Pa NE znam mislam asilanot e Los ...flunisan pijam 3meseci malku mi e podobro....ja NE pamtam OD vcera nisto I sekoj den SE mucam nanovo...merev dopamin visok ukazuva na sizofrenija...visok dopamin e ko da SI na kokain...ke projde zdravje
Здраво!  2 години сум активен на овој форум у овој борд па така да значи 2 години имам проблем во животот наречен анксиозност. На почетоко кога ја добив бев у шок тотален, од нормално дете од 18 години преку ноќ се претвори у 75 годишен старец.Преку ноќ почнаа да ми се тресат рацете, да се осеќам како балон, да немам чуство за ништо, да немам желба за тотално ништо, правејќи се од што морам. Деновите си минеа надевајќи се дека сето овоа е само лош период во мојот живот, ама периодот испадна 2години и кусур да тера. Е овака мој драѓи пријатели 2 годишни пошто долго време ве читам а не коментирам, редно е да пишам и јас што имам преживеано овие 2 години во оваа состојба. Скоро сите ајде, па и не баш сите болести ѓи имам прележано. Веќе не ни памтам од се што сум се пожалил,значи секој ден на мене ми е нешто,ако не ми е тоа не сум јас симтоми еден камион,секако проследени со голема доза на страв, стрес и срцебиење. До сега не сум отишол на лекар да кажам што и како ми е,под ова подразбирам ни психијстар ни психолог ни кај матичен лекар. Само проверувам крвна слика и продолжувам од 30 дена во месецот 25 да се мачам со црни мисли, симптоми, главоболки итн. Да си пишам нешто од моменталните симптоми можеби ќе имам близнак -Главоболка честа во последно време. -Болка на едната страна на главата(порано беше лева сега нешто десната, за промена ) -Нон стоп затнат нос. -Печење на лицето. -Мамурлк. -Плеткање на јазик. -Ниска ама ногу ногу ниска самодоверба. -Стегање на срцето и тако даље. Неможам да кажам дека си го оставам здравјето така, насабајле обавезно мед 3-4ри лажици, шумливи витамини мулти и ц,витамини од а до з и смути па после тоа доручек,фала богу апетит имам. Ама 2 години неможам да излезам од овој кафез незнам дали да посетам психијатар и да се испитам туто комплето и да е се океј мислам дека ќе пуштам товар од грбо што теже 100 тони. Јака личност сум ама овоа мислам нема да го пребродам и цел живот ќе си останам 75 годишен старец со црни мисли.Оваа состојба мислам дека е резултат на 4-5 годишната мака со мојот родител болен од хочкин, на 13 годишна воздраст го гледав татко ми како се топе 4 годони на крај и да го испратам. После неговата смрт уште толку западна, ама не се даваше и ги подигнав на нозе сите психичко паднати за на крај сам на себе да не можам да си помогнам.Доста е за прв коментар, само ќе додадам едно мото кое што го следам овие 2 години. АКО СЕЕШ КАКТУС, НЕ ОЧЕКУВАЈ ГРОЗЈЕ, ТАКА И СО ЖИВОТОТ АКО ИМАШ НЕГАТИВНИ МИСЛИ, НЕ ОЧЕКУВАЈ ПОЗИТИВЕН ЖИВОТ! ЗАКОН Е ТОА!!!!
Така е,јас по мене си знам коа изгуглам нешто не прекинуват мисли да ме тепст, а коа си го објаснам у главата и се пожалам на 2-3ца помине ми
Dobre dojde vo klubot! Da ides da se ispitas nema nisto da ti najdat, osven na psiholog odma ke ti dadat terapija da pies, antidepresivi i sedativi. Stom si ja nadvladuval 2 godini sam bez nikakva pomos lekarska, ne ti ni treba. Mozes da pocnes da rabotis na sebe, da se zapoznaes povekje sebesi. Ima mnogu dobri inspirativni i pozitivni videa na youtube (verujem i cuda), mnogu knigi za anksioznosta koi stvarno ke ti pomognat cekor po cekor da ja nadmines. Najdi si nekoja zanimacija, nekoe hobi sto ke te ispolnuva, obavezno zapisi se negde da vezbas, da trosis energija, navecer pi magnezan (magnezium so b6), nekogas zavisi od sostojbata na paniki napi se sedativ ako epten ti e maka za da te opusti, otrgni gi site lugje sto stvaraat stres, pritisok i negativna energija pa duri i rabotata ako ima potreba smeni ja. Samo pozitivni misli i duh ke ti pomognat da ja nadvladees. Ne se bori so nea, ednostavno ostavi ja samo da pomine. Po se ova ako go primenis ke vidis kako poleka ke se smiri! Pozdrav i samo pozitivno!
Zdravo brat,pa izgleda dobre dojde i ti vo nasiot ,,Crn Svet,, tuka i jas citam po forumov celo vreme no pred nekoj den napisav so mi se makite mozis da vratis 3 4 strani nazad ili 2 da procitas.. Mene ova me fati pred 2 ipol meseci,nemozam da objasnuvam kako pocna se kako so rekov procitaj 2 3 strani nazad ce najdis..OD toj den sekoj den imam nekakvi simptomi ,prvo glavata kako da mi tezese,kako da me stega mozokot,slabost vo racete onaka isto koga ke stanis od spienje i nemozes da stegas,takvo cuvstvo vo racete, i so uste ne..sega od mirno lezenje,dobro mislenje,gledav serija op desnava strana od glavata kako da imam nesto vnatre,da igra nesto da pritiska,posebno malce da ja zanisam levo desno sejkavam kako bolka da ne recam ama cudno cuvstvo..Ama od denes resiv da odam na dobar i zdrav zivot so dobri misli,zdrava ishrana e mnogu bitna mislam za borba protiv anksioznost..baraj istrazuvaj po google imalo nekakvi tehniki shto mozat da pomognat ama nemam barano,gledaj da se hranis pozdravo,isto procitav ti pisaja i da imas fizicka aktivnost,jas nemozam da imam oti celo vreme me fajka anksioznost koga mislam na toa demek nemozam da go napravam,ne me biva,los sum vo toa sekakvi gluposti,ama probuvam nekako da gi izbegnam,so bi rekol niska samodoverba,kazimi tebe kako ti e bidejki jas me zagrizuva ova steganjevo na desnata strana,mnogu e zaebano i loso,ti kako go dozivuvas toa ?
Како го доживувам? Охоо колку имам да пишам брат само да знаеш, мислам дека од мојот коментар ќе има +10 страни отворени. Некој пат сум смирен, а има и случаеви кога ѓи малтертирам сите околу мене што се. Каква и позитива да се има тај момент где уџем ја настане хаос, одма тука се мене тема и јас сум главен како ми е се нешто на меме, еве незнам како ме трпат иако сите си имаат свој маќи. За неуспех не ми збори брат, колку работи сум пропуштил само да знаеш ради оваа содтојба, пензионерче само што седе дома и оде на работа. А замисли работам и во елитен кафич, коа и отидам на маса сфаќам колку само не живеам него преживувам, пун курац срања, на моиве години гледам дечки што го живеат животот без пардон, а јас?Замисли психа колку тепа, сфаќаш не си ист како сите т. е не си нормален (иако си) Е затоа избегавам да излевам, затоа што цело време мислам како мене нешто ми фали. Е затоа бајо мој седи си дома и среди си психа па после све даље. Јас пример уште од мал сум ваков, цело врме се стегам како нешто ќе се десе, ама ќе се десе нешто нај нај лошо. Пример, поминува брза помош со сирени, одма вртам на мајка ми, да прашам што прави, а уствари да се осигурам дека не е она,а пак ако не се јави у момент шок на организмот му правам моментално за тоа сум махер, одма срце биење жештина во глава итн. И после сакаш да на ме стега глава? Секојдневен стрес благодарен сум што не ми пукна до сега брааат, со овоа секојдневно темпо мислам мозоков да имаше раце ќе извадеше и ќе ме задавеше , нема и затоа ќе стега браат ќе стега, стега за да се освестеме а ние уште толку паднеме зашто не стега и се тоа така се врте у круг
3 дена да ми дојде, промена на време, ми се плаче, нервите ги сеќавам, пак плачев на работа. Колешкава ми сети, инаку е психолог и нџ дали дљ и кажам за мојава ситуација. Инаку ми рече премногу си чувствителна, што ти е? Не си добро и се навредив
Постапката за одење на државен психијатар е едноставна. Се оди кај матичниот доктор, тој дава препорака и упат. Откако ќе се случи средбата со психијатарот, тој лично дава упат и за психолог. Не знам дали е сега нешто изменето со новиот закон, но мислам дека процедурата е идентична. За приватен психолог/психихатар секако не мора упат од матичен, доволно е сама да одбереш некој за кој имаш чуено дека е добар, да се јавиш во ординацијата и закажеш термин. На државно во Скопје цената се движи од 300 до 800 денари за две до четири сеанси месечно, додека на приватно од 5000 до 8000 денари исто така месечно. Со среќа.
Здраво... Баш додека ти ги читав поракиве во мн работи си се пронајдов... Јас кога бев мала , татко ми почина ненадејно и нормално после тоа имаше последници... Колку се повеќе растев , се повеќе личев на него...(сега сум копија на него во секоја смисла) Кога веќе станав повозрасна дома ја зазедов улогата сите важни одлуки јас да ги донесувам во ќуќата... на почетокот беше интересно за на крајот сега да сфатам каков товар сега носам и какви последици сето тоа ми дава.. А и на карактер сум мн осетлива и нервозна.. Сега сфаќам колкава грешка е тоа.. Сега учам ама сето ова оди мн пополека... Кога нешто ќе се случи дома јас се си земам при срце и тоа научив дека ме уништува.. Додека учев јас бев една од најдобрите на училиште и на факултет .. скоро сите десетки.. и фала му на господ за се.. сето тоа се исплати .. сега сум на висока позиција во странска фирма и добро заработувам.. фала му на господ се имам од материјална страна.. ама.. ама како што кажа ти ... ЈАС НЕ ЗНАМ ВО ТОА ДА УЖИВАМ!!! Се плашам да излезам од домот од градот ... да не ми се случи нешто и да нема некој кој да ми помогни... глупи мисли кои не ме оставаат да уживам во животоТ! Сега се ближи времето за на одмор , а јас се тресам од страв , како ќе биди , да не ме фатат паники и сл! Замисли некој нема средства за да види ваков одмор а јас не сакам да одам од замислен страв! Јас видов сега кои ми се тригерите на сето ова и се борам да го надминам ова .. ама е ептен тешко .. тешко до бескрај!
Ве молам препорака за добар психолог/психијатар за анксиозност ми треба хитно да почнам да одам.Само од искуство пишете.Ви благодарам.
На одмор патување не сум одил од како сум во оваа ситуација. Само пред 1 месец бев на лебедово езоро со другари кој што живеат и работат у странство, 1 ден да не се видев со нив 48 саата правев муабет а сега се немав видено 1 година а муабет скоро па ич, неможев да уживам у моментите со нив А сега полагам и за кола вау човече колку стрес имам, уназад возам кола 5-6 години а сега ме е страв да се качам, едноставно неможам да возам ме пука психа, страв уште што не.
Кој ако не па јас?Здраво пак!!! Денеска после сите овие коментари реши да се смирам, и да си терам нормално како што треба. И еве пак, што ако не анксиозноста. Враќајќи се од работа со мотор, не носев кацига, возејки ме зачеша увото, нај нормално зачеша се ама потребата од чешање не престанува . Враќам се дома и осеќам како нешто да пробува да излезе од ушната школка, крилест инсект шо пробува да лета. Маме му ебам целата беља по мене (да бидам искрен незнам дали стварно е влезело или е била како и секогаш психата) Успаничен летам накај матичниот, како стапнувам у ординацијата престанува се ни лета,ни ме пецка ништоо тотално ништо. Улавам право пред сите што чекаат ред, нели итна состојба жирафа ми влегла во уво и смртоносна ситуација е кнап. Влегувам кажувам што и како, докторката лагано и полека ми пушта упут за у болница , океј види дали има нешто или нема директ упут оди види нека те исперат, и викам така испаничен страшно ли е? опасно нешто ли е? Насмеа ми се цинички даде ми упут и ми вика чисто сумљам.Излевам како посран, и си викам кој кретен сум јас, се фолирам пред народот па и да е влегло нешто не е жирафа иди си дома и не прави глупости, го скинав упутот и џааа накај дома без било какви симптоми. Така да одлучив да не се замарам еве сеа си излагам после 5-6 дена и очекувам све да биде норално. Поздрав другсри имајте убава вечер без било какви курчеви симптоми. САМО ПОЗИТИВА!
