Бев во Атикор во Скопје четвртокот на ехо и екг на срце и докторката - златна жена ме увери дека се е во ред со него и двава дена игнорирав колку можев и боцкање во гради и болката во рацеве и не се прибирав дома, и полека заборавав, но ноќеска повторно раката лева пресилно ме болеше, се менуваја со деснава искрено и никако не можам во тие моменти да се ослободам од стравот, знае да ме боцне наеднаш во градиве 1 секунда остра болка,но за мене е престрашна, се тресев целата, па и болка во вилицата, грлото ме гребе и ми е пресуво и повторно суво поткашлувам и речиси и да не спиев бидејќи имав нагони за повраќање, а сега и стомакот ме боли премногу и имав дијареа...едноставно се чувствувам катастрофа и секој момент си викам што ако сега срцев удар добијам со вакви симптоми изнасобрани кои ми се поклопуваат со тие што сум ги читала за срцето, а од друга страна срцето ми рекоја дека е здраво, ни вродени ни стекнати маани...
Дечки, ве читам сите уназад 2-3 страни.. Вака, се ви е до психа. Кога ќе почне да ве боли нешто не кревајте одма паника и НЕ ГУГЛАЈТЕ.Така ќе си најдете триста болести и симптоми што може и да не се точни.Ако ве боли нешто или ви се врти седнете напијте се вода и кажете си ,,Ќе ми помине, ќе ми помине” вдишувајте силно и издишувајте силно. Шетајте повеќе надвор и поминувајте повеќе време на отворено и со луѓе кои шират ПОЗИТИВНА ЕНЕРГИЈА.Избегнувајте луѓе кои шират негативна енергија, се песимистички настроени или нон стоп се жалат на своите проблеми. Ако имате страв од нешто пробајте да го СОВЛАДАТЕ, не бегајте од него.Соочете се со тоа, пример страв ви е во мол да влезете или да искочите сами или не знам да спиете во темница. Пробајте напрајте го тоа, стегнете заби и направете го тоа. Јас така како помала имав страв да спијам сама.Не можев да легнам во сопствениот кревет, се гушев се чувствував како да ќе ме убие некој.И спиев со мајка ми еден период, на крај сама си ја земав перницата и си легнав во мојот кревет.Се гушев, ме стегаше срцето, се вртев со саати во кревет ама цело време си викав ,,ништо не е, ќе помине, не станувај од овде” и сум заспала некако.Од тој ден сама спијам и можам да кажам дека не ни можам да спијам со некој покрај мене сега. Исто имав и оогромен страв од висина што ми се појави некаде 9то-1ва.И не можев да се качувам на високо и да гледам надоле, ми се повраќаше мислев дека ќе паднам.Чарето го најдов во тоа што се качив на Св.Јован-Канео во Охрид на карпата што виси према езерото и седев таму исправена некој саат време.Гледав надоле во водата, на почетокот се и сешто ми се вртеше низ главата, нозете ми се враќаа назад ама си викав нема симнување и нема. Летоска исто кога бев на одмор со моите, се качував на високи места и гледав надоле цело време.Дури еднаш и сама се качив без моите и си седев како утка. Денес имам значително голема промена и не ми е проблем да се качам на 5-6ти спрат и да гледам надоле.Го нема истото чувство како порано, не ми се лоши, не се плашам толку. Слушајте поопуштена музика, најдете си хоби некое, занимација со што кога ќе имате во моментот проблем некој или болка нема да мислите на тоа туку ќе го окупирате мозокот и телото со нешто друго. Дали ќе гледате филм/серија, ќе читате книга, ќе шетате ќе играте карти.Гледајте слободното време да го искористите квалитетно и да не мислите на тоа. Имам мноогу блиска личност која е анксиозна, и за секоја болка си наоѓа болест и пие апчиња без врска, за се нешто паничи и крева узбуна и на нејзе ѝ го кажав истото. Сѐ е до психа,ви кажувам и од лично искуство.Анксиозна не сум била ама ете сум имала доста ситуации и мене кога не ми било добро или сум паничела па ќе сум си кажела ,,добро е, смири се помине ништо не е”. Работете си и на подобрување на психата, соочувајте се со проблемите и стравовите и не бегајте од нив.Првин тоа.Кога ќе се соочите очи в очи со проблемот и ќе го сфатите, веќе имате подобрување. Не пијте антидепресиви и не се клукајте со се и сешто.Млади сте, АД си носат и свои последиц, не се витамини.Место АД гледајте да пиете нешто на природна база, валеријана, Б6 витамини, мелиса, некои чаеви камилица. https://everydaypowerblog.com/anxiety-quotes/ Повелете, прочитајте си ги.Запамтете некоја која надобро ќе ви се сфиѓа и повторувајте си ја секогаш кога ќе се чувствувате лошо или напнато. Со среќа на сите, можете вие!!
Да е инфаркт, нема да имаш многу време за размислување, затоа не се секирај. Симптомите некогаш се поклопуваат. Да прочиташ симптоми на анксиозност се речеси истите. Суво грло и боцкање во градите може да е резултат и на напади на паника, имаш дијареа на нервна база сигурно. Пробај со некој чај што е на природна база, како што реков валеријаната, но немој да претеруваш и да го конзумираш повеќе од 2 недели. Па ќе видиш разлика. Ако докторката веќе ти потврдила дека се е во ред, тогаш можеш да бидеш мирна. Исто сега е и период на алергии, па сувото грло, пецкањето во градите, гребење на грло и кашлање може да се резултат и на поленов.
Пред празникот, 3 дена бев по цел ден зафатена со чистење, перење, готвење ама буквално од сабајле до доцна вечер. Имам пишувано дека мене ми играат мускули по цело тело.. Зборот ми беше од толку бев преокупирана со обврски, и вчера излегов после долго време со другарки, воопшто ништо не ми се дтррсе ни запрета ни ништо. Денес од сабајле, нормално пак беше се расфрлано, и пак набрзинка расфаќање што траеше 4 саати. И на крај седнав, завршија обавези, раат кафе, сите дома и си викам деновиве ништо не ми мрда и прета, браво, супер, ова ми треба... Ни надојдоа гости супер се.. И почна.. Мрдни под око, колено, рала, прст. Тие играња траат 5 сек, ама да не се сетев дек сум немалс симптоми Веројатно немаше да се случат. Не дирај лава док спава Среќен Велигден!!
Дали е нормално на прв, втор ден од циклус да ве фаќа криза и тоа огромна. Само ми се плачи а и плус ќе си одам од Бт за Ск назад и тоа ме растревожува,, но ќе се вратам за неколку месеци пак.
Каква криза Па нормално е, ти работат хормоните и мене тие денови порано ми се плачеше за ништо. Не препишувајте се одма на анскиозноста млади сте за да имате вакви маки.Лабавете ајде Диско диско парти партии шејкк итт
Па во пмс ме маваа паники, пеќњр ми паѓаше, депресија ми се плачеше без причина, еве 1,2 и 3 ден си плачам без причина и барам прилика колку сум бедна осамена, нема да шетљм во природа
Па добро нормално е.Не ти се дешава само тебе тоа.Работат хормони тогаш.И јас во ПМС или сум ѓавол најголем или сум плачко и цмиздрам за бедни работи буквално. Епа место да бараш прилика колку си бедна и осамена, барај си прилика колку вредиш и искочи прошетај.Ако не се цениш самата себе, нема ни другите да те ценат.Не го кажувај ова у јавност ќе се заебеш.
@Feminka22 тотално се согласувам со тебе... така е. ( следете ги нејзините совети. ) Пиши ми лп, ми требаш нешто. Tnx!
Е добро де нема везе.Пример јас во ПМС сум ризична и ми се мешаат и чувства и се.Имам другарка дур има добиено или не ја чепкај или биди и рамо за плачење.Не дигајте паники одма.Ко да е кузнае што.Работат хормони.Исто како да очекуваш од трудна жена се да и е во рамна линија.
Dali e mozno od psiha da me boli vo levata strana od stomakot kon bubrezite i na dopir me boli poveke pred 3 dena ispitav krv se e okej?bolkite gi imam veke 2 dena a pred toa vezbav grp. Fala
Мене само не ми е јасно зашто во темата се даваат нестручни медицински мислења и не се сфаќа сериозноста на анксиозноста туку се пристапува со мислење дека не е ништо и се преувеличува? Многу пати сум го забележала ова по темата тука и во темата за депресија. Сигурно никој не измислува дека му е нешто, па и за да добие совет "ништо не ти е"...
Конечно едно мислење на место. Совети од типот мисли позитивно, дружи се, смеј се, животот е еден и останати други позитивни мисли, не помагаат тука. Поготово не оф некој што не поминал или не поминува низ оваа срање состојба. Бев анксиозна краток период. Сите симптоми што се набројани ги имав али не пишував тука оти ми помина за недела/две. Тој страв да излезиш надвор да не ти се случи нешто, таа негатива и црнила собрани, не се лечат со чукање по рамо и совети во смисла ајде немаш гајле мисли на убави работи. А како излегов од тој круг, стварно не знам. Можеби еден ден само се разбудив позитивна. Ми требаше време да се навикнам дека не сум повеќе исполнета со негатива, чудно ептен...
Јас се договорив со друштво да заминиме утре наутро и да сме цел ден и среда таму, скара, ова она, но ме мачи тоа што местото е надвор од град (викендица кај езерото Глобочица) и за да се стигне до викендицата треба со кајче да се мине до другата страна на езерото...И страв ми е, а никогаш претходно пред овој период не сум била ваква, сум кампувала на изолирани локации, сум планинарела без никаков страв, а сега калкулирам постојано што ако повторно испаничам како пред 2 вечери, што ако како ноќеска се разбудам во 5 сатот со страшна болка во грлово...и денес ме боли, но никогаш не сум била олку да речам нехрабра...а, дечко ми ме убедува да одам, на крај краева ми вика во било кое време ќе префрлиме со кајчето и со такси дома....Како успевате да го надвладеете стравот при патувања? И совет, дали да отидам? Многу сакам бидејќи местото е рај, спокојно, планирам и книга да си земам Вчера, откако ви пишав тука и покрај тоа што се чувствував ужасно, излегов и цел ден со семејство, со роднини од дечко ми, отидов и во едно околно планинско село и речиси и да заборавив дека ми беше лошо...на момент ќе ме боцнеа градиве, или ракава ќе ме заболеше, но игнорирав.
Луѓе дали е можно да се има таква тешка анксиозност што те мучи цело време? Прво започна со панични напади, после тоа со болка во гради, откако отидов на ЕКГ/ЕХО ги забораив болките во гради, сеа повторно ми се враќаат но мн полошо. Се чувствувам како изгубен, како светот да не е реален, како например рацете си ги гледам и осеќам ко да не се мои, континуирана болка во гради(не секогаш оштра, обично тупа болка), емоцијална сум премногу натажен и сериозен, моите дома го приметуваат тоа, но глумам дека све сум добар. Немам зимано никакви анти депресиви или тој вид на апчиња, само витамин Б6 и Магнезиум, но веќе ни тоа не ми помага. Нејќам да им кажувам на моите пошто се недокажани и ми викаат дека све ми е у главата и нејќат да ме носат на лекар. Ова веќе не се трпи и незнам како да излезам од ситуацијава, 90 посто од денот ми е катастрофа, навечер легнувам и неможам никако да заспијам, се вртам по 2-3 саати у кревет , кога ќе станам сабајле одма мислам на болка у гради и после тоа ми се ствара и се чувствувам како да ќе се онесвестам. Денеска ја перев колата, бев наведнат надоле (клекнат) да ја избришам од преостаната вода и кога станав наеднаш ми се сврти премногу јако, почна да ми се темни пред очи и фалеше секунда да се онесвестам.Ако не се потпрев на ограда и ако у тој момент не ми се створеше тахикардија мислам дека готово ќе паднев. Ве молам за било каков совет, барем малце да си ја подобрам ситуацијава пошто веќе полудувам.Ве молам.
Се согласувам со тебе. Анксиозноста се јавува како повеќе видови на фобии (нереални стравови кои за луѓето кои се соочиле со оваа состојба ги чувствуваат како реални, па од тука кажувајќи им дека проблемот им е нереален паѓа во вода), генерализираната анксиозност (прекумерна, незадржлива и нереална грижа за секојдневните работи, на пример, за здравјето, семејството, пријателите, пари или кариера. Панично растројство со или без агорафобија (Лицата со оваа состојба имаат екстремни напади на паника во ситуации каде повеќето луѓе не би се плашеле, лицата со агорафобија најчесто доживуваат страв во разни ситуации, на пример, во супермаркети и стоковни куќи, места од сите видови каде има многу луѓе, затворени простории, јавен превоз, лифтови и автопати. Аксиозност придружена со др. фобии (страв од височина, вода, кучиња, затворен простор, змии или пајаци или пак социјална фобија.), аксиозност со опсесивно-компулзивно растројство, акс. од посттрауматско стресно нарушување, акс. како резултат на долго конзумирање на големи количества алкохол или психотропни супстанци иии тн. Причините за појава можат да бидат генетски, да е придружено со други заболувања на пр. шеќерна болест и како резултат на биохемиски фактори (хемиската неурамнотеженост во мозокот и може да биде вклучен невротрансмитерот кој ги регулира чувствувата и физичките реакции). Користењето на фразата се е психа треба да се внимава како се користи, затоа што често постои компарација меѓу психата и океанот. (океанот е сеуште неистражен исто како и психата) Ако некој успеал полесно да ја надмине оваа фаза, не значи дека и некој друг лесно ќе ја надмине, не е срамота човек да признае дека има проблем и да бара решение, затоа што аксиозноста не бира. (и кај докторите се јавува оваа состојба) Не треба никој да се обесхрабрува туку треба да се побара стручна помош доколку овие симптоми траат подолго, работа на себе и спортски активности. Може нема да се сложите со мене но лично сметам дека реченици и книги од типот позитивни мисли, позитивен живот и тн. се само добар маркетинг и начин за прибирање пари од западот каде што е многу голема стапката на лица кои имаат проблеми со депресијата. **Извинете на долгиот пост, пробав да скратам колку можам.
Sum napisal do sega nekolku pati, ama eve praznicno najdov vreme malku. Do site na forumov: Ima izlez od anks i napadi! Vaseto telo e sekogas spremno da izleze od toj krug. Dokolku sega vo sebe nesto vi kazuva: ili ovoj ne pominal niz toa, pa ne znae sto zbori, ili mu bil "premnogu lesen slucajot" ili "jas sum nesposoben/a, ne sum jak/a, za da se spravam so anks" - ke ve zamolam da prebarate po forumov procitajte angliski uspesni prikazni. Ne zaradi toa da vidite kolkav broj izleguva od ovaa strasna sostojba, tuku za da vidite deka kaj site slucai "lekot" se sovpaga odnosno e identicen. Moe nestrucno i subjektivno mislenje e deka lugeto so anks i napadi pa i depresija predizvikana poradi anks i svoevidni frustracii od celata sostojba - ne se informirani za prirodata na sostojbata, i toa mnoooogu go oteznuva resenieto. Razbiranjeto na sostojbata e prviot cekor, no toa NE E IZLEZOT. Koga ednas ke razberete zosto vi se slucuva se sto vi se slucuva, mnogu polesno ke bide da rabotite na sebe i da ne obrnuvate vnimanie na simptomite ( dokolku ste prethodno fizicki pregledani). Anksioznost e sklop na losi naviki, na nezdravi nacini na razmisluvanje. Sekoja navika se menuva samo treba vreme. Ne postoi lek preku nok. Vremeto e vas prijatel i faktor na oporavuvanjeto. Ucete za vasata sostojba, ako nekoj saka u lp vednas mu pratam linkovi koi vleguvaat vo srzta na se ova. Posetete psiholog, ne zatoa sto sami ne mozete da izlezete od ova sranje, tuku zosto toj ke ve natera mnogu poinaku da razmisluvate i ke vi otvori novi vidici. Zapamtete deka anks ne vi e neprijatel, taa vi e prijatel i vi e potrebna. Taa e poraka koja treba da ja razberete. Ke si zamine od vasite zivoti togas koga ke ja ispolnsi svojata cel a toa e: ke bidete posilni, pohrabri, poodlucni, posrekni, ke osekate bes, sreka, lutina, taga, no istovremeno dlaboko vo sebe ke postanete mirni i stalozeni. Toa e najgolemiot dar od ovaa lekcija. I najvaznoto, NA NAJKRATKO : Ne begajte od anks. Sto poveke begate, tolku pobrzo ke ve stignuva, bidete uvereni vo toa. Izlezot e direkno niz nea, bez beganje, bez obrnuvanje vnimanie na nea. So vezbanje od den na den, ova ke stane vase novo sekojdnevie. Nema na sto....
Ќе си побараш стручна помош, прво кај матичен да ти даде упат или барај некој на приватно, како и да е има излез, не е крај на светот, само лош период...
Можно е, мене ми се случуваше. Прво ме болеше десно, а потоа на левата страна кај бубрезите. Но и да се прегледаш нема да ти штети. Јас не отидов на преглед од што се плашев, ама никому не би го советувала да не оди на лекар. Како и да е, од прилика за недела-две помина. Овие болки исто така може да потекнуваат и од проблеми со кичма, а доколку си правела вежби за кичма најверојатно од таму ти е потеклото - мене лично ми беше од интензивна јога.
