се надевам дека ме разбравте)
ШТО ДА ПРАВАМ? Значи незнам од кај да почнам... Идевме со дечко ми (сега муватор или нешто така) 1 година и 8 месеци и сеа пред 1 месец раскинавме и не бевме во никаков контакт,си го искрши телфонот на интернет не правевме муабет и се течеше нормално. После неколку недели ми се јави од кај другар и си праевме муабет..Бев многу искрена и му кажав со кого си праам муабет,со кого имам излезено. Потоа почнавме пак да се гледаме ама немавме ништо зборувано за врска.. Многу пати ке го прашав што има ново дали си прави муабет со некое девојче или му се свиѓа дали има излезено со некој. Секогаш одговорот беше негативен. Еден ден кога си седевме кај него ми рече дека е гладен и дека ке оди до продавница да си купи нешто. Му реков океј е и ќе го чекам дома затоа што не ми беше добро. Отиде,мене ми беше досадно и го уклучив лап топот и заборавил да се исклучи од фб, се било лага што ми кажал, си правел муабет со сите што му се симпатични и со повеќе се договарал да излезат на кафе,на трчање зависи која како. После го отварам телефонот и одам во пораки и си пишувал пораки со таа бившата,не беа нишо посебни беа најдругарски но сепак од другарство може да почне се. Башка пред да дојдам јас 15 минути он сеуште си бил уклучен на интернет и си флертувал. Кога дојде му го кажав сето ова и почна да ми вика како јас сум била крива јас сум му раскинала и сум правела уште поголеми глупости и јас му кажав дека е точно се но сепак јас бев искрена од првото негово јавување. После ми призна и ми кажа се па дури и дека си размениле 21 смс со таа бившата ама биле најнормални другарски. Го прашував зошто не беше искрен и не ми кажа се и ми рече дека го болеле моите постапки и сакал да види како е некој да те повреди. Што да правам да продолжам да се гледам со него?? Многу пати му имам раскинато за работи кој он смета дека се глупости но не се. И секогаш му се враќам.. Како да не можам без него.. Не знам што ми е проблемот? Многу сум повредена и воопшто не го сваќам ни него ни себе..
Девојче штом ти насекое одиш кога ќе ти се јави тој значи дека ти значи многу или си вљубена во него,а и тој штом ти се јавува на секое верувам дека се работи за љубов.Е сега неговите постапки неможам во целост да си ги објаснам ни јас ама мислам дека тоа го направил само за ти да се нанервираш односно да станеш љубоморна,како што велиш дека ти си му раскинала сака на некој начин да почувствуваш како му било нему пошто ја су 100 посто сигурна дека ти многу му значиш,а дека случајно го заборавил фб уклучен или телефонот дома тоа се само некои машки финти,дај му уште една шанса кажи му искрено што ти сметало во врската и да пробате да го поправите тоа за во иднина,па ако не оди боже мој животот е пред тебе.
ШТО ДА ПРАВАМ? јас мислам дека не би требало да граскинес..сепак не сте биле заедно во тој период ти си била искрена што и како било во тој период но мозеби тој се плачел да ти казе ..како и да е зивотот е доволно суров за да се размислува на секој детаљ.......пусти го срцето....и узивај
ШТО ДА ПРАВАМ? од женкар љубов не добиваш...мислам дека треба еднаш засекогаш да му раскинеш и да продолжиш со некој поарен.крајот значи и нов почеток. поздрави и бакнежи до тебе,се најубаво,прекрасна личност си и го заслужуваш најдоброто,верувај
ah devojki vo posledno vreme nesto cudno se slucuva so decko mi koga i da mu se javam toj e vo kazino vcera probav da razgovaram so nego deka toa ne e vo red i deka netreba parite da gi trosi na rulet i slicni takvi gluposti no toj mi rece mozebi sme dolgo vreme zaedno no ne si mi zena pa da treba da mi kazuvas na sto da gi trosam parite ve molam za nekoj sovet kako da go ubedam deka toa ne e ubavo i deka eden den moze da stane zavisnik od kockata i da izgubi se sto ima.
Гледаш,ти се грижиш за него,а тој како ти се обраќа ,па што ако не си му жена ? Како сака нека ги троши парите,не му зборувај премногу зошто ќе добиеш контра -ефект . Па незнам,разубеди го некако,нека си најде друга занимација,зошто коцката е навистина опасна,а недај Боже да стане зависник ,има сите да страаат по него,а највеќе семејството
toa go znam se nadevam deka e samo eden negov minliv period zosto ova kratko trae mozebi nedela dve a ako prodolzi i ponataka ke mora da baram resenie
Пак јас со проблеми . Вака: Нели јас бев во врска со женкар кој само сакаше да ме искористи и после тоа,пред некое време запознав еден искочивме 2-3 пати ама ништо.Е сега има еден што го знам одамна,учеше кај што јас учам (заврши 4-та,а јас 3-та)и знам дека ме свигаше,и повеке од тоа,тоа беше очигледно,ама ете беше срамежлив и немаше ништо мегу нас,а го знам мн добро дете.И ете изгледа собрал храброст прееска ми се јави утре да сме се виделе (инаку не сме искочиле заедно).И знам дека уште има чувства спрема мене.А баш овие денови сум така несрекна,се ми е преку глава (имам кажано во темата Сдк).Но јас спрема него не чувстувам таква љубов.Дали да излезам со него,а знам и дека ке ми понуди врска и дека ке се смуваме.Дали да идам со него? Знам дека ме сака и некам да му давам лажна надеж,ама ете некако чувствувам потреба да бидам со некој кој стварно е добар и стварно искрено ме сака.Епа девојки што викате вие?? И да овој е едествениот кој ме почитува (зборам за школо,малоо) и секогаш ме бранел од сите,мн е добар.
^ Иди, ако не сакаш ништо со него можете чисто другарски, и од кај знаеш може ќе се јави некоја хемија на тој состанок... Ама ако не чуствуваш ништо не прави ништо со него, зошто после уште потешко ќе му биде, кажи му дека тоа е чисто другарски состанок, барем и дечкото ќе си знае на што е... зошто и јас така цело време трчав по женкари, и секогаш останував Спојлер со ... во раце .... Имав еден другар, ама не ме привлекуваше, ама откако почнав да се дружам интензивно со него, се заљубив, ме привлече како размислува, неговиот карактер, имаше скоро се што барав кај едно машко Зошто да не му дадеш шанса и не отидеш на состанок, не знаеш како ќе се одвиваат работите
