Сега си трудна? Зошто асентрата се смета безбедна во бременост, барем најбезбедна од сите. Јас пиев сероксат и хелекс, сега сум трудна и морав да ги откажам, ама пеколно е тешко. Се распрашував за неолексанот ама и тој не се препорачувал во бременост, така ми кажаа во аптека и така стои на упатството
Ne sum trudna sega toa bese pred 4 godini ja rekinav terapijata zaradi bremenost. A sega pijam neoleksan
Pred mesec dena se borev so anksioznost sekoj den i den i nok sea toa custvo mi se pojavuva na 2 3 dena vo nedelata.. Ama koga ke se pojavi napadot na panika e mnogu jak i trae 10 15 min....
Јас имам пиено, 10 години можда, секој ден... Креваат расположение, живнуваат, но се со краткотајно дејство. Не се лек, лекот се антидепресивите. Мада и тие, по некое време престануваат да делуваат, па ајде зголемување на доза, па вртење во круг... Јас сум веќе помирена дека нема лек за ова, која е убавината ако се што се прави е со сила? Има можда само периоди кога на човек му е подобро, ама јас веќе не се фаќам ни за тие, џабе е ако месец дена ми е добро кога со години после тоа не ми е.
Da sekoj den so zgolemuvanje na dozata do potrebnata. Heleksot te pravi pospana no vo kpmbinacija so asentrata za mene bese poln pogodok.
Дечки, едноставно мојот мозок премногу размислува..секоја минутка мора нешто да мислам, само некој филмови во главата си правам, си зборувам сама во себе, морам се нешто да мислам, дали некој друг има ваков проблем и како едноставно мозокот малце да одмори.
Jas se cuvstvuvav mnogu podobro od terapijata koja traese okolu 2 ili 3 meseci duri mozam da kazam bev izlecena koga ja prekinav. No ne otidov na psihijatarot da mu go kazam toa taka da neznam uste kolku bi mi traela istata.
И јас ги имам буквално истите симптоми и многу е мачно, си ја сакам работата многу и ме нервира што ми се дешава ова, го инорирам ама не проаѓа Какво искуство имаш со неолексанот ? Тоа ти е анксиозност, јас го имав тоа во голема мера ама последнава година ми се намали многу само од себе, исто ко кофеин коа ке испиеш пред спиење коа те фаќаат милијарда мисли само нас ни се дешава нон стоп... како и да е мисли се само нека не те вознемирува што имаш чуство како да си збориш сама со себе, мене ми помагаше многу моб да се сконцентирам на нешто или во луѓе да сум
Sto e ovaa glupost eve treba utre da odime do struga za vikend a mene me faka Nekakov strav Nekoja cudni cuvstva neznam Kako da se spremam aman veke
И мене исто... Требаше на викенд демек ама јас нема шанси ни да се спакувам и веќе сите се навикнаа да откажувам во последен момент.
И да се сконцентрирам на друго, потсвесно па мислам нешто. Не се доволни моите проблеми, ми идат во мисли и проблеми на други лица, како се чувствуваат и ред такви глупости. Од толку многу мисли се плашам мозокот ке ми откаже, само најлоши мисли идат, не се издржува едноставно
Леле веќе имам чувство дека ова секогаш ќе биде така. Почнав да заборавам каква сум била, дека си бев расположена, насмеана, дека светов го шетав, а сега ни до Охрид не можам да отидам. Мислам дека стварно се обидов се, и медитации, и водење дневник и излегување со сила и пешачење и менување начин на исхрана... И не иде едноставно, јас сум истата, постојано исплашена и никаква. Ама ти собери сила и оди во Струга Ако нешто сфатив до сега, тоа е дека седењето дома убива.
Здраво на сите. И јас го имам истиот проблем. Пред една година се појави анксиозноста кај мене. Прво почнав од се да се плашам, на се гледав песимистички... Бегав од сите дома се затварав сама во соба мислејќи дека така сум најбезбедна. Навистина поминав низ многу тешки животни ситуации, можеби и затоа се појави анксиозноста кај мене. Често добивав панични напади . Бев на психијатар и психолог, многу ми помогна тоа. Два месеца брв под терапија хелекс и елицеа и за неколку месеци брв како нова благодарение на силната волја. Но ете после 7-8 месеци пак се врати анксиозноста кај мене. (Стресен период).Не толку често но пак добивам панични напади. Нон стоп размислувам, ми се мати пред очите, понекогаш ми се тресат рацете, имам тахикардии... Лековите колку се добри толку и штетни не сакам повторно лекови а немам можност да отидам на лекар да поразговарам да испразнам душа.Многу слаба и кршлива личност станав. Дајте совет , кажете искуство, има ли лек , си оди ли таа анксиозност. Извинете за долгиот пост
Мене ми се појавуваат некои нереални стравови пто кога ке кажам на друг се смеат за тоа што мислам... Кога кажуваш на прост човек што те мачи едноставно те смета за луд...
Zdravo decki ...gledam deka sme vo se pogolem broj za zal,no zaedno sme posilni neli spodeluvame iskustva,barame uteha vo drugite,delime soveti na drugite kako da se spravat so anksioznosta,a samite ne si gi primenuvame tesko e ...svesni sme deka e sostojba a ne bolest i deka nekogas ke pomine,no se prasuvame koga...kolku povekje i davame na znacenje tolku povekje kje bide prisutna ... vekje 2 i pol meseci primetiv deka se kontroliram,deka ima napredok vo prifakjanjeto (a ne borbata) na anksioznosta...no eve doagjaat denovi koga se vrakja pak i kolku i da ja ignoriram,potsvesno me maci...konkretno vecerva ne mi dozvoluva da zaspijam,postojano losi misli,cuvstvo kako vo grloto da imam zaglaveno parce leb i mi smeta,sekakvi misli mi pominuvaat niz glava,no najmnogu onaa losata,mornici me lazat...dali na nekoj drug mu se slucilo vakvo nesto? Ubava vecer drustvo i ne zaboravajte ZAEDNO SME POSILNI!!
