Veruvaj koga ke prekinis da mislis na pulsot sam ke se regulira jas nonstop merev se dur se opustiv ama nisto nemam sega. A celo vreme go custvuvav kako ke mi izleze srceto od brzo cukanje toa mi bese koga me falase panika koga mislev na toa i koga ke mislev negativno
Dokolku periodov si bila pod stres sigurno ti e na nervna baza i jas bev ista, probaj da go kontroliras so dlaboko disenje, a i medicinski sekoj problem so ritamot na srceto dali jacina ili brzina koj pominuvaat pa povtorno se javuvaat pa pak pominuvaat obicno nemaat nikakva vrska so kardiovaskularni odnosno srcevi zaboluvanja bidejkji dokolku ne se resi problemot ne moze da se povlecat ni simptomite, pa takvite simptomi koi proizleguvaat od srceva mana ili zaboluvanje se trajni odnosno ne se povlekuvaat dodeka ne se resi problemot, taka da nema od sto da se plasis ovie periodicni raboti obicno se javuvat od stres i napnatost. Samo kontroliraj so dlaboko i plavilno disenje. ☺️
Не бе, за ова чудо ништо не помага, чистев и чистев и пак напната и пак ми се плачи и пак не сакам со никој да се дружам. А и така никој нема
Имаш побарано стручна помош? Не знам физички како се чувствуваш, но гледам дека психички и емоционално си скршена. Те молам доколку немаш, веднаш побарај, немој да се измачуваш. ❤️
Одам на психијатар, ми ја намали дозата, по потреба ми рече седатив како и секогаш, тој веќе секој ден го пијам. Ниту апетит имам за јадење ниту ништо. Сакам само да не гушни некој и да ми кажи дека се ќе помини и ќе биди со мене. Зср на сите проблеми не се најде некој да ме поддржи???
Jas mislam toa e i pricinata sto e emotivno skrsena ocekuva isto vnimanie koe taaa go dava ama sekoj ne e tolku vnimatelen...
I jas go barav toa od site vidov nema i se svrtiv na forumov... tuka sme nie za tebe ne ti trebaat drugi
Tocno, i jas bev takva, ali koa vidov deka na nikoj ne mu e gajle ednostavno sfativ deka ne e sekoj kako mene i sfativ deka sama na sebe si sum dovolna. Ako jas ne si se grizam za moeto pshicko zdravje, nema nikoj drug. Sega sum mnogu posilna od porano, i srekjna sum sto e taka☺️
Те молам, те молам од срце да го смениш психијатарот. Наместо да ти ја зголеми дозата или целосно да ти ја смени терапијата, тој ти ја намалува. Се гледа дека немаш ништо позитивно од тие апчиња. И упорно ти вика седативи да земаш, не се тик так бомбони, се земаат еден месец најмногу. Терапијата воопшто не ти одговора, белки самата си свесна колку години веќе си анксиозна. Навистина најдобро намерно ти велам да одиш на психолог. Ама по постов и да смениш психијатар. Врз база на што ти ја намали дозата, поарна не ми личиш дека си. Не дозволувај експерименти да се прават со тебе.
Isto sega i ne sakam nikoj i da vnimava ne mi e potrebno nekoj da me pravi srekna srekna ke si se pravam samata jas. Pravam raboti so si me pravat srekna i zavrsena rabota. Ednostavno sami sme se rodile sami ke umrime toa e toa ...
Ocekuvanjeto samo razocaruva.. samo te vodi vo nepovrat... koga ke svatis deka nikoj ne e ti... uste poveke se razocaruvas.. i najubo e da si pravime rabboti sto ne pravat srekni.. da uzvivame dur sme mladi zosto vaka ni vrvat najubavite denovi..
Ама страв ми е сама да одам, пак ќе треба да ја носам мајка ми. Многу плачам сега не можам да запрам Или да му речам на еден другар да ме земи од автобуската ко ќе дојдам Скопје
Најлошо е да живееш во страв. На стари години кога ќе сфатиш дека се си преживеал, само животот не си го живеел, ќе биде касно. Смртта е неизбежна, сите не чека. Еднаш постоиш и една шанса имаш да живееш. Зошто се раководиме според некои замислени правила, норми, наметнати услови, не знам. Анксиозноста те учи да живееш, отвори ги прегратките за неа. Сакаш да бидеш мутав, глуп, цел живот да те газат, сега ќе те здрма со една кнедла и тахикардија. Да има раце анксиозноста, со сукало ќе не мава, ама си нашла начин како да те шамари, без притоа да те допре.
Зошто ти е страв сама да одиш? Исто како до продавница, страв до маркет немаш сигурно. Башка ако отидеш до Скопје,ќе се прошеташ. Оди во Сити Мол, купи си нешто. Јас, Сити Мол го гледам како храм за исцелување на секоја болест. Тажна сум, оп фустанче, пак сум тажна оп крема. Ништо нема да ти се случи. Родителите нема вечно да живеат, а другарот понатака ќе има свое семејство и нема да биде на повик. Сама треба иницијатива да превземеш.
Па да не земам да плачам ко сега вака без сопирање и да се лувстувам осамена. Имам некоја другарка таму. но ко ќе ме види вака шо ќе ми речи, нз веќе сакам еднаш да сум среќна без да мислам кога ќе се омажам, кога ќе имам деца и сл, гледам дека сите околу мене се со партнер, а јас сама..... Плус сега по автобусите м и е страв со коронава. Иначе имаме куќа во Скопје, сум живеела. Скаам да одам и ќе о дам на психилог и многу мислам дека нема да ми помогне и ќе ми се смее кога ќе биди дека плачам.
Страв ти е сама да одиш на лекар ли?Баш таму немаш причина за паника, еве мисли дека е сигурно место, болница е, има многу луѓе, доктори, сестри итн. Не можеш да бидеш зависна од другите, а потоа да се разочаруваш кога ќе нема да можат да бидат до тебе 24/7, што е нормално.
Jas gi voociv site pozitivni raboti sto me nauci anksioznosta i uste ucam... sekogas sum se sekirala za bezvrska.. covekot treba da uziva vo sekoj eden moment od svojot zivot.. sega znam deka zdravjeto e na prvo mesto. Znam deka jas sum najvazna znam deka jas sum na prvo mesto i znam deka sekoj te saka samo dodeka si zdrav. Ednostavno za mn kratko vreme nauciv deka i posilno od covekot nema...
Мене сити мол со години ми беше местото каде што имав најголема анкс, ужасно ми сметаше и светлото и галамата. Кога одев таму буквално тонев, а како ми помина тој страв немам појма
