Fala,ajde ako se resam ke go pobaram denovive. Ocekuvav toj da me pobara do sega, no nisto... :/ Daj Boze da se sredi se
@SnowQueen17 Ај вака: што ти звучи пострашно? 1. Да се разбудиш утре сингл, без дечко. или 2. Да се разбудиш утре со посинато око, прашувајќи се дали денес партнерот ќе ти го посини и другото.
Може мојов т.н. проблем не спаѓа овде, но не можам да најдам соодветна тема. Извинете, можеби е долго, но би ми значело кога некој би ме советувал. Со дечко ми сме скоро 4 години во врска, првите 2 години, се беше во ред со неговите родители, односно јас првата година не ни одев кај него дома. Како и да е, осеќам дека неговите не ме прифаќаат баш најдобро, не ми прават муабет кога и да отидам кај нив а многу често одам поради дечко ми. Така еднаш седам кај нив и дојдоа и братучед му со жената, со нив многу добро живееме и излегуваме заедно си одиме по гости, но тогаш мене буквално никој не ми се обрати и никој муабет не ми направи од негови. Братучед му на дечко ми е женет околу пола година, толку и на дечко ми родителите ја знаат жена му. И сега, нејзе знаејќи ја пола година, мене 4 години, мене буквално не ми се обраќаат и за ништо не ми прават муабет, а со нејзе како цел живот да се знаат. И тука, мајка му на дечко ми свари кафе, свари и за мене. и сега бидејќи кафето беше жешко, тацната се подзалепила на мушамата на масата и јас сакајќи накај мене да го повлечам истурив малку кафе врз мене и на масата. И татко му ме погледна, како со поглед да рече колку си глупава и изусти „Бог да чува“. И, мене ми беше срам да седам и глупаво се осеќав, го испив кафето на брзина, жешко, а јас секогаш чекам скроз да се излади, и си отидов со изговор дека имам работа дома. И тоа стварно ме погоди, јас мислам дека на секој барем еднаш во животот му се има случено да истури нешто. Друго, нема како да им се обраќам на неговиве родители. Никогаш не ми рекле вака викај, како на пример тетко (името) или чичко (името)... И јас од чиста култура и почит секако им се обраќам учтиво со Вие, но да сакам нешто да кажам нема како да им се обратам. Еднаш бев кај нив, и мајка му се спремаше за некоја забава од работа, и јас тука и кажувам „вака напревете ја косата, јас ќе Ви помогнам“ и сестра му ме зафркаваше зошто сум се обраќала со Вие, и мајка му само се насмеа онака иронично „хех“ и толку, како да не сака да ме опушти. Можеби и јас за некои работи преувеличувам ама иако се ситници, сепак повредуваат, ситниците го прават човекот. Дали јас сакам како што моите се однесуваат со дечко ми, така да се однесуваат и неговите со мене, не знам, но зошто да не ме опуштат како што мајка ми и татко ми го опуштија него, му рекоа да да не им се обраќа учтиво, да им се обраќа со тетка, чичко... Може работи звучат како глупости и може звучам како некое недораснато девојче, но ги загледувам тие ситници. Трето, сестра му, таа е средно, гледа само да ме искористи. Прво да и објаснувам математика пред тестови, да ја шминкам за каде и да оди, косата да и ја пеглам ... И бидејќи паралелно со факултетот си работам дома со гелови, маникир, секогаш кога и да посака ноктите и ги правам и никогаш во животот ми нема речено едно „благодарам“ за што и да правам, ни па еднаш да рече, чекај пари да и дадам за ноктите, оти сигурно 15 пати најмалку и ги имам правено, ко мене геловите во двор да ми растат. Потоа, бидејќи имаат два спрата, седевме со дечко ми доле и дојде сестра му, нешто муабет си правевме и јас земав имаше нешто ронки и да ги сметам. И како што таа седеше на троседот, ми се врти и ми вика „чекај да ги кренам нозете и тука да фатиш поубаво“ и си седи. И колку пати имам слушано муабети од нејзе за мене, не можам ни да избројам. Колку пати моите им вршеле работа за се и сешто на неговите и пак со мене се однесуваат како со туѓинец. Што уште треба да направам за да ме засакаат, не се знае како иде времето, може утре, по година, две, јас да отидам во таа куќа, и секогаш ли ќе се однесуваат со мене грубо како и до сега. Не сум паметна како да гледам на ваквите ситуации, не знам што да правам.
@amaranth24 алал ти вера како трпиш, мој совет немој да идеш више кај нив. И разговарај со дечко ти нека знае дека не те почитуваат и дека не се чуствуваш добро кога те третираат како ѓубре и спротистави им се бе немој да трпиш, очигледно мирна си и ништо не им викаш па затоа така те третираат. Јас стојам супер со родителите на дечко ми, со сите сум во многу добар однос ама пак еднаш или два пати ги имам видено и не идам кога се они таму ниту он доаѓа кога моите се дома.
@amaranth24 јас мислам дека треба да разговараш на оваа тема со дечко ти треба да знае дека неговите родители не те почитуваат и дека кога ќе одиш кај него дома се чуствуваш многу непријатно поради однесувањето на неговите.
@amaranth24 Ситуацијата што ја опиша ни најмалку не е добра. Имаш долга врска во која мислењата на неговите родители отпосле се промениле, а за да се прифати или отфрли некоја личност треба да има причина. Во целата напната атмосфера што ја доживуваш, никаде не го наведе ставот на твојот дечко за недоличното оденсување на неговите родители кон тебе. Зарем, тој не забележува како се однесуваат со тебе? Ако тој те сака и те почитува, треба да застане на твоја страна. Проблемот не можеш да го решиш сама, а особено не со избегнување на родителите. Сепак, тие се негово семејство. Доколку односот меѓу тебе и него е во ред и имате сериозна врска, мораш да разговараш со него затоа што како нов член на тоа семејство, тешко би функционирала во таква средина со оглед на тоа што ми оставаш впечаток на мирна и тивка девојка.
Кој ги врти родителите бе. Ако не те сакаат немораат, ако дојде да бидете у брак со дечко ти понатаму ке си живеете одделно, и кој ги врти нив. За многу разводи најчесто криви се родителите така да кој ги врти. Уживај си и не му ја мисли
Не можеш со сигурност да знаеш како ќе живеат. Девојката сама рече дека имале куќа на два спрата, па веројатно таа и дечкото ќе бидат на еден а родителите на другиот. А и не може со нив да се однесува како да не постојат, сепак се негови родители. @amaranth24 Мое мислење е сепак да поразговараш со дечко ти и да му кажеш за се она што те мачи, сигурна сум дека ќе најдете решение
Заборавив да напоменам поради тоа што додека го пишува тоа ми беше тешко. Му имам кажано на дечко ми и имаме правено муабет, дури и му имам и плачено поради тоа што не се чувствувам прифатена, кога одам таму како непожелна да сум. И тој ми рече, како демек такви биле и не можел да ги смени и ми рече знаев дека кога-тогаш некои вакви проблеми ќе имам со нив и поради нив и зошто сум му кажувала него за тоа и да не сум се карала со него за тоа. Му реков не се карам ама не можам нив да им речам ништо па затоа него му кажувам. Веќе не знам ни јас што да направам... Исто така заборавив да пишам, пред недела дена највеќе кај дечко ми отворив во телефонот несакајки пораки со татко му и имаше порака „Ајве веќе речи и да си одите, касно е“ и побарав објаснување од дечко ми за тоа и ми вика дека не му текнува точно кога било тоа и за што било како демек да не сме тропале нешто, а тоа време јануари беше поради тоа што беше ладно и седевме кај него на долниот спрат и пораката е пратена во сабота во 11 и 30 и некоја минута плус-минус, а обично во сабота седиме до покасно бидејќи дечко ми само во недела не е на работа, односно кај нив дома никој во недела не е на работа па затоа и седиме.
Епа сега, ако не може тој да ги седни и да разговараат не значи дека ти треба да трпиш. Замисли да се земете и да треба да живеете заедно...
Но мора да постои причина зошто тие тебе не те сакаат... Пробај тоа да го дознаеш затоа што за се денес постои причина , не може туку така нив да им текне и да не те почитуваат.. баш ми е жал што ти е ваква ситуацијата и ти посакувам брзо да се реши..
@amaranth24, јас да бев на твое место, во моментот кога ќе ја прочитав пораката, веднаш ќе ја напуштев куќата. Мислам, и сама си увидела некои работи од претходно, така што не е тешко да заклучиш како гледаат на тебе. Колку и да барам искра на позитивност, за жал не ја пронаоѓам. На луѓево не си им најдрага, тоа е очигледно, а за причините..па искрено јас не верувам дека е без причина. Обично, родителите секогаш прво гледаат од каква фамилија потекнува партнерот на ќерката или синот, финансиската состојба, репутација..да не се лажеме, во такво општество живееме. Ако живееш во мало место, може претходно си имала некоја 'бурна' врска, па ете разбрале некако. Што знам, има многу варијанти. Друго, јас мислам дека зборувањето со партнерот нема да има ефект. Си пробала, и пак е исто. Најдобро е ти да се оддалечиш од нив некое време, не им оди воопшто. Не комуницирај со сестра му баш, едноставно игнорирај ги. И ќе приметиш, т.е дечко ти ќе ти каже дали прашувале зошто не доаѓаш. Ако ја приметат дистанцата, и зборуваат со дечко ти за тоа, може станува за таков тип на луѓе-ладнокрвни, кои не сакаат да се зближуваат со некој нов, а ако не ни споменат за тоа, претпоставувам дека мисијата ќе им биде исполнета. Жал ми е што мораш да поминуваш низ вакви моменти. Јас знам вакви x ситуации, во кои навистина не ги разбирам луѓето. Не мора да гаете преголема љубов, едноставно имајте меѓусебна почит и тоа е. Стекнав впечаток дека си трпелива и мирна девојка, така што не верувам дека директно би разговарала со нив и би ги прашала за тој јаз што постои меѓу вас. Затоа ти ја посочив претходната опција,
Ваков сл.случај имаше една моја блиска личност, и те сваќам колку лошо се чуствуваш..... Како прво уште одман мораш да си го смениш понашањето кон нив, претпоставувам досега си била секогаш учитива со нив, им завршуваш работи, а тие ни една почит не ти искажуваат? Како можеш да го трпиш ова? Уште утре биди спротивна на тоа што си била досега, на сестра му веќе не завршувај работи, игнорирај ја, и не биди толку фина со неа да не ти се качи на глава, да сум на твое место кај него дома веќе нема да стапнам, а ако веќе одам нема што да седам со нив, нити да покажувам почит на некои такви како нив. Кога ќе им треба било каква работа, одбиј ги, и не се замарај. А дечко ти, што досега не направил ништо, не очекувај сега да направи нешто, па затоа кога ќе те праша зошто вака, фино лепо кажи му дека нема што да идеш таму кога не се чуствуваш пријатно и толку. Ако продолжиш вака, тешко тебе. Најдобро решение е да ги избегнуваш, и да се смениш малку према нив, немој толку почит спрема такви луѓе, однесувај се како да не постојат, а ако нешто те прашаат одговарај отмено.......
Проблем е што кога и некој да ми побара помош колку и да ми згрешил трчам да помогнам. И секој ден пробувам да сфатам што им имам лошо направено, но некако ситуацијава ја сфаќам како ривалство, како да мислат дека ќе им го земам синот не знам. Друго, сум имала пред него само една врска што не ни можам да ја наречам врска ама никогаш во живот кај никој немам оставено до толку лош впечаток па да се зборува лошо за мене, барем јас така мислам. Моите родители заработуваат малку повеќе од неговите што ни тука не гледам причина за омраза. Не се тие некои угледни со пари околу нив па за да гледаат на тоа. Веќе не знам што да мислам што е проблем. Не се знае како иде животот може утре ќе се земеме, така речено, и што мислат тие како би живееле со снаа, еве и да не сум јас во прашање и друга да е, ако гледаат туе како ривалство како би живееле со снаа. Многу се нервирам за ваквите работи, почнувам да мислам дека митот снаа-свекрва иако уште не мажена...
@amaranth24, во иднина избегнувај да седиш со неговите родители. Од врата ќе си одиш директно во собата кај момакот и со неговите ќе правиш муабет колку од куртоазија. Значи, нема да и правиш фризура на мајка му, нема да и глумиш домашен тутор/стилист на сестра му, нема да пиеш кафе со роднините. Штом знаеш дека на луѓето им смета да седиш до касно кај нив, ќе станеш и ќе си отидеш во 10, нема лутење тука. Што да ти кажам освен анализирај го твоето досегашно однесување, види да не имаш и ти направено некои грешки па поради тоа да те„бојкотираат“. Меѓутоа, судејќи според коментарот на татко му тогаш кога си го потурила кафето, би рекла дека станува збор за типичен вол без елементарна култура.
Јас не ни имав поим дека им сметам, друго на друг спрат седиме, башка влез.. сега не одам толку често кај него од причина што се осеќам непожелна таму, ама сепак дечко ми е па и не можам стално да му викам не идам не идам, еден период имаше кога му викав не идам па ме прашува зошто вака така.. и во ред одев ама кај мајка му и татко му горе никако не се качував седевме на долниот спрат. И јас предвреме да сум знаела дека толку им сметам немаше воопшто да одам или пак да седам до покасно како што сега правам, 9, 9 и 30 си одам.
@amaranth24, јас претпоставив дека сте биле на ист спрат со родителите па затоа така и реагирал татко му. Има луѓе на кои им е непријатно да се бањаат додека имаат дома гости, или пак сакаат да се опуштат и да се шетаат по пиџами итн но штом сте биле на друг кат, освен ако не сте поместувале намештaj на полнок, нема теоретски шанси да сте им сметале така да таа порака е сосем неоснована и непотребна. Јас би ти препорачала наредните неколку дена да се обидеш да се смириш и кога ќе бидеш убедена дека ќе можеш на оваа тема да разговараш без премногу емоции, седни го дечко ти и смирено прашај го дали неговите родители имаат нешто против тебе (сестра му не ја спомнувај). Немој да зборуваш против нив, едноставно кажи му дека се чувствуваш непосакувано во нивно друштво и инсистирај да ти каже дали ти тоа си го замислуваш или има нешто. Ако навистина има некој проблем со неговите и дечко ти тоа го знае, мали се шансите дека ќе те убедува дека ти всушност халуцинираш, сепак сте четири години заедно и се сакате. Но ако нема проблем, ќе мораш да се помириш со тоа дека неговите родители се непријатни луѓе и никогаш нема да бидеш блиска со нив.
@Nausicaa имам правено муабет и со него и како да нема што да каже, само еднаш ми рече знаев дека кога-тогаш ќе имам вакви проблеми, али како и да е воопшто не ми е згодно и пријатно во нивна близина. Како да имам рогови или нешто слично и ќе се потрудам на секаков можен начин да си ги решам овие проблеми. Сепак ти благодарам и тебе и на сите останати за времето што го одвоивте за потполн туѓинец, ми значи тоа
