Имам проблем, а ни сама не знам како да го опишам. Се почна пред околу 2-3 месеци, бев на предавање и наеднаш почнаа да ме фаќаат паники и да ме боли стомакот, осеќав како цела просторија околу мене се стеснува, како ми снемува воздух. Почнав да пијам вода на секој 2 мин и почнав неконтролирано да се тресам, не знаев што да правам па излегов од предавање се измив со вода и пробав да се смирам. Од страв ми се оди во wc, еве тоа и ден денес ми се случува и не можам да се контролирам . Не можам нормално да функционирам, не можам рает да излезам од дома. Некое време не одев на предавања, останав по болници да испитувам што ми е затоа што мислев дека имам проблеми со стомакот или пак цревата. Откако откривме дека со нив е се во ред, јас останав да седам дома некое време да се средам и после 1 месец седење само дома решив да излезам. И.. пак почнаа паники да ме фаќаат, почнав да се тресам, почнав да мислам на најлошото, не знаев што да правам. И пак истото, пак почна да ми се оди во wc. Посебно ми смета кога сум во затворено место и кога се околу мене е тишина или пак има премногу луѓе, си мислам дека ќе почнат да ми свират цревата, се некако во стомакот ми се превртува, не можам да се контролирам. Еве сега треба да почнам на факултет и уште сега почнуваат да ме фаќаат паники како ќе издржам во едно затворено тивко место да седам не знам колку часа, без да добијам панични напади и без да имам потреба да одам во wc на секој 5 минути.. Знам дека се ова е предизвикано од голем стрес затоа што во последно време бев многу под стрес и многу лоши работи ми се случуваа, ама сега сите тие работи се средија , а само јас останав во тој хаос. Знам дека се е до мојата глава, до мислите кои не можам да си ги контролирам и поради кои мислам дека имам проблеми во стомакот, ама сепак не знам како да си помогнам Ако некој случајно има некое слично искуство или пак знае како можам да се средам, ве молам кажете ми, навистина многу ми смета ова и не можам нормално да функционирам, а да не зборам колку само влијае врз самодовербата ..
Ова сето ти се десило од недостатоци водење на нездрав живот плус лошите ситуации и се насобрало и испловило на површина . Инаку доктор и лекој да ги надополниш недостатоците , секогаш препорачувам средување на биохемијата на мозокот , со внес на омега 3 -6 , здрави масти јаткасти плодови , овошје Ц витамин над границите внесен преку овошја не преку апој , НЕУРО ФОРТЕ 1 на ден , Магнезиум 400 мг посебно има еден со б12 и со цинк , Семки од тикви да не бидат солени , б 12 метилкобаламин 1 на ден , Зеленчук голем внес и Зрнеста храна мораш некој функции да ги обновиш на овај начин инаку нема др начин да почни да ти се исцелува организмот и мозокот , месо одбегнувај некој период и консултирај се дали си за ХЕЛЕКС или некој др алпразолам , ова е Баш анксиозност што го опишуваш на право место си . Мораш бензодиазепамини да попијаш дури да ја средиш биохемијата , и физичка активност !!!!!!! За да го зголемиш имунитетот и забрзаш метаболизмот и да пукаш на подобро ! Поздрав !
@Џасмин, не знам колку ќе ти биде утеха ова, но еден од најчестите симптоми при анксиозност и панични напади се грчевите во стомак и дигествните проблеми. Кога си во паника, телото го запира варењето на храната. Тоа не му е приоритет, затоа. Сигурно си читала за fight or flight response - телото се спрема за бегање или за борба. Не му е најважно да го свари тоа што си го јадела претходно. А опасност нема, тоа е во твојата глава. И тоа е најтешкиот дел тука. Како да се убедиш себе дека си безбедна? Пак ќе кажам, маѓепсан круг е, анксиозна си, се потсетуваш на претходните лоши искуства што си ги имала, добиваш грчеви во стомак, од тоа те фаќа уште поголема паника. Ми се случувало и мене. Не е лесно. Пробај со полесна храна ако веќе знаеш дека треба да излегуваш некаде. Намали со зеленчукот и овошјето и која било храна што содржи многу влакна. Мене тие ми се многу тешки кога сум анксиозна, веднаш ми создаваат проблеми со варењето. Подобро ми е кога јадам месо. Или обично чоколатце, бисквити, двопек или нешто слично. Или земи Линекс или нешто слично за смирување на цревата. Знам колку се непријатни овие проблеми. Но не е нешто што не може да се надмине. Само храбро!
Како да намали овошје и зеленчук ? Најголем фактор за fight or flight е рафиниран шеќер и кафе незнам дали знаеш тоа ? Прво го крева серотонинот во крвните садови и после те ака од земја тоа е паничниот напад ... Баш да зголеми овошје и зеленчук !!!
Dali na nekoj mu se slucuvalo da pri zemanje na terapija (zepira) mu se poremeti sonot,i da stanuva vo 3 ili 4 casot nautro,i do koga trae toa?
@Anxiety, не би рекла дека е до шеќерот. Имам блиска познаничка, шеќер рафиниран не става во уста, спортува, се храни според стереотипот за здрава исхрана (овошје, зеленчук, јаткасти, интегрални житарки, риба итн) , па се соочува со панични напади секој ден. Не треба @Џасмин да ги исфрли скроз, само да не се најаде огромна салата пред излегување, полна со целулоза што организмот не може да ја свари. Барем додека и' се стабилизира стомакот. 200гр брокула и зелка не верувам дека ќе и' помогнат за да има лесна дигестија. Нека проба, нека експериментира со храната, некои немаат проблеми со целулозата, јас имам. Пред се', треба да работи на тоа да го држи умот мирен. Тогаш и телото ќе сфати дека нема никаква опасност па и симптомите ќе се стабилизираат.
Sovet od patalec. Koga bev vo najjakata anksioznost, panicni napadi po nekolku vo denot,nesonica i srcebienje, bolka vo gradite i nemoznost da zemam vozduh isfrliv nekollu raboti koi sekojdnevno gi kosumirav. Prvo gi namaliv cigarite. Kafeto go iskfrliv skroz. Namesto kafe nautro piev caj od matocina bez shekjer. Ne piev gazirani sokovi. Izbegnuvav premnogu mrsna i teshka hrana. Heleksot od 0.50 mg me butkashe na spienje mnogu rano, sekogas pred 11 zaspivav i se budev vo 7 so srcebienje i nagon za po golema nuzda. Pocnav da zemam B12 vitamini pokraj terapijata za anksioznost i poleka mi se namalija stomacnite tegobi. Ova traese se dodeka ja primav terapijata okolu 3 meseci i posle poleka si se vrakjav vo normala. Ne deka sega se prepivam kafe (pijam edno nautro i edno posle rucek) ili gaziran sok ednostavno se mi e so umeren vnes. Mora da se napravat nekoi promeni i samiot organizam kje si pokaze sto mu smetalo a sto ne.
Можеш ли да ми кажеш каква терапија земаш за анксиозност? Терапијата е препишана од психијатар? И дали за анксиозност мора да се зема терапија? Искрено јас мислев дека после разговор со психологот и со помош на медитација ќе успеам да се средам, или пак со некои полесни таблети за смирување..
Zavisi do stepenot na anksioznost. Jas imav i prethodno periodi na anksioznost no togas ne ni dadoa nikakva terpija.Mi sovetuvaa pesacenje po cas i polovina i nekoi tableti belmiran za smiruvanje na bilna baza. Lani vo fevruari imav teshka epizoda na panichen napad so losi fizicki simptomi poradi koi bev ubedena deka imam srcev ili mozocen udar. Posle pregledot od kardiolog konstatiravme deka se raboti za panicen napad bidejki EKGto se ispostavi deka e odlicno. Otidov na psihijatar raskazav se i mi prepisa Heleks od 0.50 i Asentra od 0.50 mg po pola za pocetok a potoa i po celo apce.Heleks piev nautro i navecer a Asentra ednas vo denot. So heleksot mi bese mn podobro. Me smiri, mi se podobri sonot i podobro funkcionirav. Od asentrata imav mnogu nus pojavi i posle 2 nedeli ja prekinav i prodolziv samo so heleksot. Po 2 meseci terapija postepeno pocnaa da mi ja namaluvaat(psihijatarot so maticnata doktorka) stignav do samo 1 apce od 0.25 i posle 1 mesec da gi otkazam skroz i da prodolzam bez nikakva terapija da funcioniram normalno. No sekako ne bese lesno kako sto izgleda.Imav vreme dosta da razmisluvam za nekoi postapki, dosta rabotev na sebe, se zapishav na joga, gi ostaviv cigarite i mislam deka toj period bese presuden da porasnam duhovno.
Дали некој пие чај или капки од валеријана и дали ве смирува? И дали тие што имаат низок притисок го земаат, бидејќи читав дека чајот го намалува притисокот
Не може да се збори за терапија без воспоставена дијагноза од стручно лице, па така не ти препорачувам било што на своја рака земање, кога не се ни знае точно што е проблемот. Можеш да пробаш да се смириш со витаминчиња Б комплекс и магнезиум (за опуштање на нерви и мускули), ама клукање со седативи без распоред некој на земање, доза итн., може моментално да имаш мини подобрување, но понатака да се одрази поинтензивно и негативно на долги стази. Само еден инцидентен случај на некоја паника или вознемиреност што ти се има случено, може да е знак за почетна анксиозност, но и не мора. Баш првиот ваков момент е многу битен, како личноста ќе се справи со тоа. Имаш 2 опции, и ако не ти се верува, да ти бираш која ќе ја живееш. Едната опција накај која што ти си зачекорена а се надевам нема да тргнеш, е негативната и песимистичната варијанта на животот. Тоа е, готово, еднаш ми се случи, и сега живееш во страв од повторување, и опсесивно размислување за тоа, со што самата доведуваш до репетитивно повторување и запаѓање во таа шема, каде што ќе бараш помош од стручњаци и лекови на помош. Другата варијанта, убавата, е да си го припишеш нападот на некој логичен тек на настаните. Пример си доживеала напад на јога, вежбање, трчање... Одма мозокот почнува да ти работи `Па тоа е затоа што не сум јадена денес, просторијата е загушлива, многу физички се истоштив` и сл. Наместо `Што беше сега ова, кога пак?` Се надевам дека ми ја разбираш поентата. Прво треба да откриеш дали се пронаоѓаш во симптоматиката која ја дефинира оваа состојба , па после да го преземеш следниот чекор, не обратно.
Уф на темава можам да пишувам до недоглед... Имав психичка траума која ми се одрази најпрво преку неконтролиран бес, па преку бруксизам (шкрипење на заби за време на спиење) и премина во тешка анксиозност. Првата година беше страшна. Не знам ни јас како ја поминав, од денешен аспект пред 5 години можам да кажам дека имав страшни епизоди на парализираност (по 2 дена да не станам буквално од кревет после јак напад на паника). Не земав никакви лекови, не се консултирав со стручни лица (еден голем минус од сегашен аспект), но едно сум сигурна дека со текот на годините се намалува нејзиниот интензитет, но никогаш во целост не исчезнува. Денес се осеќам така само во два случаи: (доколку имам јак стрес, што за среќа не е секојдневен) и доколку се затворам сама во соба и не правам муабет ни со домашните. Ова второто ми е потешко затоа што истовремено удобното место во домот знае да ми биде хорор местенце и тогаш правам психички напори да мрднам бар од кревет. Не е лесна ваквата борба со сам себе, всушност во светот ова е најтешкото за еден човек. Да се бори сам со себе. Ние што ја знаеме ваквата психолошка состојба го правиме секој ден. И не сме слаби. Ниту јас, ниту Вие. Напротив. Сите што минуваат и поминале низ ова за мене ќе бидат секогаш јаки личности. Ве гушкам.
Не. Сум слушала дека може од претеран стрес, траума итн. Но најчесто генетскиот фактор игра најголема улога за рано побелување на косата.
Забележав дека почна некако многу да ми белее а пијам веќе АД и апчиња за смирување повеќе од година и пол.
Ништо, сменив работа и пак плачам, денес особено ми е лошо. Мислам нервите ми се в таван. Реков да не пијам апче за смирувањето што тие Лорсилан веќе годинава дена ги пијам. Ми сменија и терапија, е сега сигурно се здебелив од нив.
