Се надевам еден ден ќе го победиме ова. Сакам како нормален човек без мисли да живеам, среќно како мало дете кога бев.. Се прашувам зошто баш јас?..кога гледам луѓе насмеани среќни, мене како нешто да ми ја зема насмевката, среќата, уживањето .. Постојано изговори околу излегување, немаш мир некако
Ќе бидеме еден ден повеќе насмеани од сите други зошто сега ќе научиме што е лошо за утре да препознаеме што е лошо. Сите сме стигнале до овде од некоја наша грешка и траума, но во иднина ќе знаеме како да не правиме грешки и како да преживуваме трауми. И не викај зошто јас туку речи си ЗОШТО ЈАС ДА НЕ? Кога не би го доживеале ова сега што го доживуваме никогаш немаше да воочиме што било она кое не убивало и каде сме грешеле. За искачањата имаш страв дека нешто ќе ти се случи, но тоа е само мисла. И мене некогаш ми се случува посебно кога треба да сум сама дома дека ќе ми се случи нешто или дека ќе доживеам повторно паничен напад. Но спротистави се на стравот, само така ќе го победиш. Искочи надвор со друштво, опушти се и уживај во моментот. Ќе видиш дека ништо нема да ти се случи туку ќе сфатиш дека само мислата е таа што тоа ти го прави. Ќе помине ова еден ден, денот кога ќе сфатиме што треба да промениме во животот и истото ќе го промениме
Anksioznosts mi se vrati vo 8mi mesec od bremenost. Radi smrt ba edna.moja.koledka.pa.pocnav I da se plasam mbogu za carskiot.rez I placev bon.stopI... se plasev.da odam.sama.nekade,mislev dek ke.padnav.. imav.tahikardija ama.neznam dali.mibilo toa od slabokrvnosta ili od anskizonstoa..pomina.se.se porodiv, mi dadoa krv I toa.npgu me.isplasi, stans v uste poveke.ankaiozna.. koga stanav.os krevet tamu se osekav.bespomosno.. uste id tamy pocnaa.losi misli, kako mislev taka.vidot mi stanuvsde maten , se.prepotuvav, srceto.mi cykase I piev tecnosti.mnogu bidejki mjslev deka ke padnam.nekade..I sega koga sum.doma veke.mesec.vreme,.posle.toabe mi ostana samo.toa... se.mislam deka.mi se vrti, ne ni se odi nikade sama.. samo.sedam.vo.dnevnata,,.neI dvizam.nadvor..a koga ke stanam I koga odam ne mi se vrti... dali stvarbo IMam zdravstven problem ili e anksioznosta? Nekni vo cvekara bev I stk trebase da.cekam I da stojam, oimisliv e.sega ke mi se slosi, I.pocna da mi cuka srceto, kako da.gazev.na jajcw,.nestabilno I edvajdali cekav da sednam.nekade
A kako go doziras Neoleksanot po kolku pies i kako Kako go doziras Neoleksanot...te molam kazi mi Istara sum.mn.e negativen vozduhot vo Mk.Se e depresivno.Rabotam u drz.inst.site ba rab.se nekako tazni.nema vedrina nikakva.Mira da se sakame da se pocituvame da si pomagame.Samo ljunovta ke ne digne.Druzenje socijalizacija...se sekiraat lugeto za finansii porano se druzele poveke sega go nema toa...i mora malku svesta da ja kreneme.No blagodarenie na vas i citajki ve dobivame sila da prod.ponatamu
Нека не те лаже изглед душо, секој втор човек пати од депресија, анксиозноста е болест на прво место, но тие насмеани фаци што ги гледаш, научиле да живеат со тоа, не и даваат приоритет, кријат во јавност...сите ние имаме црни мисли, гушење, вртоглавици, панични напади...па не сме роботи, луѓе сме со емоции и проблеми...
После пораѓај многу жени се соочуваат и со постпородилна депресија, испреплетени стравови... Анксиозноста кај мене се јави после смртен случај. Кај тебе се има насобрано се. Немаш здравствен проблем, анксиозноста е таква состојба - физичките симптоми се појаки, па се плашиме од нив и мислиме дека заради тоа е, иако е обратно. Разговарај, не ќути, не ги задржувај ни мислите ни чувствата, само имај на ум треба да сакаш да бидеш добра, бебињата знаат да осеќаат. Мислам дека колку порано, толку подобро е да се поразговара со психолог/психијатар. Спречи го, и надрасни го ова на почеток Нека ти е живо и здраво бебенцето
Fala.na.podrskata, mozebi ima.I vlijabie toa sto maloto mi e 1 mesec a.golemoto 11 m a malovo nogu place od.grcevi I se osekam.bespomosno
Почнав со 100мг на ден поточно два пати во денот по 50мг. На секои 3-4 дена покачував по плус 50мг од претходната доза. Денес е втор ден како ја земам препорачаната доза од 300мг или 3 пати по 100мг, па ќе видиме како ќе биде. Помага да ти се растргнат мислите после пола саат од пиењето на апчето, но без работа на себе ништо. Во суштина само го покажува нивото на серотонин во мозокот, но не прави како антидепресивите да не се троши серотонинот одново, така да мора да работиш на себе. Но од еден проблем во друг Излезе нешто неиспланирано и сега треба да правам операција. Доживувам страв да не го доживеам тоа како траума, па да ми се влоши анксиозноста. Ако некоја поминала низ ваква ситуација нека сподели како да се надмине стравот од операција?
Odev.. ama ne mi dijagnosticiraa nisto pravev edni testovi.Mi se slucuva 1 2 vo pola mesec ama ne se trpe ajde mozebi i toa ke go nadminam
Никако душо, грешка си голема..анксиозноста е говор на душата, кога телото веќе неможе да го издржи теретот, проговорува душата..и треба да ја сослушаш и да ја анализираш, каде тоа си ја повредила, си ја преоптеретила, што е тоа што не и пријало....седни, опушти се и дозволи и да каже што ја мачи, не ја сопирај, слушај се сама себе.
Kakvi testovi. Ti si bila na psiholog ne na psihijatar. Ako te macat vakvi miali pod itno da posetis dobar psihijatar. Kakov tivok ubica kakvi cuda vragovi.
Опсесивно компулсивно растројство ти е кога си опседната се да биде во ред,се замараш со најмали и безвредни ситници,сакаш да го поправиш и тоа што изгледа невозможно да се поправи,непотребно ги проверуваш одредени работи постојано и притоа броиш колку пати си го направила тоа. Значи прост пример:не си сигурна дали си заклучила врата и од сред излегување се враќаш да провериш,и притоа вртиш пак со клучот и броиш а заклучено е. Грдо е ова растројство или состојба,како и да е. И јас се борам со него,понекогаш и околината ја трујам со мојата несигурност и проверка пример кога сум кај другарки и излегуваме од кај нив,и кај нив проверувам и бројам,па ќе им велам да се вратат дали е исклучен телевизорот,дали ја заклучиле вратата,дали ги исклучиле електричните уреди од струја и се така до недоглед,ама тие ме знаат и не обрнуваат внимание на тоа..... Се трудам да бидам повеќе сигурна во себе,ама не,ете пак ги повторувам многу работи,ќе влезам да се капам знаејќи дека бојлерот е исклучен,ама јас пак си проверувам и пак си мислам во себе што ако е пуштен? Кога правам нешто на електричен шпорет навечер,кога ќе го исклучам ја гаснам и сијалицата за да видам да не случајно во темницата ќе светне сијаличката од шпорето Имам уште многу примери,ова накратко,веќе срам ми е и да пишувам. Еден совет до тебе,колку и да е тешко,те молам бори се,и не мисли дека анксиозноста ќе те убие,гледај малку и од поведрата страна,свесна си дека си "болна" и затоа бори се,посети психијатар,излегувај често,па макар и сама,верувај добро ќе ти дојде.Јас во последно сакам да шетам сама во природа,не сакам да ме дружи никој во тие одредени саати,и многу се осеќам подобро,си зборувам сама со себе,гласно размислувам,ако треба и ќе се исплачам и веќе подобро ми е....
Повремено ми се случува како јас да си го контролирам дишењето, мислам дека ако јас не земам воздух и го испуштам, тоа телото само нема да ми го направи. Како да ме гуши во грлото, не во градите, туку горе во грлото...Вчера се вознемирив нешто и од вечерта почнав пак со ова со отежнатото дишење. Срцето нормално ми чука, при физичка активност немам некој замор, дури ми е подобро кога одам ете само оваа грутка која ме гуши и веќе мислам си створив навика да се накашлувам. Некој со вакво искуство? Ќе се замислам во дишењето, сведнаш ме фаќа бекоја паника и мислам дека во моментот се губам, како да не сум тука, како да летам. Пробав со самоконтрола "ништо не ти е врати се овде" и некако ми помага, но ова со дишењето е права досадааа.
Decki Dali vi se ima sluceno da ve otepa Trista filmoj pred pat....crni misli I filmoj a treba na pat da trgni se plasaam MN da ne se sluci nesto ova ona da ne e pretcustvo..... Pomagajte se izbudaliv.... Zemam terapija ama me ugusi ova custvo
Jas mislam deka e i koga te tera nesto da napravil negativno no ti sepak odbivas so site sili kako ja primer imas pred sebe noz i ti e strav da ne se povredis. Незнам Рама во подлрдно време и мислам дека имам хиперактивни мисли се ме тера нешто да се занимавам некои нови работи..
Да и тоа е тоа растројство опсесивни мисли. Ова опишаново ти е едниот вид, а тоа е другиот. Си пишала погоре тестови? Како со опсесивни мисли и со очигледни знаци на анксиозност да не ти најдат ништо? Па ова со обичен разговор се приметува не па со тестирање А и да се разбереме тоа не те тера нешто да напраиш, тоа е адреналинот што ти се лачи. Одбрана на човекот кога е во опасност, не го сакаш тоа затоа. Никад нема и да го напраиш ама џабе сеа ова ќе прочиташ, ќе се утешиш ама мислата пак по некое време ќе се врати. Многу се зезнати, мене ми биле потешки и од паничните напади. Паничните напади прекинаа, а тие уште ги имаше. И дај жити се пробај кај друг психолог, психијатар. Подолго време те има на темава. Очигледно си анксиозна. Преврти ја цела држава ако треба ама најди некој што ти одговара
Да де да претчуство е. Јас ако беше за тоа до сеа милион пати ќе требаше да умрам Не можеш да знаеш што ќе се случи за една минута не па тогаш. Земи занимавај се со нешто за да ти ги отргне мислите ако не можеш вака. Ни јас ни ти не можеме дс знаеме кога ќе умреме или нешто друго лошо кога ќе ни се случи во животите. Епа сеа ти сам во животот си одбираш дали ќе живееш во страв и чекаш да умреш или пак ќе го живееш животот максимум зашо секако некогаш ќе умреш
