@Scorpio87 kakvo generaliziranje te molam znaes i sama kolku samo nus efekti imaat tie medikamenti. I na dolgi stazi se fatalni za samiot covecki organizam. Zemi pij seko den paracitamol ako patis od sekojdnevni glavobolki pa ke dobies sprotiven efekt i gubenje dejstvo na istiot eve ti prost primer. Da ne zborime za toa deka se raboti za zacaran krug. Mozokot trena da se defokusira na nesto sosema drugo. Se e do glavata. Ne postoi magjicna terapija koja moze da pomogne vo ovoj slucaj.
Овоа исто како да велиш лугето што имаат хипертензија да не пијат мидикаменти за висок притисок,исто и со анксиозност нормално дека медикаментите не се трајно решение но кога те спречуваат во извршувањето на нормалните животни фукнции како ке го дефокусираш вниманието во овоа стрестен живот.плус парацетамолт не е за болки во глава да не ги мешаме поимите.
Имав ..ЈАС...често ми се случуваше...ама кажи како се заврши оваа? Како престана? Колку треаше и што направи ТИ?
I lekovite za pritisok ne pomagaat 100% moze samo da go reguliraat delumno. Psihata ima golem del vo sekoja situcaija kako i ishranata. Ne e se vo tabletki. Paracitamol go navedov kako prost primer trgnuvajki od sebe zosto jas go pijam za glava vo ovaa faza vo koja sto sum (doenje). Ne e sporno toa deka ziveeme stresen zivot no ako taka lesno se predavame na farmacijata veruvaj deka zivotniot nesvesno ke si go skratime. Edno opravas drugo rasipuvas. Poveke od vremeto pominato na produktivni raboti,hobi, druzenje razgovor so duhovnik i te kako pomoga poveke odkolku terapija.
@Tigar92 i @Sandra91 ...само по себе нема ни да пројде...а само со АД па ИЧ нема да пројде...мора да се активирате, мора да сторите нешто....вие воопшто не се анализирате, вие воопшто не ги барате причините кои ве доведоа до тука ...вие веројатно ништо не правите освен што пиете АД и чекате...што чекате?Да дојде некој и да ви го донесе мирот...да го избрка старвот? НЕ ,сами треба да го бркате...Дали се активиравте физички? Дали се зафативте со некоај работа која ке ви ги преокупира мислите? Дали се вљубивте? Дали одите на психотерапии?....простете што ве искарав ама чинам дека морав...дасе седело и чекало...кога ќе живеете? Или избравте да живеете во страв?Мислам кренавте ли раце од вас самите?
@dunja se namesto receno. Sakav da pisam ama ke naletav ma niza osudi od tipot "ti neznaes kako e" zatoa se vozdrzav. Baba za anksioznost veli deka e bolest narecena mrzlivot- bolest na novo vreme
Колку и апчиња да пиеш ако имаш у главата дека нема да помине џабе се... Јас мислам дека анксиозноста сама мине со тек на време ако не мислиш на неа ...А и плус Дуња у териод на анксиознос неможеш да сменеш мисла ако ти се гаде од неа и ако те вознемирува.. Забележуваш дека порано колку и да си мислел на таква мисла не ти влијаело а во овој период ти се гади и ти лупа срцето.. Самата состојба те тера лошо да размислуваш..
@Selest Pa ti samata kaza deka odenjeto vo crkva e magicnata terapija! Zatoa rekov, za sekoj covek si ima razlicen lek. Nekomu pomaga razgovor, nekomu lek, nekomu odenje vo crkva. Stanuvas destruktivna vo razgovorot zatoa tuka ke go prekinam! Niti si doktor niti psiholog pa so tebe da se opravame tuka!
E mene mi e tesko sto nemozam da najdam od kade mi doagjaat mislite znaci so samo stanuvanje sabajle prva misla mi e dali ke mi bide loso i od tuka pocnuva filmot da se razviva vrtoglavica tresenje i koga ke pocnat tie simptomi gotovo cel den taka si tera nema nesto sto moze da mi gi ottrgne tie misli
Мене на пример најдобра терапија ми е со друштво или со дечко во кафич кога сум дома повеќе од два часа полудувам...
.Во тоа е и проблемот да дадеш СЕ од себе да ја надмудриш лошата мисла, д аја мавнеш , да создадеш во главата УБАВА мисла ...наместо да ја чуваш и одгледуваш лошата....Анксиозноста сама НЕ МИНЕ...мораш малку да се бориш со неа...ако ја оставиш така ...таа арсте се зголемува, те надвладува ...а потоа ќе те буди ноќе. ќе те тресе, ќе те излудува...НЕ си во право...со анксиозноста треба да се БОРИШ...со игнорр на лошите мисли, со замена на нови позитивни мисли и планови, со физичка активност...со јакнење на чувството на сигурност, со јакнење на желбата за живот....ПОздрав[ Нека ,,те осудат,, вистината секогаш треба дасе каже...со анксиозноста мора да се бориш....да и ги покажеш забите, стравот да го исплашиш...да му прекинеш кругот...само таак ке станеш подобро...
Ama site nie sakame da se izlecime sigurno ne si mislime loso na sebe ama ova samo te tera da nemozes da smenis misla samo vo edno da mislis i ako probas da gi smenis mislite odma uste pojak talas na stravovi doagja...
Ќе помине ...почни со позитивна мисла...,,денес ќе ми е добро,,и веднаш зафати се со некоја работа.Тргни ТИ во напад....и ...не се обесхрабрувај ако првите денови не ти успева ...ќе успее ти само игнорирај ја лошата мисла...почни некоја активност на пр.прави чај за смирување или земи книга да читаш или трчај по улицата ....незнам смисли нешто и...ќе видиш опуштањето само ке си дојде... Ќе поминеее..обидувај се со игноррр и со психијатар..појди на муабет кај некој психијатар...нека ти помогне да ја РАЗБИЕШ лошата мисла.. На сите топло ви ја препорачувам книгата ,,Стравот,, од Коста Петров
Здраво девојки, во сетиот немир, кога го најдов местото тука со вас се смирив малку кога дознав дека не сум само јас во црниот круг на ова нешто. Да почнам од почеток, до пред година дена бев супер во секоја смисла на збор, психофизичка. Голготата почна при посета на закажана Магнетна Резонанца на глава, Како голем паничар од затворена простор знаев дека нема лесно да го поднесам. На моја несреќа испадна ко што го замислував и очекував со страв со паника со срцебиење и слично, за да биде полошо требаше да се повтори уште 3 пати. (среќа излезе се океј) од коа помина немав некој посебен проблем се додека после 3 месеци не се качив во автобус на кратка дестинација од 3 4 часа. тука беше првиот паничен напад ( срцебиење,кратење на воздух,паника од тоа ако ми се случи нешто како ке се извлечам од тој затворен простор и кој ке ми помогне) тогаш успеав да заспијам да дишам помина. Толку. месеците после тоа (6 месеци) поминуваат во најдобар ред без ништо такво и најсмирена немам никаков проблем. се до пред еден месец. Се случи да останам сама дома, моите отидоа на одмор, сум била сама многу пати во животот, плус и студент сум живеам и сум останувала сама во стан во Скопје по 2 недели и сум немала никаква мака но сега се случи пресвртот. Од денот кога заминаа почна секојдневното чуство на страв, треперење, вознемиреност, плачење, стегање во градите, во тој период од 1 недела два пати отидов на лекар од страв дека ке ми се случи нешто и дека не е океј со мене. ( ништо не ми е) На крајот од истата недела ми следува одмор, со надеж дека ке ми пројде ситуацијава тргам со најпозитивни мисли. За жал со самото качување во автобусот се враќа старото чуство од првото искуство во истиот. Пиев апче за по пат ми помогна само што успеав да заспијам, проблемот и стравот не помина, Таму исто, гушење болки во градите, температура, нервозен стомак, емоционална нестабилност и необјаснива нервоза. Си дојдов. Мислев кога ке ги видам моите ке се смени. Пак ништо. Дури полошо. Не можев да си се трпам во своја кожа. Мајка ми ми закажа термин кај Чадловски, отидов дијагноза анксиозно-депресивно растројство, агарофобија и клаустофобија . Терапија ( Seroxat i Heleks 0.25 ) Кога прочитав Reviews за истите не ни отидов до аптека реков морам сама. Но тешко. Почна да се влошува, почнав да се плашам да останам без некој до мене близок, почна да ми претставуа проблем да излезам сама во град, почнав да не можам веке да издржам ни пола саат во автобус. Секоја ситница ме повредува и ме вади од кожа и плачам секој ден. За да не се оставам без ништо и да пробам сама земав само Релаксан и Б-стрес ( б6) и чај од маточина. Деновиве по смирена сум но во одреден временски период се осеќам пак исто. пак страв пак паника. Дали е само период? Дали би можела сама со овие на природна база ? дали има некоја искуство со горенаведената терапија ? Дали вреди да ги земам? Ви благодарам!
Увек пробув дуња точно е како што кажуваш, баш така нон стоп пробувам на различни начини , трчам , искачам и со друштво и со дечко ,работам.. буквално пробувам да ги игнорирам симптомите и да живеам нормално ама при најмал стрес ми се враќаат и тоа имаат силен интензитет дури како температура ... . му се инатам на стравот ама симптомиве ме нервираат, нејќат да попуштат а не пијам АД само б комплекс и Магнезиум одам на разговор ама нешто повеќе треба за да се намали анксиозноста.. што веројатно се наоѓа во нас самите ,само јас уште неможам да го пронајдам начинот
Нека те фати тебе тешка депресија да неможеш да станеш пд кревет ни да јадеш ни да пиеш ни да спиеш па ке видиме дали со муабет и дружење ке се излечиш, дај не пиши глупости има жени 20 години се на а АД здрави прави се сеуште а има жени кои не пиеле никакви терапии па сега се поболни знам лични примери... индивидуално е тоа ... ние ако си го кратиме животот со таблети некој го крати со нездрава храна и цигари а и не значи дека може да се скрати животот од терапиите дај не лупај .И се извинувам вака што избувнав ама ептем се изнервирам овде има феминки кои долго се лечат со антидепресиви и што некој пиши дека животот сне го крателе со ад
Ми мене ми беше тоа зборот јас професионално се занимавам со фитнес па пијам терапија не од што не водам здрав живот (вежбам и имам приватини часови по 4 часа дневно ) кој сака да пие апчинња никој
Не ја сфакај мн за озбилно анксиозноста јас последните деноци колку и да ми доага такво чуство само се помолам да го снема и ми е подобро на мене психологот ми кажа дека е период Ви препорачувам во таа состојба дечки само таблети на природна база... Друго се е штетно Мене мајками еднаш кога имав лоши мисли ми кажа човек со рак има оиубави мислења од тебе и ме пресече од тогаш не дозволувам мн да ме возат мислите
Преку ден додека нели се има активности, се движам зафатен сум работам нешто нема симптоми, а доде време да се седне да се одморам или да спијам кога сум во мирување, телото не ми мирува неможам да заспијам, само мислам што може дае, значи во секунда се менува све. Пред некој ден сум заспал навечер и нешто ме разбуди, мене ми се слушна како нешто ми тропа на прозор и одма рипнав од кревет се вознемирив како да е ратна состојба почнав да се движам низ собата нервозно, неможев да заспијам послем, ццц бре шо ќе беше ова анксиозноста.
