Да, можно е. Повеќето на оваа тема ги мачела анксиозност цело време. Се што опиша спаѓа во доменот на анксиозност како и делот со отуѓеноста кога гледаш во сопствените дланки. Убаво пишаа некои дека не треба да се сфаќа несериозно анксиозноста, дека ако трае подолго време добро би било да се побара стручна помош, но и постојано да се има на ум фактот дека е состојба која се надминува и дека секогаш има излез колку и да изгледа во моментот тешко. Доколку не наидуваш на разбирање од родителите пробај можеби со поинаков пристап подобро да им објасниш низ што поминуваш... и најпосле да побараш помош од лекар психијатар. Да, точно е дека се е од главата, но тоа не значи дека треба лабаво да му пристапуваме на проблемот.
Во врска со чувството на отуѓеност, како да не сте вие, непрепознавање на ствари и сл ќе споделам некои техники кои можете да ги примените кога ќе се најдете во таква ситуација.прво погледнете што има околу вас ако се наоѓате во продавница на пример и одеднаш се почивствувате како да не сте вие или како да не знаете каде сте.почните гледајте наоколу и обрнете внимание на детали какво овошје има, какви сталажи, како се подредени работите на сталажите и сл, ако имате сок, кафе исл при рака напијтесе и размислете за вкусот каков е и дали ви се допаѓа, допрете со раката некој предмет и кажете си во себе каков е дали мазен,рапав и сл. На тој начин го фокусирате мозокот на работи кои ве опкружуваат и си докажувате дека навистина вие сте таму. И чувството ќе замине.
Не знам дали сум анкс или што? Немам проблем сама да излезам да прошетам и тоа ссега сама на дождот излегов да шетнам едно кругче 15 мин
Dobro e koga setas I koga nemas takvi problemi so stravot.Na pocetokot site obicno se plasat da izlezat.Anksioznosta ja ima vo poveke vidovi.Setanjeto deluva psihicki bez razlika dali sama ili so drugi, taka da ako ne te fakaat paniki ili nekoi drugi fizicki problemi bidi aktivna I setaj.
Здраво на сите, се надевам сите сме добри денес во врска со анксиозноста и стравовите за кои почесто пишувате сакам да ви кажам како јас се справив со стравот. Повеќето од членовите ме прашувавте па еве ќе напишам за сите да прочитате и ако ви е од корист да го применете. Медитација, значи не мора да Знаете којзнае колку доволно е на почеток да се фокусирате на дишењето. Ете првите пати се фокусирав на дишењето и опуштање. После тоа со тек на време(кратко) почнав да се запрашувам и да размислувам повеќе за тоа што е мојот страв, Од што се плашам, што е тоа што не ми дава мир да излезам слободно, да правам што сакам и сл. И сфатив дека стравот е нереален, постои само во моите мисли и јас секојдневно го хранам и тој расти се повеќе а мојата потсвест се грижи за тоа да ги осетам сите несакани симтоми. Работете на себеси, издвоите време за себе, вие сте најважни. Почнете да размислувате позитивно Макар и да сте во тешка ситуација, макар и се да е црно околу вас. Не плашетесе од стегање во градите и од срце биењето, ниту од несвестица, ниту од трнење на рацете.решетесе од стравот и се ќе исчезне.запомнете сите тука сме здрави и ова може да се победи и без апчиња. Терапијата ги третира симтомите ама ако останете со истите мисли ништо не сте сториле.почнете да мислите позитивно за себе а и за другите, не критикувајте никого. Лошите мисли за другите исто влијаат и на вас, се што мислите се одразува на самите вас.Прочитајте некоја психолошка книга, бидете повеќе активни и уживајте во животот
Ahm fala ti sega e podbro bev mi dadoa apcina i sega sum podobro ali se mi e toa od strav bidejki imav problemi od zeludnikot i se mislev sto e sto e si ispitav krv ekg i mi rekoa se e ok (ince sum masko ali nickot mi je poremeten)
Дечки вака! Од лани некаде почна да ми се јавува страв од непознати улички,пешачки,не дај боже да врнело и да е мокро. Почнаа и вртоглавиците,тахикардијата. Ај ќе пројде ќе пројде и не проаѓа. Да споменам дека пред 2 години се омажив,се преселив.Сами живееме. Од терапија имам само бета блокатори за тахикардијата (достига до 130)и не помагаат.Дипломирав психологија и не сум поборник за апчиња,ги решаваат симптомите привремено,не и проблемот. Мислев дека добро ќе ми дојде групна терапија. Однапред фала за советите.
Таман подобра бев деновиве, ноќеска прв пат после долго да не се разбудам во текот на вечерта не знам дали до Лунербата бидејќи втора вечер каде што земам, јадев и од никаде почна да ме боли пред 3 часа раката десна и добив нагон за повраќање, грбов горе, вилицата па веднаш и стомакот ме заболе...пробав некоја медитација уште полошо си направив мислите 100 на саат...иако не знам дали е баш од никаде, колку и да се трудам да го потиснам, стравот е присутен, стравот од смрт, од нешто да не ми се случи мене или најблиските и размислував да посетам психолог, претешко ми е во тие моменти да се разубедам дека ништо не ми е кога чувствувам болка, згора на тоа и носот ми е затнат, си поткашлувам се уште и кога ќе станам ако сум седела понекогаш чувствувам некој притисок во горниот дел од носот... да беше сето ова пред 3 месеци, немаше да се секирам, а сега си правам филмови за болести, па синусите дали се иако досега не сум имала проблем со нив, матичната ме слушна, ми рече со инхалации и чајчиња и дека ќе помине...и иако екг-то и ехото беа во ред, кога ќе почувствувам болки во рацеве не можам да си се разубедам дека не е срцето и истовремено врат, вилица, грб боли...
Isto i kaj mene pred 1 mesec me bolese zeludnik imam nesto gastritis i se si mislev da ne ne nesto drugo strav i toa i pocnaa pose da me stegat gradite pa grbot i uste tolku strav napraviv ekg i krv se bese ok..I seuste me steegat gradite i se si mislam srceto ama stom ekg i krv bese ok znci e ok..Samo ne treba da se plasime isto taka i fitness pomaga mnogu
Да ...најверојатно...но ти си умна , храбра и силна и ИГНОРРРирај ги и ке помине...Или обиди се по малку да ги отказуваш..на пр.пиј некое време само наутро..а после преку еден ден и на крај нема воопшто да ти требаат..поздрав
Dali e mozno sega od strav i psiha nesto ne mozam da zaspijam ke se zanesam k odadednas ke otskoknam cel i nemam sila nekak srceto mi lupa nekogas malku zabrzeno
Еве ЈАС, ЈАС ја пребродив анксиозноста. .Долга, тешка и исцрпувачка борба со самата себе.Значи лекот е....ИГнорирање на сите симптоми ...од тресење на телото, гушење, трпнење на раце и нозе, тешко голтање, лупање на срцето , замаглен вид, повраќање...еееее не можам да ес сетам...Штом настапи нападот СТАНЕТЕ, ВДИШЕТЕ ДЛАБОКО и тргнете во извршување на некоја работа.Останете на нозе колку и да е тешко.Секојпат имајте на УМ дека ништо не може да ви се случи.Погледнете му на старвот право во очи...ништо не ви може.Ако нападот е силен пивнете нешто благо за смирување...и работете, работете...Не се предавајте! Знам, ќе речете дека тоа е тешко...ееее знам ама тука е лекот.Така секој нареден напад ќе биде послаб и се поретко ќе с ејавува за на крај да исчезне.Верувајте ми Ве молам!!! <3 . Цели 10 години изгубив од животот како скриен глушец во креветот, талкав по недоделкани психијатри од амбуланта на амбуланта.Верувајте ми ве молам! Соземете се, соберете си ја сета храброст и останете на нозе!Во меѓувреме исфрлете ги сите негативни ликови од вашиот живот и тоа БЕЗМИЛОСНО направете го! Бидете конструктивни егоисти зошто за вас се работи за вашите ЖИВОТИ!ПОЗДРАВ ОД СРЦЕ !
Јас утре ќе проверам крв заради железото дечки...Не можам да верувам дека ништо не ми е цел ден и грбот ме боли, рацете болат, понекогаш пресилна болка наеднаш, рамената, вратот, вилицата... Не знам на кој лекар да одам, што да испитувам кога тироидната беше во ред, хеликобактер дури и испитав и во ред и тоа, екг, ехо во ред... уште крвта остана иако и таа беше во ред освен железото пред месец дена. Се расплакав сега и разговарав со моите не знаат ни тие што да прават, гледаат дека ме боли и се мачам постојано веќе 3 месеци со најразлични симптоми, мислам дека ќе полудам од грижа, а и болка.
Istoto e i kaj mene grb gradi sve crni misli iako ispitav ekg krv se oste mislam dek imam nesto no toa e misli jas mislam
Ќе ти кажам јас кај кој доктор да одиш, извини вака ама не ми е јасно зошто си губите време, зошто не си побарате стручна помиш (психијатар или психолог) кога и сами сте свесни дека се ви е до психата...
Тоа е и проблемот, како да се убедиш себеси дека е до психата кога чувствуваш болка? Дали ако те боли заб ќе си речеш до психата е? Тешко ми е бидејќи боли, а јас не сум доктор па да си се праќам самата на испитувања или самата да си одредам дека на пример ми недостига некој витамин или пак ми е нешто друго. А, кажав дека имам проблеми долго со кашлица, сега е посмирена, но деновиве и носот ми е затнат. Дали и за тоа е оправдување психата? Изнасобрани ми се многу симптоми и воопшто не е интересно да те болат раце, грб итн и плус да си кашлаш, да те боцкаат градите. Тешко е да се одреди кои симптоми се реални, а кои предизвикани од страв и дали воопшто има такви.
