Да...јас се излечив од анксиозноста.Веќе неколку години ..да кажем 5 и повеќе...сум старата Дуња.Поминав низ пеколот и еве ме во Рајот...поздрав http://www.imago-self.mk/blog-statija/44540/koi-faktori-se-odgovorni-za-pojavata-na-stravot Да..трпките се анксиозен симптом...и не само трпки можно е уште многу глупави симптоми да те тресат секој миг , и секој час.....ама за среќа и тоа ке помине ако ТИ ги ИГНОРИРАШ и се зафатиш со трагање по тоа што те прави незадоволна и несреќна.Анксиозноста е дел од животот на незадоволните луѓе...посебно чувствителните...Ке помине , само храбро ...поздрав Од насоберени незадоволства во животот..од многу стресни состојби и од преголема чувствителност кај човекот! И кога чашата со незадовлство ке се преполни...ете ги паничните напади и стравот! Ама за среќа има лек...Стегни си го умот, стани конструктивен егоист и игнорирај ги симптомите на анксот.Со време тие ќе се проредат ,ќе станат послаби и на крајот ќе исчезнат!Ја сја победив анксиозноста, ќе ја победите и ВИЕ!Поздрав
Дали ако имам страшни слики во главата и ги игнорирам ќе исчезнат ? Се тешам самата дека овие страшни слики нема да се случат
Се обидов да се фокусирам на позитивно и навистина ми помогна тоа, дури и овие страшни слики што ги имав во главата му се намали значењето, уште малку и ќе ги снема Се чувствувам сега силно. Јееее
Од многу анализирање и чекање на симптоми најчесто ни се случуваат истите. Кај мене штом се појави нов, старите симптоми магично исчезнуваат. Ќе бидеме подобро дечки.
Зошто ги анализирате и најмалите симптоми? Трнење на раце, нозе сите имаат. Ќе ви олесни ли ако ви дадеме потврда, да од анксиозноста е? Знам дека анксиозните често се хипохондрични, анализираат се, ама така нема напредок. Напредок има само со игнорирање, а ако симптомите ви се изразени побарајте помош од психијатар, за да се смират физичките симптоми со апови. Но верувајте ни едно апче не го решава целосно проблемот. За трајно решение, само работа на себе, многу работа.. И игнорирање, игнорирање е мајка за анксиозноста. Џабе на дијабетичарот инсулин ако јаде слатки, така и нас Ај и повеќе успешни стории да прочитам како таа на Дуња. Ние можеме
Значи, пак ќе спомнам, на YouTube има полни канали странски, српски што поминале низ ова,зборуваат за Законот на Привлекување, совети како да се подобрите себеси, еве една што ја следам, има полно видеа како да се работи на себеси. https://www.youtube.com/channel/UCvptCAXYmDZMOffniGRfomQ нз колку е добро да се читаат и слушаат такви работи, но мојата докторката ми забрани. Всушност, апчињата се тука за да се стабилизираме, сепак клучен фактор е и работата на себеси.
Незнам дали е од анксот или не но од кога станав мислам на нешто што ми предизвикува гадење и неможам да се концентрирам на сегашноста постојано сум замислен за нешто.
jas posledniot ankciozen napad go imav vo januari 2016 zboram napadi da se tresam site nervi da mi ripaat da se gusam srcevo od gradi da mi iskaca da klocam da vristam od minatoto leto sto go pominuvav vo priroda i sto gi otkaciv site apcinja mi potpomina.I denes znam da izbuvnam da dobijam naliv na bes ama samo toa kako i sekoj drug covek brojam do 100 i se smiruvam sea samo b6 zimam i toa retko i tolku gi zemam za da zaspijam zosto nesovica uste vo skroz ja nemam izleceno ama i toa ke pomine.MIR mu treba na teloto i na duhot samo taka ke se izlecite.Jas mirot go najdov vo brisenje na mn negativni licnosti vo mojot zivot. moze i se imam izleceno nekoi 80 posto
Да ако се зафатиш со некоја работа и ги игноррираш истите...успева ..може не од прв пат....ама успева ..Да игнорррр на симптомите и физичка активност и може ЈОГА(јас со години одам на јога) и многу љубов...ха ха ха одмада се вљубите..поздравче ве сакам и од срце сакам да ви помогнам
Фала ти, се обидувам да правам нешто да си пеам песни и се надевам дека ќе ми поминат. Се уште ми се лоши и се обидувам да мислам позитивно
Баш мие драго што ете си ја победила анксиозноста, се надевам ќе успееме и ние, сакам да те прашам кои техники,методи најмногу ти помогнаа, што ете според тебе најмногу би помогнало иако е тоа индивидуално кај секого различно ама ете имаш искуство и би сакал да слушнам мислење дали пиеше терапија или успеа без тоа, како кога е најтешко, се бориме сами со себе а тоа е најтешката борба.
Не треба да се надвате туку да верувате дека ќе успеете зашто кога јас успеав секој ке успее.Имав тешка анксизност...јас ја отворив темата која сега има дури 1159 страни овде на Фемина, во очај дека сум единствена и хаха..тешко болна.Не, ниту сум била единствена, ниту тешко болна само требало да се зафатам со ИГНОРР на симптомите, да си најдам работа , а не да лежам со саати и да чекам ,,да ми се слоши,, ...Да, си реков ДОСТА Е од стравот, та нека ми се слоши, нека умрам, нека се онесвестам...не можам повеќе вака...скам да живеам...и тргнав со ИГНОРРР и со вежбање Јога и со учење и со работа...Во деновите на борба симптомите ми се враќаа и з ада си помогнам пиев деметрин или дијазепам од 2 мг. ама само кога имав силни панични напади.Одев на псхијатар, н е психолог..психолозите се филозофи .....не ги сакав.Ама највеке самата си помогнав...Никому веке не расправав з амојата состојба, се преправав дека сум мирна, издржував таму каде ми енајтешко ..на пр. во лифт..хахахха или пак во гужви...во автобус...стоев МИРНО и ги преусмерував мислите на нешто убаво...Отпрвин ми беше мноуг тешко...но со тек навреме навикнав да останувам мирна и да се смирам и САМА да се изборам со силнит страв и силната напнатост ...а поттоа си честитав самата себе. Денеска сум нормална жена...без никаков страв.Храбро ги извршувам моите КУПИШТА обврски,мирно заспивам и станувам....Само сеќавање на ужасот низ кој поминав ме тера да ѕирнам на Фемина и се ужаснувам кога ќе ве прочитам...немојте дасе предавате,,послушајте ме...ИГНОРР..вие сте здрави личности.Анксиозноста е состојба а не болест.Само со храброст можете да ја победите...Тргнете СЕГА И ВЕДНАШ ..ИГНОРР здрави сте ...стравот е само мисла, амисла никого не убила...Поздрав...се ќитаме и понатаму...
Ти благодарам за споделеното мислење, совет, препораки, и секако за тоа што си ја отворила темата за анксиозноста на форумот за да можеме да споделуваме искуства мислења совети да си ја споделиме маката но и успесите во борбата со анксиозноста
Sega sedam i mi idat mn losi misli nekako ( a ja sovladav anks pred mesec ipol) ama neznam sk e rabota kako da nemam dovolno vozduh nekako ili od panika mi e strav srce da ne me stegne nedajbozeee ( ako ste gi citale predhodnite moi postovi na temava ke ja voocite situacijata) iam 17 godd ii iam hipotireodizam.. off neznam sho e rab zs crni misli mi idat i nekako cudno se osekjam
Дечки кај мене проблемот е што ми се јавува на работно место.Самиот факт што знам дека треба да седам негде 8 саати (глупости знам ама првиот паничен напад ми се случи на работа па така си влечам корени). Дај кажете совет така што би можела да правам да се смирам? Некој слично искуство?
И мене таа мисла ме убива кога ке помислам дека негде ке седам 8 саати и дека мора да седам , мислам во затвор сум.
Ајде и јас да ви пишам. Бев во тешка анксиозност...мислев нема спас, секој ден умирав јас готово, боже сачувај некој да ме викнеше во дискотека, одма филм у глава ..аха таму ке се онесвестам гужва ќе неможат да ме извадат и крај си останував дома. Одев на психајатар пиев асента и шо не и чабе. Се до денот кога ја најдов овде темата и ја запознав @dunja, и уште многу други. Решив да се борам сама, секој ден малце по малце, чекор по чекор како бебе што почнува да оди...фала богу се изборив...сега одам ма работа, секогаш сум излезена и среќна до некаде затоа што беше дел од мојот живот. Со некој девојки лично се запознав и мегусебно доста си помагавме и ден денес сме пријателки.
Хелп! Цела ноќ не заспав ми се појавија црни мисли и почнав да се тресам од страв толку силно што помислив дека ќе ми биде нешто, не можев да дишам и да се концентрирам на убаво нешто
