Многумина би рекле не, но вистината е дека е ствар на индивидуалност. Во психијатриската пракса ретко кога невротските случаи преминувале во психоза, но и таа можност не е исклучена, бидејќи нема правила. Секој е случај за себе. Но ти мора да се прашаш, зошто размислуваш за тоа? Те читам на темава секој пат кога ќе отворам овде и стварно се прашувам до кога планираш да се измачуваш?! Значи човече, посети психијатар, не мора да знаат твоите полнолетна си да го ебам, простете на израз ама вистина МОРА да се погрижиш малку за себе, и те критикувам вака за твое добро, верувај. Колку пати ти кажавме, дека ако они не можат да те сфатат, who cares? Бори се сама за себе, возрасна си свесна за проблемот и одговорна за истиот. Значи ебено не можеш да фукнционираш без терапија ако ти е лошо, (а очигледно ти е пошто многу често седиш овде и се избацуваш со вакви рандом прашања што потполно ги разбирам зошто и јас го правам тоа со себе секој ден), значи потребна ти е стручна помош! На сите ни е всушност, ама ти имаш некаков одбивен став према истата, зошто премногу имаш дозволено да ти влијаат родителите, а тие жалам што ќе бидам уште побрутална ама стварно те упропастуваат. Не се залажувај себе си со позитивни мисли мантри и слично. Секако дека медитацијата, позитивноста, оптимизмот прават голем исчекор во борба со анксиозноста, НО ако не се доволни, па утврдиш дека не можеш само со нивна помош не гледам ништо страшно во тоа да најдеш квалитетен психијатар кој ќе ти препише соодветна терапија на неколку месеци, како што правев јас за да ти биде подобро.
Па јас веќе бев еднаш пред 5 години пиев 5 врсти на апчиња а и ми рече дека како е можно да немам никаква трансформација на телото,моите мислат дека ќе ме сместат в болница и ќе лежам ко ќе му кажам дека јас не се чувстувам како јас,како некоја друга да е,менувам расположенија,плачам,не сакам да се движакм во луѓе,како чудно ми е сето,ми се тресат рацете,сонувам живи соништа се плашат дека ако почнам со АД никогаш нема да престанам и ќе завршам на болница како психијатриски случај....веруваат дека сето е бизнис,докторите,лековите,
Па и јас во еден период мислев дека ќе завршам на клиника ама ако е неизбежно и тоа ќе го направиш. Ама ти мораш да одиш сама, многу е лошо кога твоите не те поддржуваат ама валјда можеш да најдеш некој што ќе дојде со тебе крај краева. А периодот од пред 5 годинии до сега не беше ли подобра?
читам и интересни ми се постовите на тие што се подобри( дај боже да сте никогаш да не ви се повтори), како објаснувате,како да сте заборавиле низ што се сте поминале...не знам кој праша дали може ова да премине во шизофренија,и одговорот беше па да можно е,индивидуално е...па знаете ли вие што значи за човеек кој пати од анксиозност да му дадете таков одговор???
Незнам зошто си очекувала транссформација на телото. значи вообичаено да луѓето се поправаат од АД но немор ада значи и баш е добро што ти не си се поправила..и плус не секој АД исто делува кај секој, значи тоа е 100 пати кажано...добар совет ти даваат..оди посети психијатар доста се измачуваш.....твоите и порано пишав не ги разбирам..веројатно живеат во некој балон и не ја сваќаат сериозноста на проблемот...и само едно ќе ти кажам..премногу си под влијание на нив и можеби и тоа те притиска..и еве вака гледај на работите, додека тие си го живеат животот тебе не те сваќаат и те притискаат да не одиш на псих. време е да си се посветиш на твоето здравје и да не ги губиш најубавите години во седење дома и чудење дали да одиш на лекар или да продолжиш да ги слушаш твоите кои сигурно ти мислат најдобро но не секогаш се во право...
Пак ти твоите... Читаш ли ти воопшто што ти пишувај јас @GirlLove ? Значи девојко, твоите нема ни да знаат дека одиш на психијатар, сфаќаш? Не е ваљда до толку да не можеш да лажеш еднаш до два пати неделно дека одиш кај другарка, на шопинг или нешто слично додека одиш на психијатар. Ако ти се проблем парите, или сеуште зависиш од нив финансиски, у случај да ти даваат пари за џепарац тргај дел од тие пари на страна и плаќај си ги сеансите и лековите, a ако имаш свои пари уште подобро. Тие 5 години кои стално ги спомнуваш како временска инстанца во минатото не мора да значат ништо! Тогаш било така, си немала успех, но што ти е гаранција дека сега нема да биде многу поинаку? Сега си повозрасна, позрела, подобро знаеш да расудуваш итн. Значи, ако тогаш не си успеала да се извлечеш целосно (а не си штом ти се повторува), тогаш тоа значи дека не си работела доволно на себе, не ти препишале соодветна терапија, или сите овие комбинации заедно. Значи, постојат многу опции, но исто така и многу начини преку кои можеш да ги елиминираш или сведеш на минимум овие психички тегоби, но само со јака волја. Верувај дека ако не се обидеш од петни жили нешто да промениш тоа нема да се случи, и само ќе се вртиш во круг како досега. Добриот психијатар би требало да ти посвети квалитетно време, а преку тоа време и да ги лоцира твоите проблеми кои ти ги продлабочуваат ваквите тегоби. Ако строго одлучиш без терапија со помош на лекови, консултирај се со него, тој ако е добар ќе се потруди да ти образложи зошто смета дека ти се потребни или не, па заедно ќе изнајдете некое решение околу лековите. Ама тоа секако само со приватен психијатар, никако државен. Те разбирам зошто немаш доверба и вакви мисли, и јас ги имав (и сеуште ги имам), истите стравови дека ќе завршам во лудница, АМА истовремено сфаќам дека ако тоа треба да се случи ќе се случи независно од мојата волја или вина. Истото мора и ти да го сфатиш, и да работиш на тоа за да го намалиш тој страв. Зошто само стравот ти ја наметнува оваа несигурност. Ти ова што го опиша не е класична анксиозност. Мислам е во некоја граница да, но со примеси на дисоцијативно нарушување - деперсонализација. Значи сигурна сум дека знаеш што значи тоа, нема потреба да ти објаснувам, а ако е така, тогаш мора да знаеш и дека со такви состојби мора итно да се консултираш со стручно лице, за да видите што е тоа што ја предизвикало деперсонализацијата, и какви се совети би ти дал при лечење. Мора да сфатиш дека психијатарот не е некој кој веднаш ќе ти даде жолт картон и прати во болница, туку дека со взаемен однос и искрена соработка само може да ти биде подобро, и да постигнеш неверојатни резултати! Немам зошто да те лажам, и за твое добро те молам потруди се да ме послушаш и ќе видиш дека за многу скоро време ќе ти биде многу подобро. Јас на мојот му кажував сфашта значи, верувај! Имав денови кога му викав дека не се осеќам своја, дека цел свет ми е нереален, дека сум сигурна дека сум мртва или дека сонувам додека разговарам со него но, тој ниту во еден момент не ме испрати во лудница, туку нормално разговараше со мене и ми рече дека е тоа само резултат на дереализацијата. @ivana.0909 Jaс немам заборавено какво е чувството да бидеш во една ваква состојба, туку баш напротив. Всушност јас сеуште се соочувам со истото секој ден со таа разлика што овој пат решив да се спротиставам, и да си укажам дека можам да живеам со ова. Тоа околу шизофренијата е жива реална вистина и не знам зошто толку се зачуди кога го пишав она што го пишав, со оглед на тоа дека секоја човекова душа е различна. Сите ние сме различни и уникатни во врска со проблемите, начинот на живот, па така и носиме и различни приказни и психи. Еве, слободно прашај било кој психијатар кој ако е доволно стручен ќе ти го потврди истово, но само ако биде искрен. На Грл и го пишав тоа повеќе со цел да ја аламрмирам за конечно да направи нешто за себе, да преземе иницијатива за да се извлече од ситуацијата во која се наоѓа, бидејќи факт е дека ние самите сме најмногу одговорни за она што ни се случува, и единствено ние го содржиме потенцијалниот лек за избавување од проблемите.
Кажете добар психијатар од СК што може да ме ислуша.Значи нема ден да не сум напната,мн сум емотивна,враќам филмови што ми се случило,како ми било убаво,полна со негатива,никој не можам да трпам,ни можам да работам,ми иди да врескам,душата ме боли,не можам напред да гледам,заборавам што сум направила или што сум работела пред 2 месеци со децава.кога и го кажав ова на сестра ми ми рече дека директно ќе лежам на одделение со системи.
@GirlLove Барав, еве ти и бројчиња, кое ти фаќа око јавувај се. http://www.yellowpages.com.mk/barajkategorii.aspx?Data=&grad=&adresa=&kategorija=ПСИХОТЕРАПИЈА-ПСИХИЈАТРИЈА http://psihointegra.org/ http://www.equilibriumvera.com/ http://amigdala.mk/истражувачка-работа/ http://www.yellowpages.com.mk/wwwprezent.aspx?id=31501&ime=МАНАМИ
Nalayn kako ke ja fati oko ??? pa ona ne znae koj kakov e...predlozete i na devojceto od vashi iskustva...eve jas bi i predlozila ekvilibrium ama privatno i skapo e.. kolku sto razbrav ona saka dobar a na drzavno..mislam deka ima vo 8-mi septem Ljubinka Spiroska ja falat kako dobra ....moze nekoj i ima iskustvo so nea ...
Вики сите наведени се стручни и добри, но и приватни - поскапи. Доста позитивни критики имам чуено за сите претходно наведени, и верувам дека каде и да оди нема да згреши бидејќи приватните психијатри се главно подобри од државните, најмногу поради тоа што посветуваат повеќе време од државните, а со тоа вообичаено и определуваат посоодветна терапија. Моето искуство со психијатарот кај кого одев не е баш позитивно, така да не би и` давала мои предлози и сугестии зошто можам само да и одмогнам.
На приватно,да ваши искуства.Фала за веб страните би можела и сепак сама да најдам во златна книга. Инаку бевпред 5 год кај чадловски.
Ke si odis na privaten ke ti posveti poveke vnimanie, i nema da dobies sizofrenija ne plasi se, site taka zamisluvame, razgovaraj so nekoj od roditelite vo koj imas poveke doverba mora da gi nateras da svatat mnogu znaci poddrskata od bliskite, ne mora da se zdebelis od ad ama mora da ja najdat soodvetnata terapija , pocni da se lekuvas, ke bidis podobra
Сега е што ќе речат другите. Мајка ми мн се нервира,татко ми ќе ми се изравика.Никој не ме сака дома,сега пијам дијазепам. За мене требало само ќотек и за ништо не ме бидувало
Убaвo ти кaжaa, тебе ти е oвa глaвен приoритет сегa, и не мoрa дa бaрaш oдoбрувaње oд сите. Реши се дa си пoмoгнеш и дa ти биде убaвo. Акo мoжеш дa си дoзвoлиш убaвo е и пoкрaј терaпијa oд психијaтaр дa пoсетувaш и психoлoг. Oкoлу 1000 денaри сесијa чини и се oди еднaш неделнo. Пoчни дa рaбoтиш нa себе. Психoлoгoт мнoгу убaвo ќе знaе дa ти oбјaсни кaкo дa излезеш oд тoј мaгичен круг, a фaрмaкoтетaпијaтa ќе ти пoмoгне. Прв чекoр штo психoлoгoт ќе ти гo кaже е вистински дa СЕ ПРИФАТИШ кaквa штo сегa си дoдекa се се реши. Престaни дa се сaмoсoжaлувaш. Тaкa сaмo пoвеќе нaвлегувaш вo тoј мaгичен круг. Кoгa ќе тргнеш пo пaтoт кoј ќе ти гo пoкaже психoлoгoт, a психијaтaрoт ќе пoтпoмoгне вo тoa (сo терaпијa кaкo би се нaмaлиле симптoмите нa aнксиoзнoстa дoдекa скрoз јa снемa) , тoгaш ќе пoчнеш дa излегувaш oд тoј мaгичен круг вo кoј штo си. Нa крaјoт нa крaиштaтa, зaпрaшaј се, дaли мислењетo нa другите штo гo имaaт зa тебе, тебе ти е пoвaжнo oд тoa тебе вистински дa ти е дoбрo? Би трaмпaлa ли дa ти е лoштo зa тoa некoј дa имa пoзитивнo мислење зa тебе oснoвaнo врз некoи негoви билo кaкви критериуми?
И уште нештo, дa знaеш декa вo Мaкедoнијa нa гoдишнo нивo се препишивaaт 2 милиoни рецепти зa aнксиoлитици (дијaзепaм, лексилиум и хелекс). И мoжеби уште тoлку aнтидепресиви. Oвa се oфицијaлни пoдaтoци oд фoнд зa здрaвствo. Секoј трети мaкедoнец јa имa или имaл oвaa сoстoјбa вo пoјaкa или пoслaвa фoрмa. Знaчи, не си единственa, сo oвoј прoблем се сooчувaaт мнoгу луѓе денескa, a тoa штo 5-6 луѓе oд кoи штo бaрaш oдoбрение и рaзбирaње, пa мaкaр биле и рoдители, никoгaш не ги пoчувствувaле симптoмите нa aнксиoзнoст нa свoјa кoжa - супер зa нив, нo не дoзвoлувaј дa те убедувaaт декa тaквo нештo не пoстoи, декa си зaмислувaш, и незнaм штo... Тoa е мнoгу гoлем прoблем нa денешницaтa, и требa дa си пoбaрaш пoмoш зa дa излезеш, a не дa трпиш и дa се сaмoсoжaлувaш.
@GirlLove остај ги твојте. Јас кога кажав дома маж ми ми речеее.....аааа конечно ајде соба у бардовци и кошула. Ама јас после тоа сама си отидов. Бев на дното...пиев 7 месеци лекови...и тоа бев со мало бебе и морав и покрај лековите да сум будна. После 7 месеци ѓи откажав затоа што бев супер е посе нов смртен случај се врати пак и реков овој пат сама....и сама читав за тоа како да се излечам...искачав и со секој страв и мисла дека ке паднам..ке полудам...ке голтнам јазик и ситееее можни симптоми...и успеаввв...конечно успев да се спасам. И мажот го оставив и сама живеам со детето и супер сум. И мислев дека после секој смртен случај ке се враќа и затоа сега кога почина дедо станав и отидов на сите церемонии.....соочувањето со стравот е победа. Почни од негде.....не ѓи губи најубавите години на ова.
И уште нешто заборавив.....никој ама баш никој не се мрднал и не умрел од ова. Сите можетее.....само борбааа...и силна воља... НЕ МОЖАМ извадете го пд глава. МОЖАМ....КРАЈ НА ПРИКАЗНАТА.
Ова што ни го зборува Нате е животна филозофија луѓе. Слушајте ја Нате, ако не за друго бар затоа што она е некој што излегол на крај со оваа шаблонска болест, и сите ние ќе излеземе еден ден само е прашање колку ќе ни биде потребно за да го научиме истото ова што таа ни го кажа. Соочувањето со стравовите е енормен напредок, соочувањето спасува живот!
Тој веројатно и ја знае историјата на болеста, ама не знам колку имала позитивно искуство со него. Ако не го смета за доволно кадарен нека оди кај друг, пошто дипломите на нас скоро ништо не ни значат, бидејќи е многу побитно да ни се допаднат советите и карактерните особини кај психијатарот за да се изгради некој взаемен однос со доверба.
