зошто бе мило не викна некој друштво да ти прави? зошто ? многу луге кои не патат од анкс неможат сами никаде да одат немој да се осудуваш . ајде полека полека ке помине . знаеш што треба за нас сите во групава? да не качат во некој автобус и да не однесат на некое пусто место 100 км подалеку од цивилизација или повеке . да ни земат и телефони и апчиња и да не остават таму барем 1 недела . е дури тогаш ке се освестиме . ете јас сега се вратив од на болница незнам како преживеав ми зедоа крв али како ми зедоа цела болница разбра дека се плачам абе по фацата ме познаваа и ме прашуваа дали ми е добро резил бе резил нормалните луге си прават муабет и одат како ништо да не е даваат крв а јас ? докторката тука дечкото да ме држи абе резил резил
Аделче па тоа им се случува на многу луѓе и ич не треба да се срамиш од тоа ако ти кажам дечкоми се онесвести од земање крв ама сестрата му брцала со иглата му ја барала вената и овој им се струполил послем тоа јас настинав и одам докторката да ми препише лекови да ме прегледа мислам коа беше тоа со заушките и сестрава ми вика откако дечкоти ми се онесвести јас веќе не зимам крв на никого и таа се уплашила од него и затоа узивај јас сум појака немам гајле од игли од земање крв и јас сум дарувала крв до сега незнам колку пати ама има луѓе кои едноставно се плашат сега само да чекаме резултатите да бидат ок кога ке ги добиеш пиши одма да знам да не те мислам...
ANETKA срцка посилно е тоа од мене се знам како треба и што треба да направам арно ама ете пак ме кочи и ме уништува.Нозете идат напред а умот вели немој да одиш ....страшно е оваа мислам дека од сите анк. мене најлошата ми се погоди АГОРАФОБИЈА кај баш мене тоа ме закачи али ете животот ме става на некој тест дали можам да издржам и колку сум јака тоа ке да е ADELA и значи преживеа ти не било страшно како што си мислеше и кога резултатите ти ги дадоа одма или !! Кој да малтретирам да оди со мене на оваа жештина мислев дека ке можам сама али погрешно сум мислела и така ке оставам за утре или ..... и ја незнам за кога кога ке ми биде подобро И ТО
Адела мила обавезно пиши што и како се резултатите ок? Сигурно се добри, ете, помина и зимањето крв, а ти уште си жива КОЕ ЧУДО Се зезам, ајде смирено малку, се ќе биде, и се ќе помине. Ферхунде а што е па со тебе ѕверу еден. Клета била вака така, ти гледај клета со анксот да си, после со луѓето, оваа краста мораш да ја избркаш, ајде знаиш ти како, си имаш свои начини таму. Немој мила вака да си дозволуваш, многу ќе те кочи во животот, многу, а цел живот е пред тебе, реагирај, смирено и биди посилна. Ве сакам многу одам на плажа сега, се изнајадив како свинче, ама ако, убаво ми е
Aнушка срцка блазесити искапи се и за мене Девојки резултатите се земени ...оф колкав стрес претрпев имам воспаление некое затоа ме боли и бактерии во мокрачата - ми рекоја антибиотиците што си ги купив сама да си ги пијам и увин чај како и со комова ракија облоги да си ставам крвта скоро ми е ок ( тотални резултати скоро се прегледав) малце под граница ми е маснотијата во џигерот (ако е границата 150 мене ми е 130 ) треба да внимавам е сега има еден проблем шекерот треба да биде 5.9 мене ми е 6 мајка ми вели дека од што бев преплашена дали ми вели ради утеха незнам докторот ми рече диета интегрален леб по 2 парчиња денот и благо не ( што итака несакам и никогаш не јадам) јас му реков докторе замислете да јадев благо колку ке ми беше загрижена сум девојки во секој случај резултатите од тироидната жлезда понеделник ке ми ги дадат ( не работел апаратот) ете така стојат работите па советувајте ме ве сакам
Аделче добро е што се добри резултатите а за шекерот не се секирај малку се покачил ама тоа може и од нервоза и од страв а и анксиозноста си го прави своето и не се плаши се ке биде ок можеш да с јадеш тоа што ти кажал докторот и се ке биде ок сега ти одмарај си уживај си да и помине воспалението и никако боса )) Поздрав до ситеееееееееееееееее
Ферхи мила ...јас тебе најмногу те сакам...па од ист град смо...хе хеехеа толко далеко. Те читав ...сакав да ти пишам ЛП ама вак ае покорисно....Знам дека теоријата ја знаеш и нема потреба да ја повторуваме ама ако не ргнеш против анксот тој ке тргне против тебе..и ете тргнал ,,те заробил,, Сите анксиозни сакаат дома да се и не сами...најчесто да има некој покрај нив и тогаш се чувствуваат сигурни....Јас исто се затварав ....до продавница одење..оооооо еден литар зној додека да отидам и да се вратам...а бидејки беше лето беше ОК...ама кога требаше да тргнам на работа Секое тргнување па пиев шекер и вода , па апче .....и одев.Знаете..нозе гумени, без трошка енергија...со мисла сега ке треснам....се брзав ..мислев што побрзо да стасам од работа до дома ..трчав.Страшно...знам ...ама докторот не сакаше да ми даде бпледување, го молев ..не сакаше да чуе Ке добијам отказ...уште долев на стравот...што ако ја изгубам работата иии.... На работа ја лажев колешката оти имам низок притисок...па ме боли оваа онааа..ја маткав и одев се миев со ладна вода за да дојдам на себе.Додека предавав ..на час...макииии..се потпирав или до катедра или до некоја клупа....не смеев да седна оти директорот наминуваше и се лутеше ако седиме...ХАОС..дома кога ке дојдев ме чекаа садови, ручек, веш...аух....се влечкав долго време.Најтешко ми беше во автобус до работата..половина час заробена..ми идеше на неколкупати да го застанам и да излезам...ама издржував... Со тек на време развив неколку одбранбени механизми...смешно е ама вистинито..кога тргнував пред врата се молев, се прекрстував и барав сила од Бога да го издржам денот...долг и напорен особено 2 смен..до доцна...до 6-7 си одев дома...Крстењето (иако јас не сум никаков верник)неккао како да ми беше подстрек, како да ми олеснуваше ...потоа носев в торба, шише со вода, разни бонбони, купував весници и се терав со сила да читам во втобусот....ама одев, секој ден...си решив..ако паднам-нека паднам, ако полудам- нека полудам....а како да го објаснам постојаното седење дома и со сопругот се каравме, му дојдов преку глава...НЕ. Значи Ферхи ...мораш да се спротивставиш...само храбро...влечкај се, туркај се, препотувај се.......ама помоли се пред да излезеш и тргни...малку по малку ...одредувај си траса секој ден се подолга и подолга ...ке сфатиш дека ништо нема дасе случи ..секој пат , наредниот ке биде полесно...излегувај по цена на се.Мене плоштадот да го минам...беше како на гилотиња да одам... Денес НЕ...мирно одам каде сакам, чекам ред во Тинекс(ООХ КОЛКУ МИ БЕШЕ МАЧЕН РЕДОТ СЕКОЈ ПАТ)...Патувам сама..(пишував порано како требаше да одам на семинар у Штип) ...сама...полудев, прв пат ...втор пат...пооооубаво, МАЛКУ СЕ ПРЕПОТУВАВ МИ СЕ ТРЕСЕА НОЗЕТЕ АМА ИЗДРЖАВ,ЕЕЕЕ трет пат открив дека уживам....Сите мостови на Отиња сама ги минав ..еееехеј..ако Бринетка не ми се лути нареден пат и некој Штипјанец ке збрчкам.... Значи мора упорно да се кренеш, да се помириш со мислата,,ако паднам некој ке ме крене...ама ке одам !!! Ајде Ферхи , утре в БИРО...како и да ти е ...ке преживиш..ветувам..АКО НЕ ДОЈДИ УТЕПАЈ МЕ!! Само мислиш дека тоа е посилно од тебе!!Ти си најсилната....тоа е само мисла. Ве сакам
здраво најмили мои еве ме и мене јас незнам денес сто ми е вЧера бев супер денес отидов до мајка ми нели јас се трудам да излегувам да не сум дома лелеле луге а бе цел ден ме гуси како слон на градиве да имам и се осекам како некоја баба немам сила за нисто некија нервоза ме тепа и јас незнам сто ден ке бесе ама ајде мозеби утре ке е подобар голем поздрав до сите
здраво девојки...јас иако ве читам секој ден, не можам да ви се приклучам во разговорите секогаш...поминувам низ многу тежок период, емотивен. Во постојани солзи сум и со голема анкса...До сега, во животот, научив дека луѓето се себични, но ете јас се давам целата и на крај многу страдам. Сабајлево се разбудив со страшна вртоглавица...моите се исплашија сироти, зашто веќе почнав да викам од нервоза....пиев еглонил и подобро ми е сега...сакам уште утре се да престане и да бидам јас , пак јас. Ми треба време само, времето мора да ме излечи. Ме излечи толку пати, сега нема да ме изневери....Кога ќе ми биде подобро, ќе ви пишам . Ве сакам сите колку убаво се дружите - прекрасно девојачко друштво
здраво мои пријателки мои сестри.да не сте вие немам кому да кажам што ми се случува.ви ги отворив сите карти на маса,и сега сум празна во душата,а полна со гнев.не престанува мачењето за мене.денес за првпат плачев толку гласно и силно што едвај имам сила сега за било што.навикнав само да ви пишувам неубави работи,знаејќи дека и вие имате проблеми јас себично раскажувам само за моите.но морам да кажам морам зошто неможам веќе понатаму.сега сум најслаба од било кога во животот.ме навредуваше до смрт ,во моменти мислев дека ќе умрам или ќе ми стане нешто,децата беа овде слушаа се и плачеа.а тој постојано велеше и децата си ги свртела против мене.неможам да ја заборавам глетката кога ги гледав солзите на моите деца.и плачам сеуште поради нив.за првпат во лице ми плесна дека се срами од мене се срами од мојата анксиозност и од мојата дебелина.a јас глупава повторно поверував дека можеби нешто не е во ред со мене штом оваа се случува.сега ми се закачи на глава мислата дека јас не сум како што треба.незнам како и зошто но тој ми рече дека сите имале лошо мислење за мене сите мислеле дека сум специфична личност и дека никој не ме обожувал тргнувајќи од неговите родители.вели неможе сите да не те сакаме во тебе е грешката. но зошто во мене ?што се случува со мене ?зарем почнав да скренувам?неможам немам јасни мисли за ништо.дали е можно депресијата да ме има променето можно ли е.јас бев толку силна толку храбра толку впечатлива и хумана .не повредував никој ги жалев сите го давав мојот живот за секој што беше во неприлика.јас бев некоја ,сега сум никоја и ништо.оние што беа ништо се над мене живеат и работат и градат хармоничен брак.јас живеам од помислата да добијам топла прегратка ,и добра слика за иднината на моите деца.денес сватив дека никогаш нема да се излечам од оваа чума (анкс и депресија)и дека вечно некој ќе ме мачи.останувам овде каде што сум зошто нема каде да одам.ве пздравувам сите ,едно пишување со вас е како едан терапија со психијатар за мене .останете ми со секое добро...
оф душичке дај си малце сила ајде живни малце и пишувај пиј и апчиња ако е толку неиздржливо пола хелекс наутро и пола навечер така докторката ми велеше кога страдав но ете јас ги поминав тие работи со 3 хелекси ајде мила живни молим те почни да се молиш пред спиење навистина помага ете и дуња тоа правела едно нека ти биде јасно мила господ е со тебе секогаш и никогаш неси сама а господ е тој што помага треба да бидеш посигурна со него отколку во било која болница или амбуланта . тој е секогаш со тебе запамти го тоа . ајде накај битола ке смениш малце амбиент ке одиме заедно на работа и ке излегуваме биди добра и имај верба молим те
лиле ај прочитај што ти пишавме вчера. мораш девојко да побараш било каква работа и за малце пари ако нема повеке излегувај од дома слушај ме мораш кога ке се почувствуваш посигурна во себе а тоа само како што ти кажав се постигнува ке бидеш силна за се ке можеш да одлучуваш а и кога ке те видат застаната цврсто на свои нозе поинаку ке ти пристапуваат и тие домашните па и тој суртукот да ми простиш што вака го нареков тогаш нема ни 5 мин да го поднесуваш а и друга лубов може да се појави не е се толку црно само биди лукава и умна играј валкано како и тие дома поздрав те бакнувам
DUNJICKA ке дојду ама незнам куде све знам тоа што ми пишуваш и сум го поминала тоа 1000 пати вртење ја одам како низ магла не слушам ништо лугето ми се губат ама одам и сите глупости што се пропратни на оваа КУЧКА ама неможам веке 7 години се многу а анк. не проага никако има периоди кога е добро не супер али може да се живее а кога ке дојдат вакви мигови како денес си велам неможам веке немам сила исцрпена сум да се борам и психички и физички а од никаде подршка збор кој многу ке ми значи прегратка било што ....САМА сум во оваа и тоа е уште поболно и како што кажа AZZURA ке чекам времето да си го направи своето нема друг излез Поздрав до сите ве гушкам најмногууууу и најсилнооооо
Ајде Ферху, не си сама мила, исто и мене ми е, баш сега исто мила, еве на одмор сум, се ми е ок значи преку ден, се бањам, зборувам, јадам, шетам, и еве сега навечер одеме пешки до др. градчиња да се шеткаме, и сега само шо си идам, шетавме од пред 3 саати, и само што тргнавме со шетањето, мене пот ме обли, срцето ми забрза, јазикот ми се стегна и толку, едвај зборував, но се смешкав, и разгледував, ми се вртеше се, малку ќе седнев, незнам како, но ете издржав некако, по малку зборував јазикот дека цел ми се собра, и на пат накај апартманот сеа коа тргнавме се напив демитрин, и продолживме да пешачиме, и еве уште сум жива ама тоа чувство уште е тука, значи добро е, сепак далеку сум од дома, ама пак некако се влечам навечер и колку толку уживам, со мои луѓе и се нај нај е, само ова грозота ме следи секаде у пичку матер морам да кажам, па јас се борам. Сега малку ми се преспива од демитринот, и изморена сум, па ќе си легнам каде и да е, и утре знам дека ќе бидам како нова, но а дојде приквечер мене сите симптоми ми вријат... гајле ми е, некако издржувам и уживам... И мене едно време ми беше подобро од сега, немав навечер вака симптоми стегања и слично и сега пак ми се повратија, што да правам освен да не се мачам и замарам со тоа, гледам да го пуштам а јас да останам смирена и зафатена некако...крастава работа значи ама како може животот да има крај, мора и ова да има... мораааа. Ве сакам многу девојки
Zdravo na site ve citam ivo sekoja od vas se prepoznavam poveke ili pomalku Imam denovi koga mozam da se spravam so anksot no ima denovi teski koga ne sum za nisto Simptomite gi imam postojano no so tekot na vremeto nauciv da gi prepoznavam i kontroliram Ne mozev da zamislam da izlezam od doma samo sto ke ja slezev poslednata skala pocnuvase da me gusi da mi se vrti i red drugi raboti A na rabota mora da se odi vikav taxi i taka sekoj den Sega toa nekako go nadminav no pak imam strav koga ke mi se pojavat simptomi dali e od anksot ili sega e nesto drugo se prasuvam Odam od vreme na vreme na psihijatar i malku toa me smiruva organski e se vo red mi velat nojas ne sum dokraj smirena Vi napisav deka sum medicinsko lice i sekoj den rabotam so pacienti pa mnogu se trudam da ja skrijam sostojbata Se stramam sto vaka se custvuvam i imam griza na sovest koga ke vidam kakvi problemi imaat lugeto i toa uste poveke me voznemiruva Ve molam prostete za latinicnoto pismo no so komjuterite slabo mi odi
Ufff neznam sto da kazam ali istiot sum jas.me gusiie stega gradite mo raboti vo stomakk me potii mi ptavii misli deka kraj gotovo ke me stegne srce ,a samo pted dva mes bev na filip vtori praev snomajne srce icstres test i jass pakk stravv panikaa e sj kazii sea tii strucno licee??? Teskooo
теско оди психа.и јац сум истата на градиве како валјак да ми сто нон стоп.стомак ми кркори не се трпи веке до кога вака и сама незнам.сите пари ги тросам само по лекари и нисто од тоа.да не губиме надес мозеби ке се среди еден ден сето ова па да се смееме.надеста последна умира.поздрав до сите.
BLAKCEEE ABE KOGA?? KE POMINEE sekoj denn nametto ete sega da idam da izlezamm da prosetam da brcnam neso ,i nova kola si kupivv i fala na gospo imam finansii ,a jass ejjj s zamaram so bolkii,so srcee ke me fati ke umiraamm,ej nemozam da se opustammm,ete veke 4 god,eden period mi bese oki bez heleh,a ete deset dena uff katastrofaa so dva od po 0,25 i pak ne biduvaaa ...daj kazi mi nekoj metod za opustajneee od crni misli ili nekoj forumm da citammm ..pozz
*Лиле* јас мислам дека проблемите кои ги имаш придонеле за твојата анксиозност и депресија. Подарувај повеќе љубов и повеќе ќе добиваш. Јас не се сомневам дека ти си жена која дарува љубов и знае да сака но прво мора самата да се осеќаш добро за да биде се околу тебе добро. Најди некаква работа не е битно каква само за да излегуваш од дома и да имаш контакт со луѓе. Разговарај отворено со твојот сопруг за неговиот проблем и повторни ќе потенцирам предложи му кога е трезен да посети некое антиалкохоличарско друштво тие се бесплатни здруженија и ќе му помогнат. Со тоа што вие ќе си го средите животот и ти ќе го надминеш анксот и децата ќе растат во мир и љубов. Ти посакувам се најубаво. *Азура* мила што не е во ред со тебе мила? Дали нешто се случи што влијаеше на истакнати симптоми на анксот. Знаењ дека ти си силна девојка која може да го надмине ова. Не се давај мора да си храбра. *Ферхунде* знаеш мила дека не си сама еее на сите ни е лошо има денови кога сме супер има денови кога ни е тешко и лошо. Само не мисли негативно те молам. *Хелехи*, *Психа* и *Бллакце* тоа се типични анкс симптоми знаете и сами. Прочитајте ја Panic Away има се убаво објаснето и има методи и се. Анксот е и мене ми е така и на мн од нас. За жал едни сме од тие што страдаат од оваа состојба, која не е болест но сепак е мн тешка, ве разбирам потполно.
Поздрав Ве цитам неккое време зошто и јас имам проблем,може ли за почеток некој од вас да ми препорача добар психијатар(во Скопје)
