Mene ne mi e jasno mozno e li da imam po cel den sekoj den vrtoglavici da ne si sposoben za dvisenje me zanisuva dodeka odam ni e vrti vo glavata I Pak sednuvam legnuvam taka konstantno so meseci sekoj den...ima li nekoj so vakov problem imam sve ispitano I se e ok... Ama Pak nemozam da veruvam deka vakov problem moze da e do psiha....nemozma da izdrzam
Јас прашувам која е подобра опција? Со Лорсилан? Со какао или пепси, кока кола. Значи јас не го пијам Лорсиланот со нив. Туку во текот на денот.
Смејш да пијаш со што сакаш , ама си удираш по сопственото здравје со тоа концентратите . Баш кај што најмногу маваат во оваа ситуација кај што 100% не треба да се конзумираат .
Па да најди си субститути , За кафе - какао , за благо чоколадо - 100% чоколадо од какао , газиран сок (пепси кокакола ) газирана вода во смути , вејќе ептен ептен ако неможиш без овие и така постепено ќе се навикниш .
Zdravo na site jas sum nova na forumot no ve citam mnogu vreme ... sakam da ja spodelam mojata sostojba so vas pa mozebi ke dobijam soveti ili pak pomos ... jas sum majka na dve deca 3god i 1god , pred da go rodam prvoto dete bese se super me znaat kako muabetdzika vesela pozitivna... i togas go rodiv prvoto dete i pocna se postepeno da paga nesakav da izleguvam nesakav nikoj i nisto placev se karav ne mi se ziveese .. postporodilna depresija .. ok ja nadminav za 4 5 meseci bez nisto i nikoj .. i doaga na red vtoroto dete uste koga doznav pocna se isto kako so prvoto samo 100 pati poloso .. go rodiv i uste poloso stana deteto samo placese ma imavme problemi po bolnici i sl a jas samo sakav da me nema .. ne izleguvav se zapustiv sakav samo da placam .. veke stana nepodnoslivo bev na psihijatar i mi dadoa helex pa dijazepam i na kraj probav i asentra ... ja ostaviv sama zosto da ja piev uste samo eden den mislam deka ke bese kraj so mene .. sega momentalno se boram uste samata so sebe i so po nekoj dijazepam .. sekoj den sum so strav nemir tresenje gusenje .. premnogu se plasam za decata .. premnogu sum opsednata so niv .. postojano mislam ke im bide nesto ako nekoj se zakasla gotovo jas sum pred srcev udar .. a temperatura togas veke pagam i se tresam nemozam da se kontroliram se kocam celata ..sekoj den mi e borba .. znam deka e dolgo no mozebi ke sakate da procitate da mi dadete sovet da me prasate uste nesto .. vi blagodaram
Ерика не си требала да ги прекинеш антидепресивите,тие ке ти беа од помош.Многу добро ја знам твојата ситуација бидејки и јас минав преку тоа со две мали деца.Многу е тешко но поминува, не се сомневај.Пробај нешто да промениш во начинот на живот или на исхрана почни да менуваш што и да било,мора од нешто да се почне.Не мисли така за децата тие ке бидат добро размисли за тоа каква мајка би посакувале тие:насмеана ,среќна,весела.Почни да им пееш ,пеењето ги смирува мислите.Ако не одеш на работа екој ден ако можеш дај му на некој од семејството да излезе со твоите деца да ги прошета.Така би имала време и за себе што е многу важно во ваква состојба.
Ti blagodaram za odgovorot.. inaku gi prekinav zosto mi bese mnogu loso znaci mnooguuu bev preparirana i na inekcii dodeka gi piev .. jas ne rabotam mozebi i toa mi e greska no nemozam da pocnam da rabotam od strav za decata nemozam da gi ostavam golemoto odi vo gradinka jas edvaj cekam da go zemam nemam mir dodeka ne e do mene .. strav mi e da bidam bez niv strav mi e da gi ostavam na drug .. kako samo jas da sum majka znam ali nemozam da si pomognam tonam i tonam i se unistuvam jas pa i moite deca a i mojot brak koj veke dovolno trpi !
Мислам дека редовна психотерапија многу би ти помогнала. Исто така, добар невро психијатар кој ќе ти даде соодветна терапија за пиење.
Ако сакаш да си помогнеш себе си те молам јави се на психијатар нека ти препише некои антидепресив и ке бидеш многу подобро.Верувај.Зошто да се мачеш вака.За кратко време ќе се вратиш во колосек и ќе си го живееш животот ке видиш.За ова нашево мора таблетарна подршка.И јас бев иста слика додека не почнав со анти депресивна терапија.Ништо страшно не се тие за успивање или за смирување нерви туку тие го стимулираат лачењето на хормонот серотонин кој кај нас е на ниско ниво и затоа ни доаѓаат такви мисли.Со терапија е многу подруго.Направи го тоа што поскоро заради децата мора да бидеш прво ти во најдобар ред за и тие да се чуствуват сигурни покрај тебе. Те молам нема прекинување на терапија секако дека треба десетина дена додека постигне ниво лекот во тебе треба упорност ке издтжиш.За добро е.
Ke potrazam pomos povtorno .. a dali mora so sekoj antidepresiv na pocetokot da ima takvi nuspojavi ?
Erika i jas imav mnogu loso iskustvo so Asentrata, sega pijam Paroxetin ( deprozel). Pobaraj pomos od psihijatar, ne cekaj Ajde imasubava pricina, dve mali angelcinja, kje se krenes. Инаку, одамна немам напишано тука. Да ви пренесам мое искуство. Јас, која со години се борам со оваа проклета состојба на анксиозност, направив ласерска корекција на вид во Систина. Да, јас што се плашев на секоја промена на организмот ( леле ќе се разболам, леле ќе паднам) легнав во операциона сала, и без никаков страв направив операција на очи со локална анестезија. После ова јас сум друга!! Ама се е до тоа како ќе го насочиш мозокот. Си реков, ова се сега твоите 10 минути. Исклучи се, секоја емоција, да помине најдобро па после паѓај во несвест што сакаш прави. И знаете што?? Ништо од тоа не се случи!! Нит паднав, нит нешто друго туку со огромна насмевка излегов од сала. Сите мислеа дека се радувам за диоптерот што го нема веќе, но не знае дека ова е победа над самата јас. Над моите стравови. Дали сум сега 100% без анкс?? Не. Ама кога ќе ми дојде жута минута се присеќам на моментот кога станав од креветот во операциона сала и како се осеќав. Секако до ова да дојдам. требаше психотерапија и работа на себе. Ама може. Се се може.
Prvo bravo za tebe i se nadevam deka si zavrsila veke so ova i uzivaj vo ubavite momenti ... Inaku bas i tie dve sonca mi se pottik da pocnam od nekade za da mozam da bidam do niv uste dolgo vreme .. jas uste denes bev kaj psihijatar i na odmor e bas od denes ete toa e mojata sreka .. ke pocekam uste nekoj den
Значи оваа анксиозност е чудовиште. Се сум прочитал тука и неможам да се начудам колкав замаф земаа и тоа се повеќе кај младите. Јас од лице кое не се плашеше од ништо, работев по две работи, влегував вкола и заминував ладе сакам со километри, се доведов до ниво да ми е страв да влезам во автомобил посебно ако ја носам мојата фамилија со мене, ми се чини дека после 5 километри ќе мо се случи нешто и сите ќе настрадаат. Страв ми е да одам и на фризер, после 5 мин ми се чини дека ќе ме удри излив и потскокнувам во столот, ми гори лицето. При чисто седење да ми се слоши и да ми залупа срцето, главата да ми пука од притисок мислеќи се за се околу мене дека нешто лошо ќе се случи. Веќе не излегувам со друштво, дома незнам да заиграм со дечињата и да не должам. Асентра пиев два дена и тоа ми се чини дека беа денов што значат крај за мене. Продолжив со дијазепам но само една година, сега џабе и го пијам нема ефект веќе. На психијатар досега не сум бил. Пробувам сам да се вратам ама џабе, тоа трсе две минути. Почнав да читам молитви и некогаш ми дејствува но далеку сул од стариот јас. Поздрав до сите тука кои се борат со ова зло, бидете храбри, а оние кои го победиле помагајте на другите.
Го имав ова истражувано За Анксиозност пред 10 години , ама не очекував дека ќе бидам дел од тоа нешто и дека и кај нас ќе допри на балканот , почесто го имаше во Западните земји во Источните не верувам дека има некој Анксиозен , ама еве го дојде и кај нас . Тоа е нема откажување .
Дали имам анксиозност?? Станав премногу љубоморна на партнерот , не сакам друга ни да го поглене , веќе подолг период постојано сум под стресс и страв дека ке ме изневери или дека нешто ме лаже и дека нешто крие од мене .... мислам дека не ми посветува доволно внимание а цело време се правда со тоа дека има мн работа и дека живее со неговите нема простор каде да останеме малку сами.....а во врска сме 5 год кога излезе со другари јас дома цело време си мислам шо прави сега ...се гушам претходноо не сум била таква а сега како да сум опседнната со него тој исто се правда дека јас имам мн слободно времем па си мислам глупости.... и кога се слушнеме на пр му речам кај си до сега 4 часа не сме се слушнале одма започнува караница , ми вели дека некој пат сум ств напорна. знам дека ме сака ......ама нез што ми се случува мене help
Вака ако продолжиш ке го изгубиш, мислам дека не си анксиозна сигурно е некоја опседнатост со него, имај повеке самодоверба пример пробај додека е излезен оди вежбај ако не на теретана дома, шминкај се губи време со себе не мисли многу на глупости.
Појдов на кошаркарски натпревар и нервите в таван. Не можам да истрпам ни музика ни ништо. Страв иам. Што ми е?
Мора, скоро секој АД да има нус појави додека започне да делува, периодот на привикнување знае да трае и по две недели, можеби и повеќе, затоа мораш да бидеш упорна и никако откажување
