имав една другарка ваква , ако мене некој ми се допагаше она му се пушташе , ако на друга другарка и се допагаше некој оваа пак ги грабаше , изгледа сакаше да ни докаже дека е таа главна , али се зафркна таа си остана сама ! Така срцка и ти со другаркати прекини си контакти , бидејки ако е таква нема да биди долго вашето пријателство , прекини со време додека не ти нанела поголема штета .
Нишо не си игубила, ни него шо не ти дал прв знак ( машко шо му се свиѓаш навистина нема да чека) ни па неа која очигледно не ти е другарка.. Win win за тебе
Ептен добра другарка. Ха. Моја другарка вака направи на една шо се дружеше со нас (бевме као клан 3другарки) . Ај оваа лошава ке ја наречам М а оваа паметна луда Е. оваа третава паметна непаметна удрена Е,зема да му пишува на тој шо и се свиѓаше,дечкото прекина со другарка М што крадеше дечковци,еве ги сега Е и дечкото се заедно,милите си чекаат бебенце ,а тоа кучката М.остана сама . Епа секој по заслуга. Мислам сфативте хаха
Здраво феминки, имам еден проблем се надевам дека ќе ми помогнете со некој совет.. Со дечко ми сме во врска 6 ипол години.Врската беше супер до пред некој месец откако тој почна да работи на интернет, при што постојано беше опседнат со работа. Го сфаќам за се,мора да се работи, но врската почна да се запоставува.Пред 2 месеци почна да оди и на работа со што дополнително се намали нашето време на видување. Постојано е уморен и без воља.Го сфаќам и за тоа.. Нашите видувања се сведуваа на постојано седење кај него тој работи јас до него и се тоа на 2-3 дена. Пред неколку недели побара да бидеме разделени за да сфати што сака понатаму, бидејќи се му е без никаква воља и нашите видувања и со другарите..Сето тоа ми падна многу тешко премногу го сакам и сакам да ја подобриме нашата врска. Овие неколку недели живеам како во пекол постојано нервирање плачење.. Знам дека уште ме сака и дека му фалам до како да успееме да ја подобриме врската како пак да биде квалитетна и убава како порано..Спремна сум на секаква промена за да оди на подобро..Се видуваме од време на време и правиме муабет.. Мислам дека ако постојано нашите видувања се на различни места и правиме нешто интересно дека се би се подобрило. И ќе се борам до крај, не се откажувам, само ве молам помогнете ми со некој совет.. Ви благодарам однапред
@Betty Bety искрено, јас на ова гледам убав излез. Која и да е неговата работа, колку и добро да заработува мислам дека почетокот е тежок, а према ова што кажа тој е сеуште на почеток со работата. После тоа ќе видиш дека повеќе ќе се опушти во поглед на тебе и пријателите. Мислам дека треба отворено да му кажиш после оваа пазура дека да имате 2-3 часа квалитетно време за себе, за разговор, за едно, за друго, небитно за што. Пример за викенд да одите некаде на неколку сати, во некоја викендица, во некој ресторан, на мини одмор до Охрид или еднодневна во Грција, ова зборам за викенди. Некогаш кога има многу работа седете заедно ти прај си нешто ама кршете неколку реда муабет уз работа. Се е ствар на договор и уште мислам дека му е и него тешко зошто дур се влези во тек со работата, со организирање на слбодното време и опседнатоста со градење кариера и пари - е тешко и треба време дури да се сфати дека ти треба време за себе. Ајде, се надевам ќе се среди, кажи како ќе биди работата во иднина.
Епа вака... Со дечко ми одиме скоро 5 години. Од почетокот на врската сме постојано заедно.. Дневно минимум 10 саати. Пред 3години почна да работи, не постојано, туку дома, во слободно време, како хоби повеќе. Како поминуваше времето сфати дека таа е работата што ја сака, и навистина е извонреден во неа. Почна да работи попсветено, понапорно, повеќе време. Во тој период, јас се запишував на факултет и имав слободно време бааѓи. Бидејќи бевме навикнати голем дел од денот да поминуваме заедно (да напоменам, не се работи само за навика туку начин на живот, замисла за врска и брак) пробав да се вклопам во неговата работа, да му помагам и на тој начин да имаме време заедно. Навистина научив многу за работата, но реално не сум многу привлечена од неа, ниту пак знам вешто да ја работам, најмногу затоа што немам желба. Не само тоа, туку често и му пречам кога сум тука, наместо да му помагам - му одмагам! Вели дека цело време чувствува притисок да заврши побрзо, му ги заплеткувам работите, итн. И вистина е, нема што. Единствената причина поради која јас го правам тоа е да поминам време со него, не сум особено продуктивна, пречам, несвесно создавам притисок. Милион пати зборувавме за ова и милион пати пробав одново и одново да се вклопам, ама не оди! Од друга страна тој работи напорно повеќе часа дневно, и би ни останале некои 3-4 саати дневно за нас, што искрено за мене е незамисливо... Знам дека звучи чудно, ама начин на љубов е да се помине толку време заедно, да се работи заедно, да се постигне нешто заедно. Двајцата ја имаме истата замисла, само работата не ни се вклопува со квалификациите. Во име на тоа заедничко работење порано запишавме и исти факултети, но се покажа дека тој никогаш нема и не сака да работи со факултетот. Никогаш не го обвинив, напротив го поттикнав и му помогнав во остварувањето, создавањето и сл. Јас од друга страна мислам декс ќе можам да се пронајдам во некој домен од факултетот, само што сеуште не знам каде и во што конкретно (имам 20 години, завршив втора). И конечно доаѓаме до проблемот... Прво, на двајцата ни се уништи идејата за заедничка работа. Многу ни значеше тоа, а сега двајцата не гледаме начин да се оствари. Тоа не оддалечува. Дел од близината која ја имавме се темелеше на тоа. Чувствувам дека ова ќе донесе голема промена во квалитетот на врската, и се плашам дека ќе се одрази со намалена блискост - ствар што ми е премногу важна, верувам и него. Самото време разделени ќе ни донесе нови луѓе и нови работи.. се плашам дека некој друг ќе стане поважен од мене. Второ, се губи дел од очекувањата од партнерот, еден вид разочарување. Се плашам дека ќе бидам (а и тој кај мене) само половична слика на тоа што го замислил. Со тоа се отвора простор некој друг/друга да е perfect match за двајцата. Не сакам никогаш да сум нешто половично кај него. Сакам да сум или се или ништо. Да нема подобра, да не помислува на подобра, да нема потреба за тоа. Добро, признавам,звучи малку нереално, ама мислам дека сфаќате за што станува збор. Трето, не знам што да правам со самата себе. Цел ден го организирав според заедничките активности. А сега.... се нервирам, плачам, ми фали, мислам дека го губам, се плашам.. Често не ни ми се прави нешто. Постојано мислам начи како да бидеме цел ден заедно пак! Ми треба тоа, како храна ми е, доказ за љубов, за блискост. Се гордеев со тоа што сме цел ден заедно. Го губам тоа што најмногу ми значеше. Истиве ствари му се битни и нему, ама мора да заработува, плус ја сака работата навистина и прекрасно ја работи! Никогаш не би сакала да престане. Само сакам да најдам начин да сум со него, или барем да се зачува квалитетот на врскава. Многу ми значи и не сакам (неможам да замислам) да го изгубам. Има некој слично искуство? Било какво мислење би ми значело... Знам дека постот е предолг, ама и маката ми е преголема.. Фала на секој што ќе го прочита до крај... Ве чекам...
Tatjana95 mislam deka do negde go delime istiot problem..porano postojano bev so decko mi dosta vreme pominuvavme zaedno. Sega se plasam da ne go zagubam bidejkji toj mi e se.. Go sakam povekje od se na svetot. Te sfakjam potpolno, I se nadevam deka kje go nadmineme ovoj problem. So celi sili se trudam da ja potpolnam vrskata I da bide sto pointeresna.. Vo tvojot slucaj mislam deka nema potreba da ja Rab.rabotata sto ne ja sakash no sepak da mu bides najgolema podrska isto kako i toj na tebe..
@Tatjana95 чекав да видам повеќе мислења, јас ќе си го кажам своето. Тебе се ти е навика, порано сте биле повеќе слободни, рече имаш 20 години, а 5 години сте заедно значи од 15 години сте започнале врска. Тогаш сте биле деца, повеќе време, пари од мама и тато и немате што да правите и сте го потполнувале времето. Сега веќе не сте деца и нема пари од мама и тато, сега треба да преживувате и да знаете да изградите ваше царство. Веќе нема слободно време, една врска не се заснова на тоа дали ќе се вклопите во работата на едниот партнер туку треба да го работите двајцата тоа што го сакате, ти посебно тој посебна работа ме разбираш. Според мене вие треба да се потрудите да се привикнете на новите промени. И сето време што ќе преостане да го користите. Тебе се и навика, но неможе 10 сати да бидете веќе заедно, треба да работите, да преживувате итн.
@Tatjana95 за разлика од проблемот на @Betty Bety јас гледам опсесивност кај тебе (и кај него). 10 сати на ден да сте заедно и ако сте 2-3 да ви е малку? Ете нема да речам дека толку време со години ќе побудалам со дм, ама во вашиот живот не постоите само вие двата и во иднина, вашите деца. Постојат пријатели, колегите, родителите, случајни минувачи, случајно запознати луѓе, теретана, училиште, факултет. Ако вие времето кое го имате заедно е квалитетно поминато тогаш нема да има потреба да имате повеќе време заедно. Ако јас излезам со дм, и зборуваме, и се „сакаме“, и споделуваме како сме го поминале денот, и се гушкаме, и поспиваме, и гледаме епизода две и одиме на пица, и одиме во некој ресторан, на кафе, со другарите ... ако времето заедно е исполнато, зошто да врвиме уште време заедно? Другите луѓе се небитни? Сфаќам, сакам да организираш и ти треба „столб“ и по него да се градиш, ама можиш дел од „столбот“ да го изградиш, а остатокот да го доградиш инстиктивно или малку да одмориш. Убава е замислата за заедничка иднина, сите ја имаме ама иднина каде што делите дури и работно место, дури и таму да сте заедно? Како што рече @buba4e89 , ова ти е навика и ако реално гледаш на иднината ќе знајш дека нема да можи 10 сати на ден да бидите заедно и дека во иднина некогаш можеби и нема да се видите некој ден или нема да сакате да се видите во смисла ќе те побараат пријателките тебе на планинарење или он ќе оди на еднодневен со другарите, или некаде со родителите или било како .... Пораснавте накратко. Не е поќе ништо розево и треба да бидите среќни за времето кое го имате заедно воопшто и да го прајте да вреди колку тие 10 саати што сте ги имале.
Pa da, go citav i jas tvoeo mislenje pogore.. Ednostavno ne znam dali kvalitetot na pominatoto vreme zaedno moze da go nadopolni kvantitetot sto sme go imale... Mi fali mnogu. @buba4e89 ocekuvav i jas deka ke ni pretstoi borba za zivot, vlozuvanje, rabota, ama ednostavno imavme dvajcata nekoja zamisla deka seto toa zaedno ke go pravime. Vo pravo si deka treba da se naviknam na novite promeni, samo se plasam sto ke dojde i od negova strana vo vrskata.. Se plasam da ne izgubam kvalitet.. ete, toa e.. Vi blagodaram na dvete za mislenjata!
@theowndemon , ti ja sfakjam poentata. Mozebi ste site vo pravo.. Mozebi ke mi treba vreme... Ke mi treba i trud, za da se nadopolni toa sto sega smetam deka mi e zagubeno. Nerealno moze zvuci, ama imavme dvajcata poinakva nekoja zamisla za vrska.. mozebi ne mora da se ostvari za da sme srekjni... Postoi nacin, se nadevam...
@Tatjana95 стравовите цел живот ќе ги имаш, не само сега само треба да имаш некоја контрола како да се справуваш со нив и се ќе биде во ред.
^ Gledanjeto po 3,4 saati vo denot vi e premalku?? Jas imam dolga vrska, najcesto ne se gledame sekoj den i imame prekrasna vrska, profesiite ni se skroz razlichni. Ve chitam vaka i dvete i ne ste mi jasni do stepen da ne mozam da poveruvam deka vie devojcinja mozete da funkcionirate vaka. Videte vie ste zavisni od vasite partneri i toa ne na dobar nachin. Se slozuvam so pogorniot post, vrskite vi se pochnati na mnogu mladi godini koga ste nemale obvrski, a so tekot na vremeto se menuvaat rabotite, doagjaat poseriozni godini, i super e toa sto deckovcite vashi sakaat da rabotat i se trudat namesto da cekaat od doma pari za da izlezete na kafe. Isto i vie koga ke zavrshite fakulteti ke se vrabotite i togas ke razberete kako e. Gledajte od pozitivnata strana, so toa sto deckovcite vi se trudoljubivi ke imate poveke finansii za da si dozvolite odmor, vikend i vo tie denovi ke ste si postojano zaedno I ke pominuvate kvalitetno vreme zaedno. Se izvinuvam ako e nerazbirlivo. Od tablet sum vklucena
Samo pozitivni misli,I kje IMA pozitivni rezultati.. Edna pogovorka koja drugarka mi cesto mi ja spomnuva.. Kakvi su ti misle takv ti je zivot... @Tatjana95 ... Probajte namalete go vremeto na viduvanje I da ne e sekojdnevno, barem malku da si zafalite eden na drug... Toa ima efekt.
@mila89 Ne baram od decko mi da ne raboti, naprotiv tuka sum da mu ja pruzam celata moja podrska, no se zapostavuva vrskata.. Ppstojano e umoren nisto ne mu se raboti..zatoa pobarav sovet samo kako da ja podobrime vrskata, kako pak da mu ja vratam voljata za se, da bide pak stariot toj.. I ne sum dete imam 25 godini skoro I sekako deka razmisluvam za nasata idnina..
Ми треба совет и размислување од вас ама без навреди и осуди. Со дечко ми сме заедно подолго, прв ми е, преубаво ми беше со него, сме немале многу кавги, тој е многу добар секогаш ме сослушува, ме разбира ме сака, ме почитува едноставно не можам да кажам лош збор за него. Ама откако тргнав на работа пред повеќе од месец дена работите се сменија. Се загледав во еден колега, 17 години постар од мене и работите се сменија. Немам желба да се гледам со дечко ми, немам желба за секс, немам желба за ништо тој ни не насетува што е работата, мисли дека е од премореност. Едноставно се заљубив во колегата, не можам без него. На работа цело време работевме заедно, го аднав на фб, почнавме да си пишуваме ама од некаде дознал дека имам дечко и тука заврши се. Не сака да ме погледне, ми вика сум го влечела за нос, сум го заебавала и не знам уште што. Не сака да ме погледне, знам дека постапив не фер спрема него ама не можев да му кажам за дечко ми. Ми вика ако планираш да раскинуваш со дечко ти океј ако не не ме гледај, не ми зборувај, не ми пишувај. Всушност мене проблемот ми е што не можам да го оставам дечко ми, тој е предобар, ми нема згрешено ништо ама не е фер да го лажам кога повеќе љубов нема меѓу нас, барем не од моја страна. Не знам што да правам повеќе, се ми е измешано, за никаде сум.
