Сигурно досега многумина ве запрашале „Како би се опишале себеси?“, „Во која група на карактери на луѓе припаѓате?“, односно дали сте отворени и комуникативни, затворени и некомуникативни, или пак некаде на средината на овие екстреми? Овие поделби на човечкиот карактер се познати под термините интроверти, екстроверти и амбиверти. Како што видов за другиве 2 карактери има теми, но за оваа нема па затоа решив за отворам и за тие што незнаат да објаснам тука. Еве ќе направам и анкета да гласаме кој од тука што е. Помеѓу интровертите од едната страна на линијата и екстровертите од другата страна, се наоѓаат амбивертите. Се смета дека амбивертите се оние личности коишто ги поседуваат карактерните особини и на интровертите и на екстровертите и коишто во различни прилики и ситуации можат да бидат отворени или затворени личности. Амбивертите се личности кои се чувствуваат пријатно и удобно кога се со опкружени со луѓе, но и кога се сами. Во зависност од различните ситуации и мигови, тие можат да делуваат како интровертна или екстровертна личност, да бидат друштвени и социјални или пак, повлечени и срамежливи. Но сите овие особини амбивертите не ги изразуваат драстично како интровертите и екстровертите и оттука се наоѓаат на средината на линијата на типови на карактери. Јас можам да се опишам себе си како тотален амбиверт.
Ambivert definitivno. Ne sum znaela deka postoi vakva kategorija voopsto, a od sekogas se prasuvav vo koja kategorija bi se smestila od dvete krajnosti, koga moeto odnesuvanje e sekogas razlicno vo zavisnost od samata situacija i drustvo. Nekogas znam da bidam totalen "namkjor" i povlecena, da ne prozboram ni dva zbora i me dozivuvaat kako sramezliva. Nekogas znam da bidam i glavna i glasna. Se zavisi od hemijata koja ke ja pocuvstvuvam vo momentot, vo dadenata grupa na lugje Ednostavno nekoi lugje nekogas ne me interesiraat i odbiram da ostvaram komunikacija...ete taka zaradi nisto posebno
Амбиверт и од секогаш знаев дека спаѓам под оваа категорија. Но не знаев како да се објаснам. Зависи која енергија ке ја почуствувам додека сум со одредените личности и ако е негативна ги ставам на страна , ако е позитивна се пуштам во муабети слободно (сепак не се искажувам и да си кажувам тајните секому).
Амбиверт. Некогаш сакам да сум сама и да се релаксирам а некогаш сакам да сум опколена со друштво и да се журкам , знам да сум тивка , знам и да сум гласна и дс не престанам да зборувам . Све во едно сум
Јас мислам дека сите се раѓаме амбивертни, понатаму под влијание на околностите во кои растеме стануваме отворен или затворен тип.
Veruvam deka sekoj mozhe da bide. Se zavisi od situacijata i mentalnata sostojba. Mozhesh da bidesh i ti extrovertna... na prav pat si.
Јас па интроверт кој ако е принуден во друштво ќе се обиди да се социјслизира for the sake of her friends. Интересно е шо поќето кои ги познавам се во крајна граница - екстроверти до степен да неможат еден ден сами да седат дома. Ова мислам е некоја златна средина која мене лично никогаш не би ми одговарала.
По ова, не сум интроверт ами амбиверт. Да, уживам со луѓе ама на крај на ден сакам да сум сама и у тишина или некоја убава музика/книга. Ама па премногу уживам да сум сама. Повеќе ми е нагласена интровертоста, што знам. Мојата идна професија бара контакт со луѓе и не знам како би се изборила тука, веројатно на крај на ден ке гледам да си го поминувам времето само за себе. У секој случај имам моменти кога ми требаат луѓе а има моменти кога само сакам да сум изолирана. Ама убаво ми е. Поубаво ми е. Не ми се допаѓа само што сум емпат а за интровертност или еве амбивертност сум среќна што сум тоа.
Во суштина сум интроверт ама екстровертоста ми е јака страна али за Амбиверт не сум слушнал до сега Себе си повеќе се сметам за интроверт. Затоа што повеќе сакам да разговарам 1 на 1 или во група од тројца максимум кадеш то можам да разговарам подлабоко за која било тема и суштински повеќе да дознаам за соговорникот. Екстроверт сум затоа што за чудно многу сакам Јавно говорење, трема немам во никој случај едвај чекам да имам некој јавен настап да искажам што имам да кажам, ептен се осеќам како лидер, многу ме инспирира тоа. Знам да сум гласен, кога ќе влезам во flow нема човек што може да ме запре во друштво и каде било на друго место. Но сепак нешто подлабоко има во поделбава: Мразам да правам површни муабети. Тоа ме иритира и контра ефект има, создава одбивност кај мене. А кога сме во поголема група нема услови за deep conversation. И тогаш знам да се повлечам. Светот не ме интересира површно, не сакам да сум на здраво и на пријатно и какво е времето надвор. Знам дека треба и такви муабети ама тоа само може на 3 минути не на цел живот. Сакам да разменувам мислења, идеи, сакам да дознавам од другите новости, генијалните умови ме инспирираат. Интроверт сум за обични муабети, екстоверт сум за идеи Сега пак зависи од опкружуваето и од самата ситуација и енергијата која се создава помеѓу присутните. Амбиверт сум а ?! Може немаше да сум амбиверт ако немав специфични барања како што е длабочината на разговорите.. хмм
Сум читала и за овој вид карактер, сепак не мислам баш дека ме опишува, премногу се пронаоѓам во карактеристиките и сите шеги, стрипчиња за интровертност за да речам дека сум во средина. Да, комуникативна сум со блиски луѓе, но скоро во ништо од екстровертноста не се пронаоѓам - никогаш не сакам да сум во центар на внимание, си имам трема од јавен настап итн... Инаку @Prijatelot, не се согласувам воопшто со твојот муабет погоре. Пред сѐ, дефиницијата за тоа што значи „прав пат“ во денешно време е многу индивидуална, а и во никој случај типот на карактер (интроверт или екстроверт) не треба да биде критериум за тоа. Ниту еден од овие типови на карактер не е ниту правилен, ниту погрешен и личноста треба да се прифати каква што е. Ова е за другата тема што спомнаа дека ја има одамна (додуша мислам дека треба да се спојат со оваа и да се дискутира за сите три категории), ама морав да си кажам
