јас имам проблем само со дишењето и загушувањето. Кога сум сама дома или некаде во кола, автобус на пат и кога ке осетам дека немам домене некој што ке ми помогне во тие моменти и од помислата на несигурност одмма почнува нешто како да ме стегнува за врат имало моменти навечер доцна сум станувала и право на брзапомош и кога ке стигнам таму, кога ке осетам сигурнос и ми поминува одма се.. Значи се е до психата самите си правиме и го привлекуваме тоа чуство. И колку да ни е арно ние од ништо ке си направиме неарно Понекогаш си земам хелекс 0,25 пола, и подобро ми е. Но се трудам пополека самата да се средам и некогаш кога ми е ептен лошо , и си мислам дека готово ке се задушам ке умрам , оробувам на шала да се смирам и самата си велаамм ајдее бе немаш гајлее не се умира тако лесно
Леле девојки страшно. Пред еден час седев во соба се погледнав во огледало и си реков дека нема да дозволам ова да продолжи и во истиот момент надвладеа мислата дека можам да спобудалам. Почна силно да ми чука срцето, да ми се тресат раце нозе и цело тело, осетив силна топлина и преголем страв. Ова траеше 10 минути. Сакав да им кажам на моите затоа што не знаат за ова, но бев во таква соатојба што ми идеше да врескам па сигурно не знаат што ми е и ќе ме сметаат за будала и ќе ме однесат на психијатрија. Ве молам кажувајте добар психијатар пожелно на клиника што има добро знаење но и разбирање. Утре идам да закажувам, затоа што ова колку и да се трудам без лекови пресилно е. Во моменти мислам ја губам разумноста и дека ќе полудам. Ми се плаче Ќе помине ли некогаш ова Сигурно има некоја терапија што ги трга лошите мисли и што ги спречува паничните напади, само се надевам дека нема уште повеќе да ги зголеми и да ми пројави некои негативни ефекти.
За жал тоа е реалност...Нема зошто да се гледа негативно на тоа, кога тоа е вистината. Многу луѓе што се наоѓаат во ваква состојба веќе се свесни и пристапуваат на реален начин кон решавање на проблемите...нема потреба од залажување. Со разговор со стручно лице, соодветна терапија, и поддршка од најблиските се надминува ова. Многу членови на форумов имаат пишувано како ја препродиле оваа состојба и внесуваат позитива во своите постови...Може да црпите позитивна енергија од нив. За секој проблем има решение, и за секој човек има лек. Само позитивно и храбро
Здраво дечки. Дали некој од вас има чувства на тежење на главата? Јас го осеќам тоа тежење најмногу кај тилот. Веќе ми е така 3 дена и се плашам да не добијам некој удар или сепак тоа е само симптом на анксиозност? Хелп ве молам.
Da i jas custvuvam golema tezina i sve me bolit mn mie tesko vtornikot se operirav od zolcka i sekoj den mie se poloso mislam deka ke umram sekoj moment panika me facat nemozam da se opystam mn mie loso zavrsi zivotot za mene si vikam
I jas sum istata nemozam.veke mi se smaci da mislam na smrta na sekoj minuta nemozam ni da spijam stanvam srede noc se potam od pomislata mn mie neubo na dusava nemozam da ziveam veke normalno se oporemetiv gotovo nema spas od vakvi misli ni lekrastva ne pomagaat gabe se zalazuvame ke ostanime so bolen um
Јас од утре почнувам со психотерапија кај психотерапевт од Гешталт институтот. Читав ги фалат многу и општо кажуват дека сеансите многу помагаат. Морав да го превземам овој чекор дека само со психијатар и АД не е тоа тоа па ќе видиме.
И јас почнувам со психотерапевт. 3 месеци бев без терапија и спремна за 2ро дете,но пред еден месец ми се врати анкс. и тоа на голема врата. Бев среќна кога се будев а се чувствував смирено и без АД. Си реков можам јас и без нив. Силна сум, па и да дојдат ке ги издржам. Но полека станував се посензитивна за најмала ситница. Често ми се плачеше. Ја изгубив вољата за 2ро дете. Се повеке се чуствував тажна но сепак се трудев да бидам со позитивни луге. Како тие се смееа така јас се ежев. Сите ми сметаа , и сопругот и керка ми и мојте, колегите. Ми сметаше - вознемируваше телефонот. Неможев да јадам ни да спијам.Веке ми се смачи да зборам и да се смеам со сила. И кога мојот психијатар виде дека неможам да се изборам ми даде Мирзатен и пола деметрин. Прво малку се смирив т.е се понадевав дека ке биде добро затоа што барем се наспивав убаво. Но тоа траеше само 2 недели. Помина еден месец јас сум на исто. Уште поразочарана од сама себе. Но се си мислам дека Мирзаремот не ми одговара а докторката не ми го менува.
Мене есента како што спомнав воопшто не ми влијае. Особено се чувтсвувам осамено и разочарано од блиски луѓе. Сите немааат време и имаат изговори додека не им треба нешто. И тогаш велам не се јавувам, ќе постапувам исто, и пак не можам . ДОдека да израцнат нивните деца, јас бев тука и да ги забавувам и чувам, а за моето никој нема време. Знам дека разочарувањто е од тоа што очекувам истото да го направат што јас би го направила,но не можам против тоа. Мислите ме убивааат, за се нешто.
Ne znam sto e ovaa znaci od koga imam Anksioznost ne mozam kaj majkami da spijam letoska bev edvaj dva dena sedev I posle toa eve vcera pak Dojdov I kaj mene isti simtomi nemozev Cela Vecer sa spijam 300misli I glava i plus bremena Ne znam kako da ja povedam ovaa osven Doma nikade Ne mi se ide
Zdravo..imam 23 godini,imam dete godina i dva meseci ima,imav uzasen poragaj prirodno vo gak,togas za prv pat mi se pokaci pritisokot do 220/100,edvaj me vratija vo tekot na ovaa godina go merev odvreme navreme sekogas bese visok,pred dva meseci devojceto mi zavrsi na klinika so bronhit lezev so nejze i mi bese neviden stres povtorno,eve veke nedela dena mi se kocat racete i vilicata,otidov vo ,,Zan Mitrev'' ispitaa srce ne e,mi dadoa holter i vo tekot na tie 24 casa mene ne mi se simnal ponisko od 160..uzasno mi smeta imam vrtogavici glavobolki,ponekogas me bolat i kapacite na ocite,dolnata vilica mi se koci nemozam zbor da izustam,mi dadoa terapija da pijam pa se nadevam ke mi pomogne
Вака сега некои велат штетни се АД за телото , сакам да прашам каква штета му прават на организмот ? детално некој знае да ми одговори ако се навистина штетни ...
Истото ми се врти и мене низ глава. Неможам да се одлучам од прва за ништо. Дури неможам сама да се разберам а не па некој друг. Пример: едвај чекав да ги баталам Ад за да почнам со работа за 2ро дете сега неможам ни муж ми да го гледам од паникиве. Па на сета ансиозност и грижа на совест дека пак се вракам на Ад . И се прашувам дали стварно сакав 2ро дете или не бев јас . ЛУДИЛО
