Нема ништо лошо и чудно во оваа ситуација драга, напротив во денешно време ваквите врски се се поголема честност. Сосема нормална ситуација.. сплет на околности.. симпатии.. взаемни разговори.. пронајдување во две личности и нешта поврзани со нив.. моменти и ситуации си го прават своето. Воопшто не оставај простор за свои предрасуди во случајот бидејки можеби и поточно тука во овој случај би можела да си најдеш среќата како и многу други, нит си прва нит последна. Но, и самата знаеш дека доколку си го имате муабетот и ви оди треба да се видите за да утврдиш точно што и како понатаму, најверојатно ако и двајцата се проанаоѓате ќе иницирате средба и нема воопшто да се мислите околу ова, сепак не можеш да останеш само на телефонски разговори свесна си и самата дека физичката глетка и чуство е неопходно за продолжеток на оваа ваша состојба во која се наоѓате. Можеби дечково на прв поглед е во ред сооред тебе, знае со муабетот, знае да те освои, НО и самата си свесна дека не можете вака да фунционирате и дека можеби кога ќе се сретнете на прв поглед а воедно и понатаму би излегол некоја сосема спротивност од тоа што си го воочила ти кај него, НО можеби и навистина ќе останеш позитивно изненадена и само уште повеќе ќе си ги потврдиш чуствата и мислите за него. Ова големо НО е всушност клучот на твојот проблем и неодлучност, и затоа треба да реагираш и да ги тргнеш стравовите и срамот во тебе, време е да си ги одговориш сите прашања после 3 месеци и да дознаеш што понатаму до човекот кој на прв поглед ти оставил голем впечаток иако не си го видела. Како и да е твојата одлука е крајна, јас само ти дадов совет и посочување кон оваа ситуација, ти посакувам среќа.. многу среќа во тамошниот избор.
Мислам дека ти е многу рано за таков муабет, само 3 месеци сте заедно... И препрано сте ги вмешале родителите морам да кажам но тоа е што е... Некои погоре ти пишаа да го потпрашаш и притиснеш, јас би рекла не, затоа што се големи шансите дека ќе избега после муабетото зошто како што кажав премногу е рано, а мажите плус се ежат од такви муабети. Посебен впечаток ми остави твојата реченица: несакам да губам време во врска што нема иднина Хммм, а како би знаела што има иднина? Доколку некој уште од втор ден врска ти се отвори и ти каже „те сакам„ ќе сметаш дека таа врска има иднина? Ако ти е убаво со него биди, ако не ти е убаво прекини, па никогаш незнаеш што ќе ти донесе иднината, како можеш да кажеш врска што нема иднина, а тек сте 3 месеци заедно... Зошто гледаш на тоа како на губење време, какво време губиш ти? Демек за тоа време можеш да најдеш некој друг што одма ќе ти се отвори и во рок од 2 месеци ќе те земе за жена? Премногу е рано за такви муабети... Можеби сте згрешиле што уште одма сте се запознале со родители но не дозволувај да ти ствараат притисок за било што... Всушност што е она што тебе те мачи? Не сте официјално во врска или што? Не ти покажува емоции? Биди со него додека ти е убаво и не мисли многу, се ќе си дојде на свое место само сметам дека нема потерба да разговараш и да го напнуваш со такви муабети, биди таа што си и ќе видиш како ќе се одвиваат работите... Јас искрено не ги сфаќам ваквите муабети, абе љубовта или ја има или ја нема, не се создава постепено. Па тоа кога ќе го слушнам „тешко ми е да се врзам„ абе коса ми се крева, тоа ти е ко глуп и лош изговор за немање доволно чувства и хемија... Кога ќе го акне хемија да видиш дали ќе му биде тешко да се врзе, ама проблемот е па што хемијата на прв контакт се осеќа, а не се создава постепено...
Ми треба совет..се знаеме со дечкото од прилика 2 месеци,порано почесто се дружевме,излегувавме,сега се слушаме многу често контактираме бидејќи сме од различни градови...правиме напори за да бидеме во врска,за да бидеме заедно..Многу го сакам и сакам да бидам со него,но јас преземам поголема иницијатива,јас сум поупорна,а тој попасивен...На другар му му кажал "Ако е упорна,нека биде таа"...,а мене ми кажа дека 'се зависи од мене'..но еве веќе помина време,а нема никаков напредок...Сакам да го добијам,ве молам за совет..што да направам,што да преземам..што да му кажам..??
Ти благодарам @vitamina за одговорот навистина, многу ми значеше и да, во право си дека сум свесна. Тој веќе влезе под моја кожа а јас не можам да функциунирам додека него го нема. При еден наш разговор тој ми рече дека не сака да ме притиска и брза со запознавањето поради тоа што ми се случи порано. И дека ќе ми даде време, но мене ме притиска стравот внатре. Одиме полека и ми рече дека сака да продолжи да ме запознава. Сигурна сум дека позитивно ќе ме изненади доколку се видиме бидејки јас се заљубив најпрвин во неговиот карактер а тоа што е многу привлечен настрана, знаеше како да се постави и како да допре до мене бидејќи искрено, после долг период само тој успеа да ја сруши бариерата која ја поставив. Ме плаши и помислата дека доколку се видиме тој би се разочарал од мене иако ми велат дека можеби немам изградено самодоверба се уште. Ќе видам како ќе течат настаните, се надевам позитивно.
Се во свое време, трпение спасение .. овие работи имај ги на ум. Само времето е лек и одговор за сите рани и прашања. Не избрзувај и продолжи да уживаш во моментот. Слушај си го срцето и оди понатаму и никако не се враќај назад во минатото. Бидејки минатото ни е дел и поука од нашите претходни доживувања и реакции. Секое лошо за добро би било. Сигурна сум дека ќе изиграш паметно и ќе успееш во целта. Поздрав.
@JustFun стравот дека еден ден нема да се појави, да пиши, да се јави, да побара можи да биди кон секој. Да, има шанси да се темели на претходни лоши искуства, но сепак мислам, лично јас, зошто да не му дајш шанса? Ете не мора да е нешто сериозно, на почеток пробај „рекреативно“. Релаксирај се малце, ако имаш прилика види се со него кога веќе имате заеднички симпатии и искажувате чувства. Зар ти тоа на овој или оној начин не го сакаш? За некои работи вреди да се совлада стравот, не?
Здраво, Потребен ми е совет. Пред недела раскинавме со дечко ми, поточно тој ми раскина. Вината беше моја, но поминував низ тежок период и не знаев како да се справам со тоа па се истурав на него. Ве молам за совет. Не знам дали да му се јавам и да му побарам уште една шанса, немам мирен сон оттогаш, психата ме убива од што моја е вината. Да, крива сум, но навистина ми е жал за се. Сакам да ги поправам работите. Ве молам за совет )
Секако дека ке му се јавиш,ке му објасниш убаво што и како ти се случувало,и ке го замолиш да ти даде шанса.Седнете и отворено зборете,сепак врска не е заебнација како што 90% од луѓето го сваќаат тоа.
Ти благодарам и тебе мила, единствено ми е страв и дека доколку се видиме ќе се разочара, бидејки јас не сум толку многу слободна во живо отколку на нет. Ќе видам како ќе идат работите, засега сум опуштена, за натаму не знам.
Со сила убавина не бидува. Незнам колку си свесна да го воочиш проблемот со дечкото но очигледно се состои во реченицата што ја изговорил на својот другар. За една врска се потребни двајца со иста брановита должина т.е со размена и доживување на заеднички чуства. Ако ти сама ја туркаш работата а во меѓувреме тој е индиферентен и не се труди јас овде не гледам врска ниту обострани чуства. Размисли до каде ќе ја живееш оваа ситуација што ти си сама во нејзе и воочи дали навистина би можела секогаш ти да глумиш иницијатор а тој пасивност, и донеси заклучок од оваа врска што очигледно според човекот е нешто сосема поинакво гледано од негови очи, а од твои спротивност. Во тој случај соочи се со твојата вина избриши го стравот и трошката гордост и побарај го. Секој човек греши па така и ти си погрешила но си си ја воочила твојата вина, објасни му и извини му се, но сепак извлечи поука од секоја твоја грешка и пробај да проработиш на тоа и да се промениш, бидејки никој не е должен да ги трпи твоите испади секојдневно. Се греши и се простува, но најважното е да се потрудеме да си ја согледа ме својата грешка и да пробаме да ја промениме и да ја решиме. Нема зошто да му глумиш на човекот нешто што не си драга, едноставно дај му до знаење дека си срамежлива и не толку отпуштена. Не размислувај и не се оптоварувај со "што би било кад би било" едноставно кога моментот ќе дојде ќе видиш дека се се решава со спонтаност.. но и сепак е нормално да не си отпуштена на првиот состанок, емоциите и стравот секогаш преовладуваат но ќе видиш дека сепак се си доаѓа спонтано со тек на времето и разговорите меѓу вас.
Претпоставувам дека е премногу доцна. Не ми одговара на повиците, ама тоа е. Ќе морам да проодлжам вака, барем додека не добијам конкретна прилика да му кажам дека најискрено жалам и дека многу ми е потребен, дека ќе се сменам и дека ќе бидам онаква каква што тој ме сака, онаа старата јас. Фала за советите сепак.
@TrueReligion сигурно знајш на кои места излегува и некои така поситни детаљи. Крај краева пиши му смс и кажи му дека сакаш да разговарате кога е тој спремен за тоа. Дај му време малце да стивнат емоциите од тоа што се случило.
Zamislete sto doznav,deckovo vo isto vreme se gledal so edna sto ima decko a istovremeno imal devojka od stranstvo seriozna a istovremeno odel so mene.za mene vikal deka ne odi a so taa od stranstvo odel a jas se utepav placejki i nervirajki za idiotov,koi supermoki gi ima ej,ama jas sum glupava i sum si kriva
Се надевам ова џекче го кажа на шала. Инаку сигурно е некое исфрустрирано детиште со ниска самодоверба, па мисли бројката на девојките што ги врти ќе го направат нешто што не е.
