Jas bi rekla strucna pomos ama I pogolema verba vo Boga. Probaj da odis sekoja nedela vo crkva, posti, pricestise,prasaj da ti procita molitva za zdravje na svestenikot. Ke bides vo red. I normalno raboti na samiot sebe. Pozz
Zdravo na site decki nemam utvrdeno seuste ama mislam deka sum anksiozna eve veke nekoe vreme cuvstvuvam nekakov strav od se ne sum mirna postojano mislite mi se na nekakvi bolesti koi imaat slicni simptomi na anksioznosta samo citam na internet i mislam deka bas toa mene mi se slucuva cuvstvuvam pecenje vo gradite i steganje nekoe koe me ostava bez zdiv mi se cini ke umram nonstop sum omalaksana me bolat muskulite i vrtoglavicite se pocesti se najloso e sto se me tera da mislam na najloso nemozam doma da im se posvetam na decinjata imam dve malecki edno skoro 5 godinki i drugoto skoro 1 i pol ednostavno ne aum raspolozena za nisto maticniot mi prepisa diazepam 2mg navecer pred spienje pa ke vidime sega i vas vi se pbrakam za pomos kako ste nadminale pozźzz decki
И мене ми се случува да мислам дека ќе се случи нешто лошо. Имав дури и самоубиствени мисли. На факултет имам проблем со еден испит од прва година, а еве сега сум четврта година и верувајте дека размислувам да се отпишам од факултетот. И на факултет не можам да се сконцентрирам и не можам да заборавам на лошите коментари што ми ги кажале луѓето. Откако дојдов во Скопје, све повеќе нервози доживувам. И околината прави така да се чувствувам. Додека бев во средно школо, нервозите ми се вртеа околу тоа зошто не ме викаат да излегувам со нив и некои проблеми во семејството. Сега, нервозите се: тоа што ни на факултет немам друштво, лоши наставници/професори, неположениот предмет од прва година, тоа што сум во поголем град, притисоци и проблеми во семејството. Неможам веќе да издржам во поголем град(конкретно во Скопје).
Сум во план да посетам психијатар, чисто за разговор и стручно мислење... мислам дека ќе ми помогне Верба имам, библијата ми помага околу тоа доста. Одам во црква, не секоја недела ама кога можам одам... велигденскиот пост го терам, следниов планирам строг да го испостам... но, последното шо го пиша мислам дека е клучно, личната воља, морам сам да се изборам со работите, свесен сум за тоа, ама нешто внатре ме кочи, можно е и да е физички проблем шо влијае на психата?
mislam deka fizicki problem ne vlijae na psihata tuku taa vlijae na celo telo,zatoa i osekjame bolka,omalaksanost...i sl.ona koe go kreirame vo mozokot toa ne maci,ne izleguva od nas...mora da se navikneme na toa prvo a posle da go pobedime.ne e lesno znam ama mora da rabotime nad samite sebe.najdi nesto koe ke te ispolnuva i ke te pravi sreken.i sekogas baraj vo sto e problemot i ne ostavaj go da stoi,reshi go kolku i da ti e tesko.i covek koj e bolen od teska bolest ako nema volja,terapijata nema da mu pomogne.
Лекот е еден... Психотерапија. Не психијатар. Не доктор.. Клучно за решавање на анксиозност е редовна психотерапија со добар психотерапевт. Тој ќе те прати кај психијатар по потреба. Со помош на психотерапевт ќе откриеш што е тоа што те спречува, како да напредуваш, како да се ослободиш од проблемот или да го држиш под контрола. Тие се професионалци насочени токму кон помош на лица во вакви состојби. Доколку имаш некои нејаснотии, прашај слободно. Ако сакаш и ќе ти препорачам некој психотерапевт.. Поздрав и се најдобро..
Не се разбирам многу од психологија, ама од тоа што го имам читано можби можам малку да ти објаснам некои работи, и ке ти пратам примери на неколку видеа за подобро да ме разбериш. Ако добиваш анкзиозни епизоди најчесто при промени во твојот живот тоа е затоа што излегуваш од твојата комфорт зона, што значи правиш работи што на твојот ум, мозок не му се познати па затоа добиваш еден ефект на страв затоа што излегуваш од твојата секојдневна рутина на која што си навикнат. И тоа е најтешкиот дел за многу затоа што најчесто после тие епизоди се повлекуваме повторно во таа “комфорт зона” во која што има страв и стоп за вистински да бидеме тоа што треба да сме. Мислите се само мисли тие не се реалност и прва работа на која што мораш да работиш е да ги оделиш реалноста со мислите. Во однос на паничните напади, најтежок дел ама пробај да не реагираш и да не ги анализираш. Работи на самиот себе на кој начин можеш да поминеш најлесно дали со броење дали со молење или незнам на некаков начин што тебе би ти помогнал. Еве и две видеа за да ме сфатиш што сакам да кажам.
Zdravo ja hocu da pitam zapravo neznam od gde da pocnem pa cu vako , Imam 27 godina zivim u Svajcarskoj inace sam Makedonac. Sve je pocelo kad se sada prisetim pred nekim 10 tak godina, ja do sad uopste ni sam znao da imam anksioznost i panicni napadi , jos ni sam posetio psihijatra i nije mi to ustanoveno ali svi simptomi od dole navedenih ja ih imam. Uste od sam pocetak sam poceo da osecam poteskoca kod disanje bojao sam se zbog rada srca ali sam se proveravao i ni sam davao tolikog znacenja . U zadnje 2 godine imao sam probleme zbog posla konstanran stress i ove simptome su prerasle da postojano mislim da nesto nije u red samnom da mozda cu dobiti srcanog udara ili da cu poluditi ili neka druga bolest i sta sve nije mi padalo na pamet . Ova leto sam dobio prvi panicni napad ni sam mogao da se smirim mislio sam da sam dobio srcanog udara molio sam gospod da prezivim tu noc, prezivio sam ali od tad mnogo se promenilo dobijam panicne napade tokom posla imam osjecaj kao da je ova neki nerealan svet kako ja da ne kontrolisem svoje telo ... Kad se napijem neki antidepresiv osecam se mnogo bolje i mnogo sigurnije pred sve . Svaka pomoc bi mi bila od ogromno znacenje i bilo kakvo iskustvo . Hvalaa puno
Lele, deneska nesto procitav za Multipla Skleroza, nekoi simptomi i vo nekoi se pronajdov, a toa e vrtoglavicata/nestabilnosta. Cel den na toa mislam, se poremetiv... Nemam slabost vo muskulite, ni pa sum omalaksan/umoren. Ne znam na sto da mislam, mozno li e da imam vrtoglavici/nestabilen od ANKS.??!!
Вртоглавици и нестабилноста е од зближан притисок а не од склероза. А зошто читаш за болестите? коллу повеќе читаш толку повеќе се плашиш. Вртоглавицата можи да е и од анксиозност али незначи дека ако имаме вртоглавица дека секогаш е поради неа. Нагло паѓање на инсулинот можи да доведи вртоглавица. И немој да читаш по нет оти се и сешто пишува и само ќе се плашиш бадијала!
Здраво на сите. Мислев можам сама ама не можам станува се полошо. Во средно доживував панични напади и анксиозност престрашно беше ама доброто е што за неколку месеци помина се. Сега повторно ми се појавија од летово па навака само што овој пат со многу поогромен страв страв да излезам од дома ако излезам доживувам паничен напад и најлошо не се смирува се додека не се вратам дома. Навечер дури не искачам ни од својата соба ако отидам кај сестра ми и поседам малку или па некој од нив дојде кај мене да седи јас почнувам да се гушам и да ми се врти се и тоа се влошува ако не се вратам кај мене. Тоа не е нормално знам и секој ден полудувам полека мислам дека. Не можам да се прифатам со оваа состојба и со тоа дека не можам да излезам од сопствената соба не ми се ни станува наутро од што ми е мачно веќе немам сила за ова. Претходно се трудев искачав и со паничен напад и намерно го правев она од што се плашам дури пешки идев намерно до центар и назад и тоа со паничен напад за да се соочам со сето тоа ама ситуацијата многу ми се влоши и тоа ме бутна скро зошто гледам дека што и да правам ова е посилно од мене и не е подобро туку станало полошо. Знам се околу тоа и ги имам сите можни видеа изгледано поврзани со тоа. На психијатар пробав да отидам и не можев да доседам ќе се онесвестев без воздух останав и морав што побрзо да изезам од таму не ни можев муабет со него да направам. Ми го даде ансиланот зошто не сакав антидепресиви или некои појаки таблети зошто првиот пат не ми помогнаа тогаш едноставно сами од себе си исчезнаа и не сакам нешто што ќе ме омалаксува и успива сакам да живеам нормално само. Претешко ми е зошто дури не ни можам некаде да отидам за да си помогнам одма доживувам голем паничен напад кој не можам да го издржам. Мислам дека ќе полудам наскоро вака не знам веќе што со себе не знам како да си помогнам што и да направам само се влошува не ми дозволува ништо да правам освен да седам во овие 4 ѕида. Ова претходно не ми се случуваше и со панични напади одев на школо и одев во црква и на психолог ама ова сега што ми се случува не е нормално не знам што да правам ми иде душава да си ја откорнам од што ме боли што не можам да се носам со ова. Имам и долга врска човек што многу ме поддржува и сака не можам никаде да отидам со него и нова година е за неколку дена јас нема да можам да излезам како нормален човек. И моите дома ги нервирам на мајка ми е претешко поради мене и тоа ме мачи уште повеќе на сите влијаам со ова и не знам кога ќе заврши и дали воопшто ќе заврши ама чуваствувам дека ќе полудам вака ако продоли немам сили веќе преистоштено се чувствувам. Дали и на некој друг баш ова му се случувало или јас сум единствена што и е волку лоша ситуацијата?
Вака вчера испив едно кило бело вино денес станувам со мамрлк околу пладне почна пулсот забрзано да ми лупа порверив крвен притисок беше висок 150/160 80 пулсот 120 дали е овоа од анксиозност или од дехидратација од алкохолот чувството беше грозно.испив пола апче хелекс од 0,25 по 2 саата го мерев беше 120 130 со 70 пулсот 80 -85 во мегувреме испив литро вода.Инаку пијам елицеа од 2,5 мг т.е 5 мг ги делам на пола .
Да ама мислам дека бев дехидриран од предходната вечер сега го мерев беше и низок 107/74 притисокот дали е бил паничен напад незнам
Tie se simptomite na Anks, ne se plasi, site sme takvi. Samo sto mora da izlagas i da se boris so toa, ako sedis vo zatvorena soba, sama - ne si postinala nisto, samo povekje navleguvas u Anks. Ne sakam da glumam doktor, ama probaj napij se helex 0.25 i kje vidis kako kje te opusti.. Jas isto imam vrtoglavici/nestabilnost, ama se dvizam, toa e )
