Simptomite se isti kako na anksioznost moze da e toa ali ne znam dali nesvesticite imaat nekoja vrska so anks ako ima nekoj slicno iskustvo neka kaze, jas cuvstvuvam slabost mislam deka ke izgubam svest sekoj moment osobeno vo guzva kako kafici trgovski i sl,ali nikad ne mi se desilo, se e psihicki.
Сега немам несвестици, само имам страв дека ќе се онесвестам,исто како тебе, во кафичи, во трговски центри итн..
Oslobodi se od stresot i losite misli(kolku sto mozes), najdi si nekoja zanimacija, hobi ili nesto slicno, izleguvaj kolku mozes pocesto, mene iako mi e loso koga sum nadvor gledam povekje da izleguvam, la so tek na vreme se ucis da zivees so toa, zemaj si nesto na prirodna baza kako bedoksin (B6 vitamini) itn. Probraj prvo na ovoj nacin sama da si pomognes, dokolku vekje ne mozes postojat i drugi nacini kako psihoterapija (psiholog ili prihijatar), prepisana terapija i sl. Isto taka mozes da zemas magnezium i caj od valerijana, mnogu pomagaat vo vakva situacija.
И јас сум 19 години, поминувам низ истото. А се борам така што си се "тешам" сама себе. Реално да беше нешто сериозно немаше да трае долг период. Имам направено секакви испитувања и се' е океј. Е сега, по ова шо го кажуваш немаш толку силни панични напади, нешто слично ко мене си така да мое мислење ти е да пиеш по четвртинка деметрин, мене и четвртинка ми помага (ретко имам потреба да пијам по пола). Пиј ги 2-3 недели дури да се подсмириш и после недај Боже, по потреба само. Јас еве се трудам..лошо ми е секој ден а се е заради анксот. И само заради него. Така да, недај се генерацијо, ќе помине и ова само мое мислење е дека сепак се потребни апчиња (иако релано и јас сум многу голем противник ама јбг, стварно се потребни понекогаш). И јас и мајка ми и татко ми страдаме од оваа 'чума на денешницата'. Мене фала богу ми се нема случено да изгубам свест ама затоа татко ми го има искусено тоа. Кога не дишиме правилно о не внесуваме доволно кислород настанува тоа. Затоа само правилно дишење и физичка активност му е мајката. И секако дека е само период, а од нас самите зависи колкав период ќе трае. Лековите се за тоа. Сакале ние или не, реално многу помагаат. Поздрав и само храбро.
Isti Isto i jas bev golem protivnik na apcinjata ali ne mozev bez niv na pocetokot. Piev demetrin po sema. Sego go pijam samo po polovinka koga imam potreba koga stvatno ne se izdrzuva iako simptomi osekjam celo vreme.
Знам истата сум и јас, летово не можев без апче т.е. јас мислев дека не можам, ама еден ден ме фати инает и си реков се е до главава моја. Морам да се борам сама. И искрено јас 2 месеци бев без никакво апче а сега последниве 2-3 месеци пијам по потреба. Вртоглавици и главоболки постојано, чувство ко да ми паднал шеќерот. Тоа е тоа. Мораме фактички да се избориме со самите себе ама тоа е. Верувај само дека навистина е само еден тежок период и дека еден ден ќе помине. А дур да дојде тој ден мораме да издржиме. Верувај во себе. Добра ноќ сега.
Чудно е тоа што не секогаш ви имам овие симптоми... Не знам како да објаснам. Б6 пијам, а за други лекови, искрено против сум. Избегнувам да пијам аналгетици, а не па терапија...
Понекогаш ме фаќа паника, дека нешто лошо ќе се случи. Во такпв случај имам само забрзано чукање на срцето, немир и голем страв. Тоа е се.
Jas denes cel den se osekjav zasemeteno, kako ic da nemav sila za nisto,i me fakja nervoza poradi vakvata sostojba. I site me nerviraat
Lele i dali na vas vi se slucuva. Najmala nervoza ne ja podnesuvam, kako premnogu osetliv. Odma osekjam vo glavata, kako nervite da mi se popusteni.. Sekoja mala karanica, slusnata neubava slucka ja osekjam premnogu..
