Стравот го земав за пример, но ете нека биде било кое чувство. Очај, тага, радост, веселост; анкциозноста е особина/инстинкт/вродено нешто што се јавува/поттикнува од ситуација/расположение/став, итн. Анкциозноста доаѓа во разни форми, за кого-како. И може да се поттикне од разни причини, за кого-како. Сите ја чувствуваме, а сепак на некој начин е индивидуална. Зависи од човекот, од неговиот карактер, од неговото искуство. Кога станува збор веќе за (не)рационален страв и препазливост... се имам чувство дека ако лесно ти се создаваат (не мислам лично на тебе, туку општо) нерационални стравови и си екстра претпазлив, тогаш веројатно си таков за многу нешта, покрај самата анкциозност. А за да го промениш тоа (доколку сакаш), треба многу време да си посветиш и конзистентно интимно да се самозапознаваш. Вака ретроспективно гледано, како некој кој до пред пола година... или еве ај минатата година ова време, се будеше со малте не самоубиствени мисли, сега сфаќам која будалка сум била и колку е лесно да се преобразиш. Ако си дадеш шанса.
Мислам дека не беше повеке од 400 денари. Во Зегин ја имаше. Кај мене се појавија болки во плуќата после многуу стресен период иако не бев анксиозна,. Сите снимки и испитувања ги направив во ред беше се', а јас имав голема болка и се паничев. Пиев еден период и се осеќаше голема разлика и престана да ме боли. Може и тебе ќе ти помогне. Професорот по психологија велеше дека стравот не прави свесни луѓе. Дека е нормално да се плаши секој, ако не се плашиш од затоплена рингла ќе ја допреш и ќе се изгориш. Така ни викаше. Што значи дека треба да се работи на проценката на нештата, затоа што анксиозноста често пати е нерационен страв кон нешто. Кога мозокот ќе се убеди ддека нешто ќе се случи, тој го спрема телото да реагира за таква ситуација. Ситуација која не е реална. Пак ќе кажам најголем број од болестите и лошите работи се случуваат без навестување. Не постои начин да се подготви некој за некоја ситуација. Затоа не треба да се троши време да се размислува за ситуација на пример како ќе одам во гужва кога ќе се онесвестам. Не можеш да знаеш пред време, затоа што ако треба да се онесвестиш ќе се онесвестиш без да знаеш 3 саати порано што ќе се случи. Ние самите го подготвуваме телото да реагира така и го изложуваме на поголем стрес. И нормално е секој човек во одредена фаза во животот да се соочи со анксиозни епизоди од поглем интензитет. Само работа на себе, позитивна средина и да се прави тоа што се сака, односно да се најде хоби кое смирува.
Здраво на сите. Со оваа состојба сум веќе од 2015... сум чуствувала и сум се борела со се и сешто... се што носи со себе... пробав се психијатри, психолози, алтернативна медицина, цркви...се се .... но од тој немир во душата, страв и најмногу од се од опсесивните мисли неможам да се ослободам ...се сеќавам кога бев во најлошите периоди пред неколку години слушнав дека некој се убил... од тогаш тоа толку ми се врежа во психата што јас се опседнав дека тоа може да ми се случи на мене, што ако жи се случи на мене ... почнав да одбегнувам се високи места, оштри предмети, да бегам како од ѓавол да не слушнам,видаж,прочитам такво нешто...но неможам да живеам во стаклено ѕвоно. А штом слушнам такбо нешто...јас се губам незнам која сум класичен анксиозен напад, а и без да слушнам на пример во одреден период јас имам такви мисли...пекол...мислам дека нема полошо и нема полоши мисли. Во меѓувреме овие години живеам навидум нормален живот работам,купив стан,се омажив а сега и сум бремена .... ве молам за совет и помош. Многумина се обидубале да ми укажат и докажат дека тоа се само мисли...но јас сама себе неможам да се убедам имам се во животот а толку сум полна со немир и несреќна....
Nie anksioznite na sekoja losa vest reagirame i si ja prepisuvame nasebe .. isto i jas bev eden pwriod koga cuv deka nekoj se frlil od terasa i jas odbrgnuvav terasi .... a koga ke podrazmislis nie ako stvarno sme sposobmi za toa nema da se treseme kako na primer jas momentalno nogatq me cesase x sega tamu mj e podueno i odma panika si stvoriv tromb e i ke wi umram... i ako stvarno sakam da se frlam seedno ke mi e so mi se slucuva.. Plus mislam deka najefikasen lek e sekoja engativna misla da ja zamenis so pozitivna.. jas nekogas koha setam v grad i me faka anksot odma vo butik i pocnuvam muabet so vrabotenata od nemaj deka i pominuva mislata
Точно, така е. Но има повеќе видови на страв, а овој за кој зборуваш мислам дека беше инстинктивен (жешко=болка, така некако беше). Способноста да чуствуваме страв не можеме да ја искорениме, токму од тие причини, ни служи за опстанување. Но можеме да препознаеме стравови/фобии/трауми и да заклучиме дали стравот е рационален или не, а потоа да работиме на случајот да го пребодриме (евентуално). Истото е и со анкциозноста: Кога како во овој пример анкциозноста е нерационална, човекот кој ја добива треба да препознае дека е нерационална и да се соочи со неа, да си помогне самиот и да ја издржи побрзо и полесно. Треба многу време човек да си посвети на себе си, конзистентно да се самозапознава и редовно да рефлектира. Само така се гради здрава психа која ќе биде поотпорна на анкциозност. Ако може да се каже дека постои лек, тогаш тоа е лекот. @Hope 28 А си пробала со медитација?
Kako ti pomina toa? Nemozam da se oslobodam od tie misli...duri i da ne slusnam takva vest nekoe vreme jas mislam na toa ..
Nogu.misli nekako idea idea i jas se sooxuvav so toa.. izlwguvav na terasa i sama si zboruvav .. gledas izleze i seha ajde sto cekas.. toa e samo e misla.. pusti ja da si odi.. ne se bori so nea.. ne reagiraj na nea i ke i zdosadi i nema da ide veke
Se sum pravela se soocuvav so tarasi, nozevi najmnogy od zileti se plasam i toa so godini se soocuvav...ama toa deka mozam da se povredam sebe ne pominuva nikako (( pa misli sto ke pravi ovoj onoj bez mene pa sega vo bremenosta uste tolku poveke me pogoduvaat ovie misli. Strasbo e
И јас прочитав за веста од вчера за момчето исто се чуствував анксиозно, али кога прочитав во коментари дрогата го уништила, такви малограѓански неинтелигентни работи уште повеке се разочарав
@MissChievous Да, да. Но не знам дали приметуваш дека не се прави разлика меѓу депресија и анксиозност. Па дури и дел од стручните лица ги мешаат поимите. Многу погрешен пристап се има и од една од друга страна. Затоа и секој си дава сам дијагнози. Според мене е клучно да се препознае нереалната ситуаци и мозокот да се подеси во иднина да ги приметува тие нереални ситуации. Но за тоа треба да се има соодветен водич (психолог, психијатар, психотерапевт) иии многу муабет.
Здраво ве молам за помош во јануари месец имав мн мн големи нервози и стресови, пред недела дена ми дијагностицираа анксиозност со панични напади бидејки не можам во гужва народ да се движам не можам да влезам во маркет, аптека или кафич, но сега ми се појавија некои чудни симптоми болки скроз во левата страна кај градите и болката како да се поместува од точка во точка болки во левата рака и трпнење, за во петок закажав на кардиолог но до тогаш ке умрам од страв, пешачам секоја вечер по 10км како луда додека не се исцрпам ве молам за помош
Стварни веќе не знам, еден ден сум ок, друг не. Сега па и треба да ми дојди. Од нигде никаде ќе почнам да плачам. Успешна сум, но недоволни платената и плус осигурана на пола. По струка сум вработена иначе. Шетам сама надвор, одам сама до продавница, Џамбо одам сама да купувам, но во кафиќ со гужви не сум се проценила каква сум. Не сакам мн гужва. Но, се возам автобус и да има гужви ко ќе морам нормално, единствено не одам гладна во бус. Некако се чувстувам без чувствителна, ко сеедно да ми е . И јас се вознемирив за машкото што се самоубилчо и одма помислив на мене.
Zdravo devojki sakam da prasam dali nekoj znae sto treba da pravam ako nenamerno sum zela dupla doza parosketin, navistina sum uplasena ne bese namerno, od nevnimanie sum se napila od toa apce. Treba da pijam edno na den od 30mg, a sega se napiv dve.Dali moze nesto da se sluci??
Мислам дека може нагло може да ти падне притисокот и да чуствуваш вртоглавица ама не ме факај за збор имам читано за ова не знам од искуство
Сакаш да ти кажам хинт?!Се додека чувствуваш страв дека ќе си наштетиш на себе, веројатноста дека истото ќе те снајде е една во милион. Верувај ми човек што сака да посегне по својот живот е решителен за истото, не чувствува страв туку олеснување.
Се согласувам и приметувам, одамна нешто слично прокоментирав. Анкциозноста е измешана и со депресија и со параноја и со опсесија, итн. Многу подлабок е проблемот најчесто, па анкциозноста (колку и да е грда) испаѓа бабарога.
Самата анкс пошо е чуство на ирационален страв си ставаш со тоа уште сто дијагнози и затоа така мислите дека имате и параноја и биполар и булимија и др болести.
Можеш. Не збориме за страв кога поминува кола многу блиску до тебе и реагираш. Збориме за анксиозност. Не мораш да бидеш роб цел живот. Секој кој вели не можеш - не му верувај. Потребна е многу работа на себе да. Ама дека можеш, ти гарантирам.
