Пред неколку месеци се вљубив. Тој се разведува и јас сум по среде сето тоа зошто најголемите кавги им сe предизвикаа од мене. Вели дека заедно ќе започнеме нов живот а јас не знам што да му кажам. Се плашам, имам желба да истрчам некаде понекогаш кога ми ги зборува тие работи. Не знам како да им кажам на моите. Го сакам многу, премногу. Се што сонував отсекогаш е собрано во него, поубав и карактерен човек немам сретнато. Многу е добар, успешен е, хуман, секогаш спремен да помогне, децата си ги чува како капка вода на дланка a кој знае како тие ќе реагираат. Многу сум збунета, не знам каде понатаму и што со мене. Плачам по цели ноќи. Морам да си олеснам некако а не сакам на никој да кажам. Не ми дава нешто, не можам. Знам дека нема кој да ме сфати.
Не требало да се впушташ во такви проблеми и врска дефинитивно не. Но веке било за жал си се вљубила. Јас би те советувала да се тргнеш настрана да пробаш да си го средеш некако животот, зошто да се ставаш во такви врски и проблеми. Животот е пред тебе можеш да запознаеш многу други и пак и пак да се вљубиш. Знам сега тоа не ни помослуваш го сакаш те боли, но на тебе останува да пробаш да си помогнеш и да продолжиш понатаму. Не би да ти судам верувај ми . Но еве ти пишувам и ти давам подршка времето е лек за се пробај да излезеш од такви ствари. Во краен случај да решиш да почнеш со човекот нема да ти биде лесно само повеке ке имаш проблеми и ке се нервираш затоа што тој сеуште не е разведен ке имаш проблеми и главоболки, но ако решиш да бидеш со него стисни заби и продолжи со него не си ни прва ни последна па кој знае можеби ке ти биде добро..никогаш не се знае во животот.
Dzovana kako prvo treba da se preispitas sto sakas vo zivotot dali ti e ok da bides "majka" na drugi deca , dali sakas svoi koj ti se tebe licnite zelbi i planovi. Neznam kolkava e razlikata vo godini dali si spremna da se zrtvuvas. Koja e pricinata za nivniot razvod ti ili.... kolku ke bides sigurna deka toj e toj i ti nema da bides vtora ...vakviot brak nosi rizik i mnogu zrtvi ljibov e edno a brak drugo. Aj ubavo razmisli sedni napraj si eden monolog sto sakam sto mozam sto dobivam da ne te seta samo za seks i ti vetuva brda i planini a doma da e cuci maci .....
Дали разводот почнува официјално да се спроведува и колку год разлика сте? Како и да е, нормално е дека како секој совесен граѓанин ти чувстуваш грижа на совест, си се вљубила и се тоа, но членките пред мене се во право. Гледај, ако тој се разведи и после е слободен човек океј, бидете заедно зошто ние и илјада пати да речиме немој, ти ќе одиш, да знајш. Сега седни и одговори си на прашањава: - Дали можам да му верувам? - Дали тој ќе сака повеќе деца со мене него неговите? - Дали јас ќе воспоставам добри односи со децата? И одлучи дали ти сакаш да останиш со него покрај се или не. Како и да е, во секој случај ќе ти биди тешко. Ако не одиш со него ќе се каиш зошто не си се обидела и ако одиш, обратно, ќе се обвинуваш себеси на пример ако некое од неговите деца гневно за разводот напрај некоја глупост. Што и да одбериш ќе имаш потешкотии и секогаш ќе се каиш за следната опција. Немаме право да те осудуваме за било што зошто сите грешиме вака или така, но сега гледај ти да ја донесиш најправилната одлука. Ајде со среќа било која одлука и да ја донесиш
@Џована http://forum.femina.mk/threads/Врска-со-разведен.3756/page-4 овде мислам дека ќе најдеш решение на твојот проблем. Јас ќе ти кажам себеси да се ставиш на прво место, не вреди да се жртвуваш за никого зошто утре никој нема фала да ти рече.
Epa ajde vaka i jas imam problem vekje 5 godini sum vo brak pred da se zememe bese med i mleko i tocno pred da ja zavrsam vrskata ostansv bremena po kratko vreme se zemavme odkoga se rodi malata na pocetokot bese se super e podocna malku rabitite se smenija i jas toa go primetiv celo vreme saka da e na rabota samo za pari muabeti nisto od vozbudliviot zivot sto go imavme prethodno i posls nekoe vreme dozmav deka se dopisuval so nekoi devojki na face! Svetot mi se srusi plus tatko mi pocina i red drugi raboti tolku bev ocajna sto tolku summ mu veruuvala epten epten se razocarav pravevme muabet i mi se zakolna deka nisto nemal so nikoja ali tolku me povredi sto toa e uste pobolno duri i od fizickoto izneveruvanje od sto se nerviram site ovie godini dobiv problemi so tiroidnata zlezda zeludnikot me fati imam helikobakter problem so debeloto crevo od padnat imunitet ke oravam konizacija na matkata prethodni dobiv nspad na slepo crevo.... red drugi raboti nemozam premnigu sum raxocarana iako toj se trudi da bide ko porano ama nemozeee....
А зошто не размислеш малку и при убав живот се нервираш притоа губеш од здравје за нешто што најверојатно не се случило. Ете имал период згрешил се извинил, сигурно и не те изневерил со тоа што кажуваш, зошто нервоза?? Пробај да се смиреш и да му кажеш што те мачи на нему па можеби ке се успокоиш. Не се нервирај не губи на здравје пробај со мажти да си разјаснеш некои работи што те мачат и живеј си го животот покрај детето и мажти. А ако толку многу си напната и нервозна пробај да си помогнеш самата, појди на лекар. Секое добро.
Едно не ми е јасно ти само што си сакала да ја завршиш врската си останала бремена ??? Искрено и мене ми пишеле женати мажи не сум им враќала , не сум им обрнувала внимание , Драга препоставувам дека си млада личност , ако си несреќна во бракот зошто не се разведеш ??? Пола свет е разведен и среќен , мора да мислиш на себе и на твоето здравје , и сигурно не сакаш твоето дете да расте во дисфункционално семејство ! Не си должна никој да го трпиш , се надевам дека ке се средиш и ке бидеш исполнета личност , Поздрав и све најубаво
Да само што сакав да ставам крај тој го сватил тоа и ме задржа поради бебето и многу бев бесна поради тоа ептен несакав да го аботирам и во моментот помислив дека најдобар избор е да се омажам за него поминав покрај се и се се среди знаев дека премногу ме сака и целото срце му го дадов и покрај се и подоцна тој ме разочара.....
Значи во љубовта нема калкулации, остај ти што ти викаат ќе бидеш мајка на туѓи деца, тие деца си имаат мајка, то можеш да им бидеш само другарка ништо повеќе. А и вие мајки кога ќе дадете таков коментар искрено се прашувам што луѓе сте??? Зарем луѓе не посвојуваат ТУЃИ деца, зарем не треба сите деца да се сакаат, зарем децата на човекот што го сакаш треба да ги анрекувам туѓи и да се гадам од нив? Да не сакам некое дете само затоа што било туѓо, што има врска бе дете е, човече е! Џована мој совет е прво да седнеш и да разговараш со твоите родители, објасни им каква ти е ситуацијата, зошто без поддршка од твоите родители ќе ти биде многу потешко. Ти сигурно не си причината за нивниот развод и многу е тешко што сега тебе те ставаат во средина и претпоставуам дека жена му те гледа тебе како виновник. Ти држи се на страна и остави ги да си ги решаваат проблемите, стој си на ставот дека несакаш да се мешаш и дека не те интересира ништо во врска со нивниот развод. Одкако ќе го среди разводот доколку се решите одма да почнете да живеете заедно и слично па немора да брзате, сепак се знаете само неколку месеци, нека не те плаши тоа што ти го зборува тој, тие работи треба да одат полека. Само не дозволувај да те залажува, ако се разведува побарај да ги видиш документите, нека не те мафта колку да си пополнува време со тебе, немој да изиграваш швалерка. Ако не и дистанцирај се малку од се и види што навистина сакаш. Види, ти не си таа што треба да донесува одлуки сега, ќе донесуваш кога тој ќе се разведе, сега нема ти што да се замараш. Не си ти таа што се разведува. Плус можеш и да почекаш, прво нека се разведе па кажи им на твоите родители, но пак ќе ти кажам ако ти не си самостојна најважно ќе ти биде да ја имаш поддршката од твоите родители. Незнам зошто се оптеретуваш, терај си како што ти е убаво и на него кажи му да не те замара со неговите проблеми околу разводот и да не те меша тебе во тоа. Ти сигурно не му стави нож под грло за да се разведува, тие двајца толку ли се незрели па да обвинуваат некој трет за распадот на нивниот брак... Е кога ќе видиш документи од официјален развод тогаш замарај се, мисли и планирај што понатаму. Сега од тебе ништо не зависи, затоа стој си на страна. Може и овој те лаже нешто, може ќе се смират поради децата, се може да се случи затоа чувај си се. А малограѓанските муабети од типот леле што ќе кажат луѓето што одам со разведен, леле ќе чувам туѓи деца и слично остави им ги на луѓето што немаат свој живот, ти живеј си го твојот онака како што те прави среќна.
Исчитав внимателно и само ми се потврди колкав хаос ми е во главата. Благодарам најпрво што сте коректни зошто знам како гледаат на вакви ситуации некои луѓе. Да пробам малку да ги средам мислите. Врската не ни е таква,, само за секс. Знам дека се разведува, инаку немаше да се инволвирам толку и ќе прекратев пред да стане премногу интимно. Вие не го знаете, тој не ме оптеретува со неговите проблеми, јас се грижам и осеќам збунето. Да има разлика во години ама не ми е воопшто тоа проблемот. Знаете децата не се многу мали и можат да сфатат некои работи а на кој начин ќе ги сфатат и што ако биде тоа товар сериозен понатаму? Мене не може негово дете да ми пречи,ни малку, немам проблем што тој има деца и им мислам се најдобро, но како ќе се одрази ако тие деца се чувствуваат лошо по се? Мои деца не знам дали сакам, рано ми е да мислам за тоа. А моите родители сигурно ќе галамат некое време и со нив ќе мора да се справувам и ми доаѓа сафра на душата, камо да не мораше да им кажувам ич. Повеќе пати си мислам како ќе биде да ставам точка тука, ама не можам да го оставам, ми значи...јас ако заборавам на сите проблеми убаво ми е и се чувствувам исполнето со човек со кој делиме вкусови, имаме и хармоничен однос и страст, се. Кога останувам сама со себе пак чудно чувство, како грижа на совест е а не правам ништо лошо.
Прво велиш дека пред да се земите било мед и млеко, но поради одредени причини ти сакаше да ставиш крај, но затрудна и на крај се венчавте ради бебето? Извини вака што прашвам ама малце се измешав па прашвам дали точно разбрав. Можеби нема ништо, навистина. Ти премногу се нервираш, не си смирена, па зар вреди да се нервираш кога на крај ќе видиш дека крајниот резултат е само уништување на твоето здравје и во глобала само се нервираше за џабе? Нели нема смисла? Повеќето од проблемите кои ги доби се добиваат од нервирање - на психичка база. Горе и самата спомена дека ќе одиш на психијатар/ психолог, тоа реално е и најдобрата опција. Ќе те остави да се смириш малце, да ја ублажи физичката болка меѓу другото. Тогаш ќе видиш дали си среќна во бракот или не. Мислам, покрај останатото, дали ќе бидиш среќна знаејќи дека тој е чесен, во смисла не те изневерува со никоја. Ако свесна дека тој е верен на тебе ти си сеуште не среќна - мислам дека и самата ќе знајш каде тера работава, за твое добро, за добро на детето, за добро на мажот, некогаш разводот е поизводлив наместо бракот. Некогаш бракот знај да биди тортура.
Имам голем проблем, ми треба било каков совет. Со моите родители то.ест со мајка ми повеќе последните денови само се караме. Тие несакаат да го прифатат мојот дечко, ми бранат да се гледам со него а имам 20 години. Не сакаат дури ни да го запознаат, од старт го обвинуваат а тој не е лош човек. Ми реков да одлучам до утре вечер имам фора да одлучам или тие или тој. Ако ги одберам нив да го оставам дечко ми, да не се гледам и слушам. Ако го одберам него да си ги соберам работите и да си одам кај него, а да заборавам дека имам родители и реков ќе се откажат од мене. Сестра ми ме подржува ама ним ич не им се чуе само поради озборувања. Да дечко ми порано се коцкал и пиел ама повеќе не се коцка. Мајка ми е сериозна дури и ми симна два куффери, ми рече бидејќи знаела што ќе одлучам ми требале куферите. Дечко ми вика ако сакаш дојди ќе се земиме, ама неможам бе луѓе тој живее во два соби башка со мајка му и со брат ми. Не сум навикната јас на таков жживот. Несакам да го оставам дечко ми а ниту пак да заминам од дома. Некој совеТ?
Прво и основно, не можам да поверувам дека сеуште постојат вакви родители и вакви семејства. Но, во предвид ќе го имаме тоа дека родителите секогаш (со „чест“ на исклучоците) ни мислат добро и се' ќе направат за да не одвратат од погрешниот пат во животот. Велиш дека имаш 20 години, ама од мислењево искрено ќе помислев дека си помала. Толку незрело делуваш, толку од материјален аспект ги гледаш работите - чудо едно. Друга работа - порано дечко ти се коцкал и пиел, ама веќе не. До кога тоа? Кога еднаш некој ќе се навлече, особено на коцкање - немој да очекуваш дека тоа засекогаш ќе прекине. Ретки се тие луѓе кои прекинале и веќе не „посегнале“ по тој порок. Трета работа - ќе претпоставам дека сте отприлика врсници со дечко ти. Кажи ми, каде брзате толку со врскава? Вие знаете што е живот? Животот е долг и за се' има време. Значи, се' што се прави, треба да се прави во свое време. А сега вас ви е време да си излегувате како нормален пар без планови за она што треба да биде „подалечна“ иднина, да се забавувате, да шетате, пред се' да учите (не спомна дали сте на факултет) и да работите. Повторно ќе се навратам на твојот материјализам. Исто така не си пишала дали барем еден од вас двајца работи? Тој живеел во две соби, а ти таков живот не си можела да трпиш. А што мислиш, дека за некоја година тоа драстично ќе се промени? Ако воопшто го сакаш и ако планираш (а сеуште ти е рано за тоа) нешто посериозно во животот со него, тогаш треба и да прифатиш дека ќе живееш во две соби и треба да го сакаш и покрај тоа. А мене според ова, не ми изгледа како да го сакаш вистински. И плус, за да бидете способни за заеднички живот, треба и барем еден од вас двајца да работи. Мој совет ти е следново: 1. Да не планираш ништо сериозно со дечково во твојот живот, прво затоа што има(л) сериозен порок (ова е за твое добро), а второ затоа што ти не можеш дури ни сега да се помириш со неговата материјална состојба. 2. Да се обидеш да им објасниш на твоите дека е ова само обична врска, во која засега ти е ок и дека тоа не значи дека ти во животот ќе завршиш со него. Кога ќе дојде тој ден (ако дојде), тогаш ќе разговарате за куферите кои ти ги спрема. До тогаш, нека те остави да се забавуваш, доколку ти е убаво. Друго не знам што да ти кажам, искрено...
Далеку сум од материјалист. Ама, одсекогаш сум добивала повеќе и од тоа што ми треба од моите родителии, па може затоа си дале право да ми се мешат во животот. Јас имам 20, дечко ми 24 години. Се коцкал повремено само, не постојано. Ама сигурна сум дека повеќе не се коцка. Мене не ми се брза ама како што прочитавте ми поставија услов од дома или едното или другото.Јас го сакам дечко ми ама сакав да кажам дека не сум навикната на таков живот, башка со мајка му и брат му.
Во секој случај, погорниот мој совет си важи, без разлика дали си ти материјалист или не. Прочитај уште еднаш што сум ти рекла, па може ќе си го најдеш одговорот на твоите дилеми.
Морам и ја да се замешам у дискусијава. Не знам која е твојата дефиниција за материјлизам, ама, погоди што - тоа што тврдиш дека не си навикната на таков (мислиш, сиромашен) живот и тоа што не се осеќаш спремна да се откажеш од удобностите на твојот сегашен живот кај твоите, во име на вашата љубов - те прави материјалист! Во однос на твојов проблем, можам да го кажам следново: Многу пороци насобрал дечко ти за само 24 години. Не пиша и дали прекинал да пие или не? Во однос на коцкањево, морам да ти кажам дека од овој порок многу тешко се откажува. Можеби не се коцка сега или неколку години наназад, но тоа не е никаква гаранција дека нема пак да почне во иднина. Нешто што треба да го имаш во предвид ако сакаш или планираш некаква иднина со него. Инаку, не знам ни дали работите или не? Тој можеби работи, за тебе од твоиве мислења имам впечаток дека не работиш. Не знам, мислам дека ако се одлучиш да се преселиш кај него, ве чека несигурна иднина, особено поради твоиве ставови околу неговата финансиска и станбена состојба. Убаво кажано и исто така нешто за што треба да размислиш. Ако сега ти пречи да живееш со мајка му и брат му, имај во предвид дека оваа состојба тешко дека ќе се промени во иднина - дури и брат му можеби ќе донесе жена дома, па тек тогаш ќе биде „full house“. За крај, како што рече @Abrakadabra, мислам дека сама си го одговори прашањето и проблемот - го сакаш, но не си спремна да се жртвуваш (себе или удобноста што ја имаш дома) за да живеете заедно. Начинот на кој постапуваат твоите не го оправдувам, но го разбирам. Без оглед на се, големи се шансите дека со дечко со такво минато не ти претстои розова иднина. Поздрав!
Јас не работа, тој работи. Тоа и е една од причината што моите не го прифаќаат. Бил сиромашен, имал тетоважи личен на мафијаш немал да ми даде убав живот, се коцкал, пиел. За пиењето пие како и секој маж но не постојано. За коцкањето сигурна сум дека веќе не се коцка. Јас сакам да бидеме заедно, но несакам уште сега да заминам кај него или да живееме заедно. Се нервирам што моите вака ми поставуваат услови или ние или тој. Како можам да одберам едно? Тие ми се родители ги сакам премногу, а тој ми е дечко и него го сакам премногу. Може тоа што ми го посочи ме прави материјалист ама свесна сум дека во две соби со мајка му и брат му нема да можам да живеам. Плус тоа ја запознав мајка му и тешка жена е, невработена по цел дома дома досадно и е и само бара некои маани или нешто. Зборував со него да одиме по кирија некаде ама несака, ем мислев и јас да се вработам. Вика било скапо, а не биле и само тие трошоци. Јас неможам да се откажам од дечко ми или да си дозволам да го изгубам. Се изнервирав крајно. Ако треба до утре ќе си ги соберам работите и ќе си заминам кај него. Ќе се вработам и јас па пак ќе го правиме муабетот за под кирија. Друго решение немам. Да се надевам дека моите со тек на време ќе попуштат.
