Џабе ќе ти објаснувам, никој не разбира тоа е. Сите едно те исто зборуваат. Нема врска сакав само да кажам што ми лежи.
Te svajkam potpolno, istiot bev celi 6 godini. Pisi slobodno, toj so pominal niz toj tunel znaj kako e. Leka poleka samoto ke si izcezni, duri nema da se sejkavas na nisto.
Оваа студија е за поврзаноста на тироидната и менталните проблеми.Не ја побарав таа кај шо пишуваше дека идеална би била 1.9.Не ја извртувај работата,ако некој има анксиозност или депресија ,нека провери ниво на тироида ,па ако е во граници да оди понатака со друга терапија.Овде сме за да помогнеме меѓусебно.Кај мене беше причината бавна тироидна па имав анксиозност.Сега кога ја намалив сум ок.Не знам какви лажни информации се тие! Ете доаѓаш на форум за да се расправаш ,изгледа анксиозноста ти е претерана деновиве,па наместо овде,појди разговарај со стручно лице.На темава секој си кажува искуство ,а такви како тебе немаат што да прават па се караат по форуми.
Nemora da znaci deka ako ima anksioznost deka problemot doajga od T3. Ijas imav ansksioznost ali T3 i t4 sekogas mi bea vo normala. Isto taka toj hormon varira od den na den, mozi sekundarno da opadni ili da se kreni. Varira i od hranata. Toj problem so anksioznosta e od premnogu pretrpen stres od mali noze dodeka sne bile naskolo, pa falkuteti pa krizi za pari, obleka i red drugi raboti i posle nekoj period pocnuvat losite ansksioznosti a i mislam i od toj stres mozi da dojdi do poremetuvanje na tiroidna. Kak sekoj covek e razlicen stresot taka da nemora da znaci deka sekogas e do tiroidnata. Se izvinuvam so pisuvam na latinica.
Оптимален интервал, не статичен. Јас бев јасна, ја побарав токму таа студија, а не истражување за ниво на хормони. Ти рече дека 2.5 е нормална граница, a сешто е над или под оваа вредност треба клинички да се третира како патогена состојба (хипо/хипер), а јас те демантирав, бидејки не е така. Ако веќе зборуваме за хормони и анксиозност, всушност кортизолот е прв кој треба да се испита, не тироидата. Иако е пожелно, што е можно повеќе хормони да се испитаат за да се добие точен увид во нештата. И да, анксиозноста не секогаш има врска со нивото на хормони. Во повеќето случаи со пациентите е се во ред, не страдаат од било каква хронична болест.
Како зборувате со вашите најблиски за анксиозноста? Дали им објаснувате што точно чувствувате? Дали барате поддршка од нив кога ги имате симптомите и дали наидувате на доволно разбирање? Јас забележувам дека оние што имаат лично искуство со анксиозноста се секогаш подготвени да ме сослушаат и да ме разберат. Но, на некои од моите блиски оваа состојба им е непозната (на практика и подобро што е така, секако) но не знаат ни многу од теоретска гледна точка. Мислат дека анксиозноста е обичен страв и дека можам лесно да го надминам самата. Од поранешни пријатели сум наидувала и на коментари како Ај не се занесувај, ништо не ти е, ќе ти помине... Не си барај изговори да не работиш/да не излезеш вечер итн.
За тоа дека е така така е , стресо е стрес , адреналино е адреналин да не беше надбубрежната жлезда , немаше да ги има ни тие , нема врска гледам дека си на почеток истражувај повеќе , Анксиозноста е имбаланс во биохемијиата на мозокот , тоа е таргет најчесто се первенира со бензодиазепамини , посебно до групата Алпразолам и другото е начин на живот ситуации бла бла итн инт , ме мрзи да објаснувам ...
Imav anksioznost dolgi godini ali nikogas t3 nemi bese ni pokacena ni namalena. Nemora da znaci deka ako postoj anksioznost deka e od tiroidna. Anksioznosta e strv dobien od cesti stresovi edno poedno. Koga teloto ke se opusti, togas ne napajgaat panicnite napadi kako trnennje na race, zesko ladno, mornici po teloto, nesonica, gusenje vo gradi i tako dajle. Kaj sekoja osoba e razlicen napadot na primer kajmene bese so vrtoglavici i gusenje. Pokraj site ispituvanja, se vospostavi deka sum celosno zdrav i deka problemot e vo glavata a ne vo hornonite i vo nekoja si bolest. Anksioznosta ne se leci so lekovi, samo se zalekuva i se oddovlekuva. Eliceata i demetrin uspivat, go omalaksuvat teloto, predizvikuvat vrtoglavici.... Nevelam da ne se koristat lekovite, ali deka ke iscezni celosno odniv, malku potesko. Mnogu ke bidat od pomos ako samite probame da ja nadmineme anksioznosta. Kjamene bese mnogu losa sostojbata ali so tek na godinite mi se iscelici teloto od ko nadojdoja drugi problemi so rabota, treninzi, celo vreme so lujge i tako dajle.... Site tie problemi so sum gi imal probvam da mu gi razjasnam na osobata koja sto vrvi niz istiot pat i so to mozi da mu se pomogni da svati deka od to ne se umira i deka eden den ke iscezni ali dokolku sakas ti. Se izvinuvam sto pisuvam na latinica.
Јас сфатив дека не треба да се обидуваш во форумов да помогниш на никого оти тоа не успева секако секој си тера според својата матрица на мозокот , не слушај никого бла бла слушај стручнаци , нивно право . Имам повеќе напори направено да се помогни не фајќа оти и самите форумџии овде ќе се почуствуваат добро и ги нема и после пак лошо ќе им е и истата па истата приказна се испишува , ги поддржувам тие што работат на промени и на себе си такви малце се во форумов како шо забележав . Инаку тие симптомите шо ги наброја се од апојте вртоглавици и слично , допираат до биохемијата на мозокот и слично . Ги пишува и во упатство . Иако не сум ги пијал , само алпразолам мене ми помага и башка витамин б 12 и д 3 редовно . и тоа е тоа немам гајле . И шо сакам да напоменам креирајте позитивни слики во вашиот мозок , така му давате да креира и нови неврони и слично , а исто така и со учење на нови работи . поз
Почнаа да ми надоаѓаат мисли да немам шизофренија,кога ке се сетам дека немам излегувано многу време,нешто не е во ред со мене...Многу се плашам
Здраво, ме интересира искуство со справување со анксиозност и промена на живеалиште? (конкретно вселување во нов стан со личност што ја сакате/ до пред некое време јас бев константен иницијатор за тоа како се ближи така се кочам целосно, дури и емотивно, проблем ми е стравот од промена на конфор зона и пред се бидејќи тоа ќе значи веридба итн а не обична преселба). не пијам лекови бидејќи сметам дека не се тие решение се трудам од секоја новодојдена ситуација да ми е добредојдена и да ја надминам со психотерапевтот ме интересира дали некој се нашол во слична ситуација и како се справил? фала мн Најнов лек со најмал бр несакани ефекти.. има премногу случаи на позитивни искуства ( јас лично немав никаков бенефит )
Здраво луѓенца.. Јас имам долга историја на анксиозност и веќе сме си пријатели, ја прифатив и живеам со неа. Некогаш сум подобро, некогаш полошо ама го вежбам умот кон добри мисли.. Вчера дознав дека една моја познаничка извршила самоубиство и ете ме ден и пол, нит јадам нит пијам нит спијам. Се тресам безволна сум и ужасната. Ме ужаснуваат вакви работи кога ќе слушнам дека некому му се случуваат вакви работи во главата на само 20 години.. паѓам психички скроз. Тахикардии, потење, немање воздух итн итн итн. Претешко ми е.. Ве молам кажете како да се исконтролирам и што би направиле вие во ваква ситуација со цел да се справите подобро?
Edno ke ti kazam i da si go zapamtis za sekogas i ke ti e od polza. Nikogas nemoj da gi gledas drugite so praele i so ke prat, gledaj zasebe i tebe da ti e arno. Sekoj den se vrsat ubistva i veruvaj ne se ubistvata od anksioznosta tuku tuka spajgaat sosema treti raboti. Ke ae naucis da ne gi zalis drugite oti nikoj nema da te zali da me vervas. Slusaj patalec Sekogas ke te gledat da si vo losa sostojba ali ti zaebigi, bidi vo odlicna sostojba i nemoj da si klavas saklmi bez pricina.
Така е.. но не знаж. Цела недела ми е крш. Прво со смртта на Брајан, насекаде меланхонија, луѓе умираат по улици од вирус, па ова со девојчето врв. Многу се плашам мене или на моите блиски да не им се случи нешто лошо. А и општо чувствувам многу емпатија кон секое живо суштество и психички се убивам. А и цело време мислам, леле да не умрам и јас леле многу сум млада итн..
Ова е ми стои на емоционална интелигенција, нема да умреш не се секирај нека ти текне дека има луѓе одо 80 90 години кои се за жал повеќе полни со живот и страст за разлика од нас што сме во 20те години депресивни и нервозни..
