Сите скоро ги имаме овие симптоми за да бидеш мирна појди на матичен и кажи за дишењето а исто и за корона, мада нормално е кога се слуша и чита 24/7 насекаде да помислиш ако не можеш да излезеш на крај со мислите зошто не појдеш на психолог?
Плачиш од антидепресивите играат улога многу во расположението како и емоциите и слично . Еве јас пијам само седативи не пијам анти депресиви и не плачам . Физичка активност најмалце од 30 минути, здрава исхрана , средувај биохермија земај седативи фиксирај ја биохемијата во мозокот и ќе се увериш што е како е пратив линк погоре прочитајте малце . Не трупајте без веза работи , магнетната енергија во мозокот е проблем на анксиозност и сите овие работи сврзана со биохемијата па потоа невротрансмитери итн итн .....
Ova korona virusot da ne ve plasi, posto i da e prosiren toj gi napaga onie so mnogu slab imunitet, jas poveke se plasam od obicniot grip ako voopsto i se plasam.
Денеска завршив во брза помош, осеќав пулсирање во стомакот и силно срцебиење исто така се тресев целата и докторот ме Прегледа и кажа дека срцето во ред ми чука и притисокот ми е добар.. Цело време сум преоптоварена дека ми е нешто, само читам на нет, сама си поставувам дијагнози дури сега мислев дека имам аневризма на стомакот..Веќе 1 недела се ме боли од раце,нозе ,грб, стомак надуен ,кркорење на црева, пулсирање на стомак, треперење на мускули буквално се. Кажете ми дали ова се знаци на анксиозност или не?
I mene mi e isto.. samo jas plus sto imam konstantna bolka vo gradite i mislam deka ili ke dobijam infakrt ili imam rak na beli drobovi sto rasti i zatoa me boli
Дали кога чувствувам како да ми пулсира вратот, нешто кај грото... Дали е тоа тероидната? Најчесто ми се случува од замор.
Znaci anksot e strasna rabotaa... evo peglev rdno tri saata bez prestan i sednav komecno i me zacesa nesto dole kaj desna noga.. kr vidam kako zarezena desnata noga..koga ke se cepnah kako malky poduena.. i sega me fukna film deka iman tromb i kraj i panika odma upm.. Sega sum vl taq hipohondricna faza i sekoja mala promena vo mojot organizam ja mnozam so milion... tri nedeli veke odat da zemam krv za krvna grupa ama pusta panika si pravan film deka ke mi se slosi i ne odam .. koga iskacam niz narod me mava film deka ke se onesvestam posebmo ako nema voda do mene..
А да пробаш да се напиеш Ашваганда? Додаток е во исхраната, (прашок е во исто кесиче како сурутката) го намалува стресот, помага при потешкотии со дишење, астма, болки во гради, бронхитис, помага при спиење (ако се пие навечер), го зголемува имунитетот и слично. Само внимавај и консултирај се за секој случај со фармацевтот. Следи ги препораките затоа што ако претераш со пиење може да предизвика хипертироидизам, срце биење и тн.
Meme posleden pat me zdrma kvalitetmo 2015 i od togas nauciv da ziveam so nea i se vikah ke smenam kaj mene nekoi rabotu i sega vo januari so odenneto po bolnici radi decata i jaw posle toa se razbolev i oak mi dojdoa losite misli... mislam deka moze covek ama mislam deka za celosno da se oslobodi mu trebe i seansi kaj psihijatar, psiholog i toa nekolky pati mesecno.celosno da se sooci so stravot , da se smenat nekoi naviki itn
Не знам дали ме понесе овој убав период. Но мислам дека сум многу блиску до целосна слобода од анксиозноста. Се надевам дека не грешам.
@Lonely1604, поддршката од саканите и работата. Зафатеноста со активности што ме исполнуваат. Креативна работа и пишување. Доволно спиење и време за одмор, како физички така и психички.
Lele mila prv pat slusam.. utre ke kupam sigurno, pa ke kazam iskustvo.. kolku koshta od prilika znaes?
Не. Според мене, анкциозноста е само една од карактеристиките на човекот, или поточно само едно од чувствата. Можеш да се ослободиш од чуството на страв? Не можеш. Можеби можеш да се ослободиш од конкретен страв од нешто, но не целосно од способноста за чуствување страв во одредени ситуации. Истото е и со анкциозноста. Кога-тогаш, поради нешто ќе ја осетиш. Но можеш да научиш да ја "контролираш", односно полесно да ја издржуваш и прифаќаш. Можеш да го зацврстиш твојот целовкупен спокој и со тоа да ги разретчиш моментите на појава на анкциозноста. Јас лично, нешто слично како тебе: Во изминатата пола година многу работев на себе си, на разни начини (се‘ уште продолжувам, секако). Да не заречам, но чуствувам дека добри 90% помалку, поретко и послабо ја осеќам анкциозноста. Но се појавува, тук-таму. Но сум по спремна да и‘ се спротиставам и полесно ја издржувам. Каде-каде. Така да, дел е од мене (нас луѓето), не трошам време мислејќи дека ќе ја искоренам (бидејќи е вродена човечка особина), џабе залудно потрошено време би било. Само продолжувам да работам на себе и океј е, нека ме фати повторно, пак ќе ја издржам зошто знам дека е минлива и јас сум способна да ја издржам.
@MissChievous, секако, свесна сум дека е нормално човек да чувствува страв. Тоа е инстинктот за преживување. Стравот ни помага да се заштитиме од опасноста. Зборувам за пребродување и победување на анксиозната состојба т. е. чувството на секојдневен, постојан немир и нерационални стравови. Според мене, има разлика од умерен и рационален страв и претпазливост и анксиозноста, што е состојба што го парализира човек.
