Не сум лекар за да утврдам. Некои работи сепак не можеме да ги решиме на форум. Земи бедоксин, диши и издишувај длабоко и пробај да се смириш. Ќе бидеш во ред, ама сепак јас би ти препорачала да посетиш лекар што е можно поитно.
Што препораки ти даде понатаму за анксиозноста? Ќе повторам пак, диши и издишувај полека и длабоко. Има вежби за дишење. Можеш да прогуглаш некоја. Пробај да се смириш и смени рутина навечер за полесно да заспиваш.
Da se sniruvam, da setam, da ne mislam na nisto loso deka sum mlada i sum zdrava i deka nisto ne mi e
Напиј се нешто за смирување и види дали ќе се смират симптомите. Ми се здрвува и мене левата рака во паничен напад, некогаш и двете, а болка кратка низ цело тело особено стомакот чувствувам ако многу се исплашам во моментот и после имам дијареа од стомачните нерви. Се е поврзано. Ако не ти е подобро оди на ургентно, ќе ти направат преглед.
Јас само да кажам дека ја прегледав тироиднаата и ми е супер. од што осеќав гушења и ред други работи мислев дека ете хашимото имам нз и само читав глупости, денес се уверив дека сум здрава . Кога сум му ја излегла сама и тоа идев до Сити Мол, шетав по бутиците, онака бе, лабаво, си купив и за внукичката нешто..излезена бев од 14 до 18 часот, пропратно сретнав една другарка а пото апојдов кај една стара колешка на муабет. И сеа сум ко отепана хехе
Mi se smiria bolkite, sega samo mi se losi i malku mi se treset nozete. Panicen napad mi bilo mi rekoa na brza pomos da se napijam dijazepam i sama da se smiram i ke mi pomine.
Ве читам долго време, неколку пати и пишував овде, и самата се борам со анкциозност со години, некогаш е поизразена,зависи колку сресови имам поминато.Во Март кога почна вирусот мислам дека нервен слом доживеав, со месеци ми играа нерви на лицето, имав постојани болки во градите, стегања, стравови, ама се борев, во мај почнав по лекари да одам, добив куп различни дијагнози, и терапија од која ми беше уште полошо, во Јули се преселив,па во Август ја изгубив работата,бев многу депресивна ама се борев.Панични напади имам и јас ама не трчам на лекар, знам од што се, дека не се страшни и дека ке поминат.Работам на себе постојано, исклучувам работи што ме нервираат, читам книги, гледам комедии, си го чувам детето и сум 100 % фокусирана на него, се играме си пееме, боиме, и гурам. Пијам само витамини,и чај, знае со денови да ме стега во градите, да неможам да дишам, дури и кога не сум нервозна, после секој стрес со денови имам болки и пак ке кажам, терам некако. Ако веќе сме свесни дека сме анкциозни, зошто да се трча на лекар за секоја тахикардија, или за боцкање или за стегање, знаеш што е, ке пројде.Мене ми се случува честопаничен напад во кола додека возам сама, одеднаш ми идемисла дека ми се слошува, почнува да ми се ројат мисли, срцето ми лупа, и самата си викам паничен напад е ке пројде, некогаш ке застанм ке земам вода, или ке звонам на некој да правам неврзан муабет додека во глава се борам, и победувам, се смирувам за крако време.За се треба време, неможе преку нок да се подобри ваква состојба, ама треба упорност, треба да се фокусираме на тоа што ни одговара, да си најдеме издувно вентилче и се ке си биде добро.Ако не се бориш, ако само мислиш дека нешто лошо ке ти се случи, тогаш неможеш да мрднеш пд мртва точка.Само многу труд, прифатете го фактот дека сме анкциозни и дека тоа не е ништо страшно, те гуши ке пројде, те стега во гради, ке пројде, имаш пмс, сите имаме ама поминува. Мора постојана борба, да го прифатиш дека тоа е дел од тебе и да живееш со него.Јас си ја имам со години, мислев дека го допрев дното и дека имам потреба од лекарства, ама се извлеков, не сум излечена, ама живеам, не пијам лекови, вежбам, се радувам на детето, читам,и знам дека ова чуство нема да замине ама може барем да се ублажи.
Откако дадов отказ од работа ми е многу многу полесно морам да признаам. Едноставно, ми треба рестарт. Плус операција не чека во фамилија. Денот го исполнувам со тоа што многу шетам, особено по моловите и тоа кога нема скоро никој. Гледам што помалку да сум дома. Шетам по бутици гледам цени, нешто поткупувам. Многу почнев да прам пешачам, сама, сама тоа е. Сакав да одам и сама до градски парк ама види го времето. Си земам книга за читање и топ.
Super kazano istite gi imav i jas ama gledam nisto ne mi e i si prodolzuvam znaci treba vreme trud i pomalku stresovi posto eden stres odma pocnuvat simtomite
Запамти дека не си болна и дека од паничен напад нема да умриш и дека ништо не ти е. Мантрај си го тоа во главата кога ќе почнеш да осеќаш дека те фаќа паника. И гледај, ако можеш да правиш нешто што ќе ти го преокупира мозокот и ќе ти го одвлече вниманието... нешто што тебе ти е убаво/интересно
Слобода и прогресивност каде што можам да се надоградувам и да станувам се по успешен во тоа што сум го замислил !
Тресењето на нозете се вика тремор , или низ целото тело кога ќе чувствувате како да имате земјотрес во вас , ова само со бензодиазепамин поминува , се јавува како резултат на недостатоци на минерали . Средете ги минералите во вашето тело ќе се среди и тоа .
