@Jana87 Ja na primer ostavam koga saka toj da si odi so drugari sam si odi da se izduva.Po nekolku dena i ja si odam so drugarki.Ne ni prashuvam da me zeme ili da go molam.Koga treba zaedno si odime zaedno.Pa lugje sme se dogovarame. I zagar da mu dades da go cuva ako saka da ide po drugi ke ide i obratno.Ne se zamaram.So sila arno ne biduva.Kolku poveke go stegas samo losho si prais.No sekogas ako sakam da go stavam na misla koga idam so drugarki ke se doteram najubavo, duri i podvezici ke stavam, za da mu se okokorat ocite da znae deka ne sum za bacanje...epa ko voli nek izvoli...ne mu branam ich, slobodni sme ... Nema so sila da go teras dali da ides so nego ili ne. Nekogas i so drugarka da izleze ili ja so drugar ne go nosam zasto sakam i drug muabet da svrtam. Glej so dugarkite i drugarite negovi da se zblizis i tie ke te vikaat pa togas ako ti se odi idi ako ne ne.Pocituvaj ja negovata sloboda ako se oseka ugusen, se folira, a ti ne se nerviraj.
А кој па рече дека треба да го остави хмм Треба двајцата да се преиспитаат на што се.. Утре во брак тој ќе шета сам таа сама? На прослави кај нејзините пријателки таа сама тој сам? Да не сака да ме земе во друштво, па уште 3 години заедно, не знам ни дали ќе дочека 3 години искрено.. Што се они..некое тајно друштво па да не одам? Кога сите се со жените/женските... Тоа како да се срами од мене, па не сака да не гледаат заедно.. Па ако не сака, има друг што ќе биде горд на мене..не е крај на свет
Ви благодарам ма сите за мислењата и одговорите, еве пробувам да ја преиспитам врската пробувам да разговарам со него ама некако превише е тврдоглав си има тој зацртано во глава нешто и еве последно после препукувања претходни се согласи да идам кога се собираа за божиќ.Вторпат во овие две години ) Двајца од неговите другари ги знам од деца, роднини ми се , имам идено на прослави кај нив со истото друштво ама јас сама кога тие ќе ме поканат, си идам со брат ми сега кога го пишувам ова ми е траги комично, тој тогаш бил ок се понаша како еве заедно сме ама јас посебно си идам посебно си тргнувам. Инаку не ми изгледа дека се срами од мене или од врската наша ама незнам... Инаку што прават на тие нивни излегувааизлегувања некој праша, пијат по цела вечер и тераат некои општи муабети. Имам муабет јас со добар дел од неговите другари уште од дете ради роднини нели и по одмори идено како деца, не е дека не можам да се вклопам во нивните дружби и муабети. Пред божиќ му реков или ќе идеме заедно иако ме покани мене братучед ми, или ќе идеш сам и си слободен натака сам сегде да идеш. Бевме заедно, ама ми викаше дека неосновано му правам притисок. Тоа е...
Не правам проблем за машки кога сами идат или јас да запнувам да го носам со другарки, ако сум договорена и сака да дојде исто не е проблем, ако сака да иде сам со другари исто не е. Проблем правам кога идат сите другари негови со девојките/жените или кога моите другарки идат со дечковците а тој не сака да ми прави друштво и секогаш или морам да го убедувам или сама да идам. Па и кога ќе дојде со моите другарки еве што се парови никој не му се погоди, на сите маани им најде по ред, и све е со натегање. После неколку пати што му имам посочено последиот месец ајде околу прославите проба да излезе со моите не се бунеше па да видиме до каде ќе тераме
@Jana87 нема потреба да се дискутира дека кога се машко друштво ти треба да им се тупнеш или обратно, ама кога излегуваат парови, исто така не треба да се дискутира и ти треба да си со него, секако и тој со тебе. Пак ќе кажам, не сте вие ниту деца, ниту пак врска од 3 години е нешто несериозно. Јас такво однесување не би дозволила, секогаш јасно и гласно си кажувам што ми смета во врската и одредени работи сметам дека не се толерираат. А твојата ситуација е една од таквите.
@Jana87 мене тоа ми е типично безобразно. Грешката е кај тебе повеќето што ти си дозволила уште од старт, си мислела дека е почеток ајде ќе се смени, но...ете тоа но сега тебе ќе те иритира. Јас секогаш се залагам за тоа кога сте во врска не поставувајте услови ама кога ќе видите некои работи ви сметаат кажете си ги веднаш. Наместо да се плашите или да се обидете да се прилагодите на нив. Мене чисто ме интересира неговото глупо размислување. Многу глупо размислување, ме притискаш ова она, значи тој на неговите другари не те претставува како девојка туку како фигура. Ајде 30 години и ти 3 години си трпела? Јас не би искрено, ни да се плашам ни да го прилагодам. Ти како женско се чувствуваш дека се срами од тебе. Седни го направи си муабет, малку подбуцни го, нека види дека е убаво и во парови. Убаво некој пиша погоре или ќе искачаме во парови или секој на свој крај. Види како ќе реагира на тоа. Не е поентата само да се каже остај го ќе си најде друг, поентата е да се искорени самиот проблем.
Другар на дечкоми има исто вака другар што никаде не ја зема девојката. Буквално ни на слави од кога ќе му биде нагласено дојди и со неа,а најдолго одат од сите нас.Сме збореле многу со дечкоми на оваа тема и двајцата се имаме согласено дека они се малку по различни,имаат некои чудни правила во врската и он во нејзините очи сака да е совршен несака изгледа да се шалат на негова смета и такви работи. А исто мислам дека е и до неа зошто она до сега има само еднаш дојдено со сите нас и воопшто не изусти збор...чудна врска во секоја смисла хаха. Пробај здружи се со девојките на другарките,излегувајте вие и кога ќе направиш некоја блискост пробај да збориш со нив на темава зошто и ако има нешто они ќе ти кажат ако кажал тој или има некоја по конкретна причина
Здраво..ве молам за совет...После 4 години упорно пишување на фб и пуштање конечно прифатив да се видам со него. Бев убедена дека ме сака не се срамеше да го покажи тоа и да се распрашува за мене. Но кога еднаш го одбив да се видиме тој повеќе не ми рече директно туку се се случуваше преку неговите другари тие постојано ми велеа да се видиме дека ме сака и постојано зборува за мене. Поседниот пат кога ми рекоа повтороно дека сака да се види со мене дека е време барем да зборувам со него јас му реков дека ми треба уште малку време да размислам...после една недела се видовме и уште истата вечер се смувавме, на почетокот никој не знаеше се видовме тајно без знаење на неговите другари бидеќи јас сакав така да биде и затоа се гледавме ретко само кога можевме...по 1 и пол месец веќе почнавме да се поздравуваме пред сите да се гушкаме, за кратко дознаа и родителите на двајцата...но и ако знаеја сите ние ретко излегуввме заедно бидеќи тој од почетокот секаде ме викаше да одам со него но јас одбивав бидејќи не сакав толку брзо да почниме да излегуваме секаде заедно, а и ми требаше време да се вклопам во неговото друштво во кое беа повеќе момчиња...после неколку пати што го одбив да излезам со него престана да ме вика и одлучивме тој да продолжи да излегува со другарите а јас со моето друштво, но некогаш одев и со нив но тоа беше многу ретко...на почетокот така беше се океј но после тоа почна да ми смета сакав да почниме да излегуваме заедно и да бидеме како сите нормални парови но тој на тоа секогаш ми велеше кога сум сакала да одам со него да му сум кажела и дека тој повеќе не ме барал зошто кога и да ме побарал да излезам со него не сум одела... поцна да ми со тоа почнаа и проблемите... моите другарки постојано ме притискаа зошто не одам никаде со него зошто за никаде не ме вика и постојано ме притискаа да му раскинам...после 8 месеци врска му реков дека повеќе не можеме да продолжиме така бидејќи ние никаде не одиме заедно и дека сите ме притискаат..одлучивме да продолжиме уште некоја недела и ако ништо не се смени да ставиме крај..се беше во ред таа вечер се смувавме и се разделивме од тогаш повеќе не ме побара... после неколку недели јас го побарав да зборуваме зошто навистина не знаев што се случува со нас но тој не сакаше...неколку месеци не бевме во контакт но сепак сите не напнуваа да се смириме но и на двајцата гордоста ни е многу голема и затоа одбивавме... сега повторно сме во контакт по моја иницијатива и одлучивме да останиме другари... можеби на почетокот навистина сакав да се разделиме но сега сфаќам дека ми е навистина тешко без него и незнам дали да останеме на тоа само другари после врска или да инсистирам за да почнеме се од почеток
Се прашувам како ќе инсистираш ако тој не сака. Можеш да му кажеш што чувствуваш но ако те одбие, тука запри, сигунро нема да го молиш како да е последно машко на светов.
@inicka.. Ако ти е тешко и ако го сакаш сеуште обиди се, зошто да не. Што и да биде понатаму мој совет е да не ги слушаш толку луѓето од страна што ти зборат туку себеси .
Здраво жени а и мажи... Сакав да напишам нешто кратко ама се занесов... Со дечко ми сме заедно 10 месеци. Јас имам 25 а тој 27. Мене ова ми е прва врска. Предходно сум имала нешто кратко што не можам да го наречам врска.Така да немам некое големо искуство во врски а ни сексуално искуство. Ова е нешто сосем друго што трае а и прв пат имам вакви чувства за некој. Досега воглавно бев сама затоа што немав најдено некој ама и немав некој интерес кон некој. Пред некое време почувствував потреба да имам некој. И токму тогаш се појави тој. Од прв поглед знаев дека ќе влезе во мојот живот и ќе ми го смени, а тој вели дека од прв поглед знаел дека сум таа вистинската. После некое време ме додаде на фб откако се распрашал за мене. Си комунициравме и после ми побара број па ме покани да излезиме. Иначе дечково работи како обезбедување во една дискотека, а и е професионален боксер (до пред 1-2 год). А такви типови не ми седопаѓале никогаш затоа што знам дека верноста не им е добра страна скоро на повеќето. Цело време сум излегувала таму ама не сум го приметила. Пред да излезиме отидов со другарки кај што работи тој, па ме пречека, ми отвори врата и ме изгушка силно,а јас се здрвив и се преплашив не знам зошто. Воглавно има сериозен лик а кога се смее е баш душичка. После неколку дена излеговме. Дојде дотеран избричен и додека ме чекаше беше потпрен на еден стуб. Мислам дека во тој момент се затрескав. Многу убаво си поминавме таавечер. Потоа почнавме да излегуваме и секој ден да се слушаме. Вели дека сум му била женаи дека ретко излегувал со други девојки јавно (па и не сакал да е со секаква како оние што ги гледа во диско) Си реков дека го најдов вистинскиот кој што ми се допаѓа па почнав да си се отварам со муабетчиња. Арно ама комуникацијата му била слаба страна. Кога и да излезевме не можевме да се договориме за каде.Почна да се лутит за глупости па јас да трчам по него да го молам за една прегратка и насмевка. Цело лето така еден ден најубо, еден ден најлошо. Многу пати сакав да ставам крај, арно ама не можев да се одржам на зборот некоја сила ме влечеше назад. Еднаш ми спомна дека е љубоморен ама то не го сфатив сериозно, а и не го покажал. Еден ден случајно на зафрканција го прашав дај да видам со кого имаш пишувано па телефонот во негови раце ми покажа и стварно со никоја жена немаше разговор. После го зеде мојот па провери сам и виде дека имам некои конверзации со машки , ама ништо посебно баш напротив ваљда смеам да сменам двереченици со некој. Ми рече дека не верувал во машко женско другарство. Јас ниту сум го изневерила ниту сум излегла на кафе со другар откако сме заедно. Го зеде неговиот телефон и го искрши со раце. Јас не можев повеќе му реков да станиме, ја плати сметката,а јадењето уште се правеше. Заминавме со мојата кола на едно поосамено место. Почна да ми вика најсилно што може. Ми го зеде телефонот пак и почна да го удира со бокс и после го шутна со нога. А само што го имав купено одвај собравпари. За среќа не се скрши.Одвај го најдовме после. Таа вечер умирав полека, повраќав и цела ноќ плачев дома, а и пред него.Утредента зедов апче за смирување. Тој ми простил дека ме видел кај што плачам. Утредента му реков дека е крај.Беше нова година. Ја имаше удрено раката од ѕид и ми прати слика. Последните денови се испијанил, а не пие скоро никогаш. После една недела се согласив да излезиме и разговараме. Дојде насмеан ме изгушка, мене срцево во петици. И пак се смиривме, а тргнав со друга намера.Ама за проблемот не се договоривме баш. Ама си тераме. Многу пати ми има речено да сум го барала почесто да се почувстува дека постои. А јас баш го барам најмногу од секого на светов и пробвам да сум поотворена со него а тој на многу муабети се лути. Стварно не знам шо да мислам многу сум збунета. Знам дека е во право некогаш, например нема добиено ниеден поклон од мене. Освен еден привезок што дури му го дадов помина цела процедура. Си има некој ѕид изградено што не можам да го турнам се уништив самата, а не знам дали е тоа тоа. Иначе воглавно му верувам, последни пари дава на излегување од срце само да ни е убаво. Никогаш не ме притискал да имаме секс, туку има почит и е многу внимателен и нежен.Ме сака и секогаш кога ќе му укажам на некоја грешка се менува.Ниту пие ниту пуши баш е ок за тоа. Ми ја исполнува празнината што почнав да ја чувствувам пред него. Арно ама од друга страна ме нервира што комуникацијата ни е чудна. Мислам дека е нормално да гопрашувам некој работи за него и да знам дали имам иднина со него. Од една страна како да има голема самодоверба, а од друга како да нема. Има многу знаци на љубов од негова страна а и многу збунувачки. Некако и како стравот да му го имам. Тој вели дека тоа е лично мое чувство што нема врска со реалноста. Сто пати му имам речено да ми отвори терен да се чувствувам послободно ипосамоуверено. Еднаш мислам дека тоа е тоа еднаш декасакам крај. Сите ми велат размисли си тоа е твоја одлука, арно ама не можам стварно да размислам со трезна глава, нешто ме влечи. Другарки воглавно немам многу а и тие што ми беа си фатија свои патишта,а со другите не ни сакам да излегувам. Има љубов и хемија и доверба и све од моја страна а и од негова, макар што мислам дека тој не ми верува колку што вели има резерва посебно после случајот со телефонот. Исто така еднаш ми спомна дека мора да излезе лошото од него и имал такви периоди. Порано појке се празнел додека се бавел професионално со спортот а сега помалце.А и не е во добри односи со мајка му. Не знам што да правам дали вреди сето ова. Како да постапам во иднина со него? Или како да го откачам и заборавам?
@scorpijagirl Дечко ти не е психички ок. Поголем red flag од кршење два телефон со раце зашто девојка ти разговарала со машко не сум видел. Мислам дека треба да ја сфатиш неговата љубомора сериозно овој пат. Господ знае дали ќе можеш безбедно да се откачиш од него...
Од каде првин да почнам ааааааааааааа луѓеее имаа во еден што се затресав ради него и со дечкото раскинав окееј јас и си имав тоа во план ама јас и убрзав. ЗНачи јас во дечково во прв поглед се заљубив амин одљубување се допп на фб ова она и еднаш се мувавме неможам таа средба да ја заборавам ама во мнг лаги го имам фатено се обидувам да не мислам се поодалечувам од него и тој приметува не сум како пораноо што бев ама има посебно место во срцево мое глупоо значи јас го сакам а тој си уживаа и јас си уживам си гледам дечковци ама не е тоа тоа секогаш кога се збори или зборам јас секогаш неговото име ми е на прво место пред да се видиме сум се спремала цел ден деталче сум гледалааа ајххх чареееВо еден исто така бев вљубена 5годимав долги две врски ама џабе на тој мислев што бев заљубенаа амаан никако да ми се погоди некој да го видам да се вљубам во него ама и тој во мене......(си фантазирам малце а).
Малκу повише си фантазиρаш ти κога не можеш да се вљубиш во неκој тој не е будала да се вљуби во тебе те манало тебе тρанс габче жапче
Ми беше цел на муабетов дека тој што го сакам не ме сака тој што ме сака него сакам мислам можам да го засакам ама не е тоа тоа....
Знам κоја ти беше цел па тој што те саκа саκај го и ти сκρши го мρазот не си игρај ме саκа не ме саκа габче жабче неκа биде е тоа е тоа
@scorpijagirl Ти простил? Извини молим те, за што ти простил? Што си пишувала со луѓе општи муабети? Посесивен, агресивен, депресивен... бегај подалеку од типов. Додека можеш
@scorpijagirl само на неκој смиρен начин κажи му деκа неκое вρеме саκаш да бидеш сама и почни да го ставаш на игноρ овие ваκвите се опасни наρечени малсκи хулигани ама има леκ и за нив подобρо сега шутни го на вρеме не чеκај κасно да биде сепаκ за твојот живот ти одлучи да не бидам јас κρив после
Во право се сите пред мене за она што ти кажаа. Такво однесување не е нормално и тоа уште на почетокот на врската. Оддалечи се додека не си го засакала повеќе па да ти биде уште потешко после. Понатака овој ланци би ти ставил, се би ти забранил, ги знам таквите. Ако бараш вистинска љубов, оваа сигурно не е таа.
Човек што знае како да постапи не би пишувал по форуми. Значи фала ви на сите за советите и искреноста. Од дома го знаат и мислам дека полесно е овде да побарам пообјективен совет.Мајка ми цело време ме прашува како си помина, што си помина, што ти рече, како ти рече. Мислам дека би се израдувале кога би го откачила.Воглавно човекот е цело време спомнат дома. Е сега дека го сакам е јасно макар што после случката малку како да ми е одмилен. Некогаш пред очи ми доаѓаат лоши мисли и делови од случката со телефонот. Реално гледано најверојатно треба да го оставам. Арно ама како? Да е безболно за него и јас да не се враќам назад? Или како да направам да ме отсака па тој да ми се скара? Ова со оддалечувањето и дека сакам да сум сама е баш тоа што го мислам, ама дали е правилно или можеби има некој друг начин?
