гледај да останете сами, да излезете малце надвор сами, и се што треба да направиш е да зборуваш од срце, тоа што сакаш да и го кажеш, и најважно од се да и се извиниш и да и дадеш до знаење дека си свесен што си згрешил и дека сакаш да си со нејзе... со среќа
Те сакал, па не те сакал, па се смувал со друга, па те сакал како другарка, па се смувавте.. Другарките те терале да го засакаш (Како тоа некој да те тера да засакаш некого?), а потоа ти рекле дека тој не е карактер за тебе, дека ќе те искористи.[/quote] Pa najprvin se zasakavme ali nekolku dena toa traese pa mi rece deka mi saka kako drugarka a dodeka se sakavme toj se smuval so druga no im rekol na drugite deka me sakal i potoa se smuvavme i sega sto da pravam ve molam kazete mi :3[/quote] Ако имате по 18 години тогаш незнам што да правите ако вака размислувате. А ако имате по 10 години сакајте се и не се секирајте така тоа оди денеска еден утре друг [/quote] Девојче, зошто не ни кажеш колку години имаш ако сакаш да ти го решиме проблемот? М? Кажи си, нема ништо срамно во тоа да ни ги кажеш годините.[/quote] ke polnam 14 godini no za brzo me izvestija deka tatko mi e bolen i deka ke pocine i se mi dojde preku glava i go zedov ziletot se presekov i taka zaspav..poubavo kazano gi isekov venite i zaspav a koga utroto se razbudiv kade sto mi stoese rakata celiot krevet bese isprskan so krv i mi se vrtese cel den i sega mu kazav na drugarkite i ednata mi rece nemoj uste ednas taka da pravis ali znam deka ona me svaka bidejki i taa toa go ima napraveno i ve molam dadete mi sovet sto da pravam tolku mnogu raboti mi se slucuvaat sto mislam deka ke stanam zavisna od ova a prv pat mi se slucuva da presecam veni zatoa ve molam sovet dajte mi
Pa najprvin se zasakavme ali nekolku dena toa traese pa mi rece deka mi saka kako drugarka a dodeka se sakavme toj se smuval so druga no im rekol na drugite deka me sakal i potoa se smuvavme i sega sto da pravam ve molam kazete mi :3[/quote] Ако имате по 18 години тогаш незнам што да правите ако вака размислувате. А ако имате по 10 години сакајте се и не се секирајте така тоа оди денеска еден утре друг [/quote] Девојче, зошто не ни кажеш колку години имаш ако сакаш да ти го решиме проблемот? М? Кажи си, нема ништо срамно во тоа да ни ги кажеш годините.[/quote] ke polnam 14 godini no za brzo me izvestija deka tatko mi e bolen i deka ke pocine i se mi dojde preku glava i go zedov ziletot se presekov i taka zaspav..poubavo kazano gi isekov venite i zaspav a koga utroto se razbudiv kade sto mi stoese rakata celiot krevet bese isprskan so krv i mi se vrtese cel den i sega mu kazav na drugarkite i ednata mi rece nemoj uste ednas taka da pravis ali znam deka ona me svaka bidejki i taa toa go ima napraveno i ve molam dadete mi sovet sto da pravam tolku mnogu raboti mi se slucuvaat sto mislam deka ke stanam zavisna od ova a prv pat mi se slucuva da presecam veni zatoa ve molam sovet dajte mi[/quote] Девојче имаш само 14 години, животот е пред тебе неможеш сама да се осудуваш да го одезмеш. Тое е нешто најсебично на цел свет, сети се на твојата мајка, татко, браќа сестри сите најблиски на кои им значиш и те сакаат. Да болеста на татко ти може е тешка и трагична, но запамти тој тебе ти посакува се најдобро во животот, и сигурно сака да си среќна успешна како и секој друг родител. Мораш да бидеш силна, жилетите нема да решат ништо верувај тоа не е начин да си ја олесниш ситуацијата. Боље доколку навистина се чувствуваш лошо појди на психолог/психијатар искажи се не е срамота. Побарај совет само чувај се тоа сите најблиски сигурно ти го посакуваат.
Девојче,размисли добро за тоа што го правиш.. Како така реагираш на настаните,земаш жилет и?И ти мислеш дека така секој проблем ќе го решеш? Смири се ајде.Знам дека нема зборови со кои ќе те посоветуваме и помогнеме,но барем ќе те поддржиме некако.И сечење на вени во ниеден случај не е решение на проблемите. Ти си таа која сега треба да биде поддршка на мајка ти,татко ти,браќа/сестри. Многу себично размислуваш,ако се обидуваш на тој начин да пристапиш на проблемите. Биди силна и храбра.И не го бирај 'најлесниот' пат да побегнеш од ситуацијата,туку соочи се со секој проблем,како што би кажале старите-исчеличи се,дека во животот уште низ многу патешествија ќе поминеш. Вети си себе се дека тоа беше прв и последен пат да посегнеш по жилет..а потоа пробај да поминеш повеќе време со семејството,времето кое е останато..да го искористете максимално,во пријатна семејна идила.Колку што можеш посветувај време на семејството и учењето,направи да бидат твоите горди со тебе,посебно татко ти..Тие две работи нека ти бидат единствена преокупација. А за љубов..па љубовта е минлива,имаш само 14год.,додека да го запознаеш вистинскиот,уште многу совети ќе бараш
Сакам да раскинеме.Гордоста ми е преголема и не можам да замижам.Еднаш во афект му се развикав,му кажав некои зборови и тоа него го повреди. Ама многу се сакаме.Како да раскинеме кога не можеме еден без друг? А и тој се запозна со мојте родители,роднини,кумови,а и јас со неговите.И сега што ке кажеме? А планиравме да се земеме и се тоа,неговите веке ме сметаат за нивна снаа,а моите за нивни зет.За година дена треба свадбата да ни биде.
Smiley22,не се замарај со тоа што сте се запознале со најблиските,ти ако не си сигурна во одлуката за свадба,не може да се форсираш само поради тоа да продолжеш со него. Инаку не разбрав баш..во ред во секоја врска има кавги,но не ми е јасно зошто толку драстични мерки сакаш да преземеш? Само поради карањето сакаш да раскинете? А го сакаш? Не е јасно баш
Не да го сакам.Го сакам преммногу,повеќе од се и од сите. Ама ете гордоста не ми дава.Толку ми е тешко.Се што планиравме пропадна во вода....
Ако го сакаш,те сака,не верувам дека постое сила која ќе ве разделе Има моменти кога едноставно треба да проголтаме некои работи,и да погаземе ја гордоста. Немој да си ја уништуваш среќата,поради кажаните зборови и гордоста.
Искрено, не ми е баш јасен твојот проблем, што е тоа што се случило и толку многу ти ја повредило гордоста, и што го ставаш пред љубовта која викаш дека е голема? Неверство, лаги, малтретирање? Не ми е јасно, но ако е во прашање само твојата гордост, тогаш размисли добро пред да преземеш било што.
Му се развикав му реков оди си,не се враќај,умри,цркни..него тоа го заболе,а јас себеси не можам да си простам.Затоа најдобро да раскинеме.Гордоста не ми дава да продолжиме.
А да се извиниш не ти изгледа како подобро решение? Не сфаќам за која гордост зборуваш...Ти си таа која си погрешила и си кажала работи додека си била нервозна, и сосем е исправно и човечки да се извиниш... Ова кај тебе не е гордост туку инает!
зарем тоа е причина за раскинување и тоа на врска полна со љубов, како што велиш? немој така, каква гордост, во љубовта се простува се, ако тој те сака и ако сака да продолжите, зошто да не, поради твојата гордост? после тоа да се каеш цел живот? размисли убаво, извини му се, зошто и го заслужува тоа... во брак сум, па и ние многу пати си зборуваме такви работи, кога се караме, посебно јас, бидејќи сум нервозна, па што треба да се оставиме? можеби зборовите никогаш нема да се заборават, но тоа што се сакате вреди повеќе од тие зборови... размисли и одлучи...
Не знам колкав налив на бес си имала,за да кажеш такви тешки зборови. Но,знам дека се чувствуваш грдо,и поради тоа размислуваш за прекинување на нештото. Јас сметам во ситуацијава дека дечкото е тој што треба да е горд,и под знак прашалник да ја ставе вашата иднина.И да ја погазе гордоста,и да ти прости. Кога веќе сте планирале заедничка иднина,значи дека се сакате. Не дозволувај гордоста да застане на патот на среќата. Извини му се,подари му нешто,или пак направи колаж со слики од вашите заеднички моменти. И заедно размислете низ што имате поминато,и дали треба во иднина да бидете заедно или не. А тој ако е вистинскиот,секако дека ќе ти прости и ќе проба да забораве.
Ако го сакаш бидете заедно тоа со гордоста е чиста глупост моментално јас се најдувам во оваа ситуација со мојата девојка затоа не прави ја таа грешка како што ја правиме ние бидете среќни и заедно кога некој меѓусебно се сакаат гордост не постои верувај ми
Правевме муабет и одлучи дека треба да помине нова година па да одлучиме што ќе биде ова беше нејзиниот одговор едноставно неможев да прифатам но морам затоа што неможам да се замислам без неа сватив дека изгубив скапоцен дијамант сега сум многу нервозен и тажен незнам што да правам дали да и звонам пишувам .... незнамм сакам да бидиме заедно сакам да бидам со неа таа вика те сакам ми треба време после нова година ама не ти ветувам дека ќе биде во ред и тогаш незнам како да реагирам помогнете
Да помине нова година па да одлучи? Друже,не употребила девојката конкретен термин-пауза. Во други теми сум се изјаснила како размислувам околу паузата. Шо да ти кажам,а да не звучам песимистички? Чекај..