Мене лично на пролет ми е по изразена анксиозноста. Целата таа раздвиженост в град ми треба време да ја навикнам. Посветло е, денок подолг, зелено е, шарено е... сосема спротивно од нашите мисли. Можеби затоа смета, барем јас така мислам .
Да не знае некој колку чини ПЕТ СКЕН испитувањето во СИСТИНА! Разбрав дека со тоа скенирање се откривало се што имаш!
Јас сметам дека анксиозноста не може да се излечи. Може само да се ублажи. Или дури и да исчезне, пак ќе се врати, без разлика дали во блага или остра форма... Така што... Мора да се прифати и да се живее со неа и, секако, да се научи да се контролира. До таков заклучок доаѓам како што одминува времето. Понекогаш ми се случува да се насмевнам сам на себе што сум „будала“ и паничам за некои нешта или премногу размислувам. Смешно ми е, иако е трагично, тоа што секогаш морам за нешто да се плашам. Никогаш не можам да бидам мирен. Се прашувам КАКО Е да се живее релаксирано... Баш би сакал да поживеам така, макар на еден ден. За да видам што сум изгубил додека сум ваков ко што сум .
Се согласувам до некаде, иако не ја размислувам како ’болест’,повеќе ја гледам како ’state of mind’, можеби е некој одбранбен механизам за јас да се чувствувам подобро .
Мене баш и како одбранбен механизам и психијатарот ми ја опиша.Како начин на кој се спремам за нешто лошо што би можело да се случи.Меѓутоа никогаш не е добро да слушнеш дека не може да се излечи или дека не е минлива.
не е точно дека анксиозноста не е минлива засекогаш... тетка ми е пример за тоа... сама на своја рака ги оставила лекарствата،и до ден денес и се нема вратено...не сакам да кажам дека треба и ние да ги оставиме на своја рака,само кажувам пример од искуство... Но сите не сме исти,се е индивидуално
Abe ljuge kako koga ke se stavis na necie mesto i da se odnesuvas taka da se oslobodis od toa jas se staviv vo mestoto na toj poranesniot drugar koj e tezok bagabont i taka ramisluvam i se plasam mnogu dajte pomos ve molam iako ne sum takov takvi misli mi idat
Ноуп. Еве и јас сум ти жив пример дека го поминав тоа. Секогаш ќе паметам какво беше чувството, како во “оклоп“ се осеќав. Можеби некогаш и ќе се врати, не размислувам на тоа оти знам дека му има крај. Периодично е, независно дали 2 недели, 2 месеца, 2 години... но, не е доживотно.
хмм... ова валјда се опсесивни мисли, оди кај матичен или збори со некој од домашните, не си се измачуваај вака
И јас имам дома пример.После долги години лекување,два доктори и неколку пати промена на терапија сега се е океј.Така да дечки не се секирајте (ова морам и сама на себе да си го зборам),се ќе бидр окееј
Eve go lele a dojde vikend sabota i nedela a ostanam sam odma mi doagaat strav i crnite misli lelee nemozam da izdrzam sekoj vikend istoto pa istoto ima li spas od pon do pet dobro ama sab i ned strasno lele pomos nekakva !?!
Здраво, дали некој од вас има мака со желудник и грчеви во стомак од анксиозноста и депресијата? и дали некој ослабнал некое килце ??
Zdravo na site! Eve i jas da se priklucam. Patam od anksioznost okolu 2 godini so podemi i padovi celo vreme. Bev nekoe vreme poarna, no nikogas sovrsrno, a sega pak mi e vlosena sostojbata... pokraj toa sega imam i problemi so zeludnikot, i se nesto mi e, mnogu navudum sitni problemi i so zdravjeto. Najgolem problem od cela sostojba mi e vrabotuvanjeto, nikako da se resam iako imam po nekoja sansa, se odbivam... Koj ima nekoj sovet vo vrska so vrabotuvanjevo neka mi pise, moze i lp.
Jas sum anksiozna ushte od pred 10 god (sega imam 17) cel zivot i moram da kazam deka poslednive 2 meseci mi e recisi odlicno i mene mi se slucuva da mi bide dobro pa odreden period se zatvotav samo doma imav panicni napadi i slicno. No sfativ deka ne treba toklu da se opteretuvam. Im pridavam mnogu znacenja na rabotite gi preuvelicuvav probaj da ne mislish na rabotite koi te pravat nesigurna ti vlevaat strav od pojava na panicni napadi. Kako i da e ne mozeme da vlijaeme na rabotite koi kje se slucat vo idnina. Spored mene ne mu pridavaj tolku znacenje da rabotnoto mesto, misli kako da odish na kafe ili neshto sl a ne na rabota. Zatoa shto kako shto kaza edna clenka ova nashevo e samo sostojba a ne bolest za 5 min pominuva a se se slucuva poradi nas samite zoshto nie mislime deka kje ni se sluci. Zatoa nema strav, nereshitelnost tuku samo napred!! I ova kje pomine ne zaboravaj, nishto ne e vecno. A ako ti e losho probaj vo sebe da si vikash smiri se od samata tebe ti e, samata si go pravish ova za 5 min kje ti pomine. Mene mi uspeva veruvajjj.
