Zdravo anksioznost i panicni napadi imam od mnogu odamna no pred tri godini se pojavija i opsesivni misli.. se pocna so pomislata deka ke go izgubam pametot i i povredam nekoj, umirav od strav od pomislata, se tresev placev ne znaev sto mi se slucuva, bev na psihijatar i i terapija edna godina a seuste ne bev svesna deka imam OCD, posle dve godimi bez terapija pocna se da se vraka, ovoj pat opsesivni misli deka ke dobijam sizofrenija, strasno bese na sekoj zvuk reagirav, se mislev ke mi se pojavi nekoja senka ke pocnam da gledam nesto sto ne postoi.. i sega koga stanav svesna deka e OCD i koga vidov kolku strasno moze da bide jas sum beznadezna.. gledam kako luge zaradi OCD i broenje na kalorii stignale do anoreksija, kako ne se sigurni dali go sakaat ili ne partnerot zaradi OCD.. ima li nekoj vakvo iskustvo, ima li pomos, ke mozam li da imam zivot kako drugite?
Ептен ви го препорачувам подкастов, одлични мислења околу пристапот кон нештата во животот и позитивниот став. Ако не можете цел да го изгледате, барем изгледајте ги последните 15 минути (01:55)!
Има помош, но ќе ти требаат натчовечки напори. Најмногу можеш ти самата да си помогнеш. Имаш и многу видеа за окп на јутуб, погледни некои од тие техники. Побарај го на гугл и ,,Метод четири корака" наменет токму за окп и како и без терапија можеш да го постигнеш истиот ефект, ако константно ги повторуваш чекорите и го истренираш мозокот на поинаков начин од вообичаениот. Но иако теоретски звучи лесно, верувај требаат натчовечки напори за борбата со окп. Од искуство кажувам, дури и кога се сум применувала, мислите се враќале како бумеранг, дури и посилни. Тоа може и се должи на нетрпението кај нас конечно да пронајдеме мир и да живееме живот како пред тоа. Но, се додека сме нетрпеливи окп ќе не порази секогаш, и најверојатно ќе заземе уште поголем замав. И ако тоа те смири ќе ти кажам дека твоите мисли се апсолутно неточни. Тоа е со гаранција кај сите со окп. Тие се само малку почувствителни личности кои никогаш нема да ти наштетат со зборови или дела, сепак мислите прават да изгледа така. Запомни, тие се една голема лага, дозволи да ги осетиш со сиот страв што го носат, да ги пушташ, а не да ги анализираш. Пак ќе речам претешко е, ама не и невозможно и најважно не се откажувај никогаш. Дај си сама кураж дека ќе го надминеш ова. Многу не има со окп, не си сама.
Zdravo decki kako ste? Jas denes sum mnogu loso imav glavobolki, me stegase vo gradite i kaj srceto, mi se losi cel den, mi se vrti i sega kako sto si sedev odednas se pocustvuvav mnogu loso kako srceto da mi otkazuva i nozete mi se ladni i mi se zdrvija. Dali Ima nekoj vakov problem?
Не знам дали ова што ми се случува е анксиозност или нешто друго. Пред 2 месеца од нигде ми испадна болка во левата града , бев налекар и ми рекоа дека било мускулна болка и ми препишаа блокмакс маст за мачкање. Ми помина болката во градите но после тоа имав главоблка и тресење на телото, срцебиење и чувство како нешто во стомакот да те боде исто така премногу ги тресев нозете и рацете.. Тоа чувство цело време ме сецнуваше односно вадеше од контакт се помрднував малку од тоа чувство. Бев налекар ме прегледаа и ми рекоа дека се било таман сум немал проблем со срцето. Ми препишаа магнезиум + б6 и од тие ми беше поарно . Но повторно имав главоболки во вид на стегање на целата глава . Исто така од двете страни на вратот чувстувам пулсирање и ми се појавија болки во нозете највеќе на десната нога над коленото и на стапалата. Сега ми е поднамалена главоболката , но пулсирањето на двете страни од вратот сеуште се чувствува и болките во мускулите на нозете, исто така и долната вилица понекогаш ми се здрвува и ме тера на крцкање односно тропање со забите.Некогаш кога ќе легнам и пробувам да заспијам имам чувство како да ќе се угушам или срцето ќе ми запре а не чувстувам болка на тоа место. Не знам дали се работи за Анксиозност или нешто друго поврзано со крвни садови или некој орган.
Toa ti e od ankcioznosta i imas panicni napadi, gledaj da se smiris i ke pomine. Koga ke ti e taka vikaj si se sto mi se slucuva e vo mojata glava, nisto ne mi e. Pozdrav
Е сега јас нз дали ми е анкс или депресија. Стансв сабалје, живо сонував, вежбав ама некако не ми оди. Нешто се расипа дома, брат ми го удрија со колата, така испаничи шо почнав да се тресам. Им кажав дома дека не сакам ск да се вратам и тоа кавги. Секој ден плачам ко бебе. За два три дена треба да добијам. Инаку ад почнав да ги пијам де во 10 де во 11. Нз дали е до тоа. Сакав да ги земам ролерите од кај сестра ми, ми се развикаа дека не се земало од кај бебе ништо, а тие ми се единствено превозно средство.
Веќе подолго време само ноќе ми трпнат рацете.Кога се будам и почнувам со активности по дома поминува и преку ден нема ништо.Пијам сероксатод 20 мгидемитрин три пати по пола.Некој совет од искуство?
Ако е добро брат ти, смири се, ќе пројде, нормално е стрес после судар. Зошто не сакаш да се вратиш во Скопје? И зошто треба да одиш всушност? За лековите нема врска саат време. Ако сестра ти живее по бабини деветини, остави ја. Не ги дава не ги дава, не гледај на тоа сега како крај на свет. Пешачи, трчај П.с зошто не одиш на психотерапија почесто два три пати месечно?
Денес бев на психијатар и ми даде диазапам од 2мг и асентра, и ме прати на психолог за психолошка терапија и разговор, за 2недели полнам 16год.
Па многу едноставно. Ако се напиеш денес во 9 сабајле, а утре во 4, го намалуваш ефектот. Ако се напиеш денес во 4 попладне а утре во 9 сабајле пиеш многу набрзо и може да дојде поголема доза во организмот одколку што треба во моментот. Витамини се земаат во исто време, а не па други апчиња. Зависи од антидепресивите, знам за есциталопрам (зепира, елицеа) докторката мене ми рече дека до час, час и половина можам да ги закаснам, ама не повеќе од тоа.
