mozi da se mesaat apcina ali ti treba vreme da se sredi. poradi losite misli so ti se vrtat da ne ti se sluci nesto i dali mozis da zabremenis,poradi toa ti e potesko. relaksirajse ke pomini samo treba vreme. sovetuvajse so drug psihijatar ke ti dade drugo mislenje ili ke ti smeni terapia.
Последниве 3 месеци во пекол сум..Најтешко во мојот случај е желудникот многу повраќам апетитот за никаде и така лежам со деновии.Апчињата не ми делуваат за желудникот и повраќањето ссамо чај кантарион кој што на интернет прочитав за него и го купив од билна аптека навечер го пијам не препорачувам на никого сами на себе да си земате од рака и лекарства и чаеви и слично.Но јас немав друга опција и пробав па малку ме смирува.Се надевам дека барем за Велигден ке бидам добра и ќе можам да јадам нешто.
Барам совет за личност која се бори со депресија, анксиозност, панични напади, страв. Таа личност е мајка ми. Во последните година дена кај нас дома се случи сообраќајка, операција, друга операција на луѓе кои мајка ми многу ги сака и поради тоа во последните 5-6 месеци таа нонстоп има страв дека ќе и се случи нешто, нонстоп си мисли дека има рак, дека преживеала удар, дека има леукемија, ми ги реди сите болести по дома. Цело време оди по доктори, наодите и се добри освен некоја бактерија во желудникот и малку покачен холестерол. Џабе е се што јас ќе и кажам за да ја утешам, џабе се сите убави работи што ни се случуваат, таа пак не е среќна. После тие неубавите случки пак успеавме да застанеме на нозе, ама таа се уште не може да се опорави од тој страв што го има. Дали некој бил во слична ситуација? Се плашам дека стварно ќе се натера во болест вака.
Ke se oporavi samo treba vreme. Kaj nekoj lujge traj depresiata podolgo. Sama ke se uveri deka nema nisto. I veruva samo na doktorite.
Јас пиев пропранолол зошто пулсот ми оди до 160 и многу ми помогнаа. Ама бидејќи планирам бременост ми ги тргнаа и Господ го видов од мака, не можам воздух да земам. Ќе почнам пак да ги земам, дете нека почека.
Skoro mesec dena neredovno piev seroxat.Dali moze od toa da mi e poloso Sega????pet dena redovno gi prodolziv no uste mi e loso....
Па голема е веројатноста.Малце ти се збунила хемијата во мозокот,ама се тоа се средува.Сами пиј ги сега редовно и биди трпелива.Алкохол никако,зошто не делуваат апчињата.
Сончевото време многу ми смета , почнав на работа но некако утрово ми се тесеше телото, човек ако почне чекор напред и симтомите почнуваат
Како се справуваш со симптомите? Со автобус ли се возиш? Јас првпат се соочив со ова пред пола месец каде се возам три станици и морам да искочам, бидејќи осеќам притисок толку ми е. По недела пак пробав истото ми се случи. Порано на ден по 10автобуса менував, сега неможам ни во еден
Denes sum uzas ne mozam da dosedam na fax.. me stegaat gradite i grbot mislam deka infarkt ke dobijam Mnogu se plasammmmm mnoguuuu mnoguuuu mnoguuuu mnoguu mi e strav me boli vaka 4 denaaa...
Сите три постови заедно е мојот денеш ден. Денес тамам пред да тргнам од работа да бегам , излезе појако сонце ми се стреси телото, таман да се качам во автобус почнаа да ми бие срцето и да ме стегаат градите едвај доседив во автобусо паника за да слезам побрзо на мојата постојка и да одам дома ..ама ете преживеав некако
Уште потрагично. Ме штрека на секое грбот и десниот дел над градата и си мислам ааа срцето ми е. На 20 години да мислиш дека ќе добиеш инфаркт. Што остана за понатаму..
И јас не би разбрала некого се додека не ми се счучи тоа. Убав ден, така си стануваш, идеш накај град и по 3станици од никаде немаш контрола на телото, се губиш и едвај чекаш да отвори врата шоферот да се симнеш. Со ова досега не сум се соочила. Чувство и состојба која ни јас самата незнам од каде доаѓа наеднаш без причина. Во рок од 1недела 3пати се качив во автобус и неможев да издржам, незнам ни јас што ми се случува. Ко да влехол дух во мене и управува, а јас неможам ништо да превземам ниту пак да напраам нешто. Исто ми се случува. Ужас. Секој ден наместо да уживам, јас додека се движам не сум јас онаа која управува со своето тело.
2+ месеци имам чувство како да сум во сон,не мислам веќе на ништо лошо немам никаков страв,болка во градите и сличните симптоми а чувството дека сум во сон сеуште е тука,колку време трае вака кога поминува ова чувство?некој поискусен да ми каже ке му бидам благодарен ногу,инаку не земам никаква терапија ни одам на психијатар ни сум одел ни ништо сами од себе поминаа симптомите еве работам по 16х јадам ко вол фала богу само уште ова остана. ПОРАКА ДО СИТЕ КАКО ДА НАДМИНЕТЕ:БИДЕТЕ ФИЗИЧКИ АКТИВНИ И НИКАКО НЕ ОСТАНУВАЈТЕ САМИ ВЕРУВАЈТЕ ПОМАГА МНОГУ!
Не дека не ми се случило, и тоа многу пати ми се случило. Ти гарантирам дека со упорност и цврто верување и убедување дека ништо не може да ти се случи, нема ни да забележиш кога ќе дојде време да се возиш без проблем.Сега не ни забележувам дека сум во автобус а се возам секој ден по 20 станици
Со автобус патувам пола саат до работа , пред три години имав паники кога ке видев автобус а камили да се возам сега помина тоа фаламу на бог .
Zdravo na site .... Kako ste be lujge ovie dva dena na vremevo!? Jas sum lost skroz.... Se bese okej do pred dva dena ..... Ovie dva dena mislam sega gotovo Che umram,deka Che mi se sluci nesto..Mene I na nekoj od moite.... Mislam deka gotovo e Kako posledno nesto... Imam totalna depersonalizacjja .... Ne Mozam pojce mnogu se PLASAAAaaaM
