Љубовни проблеми и совети

дечко,не си направил којзнае што лошо,ќе ти прости но никако немој да ја лажеш,сепак не е убаво .ќе и ја кажеш вистината дека не си и рекол да не ја загрижуваш и вети и дека повеќе нема да правиш така!
може да се гледате повеќе за викенд,аман живејте си ги најубавите години со друштво не уште од сега на сериозна врска да мислите.а за тоа што нејзините родители не ја пуштаат многу да излегува,не можеш да сториш ништо освен да го почитуваш тоа.

 

Се заљубив и тоа многу во еден школски, веќе имам пишувано за ова.
Но ништо не оде напред ни тој не напраавил некој чекор а ни па јас. И двајцата сме многу срамежливи и тоа е најголам проблем. Јас веќе не можам да издржам да не бидам со него, тажна сум постојано. Сите ми велат (една братучедка) заборави го не го сакај тој не те сака, како они да зборувале со него и да знаат дали ме сака или не, колку сум само изнервирана од вакви луѓе кои уште повеќе те прават да си тажна. Пред некоја ден зборував со другар му кој шо седе до него така кратко зборување беше и сега јас зборам со него а тој ме гледа цело време така како подоко и ми се смешка и јас само вака му се насмеав, и си заминав, ама така интересно ме гледаше шо ми го стопли срцето, уфф. Слично ме погледна и следниот ден.
Секоја ден се повеќе го сакам но ете незнам дали ќе се случи нешто помеѓу?
Јас барам од вас совет како да му се приближам или како да дознаам по неговите постапки дали чувствува нешто за мене или не?
Благодарам однапред!

 

Хмм викаш ти е школски, па немаш повеќе од 17 години сигурно. Сега не би сакала да пишувам како на тие години мозокот лета, па мислиме дека сме заљубени, а всушност тоа не е љубов туку некоја фаза на заљубеност, бла бла бла. Ама ете како и секој тинејџер на тие години(и како јас што сум размислувала на таа тема) така и ти размислуваш за тоа па и бараш совет. Е сега, прво ќе те прашам:
Како ја дефинираш љубовта и што очекуваш да направи тој за тебе ако е заљубен?
Мислиш ли дека ако е заљубен треба тоа да ти го покаже?
Би требало да знаеш дека машките на тие години и се понезрели од женските зошто малку покасно созреваат, а и нив мозок им лета, а плус и сакаат многу работи да пробаат тогаш, е сега има и типови што се фраери па мислат дека секоја можат да ја имаат и се пуштаат секаде кај што ќе стигнат и на секоја на која ќе наидат или се повлекуваат т.е не превземаат ништо дури и некоја силно да им се допаѓа.
Значи најверојатно тој твојот во кој викаш дека си заљубена спаѓа во вториот тип на тинејџери на кои изгледа не им е до врски и до заљубувања(веројатно има интерес за други нешта, а не за женски), па така да малку е потешко да очекуваш тој нешто да превземе.
Со оглед на тоа што ти е школски имаш многу начини како да му се приближиш, значи можеш да го прашаш нешто поврзано со школо или да истражуваш малку повеќе за него ако има омилен фудбалски тим или некое негово хоби на пример да го прашаш нешто повеќе за тоа. Најважното е да пронајдеш теми за кои ќе можете да зборувате заедно, за да не ви биде досадно, секако нема да му зборуваш за тоа какви клипови на јутјуб си гледала за правење на нокти ќе гледаш да станете прво пријатели, а после тоа ќе видиш самата како ќе се одвиваат работите, после ќе биде полесно и сама ќе знаеш што треба да правиш.

 

Lux ти благодарам за твојот совет предобар е.
Па мислам дека ако е заљубен во мене не би ја покажал љубовта, бидејќи е многу срамежлив и повлечен, инаку да ќе го направ тоа и ќе почнам да зборувам со него,знам дека многу гледа фудбал, па така да можам да отворам тема со него за фудбалот.
А што да правам ако е вториот тип на машки кои што не се созреани и не ги интересираат женски во животот, јас навистина сум заљубена во него, јас за жал мислам дека по однесувањетое е од вториот тип на машки, кои не се интересиратт многу за женски, нему му е важно само учењето, а и како што слушнав дома нешш имал проблеми, како шо слушнав

 

ZABRANETA LJUBOV

Zdravo! Ke ve zamolam za mislenje dali e pravilno ili ne toa sto mi se slucuva?vaka znaci jas imam dete 3godisno no go gledam so moite roditeli celi 3 god bidejki negoviot tatko koj ziveevme zaedno do pred da se porodam zamina vo zatvor od raganjeto na sin mi.taka okolu edna god odev vo poseta se gledavme so decko mi no imavme mn prob mn bese ljubomoren ne me ostavase ni na kafe so drugarki da izz i resiv da se razdelime i toa i se sluci.veke 10 meseci ne sme vo kontakt nikakov no jas pred 9 meseci zapoznav eden decko koj e mn dobar vo sekoja smisla dobar.pocnavme vrska i se preubavo ni odi mn se zasakavme i dvajcata sme rodeni eden za drug vo ovie 9 meseci nitu ednas se nemame skarano za niss toj ne odi so drugi osven so mene vo najteskite momenti toj bese do mene i sekogas mi dava potik za mn raboti no problemot e sto toj ne mozi da ostani so mene zaradi sin mi bidejki mi kaza deka mu e strav deka ke bidi kako tatko mu i ke trgni po losi patista i ne saka da snosi takvi prob no od edna strana mi veli kako nema nikogas da me zaboraj i cel zivot ke me saka a toa go ima i dokazano mn pati ve molam za sovet nekakov mn mi e tesko osekam kako zivotot da mi e srusen mn se sakame a nemozima da bidime zaedno ve molam kazete dali gresam ili treba da prekinam zasto nz sto da pravam nz sto e najpravilno.

 

па веќе еднаш со љубовта си пограешила, како и да е сега треба да бираш меќу детето и друг, според мене ке направиш глупост ако го оставиш детето- што ти гарантира дека тој толку многу те сака кога неможе ни твоето дете да го прифати а камо ли па нешто повеќе.

 

Не знам колку со моите години сум компетентна да дадам мислење околу оваа ситуација..навистина тешко..
Претпоставувам дека детето ти е на прво место,така да не гледам причина за компромис или избор..детето е дете..нешто најдраго..понекогаш е потребно да се жртвуваме за нашите најдраги,и притоа да нема простор за компромис...
Моето мислење е дека,доколку тој те сака,нема да има дилема околу твоето дете,какво ќе биде во иднина..треба да бидеш прифатена од негова страна со сите доблести и маани,вклучувајќи го и твоето дете..тоа е дел од тебе значи не си сама..
Доколку не може да го прифате и него,подобро е да се разделете..
Замисли ситуација,после неколку години доколку сте заедно..за секој грешка на детето,ке ти префрлува како тргнало по лош пат,благодарение на неговиот вистински татко..или пак имате зедничко дете?Што мислиш,кое дете ќе му биде подраго..ќе има поделба на децата..
Не знам,тоа е моето мислење..ти за тоа ќе си одлучиш што треба да правиш,притоа на прво место нека биде разумот,а потоа срцето..заљубеноста поминува,со текот на годините се е навика и разбирање..а твојот дечко сега го нема тоа..како ќе биде во иднина?

 

Здраво вака јас сум нова овде и нз дали се снајдов баш...но имам еден проблем.Значи јас имам 21 год а имам 3годишно дете и живеам со моите родители зашто дечкоми замина во затвор веднаш од кога се породив.Скоро една год одев кај него на посети и се слушавме но стана мн дрзок се искара и со моите родители ме навредваше мене нон стоп се каравме мн беше и љубоморен па така решив на тоа да ставам крај не ми беше лесно но јас само знам како ми беше со него сите ми велеа да се тргнам но јас бев слепа и не разбрав дека вака ке завршам.Пред 9 месеци се запознав со еден дечко мн фин и добар го познавав од порано но сега започнав врска значи 9 месеци сме заедно.Дечкото е супер значи секогаш е тука за мене ако имам некој проб тој секогас е тука да ми поможи или да ме посоветува мн се засакавме и двата го доказавме то ниту тој ниту јас одиме со други кога ке имам време нон стоп сум со него понекогаш ги одбива и другарите за да се види со мене не знам за на денешницата мн нормален и фин тип е но имам проблем што не можи да остани со мене заради син ми затоашто му е страв да не прави проблеми како татко му и не сака да прифати таква одговорност исто и моите не знаат за него успевам некако да скријам дека се гледам со него пошто моите се против да се гледам со некој а мене стварно мн ми треба само со него се осекам спокојна и на сите проб заборавам но сепак не можиме да останиме заедно ве молам за совет што да праам дали да прекинам со него но немам сила ако го изгубам него мислам се ке изгубам

 

Ако тоа те прави среќна не е ништо погрешно, објасни им на твоите дека тебе ти треба некој , дека на тоа дете покрај него мора да има уште еден родител иако тој не му е но ако сака да го прифати како негово тогаш не се мисли , на оваа денешница неможеш да најдеш многу ваква среќа некој да те прифати со дете, и самата викаш дека со него си спокојна и среќна тогаш остани си со него обиди се ти да бидеш среќна а не да го правиш спторивното па сите останати да бидат среќни а само ти не...Мој совет е направи го тоа што ти го вели срцето и не обрнувај внимание на ништо околу тебе гледај тебе и детето да ти биде арно ! среќно се надевам ќе го направиш вистинскиот чекор

 

Јас како што те сватив дечкото не го прифаќа твоето дете, така ли?? Како што и претходно ти пишав нема што да бараш со некои кои не го сака твоето дете , уште кога на само 19 години си решила да родиш дете треба да бидеш одговорна за него .Што ако сега ти го одбереш дечкото, што ќе биде со детето?? тое има само 3 години, татко во затвор(тоа кажува се) и мајак која го оставила заради некој друг.Зарем тоа го заслужува едно невино дете
НЕ оставај го детето, во љубовта веќе еднаш си згрешила , немој втор пат, што ти гарантира дека нема и овојпат да згрешиш??Тој сега не може да ти прифати едно дете а камо ли подоцна кога навистина ќе наидат проблеми.. Чувај си го детето и уживај во животот

 

Feminum, имаш само 17 години и мислам дека не ти е местото тука да и делиш совет на девојката за ваква ситуација.
Со кое право и викаш кога не си ни во нејзината кожа да го остави и да ужива само со детето? Зарем заслужува млада девојка да остане цел живот сама со детето? Нема таа потреба од љубов и нежност од човек што ќе ја сака? Ајде те молам.
Не викам во никој случај да го остави детето и се разбира дека не би го направила тоа, меѓутоа ако се сакаат ќе се изборат да останат заедно сите тројца. Еве, и тој ако не може да биде со неа заради детето, нека раскинат па понатака ќе најде некој што ќе ја прифати со дете.
А дека ќе ужива цел живот сама со детето, е тоа сигурно нема. Секој заслужува да биде сакан и среќен.

 

А добро, зошто не размислите малце од друг агол?!
Зошто таткото се однесува негативно? Зарем на него му е лесно што е во затвор а не е со неговото дете?
Колкав прекршок и да направил, мислам дека на него не му е сеедно, и дека низ глава му поминале мисли како демек поубаво ќе биде да ве отргне од него, да немора да го гледате затворен.... ме разбирате. Исто, тој нема 20 години да е во затвор. По некое време, па дури ако се однесува пристојно, може одредено помилување, условна слобода да добие или што знам јас....може пред време да излезе.
До душа ти викаш дека таткото на детето не ти е истовремено и сопруг, туку ти е дечко?

А за вториов тип со кој се гледаш, викаш дека тебе ти е убаво. Но ти не си во прв план. Детето е. Не треба толку да гледаш како тебе ќе те прифати некој тип, туку како заедно со детето ќе ве прифати. Чим тој има страв да превземе одгоровност сега, за едно дете, како кога во иднина би имал (и сопствени) повеќе деца?! Едноставно не е подготвен вас. Ти не одиш веќе сама. Имаш дете за чување, кое најдобро мислам деќа ќе го израснеш со вистинскиот татко или ако тоа не е можно, тогаш со некој кој твоето дете ќе го прифати исто како негово да е. А ова сигурно не е тој тип. Нека е некој друг, незнаеш иднината што носи. Само нека е човек кој твоето дете ќе го гледа како негово. Тогаш ќе знаеш дека многу, премногу те сака, чим прифаќа туѓо дете, од кое нормално ти неможеш да се откажеш!

Размисли си со ладна глава. Ако си доволно возрасна да донесеш одлука за имање бебе, растење дете, мораш да бидеш и свесна во каква околина него ќе го раснеш.

Поздрав

 

Се извинувам што го кажувам моето мислење со 17 години, тоа што го напишав мислам и дека нема многу врска со години -и баш од овие години ја сваќам дека има потреба од љубов и никаде нe напишав дека ако во иднина се појави некој друг (т.е. трт) кој ке го прифати детето да не биде со него, само за овој реков не едноставно бидејки не и го прифаќа детето.
Што се однеува на моите 17 години како што видов моето мислење го делат и други феминки како членкава над мене која има 23 сепак се извинувам и повеќе нема да ви си мешам

 

Вака девојче некои работи не ми се јасни но сепак ајде ќе кажам мое мислење,конкретно за врската со детето во ред можеби му значиш можеби се сакате се гледате све е тоа убаво NO девојче кога стигнуваме до темата одговорност и вие комотно да сте заедно значи без притисок на твоите на неговите тика има многу препреки и запирки а зошто?па ни тој несака да превземе одговорности за тебе и твојот син па ни ти сакаш да се соочиш со таткоти за да бидеш со него,значи и 2та за жал не сте спремни за зрела врска да сме реални така?да не навлегвам многу јас мислам дека тој сака само да си се забавува со тебе за друго не станува збор понатаму незнам како ќе се одвиваат работите но сега како што гледам ова е реалноста и извини ама ти мораш да мислиш секогаш и на твоето синче и тоа да ти биде на прво место ако некој навистина те сака KE GO SAKA I TVOJOT SIN друго чаре нема бидејќи тој е секогаш со тебе и дел од тебе така да секогаш според мене кога и да почнуваш врска со некој треба да му кажеш за твојот син првенствено а не да навлезеш во некоја врска па пак да бидеш осудувана отфрлена и повредена мислам дека треба малку подлабоко да размислуваш бидејќи TI SI MAJKA...

 

Што кога вашиот дечко нема да ви го честита роденденот како тоа го сфаќате и што мислите?
Се слушате неколку пати во текот на денот но тој ниту збор за тоа не вели.

 

ајде па како можел на девојката да му го заборави роденденот? ајде може пак на 3 и пол се прави па некое изненадување да ти спрема да не бидеме негативни

 

дека прави некое изненадување не би поверувала бидејќи не е таква личност. а заедно сме 1година и 8 месеци.

 

Оф боже па како можел роденденот да го заборави и да подзаборавил не видел на фб да се потсети?или не му имаш спомнато ти пред тоа онака уз муабетче што би се рекло?па скоро 2 години одите јас би се налутила и тоа многу,па тој е тој што треба да ти го направи роденденот уште поубав а не да го заборај офф леле...

 

Дали може некоја да ме сослуша и да ми помогне преку ЛП, нека ми пише.Ви благодарам.

 

Вака Јас уште пред неколку години го сакав на еден кој воопшто не ми обрнуваше внимание секоја вечер плачев по него не знаев како да му соопштам дека го сакам...И тоа се ми се случуваше подолго време...Потоа дојде надежта при неговата прегратка,разговорите и често многу често ме гледаше и ми се смешкаше и јас му возраќав исто ...Но потоа отидов јас на пат и запознав друг кој идаше по мене ме чепкаше по косата постојано ме гледаше ми се смешкаше ме гушкаше имавме исто така многу добар муабет но тој има девојка...сево ова со него се одвива веќе неколку месеци од ноември мислам дека и ме бара да излегуваме ми се обраќа со нежни зборови ме разгалува...потоа јас размислив подобро и реков дека не смеам да одам по него самата помисла ме тераше да контактирам со него а не сакав...па го видов тој што го сакав И кога го видов срцето почна да ми лупа ми идеше да паднам како да го сакам некое чувство што неможам да го објаснам па потоа денес не престанав не само денес на секој 2 збор него го спомнувам. Едно ми смета. ТОа е што и се пушташе на друга.И пак јас по него..Сакам да се зближам со него сакам да му дадам знак дека го свиѓам идеја некоја што да правам и како? :/