Среќен пат и пријатен престој каде и да патуваш, мене ми е ептен страв да патувам со авион, со возило можам на долги дестинации/релации и уживам во тоа, но авион стресно е за мене, за мене ќе треба една посебна стјуардеса да ме смирува да дојдам при себе хаха
Вака од пред неколку дена доживеав голем страв и стрес, и сега како да немам мир, вознемирена сум, страв голем чувствувам,порано станувам од вообичаено ми се плаче.. Мислам кр полудам Инаку сум анксиозна, и пред неколку месеци мислев дека конечно се извлеков од таа ситуација, но сега се враќам На почеток. Дали вие сте се чувствувале така, како се справувате? Поздрав
немаш поима колку е интересно ... јас дури седев со едни луге шо не ги знам и одпрво си викам леле сеа ако ме фати паника шо ке правам ама дури се зачудив шо не ми беше ич страв ... ако имате можност летајте ... преубаво е
Мој совет е да посетиш некоја школа за јога,имав таков период во животот и точно знам како ти е ,или било што друго еве јас одев на пилатес бидејки јога немаше во мојот град во тој период, или јас не знаев не е битно,битно да си ги тргниш лошите мисли
Џабе сестро немам веќе волја ни сила .. Се чувствувам психички болна. Не сум била воопшто силна личност ..
Добра сум сега. Се подигнав од мртва точка. 3 дена бев катастрофа страшно паднав се уништив. Многу пати дното го допрев ама имав некаква сила веднаш да станам. Овој пат голема траума ќе ми биде. Стресот си го прави своето па сега ми се одразува. Успеав и овој пат без апчиња. Штом сега успеав ќе продолжам ли понатака така или нема да можам вака ќе видиме. @Dragana Mendes Јас цел живот тоа се прашував. Веќе се помирив дека за мене нема. Ама секој различно. Од јака нервоза главата 5 ден како ми трпне неможам да ја поднесам. Левата страна ме пукна. Ко да ми вибрира. Жално за нас жално многу.
ИМА ! посакувај го уште појако да те удри кажи и на паниката во себе дека сакаш да видиш што ке ти се случи ако најако те нападне без страв повикај ја таа е безопасна нереална , биди другарка со неа сакај ја ке видиш ке се скрие ке бега од тебе, само не се плаши кога ке дојде и посакувај ја уште 10000000% ке ти биде подобро со тек на време ке помине поздрав
Zdravo na site. Jas sum 19 god i veke 1 godina se macam so ovoj problem. Deka sum anksiozna doznav od pred 1 mesec. Site tie simptomi gi imam i jas, no kaj mene imase i bolki vo zeludnikot so sekojdnevni povrakanja. Sto se ne ispiv i lekovi i cajevi no nisto ne pomogna. Seto toa mi napravi i problem na teroidnata zlezda i sega pijam lekovi za nea. Sekoe utro se budam so nemir deka povtorno ce imam napadi. Ne mi se izleguva od doma, sekoj den se poveke se zatvaram vo sebe misejki deka ako probam nesto da pravam ili da odam nekade deka nema da uspeam. Ve molam pomagajte ova ne se trpi!
Izgledaj go ova video, i drugote videa od nego. Mene mnogu mi dava uteha. Ovoj decko izlegol od taa sostojba skoro bez lekarstva.
Колку пати не ми се излегувало од дома колку пати се имам покаено пто сум излегла паника не ме фаќа тогаш ама мислите ме мачат. 3 дена бев ко полу мртва несакав да станам од кревет не пак да шетам некаде. Ама цела недела излегував од дома се немам дома асално приберено. Мислиш лесно ми беше ? Не. Ама мораш да се подигнеш. @MasterSk Фала ти ќе го изгледам подоцна
Да не случајно ова го има прочитано во книгата The New Way to End Anxiety and Stop Panic Attacks - Barry McDonagh Многу добра книга, секој на форумов што се разбира англиски би му препорачал да ја побара и да ја прочита бидејќи многу помага за да се разбери анксиозноста. @Kaja*** Затварањето дома и во себе според мене нема воопшто да ти помогне напротив ќе се чустуваш полошо , барај некоја занимација нешто излегувај надвор макар и на некоја минута макар и со сила еве јас моментално сум во таква состојба што воопшто не ми се прави ништо ама се терам самиот бидејќи најголемиот лек за ова сме самите ние
Како друг човек не но останатото да, особено порано во состојба на депресија. Малку ми се измешани симптомите на анксиозноста и депресијата па неможам точно да ги препознаам за која состојба станува збор во тој момент. Како и да е, што ти се случува што ти прави да ти се појавуваат такви мисли?
Здраво Kaja***, жал ми е што минуваш низ таков период во животот на уште на таа возраст. Те разбирам дека ти е многу тешко но не смееш да губиш надеж и да очајуваш. Дали си имала во скоро време некој стрес во твојот живот или некое доживување кое те има многу повредено, некаква загуба и слично? Дали состојбава ти се има појавено сама од себе? Знаеш зашто, зашто има некои состојби кои се јавуваат како последица на некакви 'трауми'. На пример, познавам жена која има проблеми со шеќерот само кога е изложена на стрес релативно краток период. Ти го кажувам ова зашто би било добро да се разгледа тоа нешто со обид малку од малку да се лоцира 'коренот' на проблемот, дали е од психолошка (душевна) природа или е од телесна природа. Во најголем дел од случаите се работи за овој првиот случај. Ако имаш кај тебе некое такво искуство би било добро да ни го кажеш (ако не ти е непријатно се разбира). Во меѓувреме пробај да не се оставаш самата, нека биде покрај тебе некој на кој му веруваш да ти биде поддршка и утеха во периодов, некој кој ќе можеш да му кажеш се што ти лежи длабоко во срцето. Некој мудар човек некогаш рекол 'Споделената тага е преполовена тага, споделената радост е умножена радост.'
