Ова може да го напише само некој што не осетил анксиозност, панични напади и депресија. А форумов мене ми дава утеха, знам дека не сум сама.
Uzasen den.Igranje na cela snaga... telo...otsutna ne raspolozena...rabotam po soma rucek se ama mn.resko bez pozitiven lik.Svesna sum a me pladi nekoja bolset da ne e...mi.igrat muskulite na podkolenicite...se me nervira.uff izlez ima li
И мене еден период 2недели така ми играа нозете бев на доктор многу испаничив нема ништо вели и си помина само од себе
zdravo fenime priateli podolgo nemam pisano veke dva dva meseca se ovoj nov sintom jako stegajne vo sredinata na zeludnikot koj se siri na levata strana pod rebroroto,i koga ke stanam da odam non stop zrigam po i se zamoruvam pri odejne,od zriganeto imam nekoja nelagodnos vo gradite.nogu mi e strav.da ne e srceto.ova zrigane ne se podnesuva, imam i macnini ve molam za sovet i mislene
Избегнувајте седење на форумов и читање. По нет па иччч. 10 години бев со чудово. Не полудев, не умрев, не паднав и така натака. Има моменти знае да ме дрмне пак на моменти , поготово на промена на време. Ама ќе си речам во себе е добро де не е прв пат и си поминува. Никој нема да полуде и умре од ова. Немајте гајле.
Прво да си кажам до кај сум со мојата состојба, а потоа и да ви кажам нешто на сите што сте на темава зошто ми пукна филмот. Прво бев изминатава недела на контрола на психијатар и буквално кога влегов во зградата на психијатрија ко да паднав со расположение иако пред тоа бев океј, но психијатарот ми кажа дека тоа е нормално. Приметив дека при најмала нервоза доживувам пад на расположение, но не не се давам, затоа што од тие нервози до овдека стигнав, а на крајот на кој му е гајле дали ти се нервираш, сепак нервозата е до тоа како ти гледаш на работите. Психијатарот ми кажа дека сум подобро, дека има напредок иако без лекови се борам. Замолив да ми препише Неолексан па еве почнав со 100мг Неолексан на ден. Она ми рече дека може да ми даде и Циталопрам од 5мг ако сакам да се обидеме, но не сакав. Да пробам со поприроден лек дали ќе иде, ако не иде тогаш ќе пробам со Циталопрам, НО ЌЕ ИДЕ, ЗОШТО ДА НЕ ИДЕ АКО ЈАС СЕ БОРАМ ЗА ПОДОБРО УТРЕ И ТОА ГО ПОСАКУВАМ! Е сега да се обратам до сите на темава. Во моменти осеќам како да не сум целосно во моментов, како да не сум тука и можно е тоа да е дереализација, но тоа е поради анксиозноста. Во секој случај читав на форумов за антидепресивите, дереализацијата и сите останати симптоми, искуства, ПА СЕГА СИТЕ ЧИТАЈТЕ ГО ОВА УБАВО!!!! Факт е дека се позитивно што ќе прочитаме на темава влиае позитивно врз нас. И не ширете погрешни информации за тоа кој лек некој да го зема или како не ви помага. Сите пиеме различни лекови, но мешате антидепресиви со бензодиазепини, антипсихотици или не знам што друго. Ако не сте точно информирани бар не ширете погрешни информации. Друго е тоа континуирано жалење. Зар ако пишете еве веќе 5 години како не ми е добро и некој исто со анксиозност тоа го прочита ќе му бидете од помош? Или ако имате анксиозност и барате совет и вие на темава прочитате како некој со години се лечи а не му поминува ќе ви се даде со тоа поддршка и мотив за бољи утре?? НЕ Сега некој ќе ме нападне и ќе рече ама вака си помагаме, си даваме утеха и не сме сами. Така е, за тоа е темава за да знаеме дека не сме сами да си поделиме совет, но за да се мотивираме, не за да се депримираме. Еве некоја пишала како има анксиозност, пие 6 години антидепресиви и тоа во голема доза, а не и е подобро. Дали тоа ќе ве мотивира дека ќе се излечите или ќе ве депримира дека и кај вас ова никогаш нема да помине, што мислите? А знаете зошто она 6 години пие во толкави дози, а не поминува? Зошто она не работи на себе. Најголем дел се ослонуваат само на апчето. Кога ќе ве поткрене апчето бар малку речете СЕГА Е МОМЕНТОТ ДА СЕ ИЗДИГНАМ КАКО ПТИЦА КОН ВИСИНИТЕ. Станете вежбајте, медитирајте, јога, здава храна, нов поинаков живот, секс, љубов, работи кои ве исполнуваат и најважното од се, НОВИ МИСЛИ, ПОЗИТИВНИ МИСЛИ И ПОИНАКВИ ПОГЛЕДИ НА РАБОТИТЕ. Пробајте, ќе видите. Еве јас сега пак сум под одреден страв од кога прочитав некоја на темава низ првите страни како пишала имала братучетка која се самоубила од втор обид за самоубиство иако пиела антидепресиви. Како ова мене да ме поткрене, кога ми ствара страв и јас да не помислам еден ден на самоубиство? Сакав да прашам за Циталопрам како го поднесувате и какви негативни ефекти има, но како да прашам кога некоја ќе ми одговори дека 6 години го пие а од него ефект нема? Сменете нешто во животот. Да, денес ве боли глава ви е лошо, ве надвладеа анксиозноста, преспијте, но утре е нов ден, утре започнете со нова мисла ќе видите како ќе биде подобро. И гледајте што повеќе да бидете надвор од дома, окупирани со нови интересни обврски и со луѓе, пред се позитивни. Ќе ви годи. Ајде доста мудрувам. Да пијам Неолексан едно три недели додека стигнам до 300мг на ден, па ќе ви кажам дали од тој лек има ефект или не
Се согласувам делумно ете конкретно за постот за самоубиството меѓутоа кога нр ми е добро како деновиве многу ми олеснува да пишам тука и кога ќе видам дека на добар дел симптомите им се зголемени поради наглите промени на климава. Мене лично на темава ми пречи(ако веќе изнесуваме мислење) е тоа што добар дел не сфаќаат колку е ова индивидуално.И дека на секој различно му се манифестира и различни работи му помагаат. Инаку ако те интересира за Циталопрам јас пијам веќе 3ипол месеци (поточно Цитрам меѓутоа истото е само различна фирма) 5мг само наутро.Со сите што зборев што имаат познавање од овие работи ми кажаа дека е најслабиот антидепресив и дека буквално е најмалата доза.Сите оваа доза ја пијат за почеток за адаптација а мене таа доза ми е препишана.Имам значително подобрување меѓутоа не дека готово се е супер.Сепак и да не подобро океј ми е фактот што има простор и да се зголеми доза итн. Инаку нус појави имав зголемени црни мисли првите 3 недели.
MIssy ... се борам со анксиозноста од 8мо одделение сега сум 3та на факултет. Се согласувам и јас сум барала утеха тука,полесно ми е кога знам дека не сум сама,дека има поддршка,дека заедно сме и те како посилни. Постот го напишав бидејќи сметам дека премногу и даваме значење на анкс , зошто не би пишале нешто убаво,позитивно,да се насмееме. И да,ужас ми е деновиве,ме убива промената на времето,ама ете музика,позитивни мисли,го игнорирам тоа име анкс. Не сакам да ја победам нити се борам ,едноставно живеам со неа,ме прави појака а некогаш и послаба. Имајте убав вечер и извинете , намерата ми беше сосем друга .
Знаев дека некој ќе го пише ова, но морав се вака да напишам. Ако пишеш се директно, може ќе допре до некој. Тоа пишав и јас, за тоа сме тука да споделуваме искуства, да се даваме поддршка, но не и да шириме дезинформации посебно кога станува збор за лекови или дополнително да се депримираме. Зар некој кој се мачи со анксиозност и го чека денот кога повторно ќе почувствува мир, среќа и пријатни чувства, сака да прочита за тоа како некој се самоубил или како некој пиел 10 години лекови и мисли дека никогаш ова нема да помине?? И мене ми е тешко, се мачам секој ден со лоши чувства, но зар ако се откажам од борбата и се препуштам само на лековите ќе успеам да ми биде подобро?? Зар ако јас така постапувам и тоа им го кажувам на другите ќе им влијаам позитивно? Секако дека не. Како рекле не е страшно ако изгубиш, страшно е ако се откажеш. Замислете како повторно ви се појавуваат истите симпотоми или како и утре повторно ви е лошо. Ако си речеш изгубив и пак се вратив назад, боли, тешко е, но повторно знам како победив до сега, повторно ќе победам. Но ако ти само чекаш чудо да се случи, ништо не правиш и се откажеш од битката, ништо нема на подобро да биде. А ве уверувам дека ако направиме утре да ни е подобро, дека нема да се вратиме никогаш повеќе на она лошо како некогаш кога сме биле. Иначе фала за одговорот за Циталопрамот. Мене ми кажа психијатарот дека тоа е еден од послабите антидепресиви и ми препорача да поченеме со 5мг, но јас сакав со Неолексан, го пијам веќе 3 дена, но некако како повеќе мисли да имам, како повеќе поспаност да имам и како да имам некои чувства на неприсутност во моментот. Ме интересира како е чувството после пиење 3 месеци Цитолопрам. Дали се осеќаш посреќно, со помалку анксиозност и дали ти се вратија среќните чувства дека живееш во моментов со уживање? Или дали примети некои негативни ефекти како здебелување, зголемен притисок или нешто? За негативни мисли мислиш на суицидни мисли или истите мисли од претходно само почести?
@zaki96 јас само едно ќе ти кажам. Антидепресиви да ама не секој еднакво реагира на нив. Не се споредувајте. Апчињата не се магични. Добар психијатар, добар разговор, работа на себе, промени... се ќе помогне Знаете како е чувството кога имате бубуљица и ја притискате додека се излезе? Е така е на психијатар. Полека полека со разговор да извади се од тебе, да те исчисти.. е тоа е!!
Јас денес пак осеќам тешко дишење, аман више и постојан студ во нозе и дланки. Недај боже да тргнам негде, осеќам нема да издржам Сакам нормално да функционирам, вака неоди
После 3 месеци имам значително подобрување во однос на апетитот и спиењето.Јас јадев мниги малце предтоа и не можев да спијам,се будев по цели ноќи со страв и срцебиење. Нус шојави од типот на здебелување,покачен притисок и слични физички симтоми немав осврн можеби мааала поспаност. Црни мисли исти како и пред тоа само по цели денови ме држеа мислев ќе полудам.Не ми е намерата да те исплашам,кај менe дополнително придонесуваше што јас пред тоа никакво апче од тој тип се немав напиено.На пример дијазепам или б6 на прсти можам да избројам колку пати сум пиела.И некако мозоков тршко ми се адаптираше.И тоа е нормално читав многу на нет за тоа дека се случува зошто нагло мозокот почнува да ти лачи сератонин поврќр од што треба па додека да се стабилизира потребната доза. Конкретно за овие апчиња докторот ми кажа дека ќе се навикнам за најмногу месец а најдобри резултати помеѓу 3 и 6 месец.Далеку сум од најдобри резултати особено периодов.Можеби дозата ми е мала не знам,а и докторот не ми е нешто многу посветен. Како и да е,не е магична пилула што магично ќе те среди,ама е добар начин да те натера да станеш од сабајле и да бидрш продуктивен а не под стрес и исплашен.Јас сум свесна дека треба многу работи во животов да сменам за да бидам подобра,ама не се брзам.Пополека ќе биде се,имам трпение.
3ta на факс пиша дека си , може ли да ми кажеш како си пред колоквиуми? И јас сум 3 год и денес прв пат ми се случи да од поделбата на тестот беше се ок поминаа 20 мин јас стигнав скоро при крај и супер беа прашањата ама нешто ко да ми кликна во глава дека ќе ми се слоши и фала богу ми се слоши, раце и тело ми се препотија срце брзо чукаше и мислев дека ќе изгубам свест , кај мене на факс строги се во тој поглед да испаднеш и таа што ме чуваше излезе со мене на воздух океј ми беше за 2 3 мин се стабилизирав . Е сега имам уште 2 колоквиуми и многу ми е грдо чувство да не се повтори пак ..
Пред колоквиум во прва година хаос,ама со тек на време се навикнав секогаш се трудев да се релаксирам. Никогаш не мислам на тоа дали ќе ми се слоши или не. Е сега,бидејќи студирам медицина 3 колоквиумски,испити задолжителни а повеќето од нив се усни најголем беше стравот пред усен испит и уште го имам но се' во помала мера. По едно бедоксинче ноќта пред испит и саат време пред испит ми помага. Исто,тука че го спомнам и чајот од мајчина душичка. Никогаш не пиев антидепресиви или слично....а кога сум тука кај АД читав некои пишале "самоубиство ,вакви такви мисли" Да,додека организмот се навикни на АД постои тој ризик ,но сметам дека е индивидуално и добар психијатар би тебало да ја хоспитализира таквата личност доколку смета дека е загрозена. Позитивни мисли,добро исполнето време и ДРУЖЕЊЕ (колку и да изгледа тешко,бидејќи ми се случувало никој да неможам да поднесам) И самата кажа ти било добро се' додека не си помислила на тоа дали ќе ти се слоши. А за наредните 2 колоквиума,верувај нема да се повтори. Те чекам со позитивен коментар и крши нога
Како борец против анксиозноста,чувствував потреба да ја споделам мојата поддршка на оваа тема со сите кои се борат со анксиозност.Знам колку е тешко и знам колку значи нечија помош.Храбро треба да се држиме и да се бориме против ова „чудовиште“... http://www.kafepauza.mk/zivot/spravuvanje-so-anksioznosta/
Уф,го прочитав,не ја земам кафе пауза за сериозно...особено не за област од медиицна као на пр ова. Ама описот е добар. Деновиве ептен ми е лошо,тахикардии скоро секоја вечер,се будам без причина,те во 2-3 am,те во 5am без аларми и после не можам да продолжам да спијам. Почнува да ме гуши во градите,да не можам да земам воздух. Денес ми е втор најлош ден од како се борам со анксиозност во рок од еден месец,втор пат да ми е олку лошо. Многу ми е страв,особено зошто живеам сама и во такви кризни моменти не ни знам што да направам,дали да се јавувам на блиски,дали во брза помош,на матичен...кога се плашам дека во моментот можам да умрам,помислувам на тоа дека ќе го најдат телото полураспаднато. Ок шала,ама навистина е гадно,освен тоа неколку вежби за дишење друго не знам како би си помогнала,освен тоа,веќе не ми ни помагаат,деновиве ми е толку лошо,дали од време промени или не ни знам веќе. Терапија сеуште не земам,одприлика си ја знам од претходно,но не сакам пак да се навлекувам на тоа.
Zdravo na site koj imate problem so anksioznost i depresija. Moj sovet e da se posvetime na hristijanskiot zivot odnosno na prodlabocuvanjeto na verbata kon boga. Pa zatoa treba da bideme prisutni na sluzbite, da se molime, da postime i za na kraj da se pricestime. Posto doaga veligden ova dobar moment da napravime edna pozitivna promena vo telesna i duhovna smisla. Vi posakuvam mir na site .
