Kako ste denes,jas poslednive dva casa bas loso,matna glava nemam energija,a na rabota sum I so dusa cekam da si zaminam,mn mi e brz vrska mislam ke padnam sekoj moment
Dali vi se ima sluceno da imate grutka vo grloto i nekoe neprijatno cuvstvo vo gradite? Kako da ve stega ili kako da vi pominuva nesto , nez nekoe neopislivo ama grdo cuvstvo. Mnogu sum uplasena da ne mi bide vaka i utre
Vekje 10 meseci go imam cuvstvoto ,na momenti se gubi no sepak povtorno vo odreden moment se pojavuva. Najcesto se pojavuva navecer. Bev nalekar napraviv ekg i krvna slika se super bese. isto taka Najcesto mi se pojavuva koga ima nekoj veter ili koga e vrnezlivo vremeto.
Почни да пешачиш. Секој ден без разлика дали има сонце или не. Поред кеј не мораш маска. Пешачи сама и не се оставај ниту еден ден без тоа. Врзи косата, патиките и надвор. После недела две ќе почнеш да се осеќаш многу подобро. Ама мора да се натераш да излезеш од дома. Значи мораш.
Дечки дали некој имал проблем со притисокот, пред два дена си гледав тв и одеднаш ми прескокна срцето многу испаничив и отворив да прочитам на google да видам што може да е, притисокот ми беше многу низок, а подолго време ми немаше прескокнато одма во болница во 1 навечер, екг ми направија и беше супер, дали може од стравот да ми се слоши, рацете и нозете ми станаа мраз и се тресев цел.. што мислите до анксот ли е пак?? Секој коментар ќе ми значи премногуу..
Тоа што го доживуваш не е дирекно поврзано со притисокот. Да тоа се случува од паничен напад дека ќе ти се случи нешто. Неколку пати трчав во брза помош се додека не сфатив дека е од аксиозност.
Се мислам уште одамна дали да пишам или не,па сепак одлучив да споделам.Можеби ќе ми помогне Од секогаш сум била многу емотивна личност,па после раскинувањето со дечко ми (пред околу една ипол год)ми беше многу тешко и како да паднав во депресија.Но откако почна состојбава со корона вирусов се потешко и потешко ми е.Повеќе сум затворена дома и се само негативни мисли ми се врткаат.Последниве неколку дена неможам да опишам колку ми е тешко.Како да имам напади,оддеднаш полудувам,врескам,плачам без конкретна причина.Главата страшно ме боли и немам сила буквално за ништо.Се плашам дека ќе стане полошо.Ве молам за некој совет како да го пребродам ова.
купи си бедоксин б 6 и смири се малку гледај позитивно земи гледај нешто на тв омилен филм чисти готви разговарај со некој кој ти е близок и пробај да се опуштиш.посвети се на себеси малку козметика омилен парфем кармин дигни си ја самодовербата,по дожд иде сонце
Испаѓај со друштво надвор , преку ден и навечер и гледај што повеќе активности да правиш за да не помислуваш на лоши и негативни работи кои се случиле или мислиш дека ќе се случат.
Возам на кај попова шапка, од сабајле, непријатно чуство и пред патарина страшен напад на паника. Инаку прв ден без деметрин као демек по потреба, ѓи барав по џеповите како од тоа да ми зависи животот... Сопругава инаку запознаена со ова што ми се случува се исплаши, ми трнеа и раце и нозе, топлина во градите и стомакот, мислев дека секоја секунда готово е со мене. Си викаме во тие моменти да си повторуваме дека ништо не ни е, ама не е возможно луге. Сите симтоми на срцев удар!!! Ќе помине ли ова?
Нај јако е кога се критикува на форумот впрочем не критикувај ако знаеш помогни на некој ако не отстапи на друг да помогни , пошто со секоја критика поставеното прашање заминува се повеќе на последна страна и неможе тој што сака да помогни да го прочита по готово мислејќи е уште една критика . И нормално не креира позитивна сфера на комуникација и целосно се губи вниманието и фокусот кон оној што сака да научи нешто во секојдневието.
Здраво и јас се надевам дека еден ден ова ќе помине,секој ден се борам со истите симптоми и уште со многу други симптоми.До сега терапија не сум пиела сама некако се снаоѓам,секој ден нова борба се од почеток и јас постојано се прашувам има ли ова крај веке 15 години борба.Ке помине па после пак се врака назад и се така од почеток.Добро е што имаш подршка од сопругата која веќе е запознаена низ што поминуваш .И јас се прашувам има ли ова крај .
Дали си пробала со психотерапија? 15 години воопшто не е малку време, баш ми е жал. Сите заслужуваме мир во душата и умот.
Прво прашај се дали навистина спиеш доволно и пред се' квалитетно. Значи не е доволно само да спиеме по 7-8 часа, важно е и како спиеме. Самата анксиозност може да ти предизвикува немирен сон, често будење, па и состојба на полусон. Ми се случувало кога сум била вознемирена. Мене ми помага постепено намалување на активностите 2-3 часа пред спиење и релаксирачко туширање со топла вода. Избегнувај да гледаш во екран барем еден час пред спиење.
Дали ви се случило да имате анксиозност од кавги...не знам зошто ама откако прв пат ми се појави до ден денес ја имам. Останатите работи што ми ја причинуваат исчезнаа (или барем така мислам ) ама кога се карам со некој почнува пак...
Да, мене не конкретно од кавгите туку од стресот шо го доживувам во тој момент. Сите симптоми наеднаш ми се појавуваат.
Не смеам ништо да пијам - имам бебе го дојам. Ама се нервирам ,значи во кавги ретко влегувам и секогаш сум во право ,ама џабе ко се тресам
Здраво пред 15 години ми починаа мајка ми,татко ми и баба ми сите во една иста година.Првата година немав никакви симптоми но веќе наредната почнаа,дали организмот подоцна почна да реагира не знам а најтрагично беше што тогаш бев бремена со второто дете тоа се роди на 26 декември а мајками почина на 28 декември никој од домашните не ми кажа што се случило и после тоа дознав.Сум била секаде по лекари се сум се испитала се е во ред а јас се чуствувам КАТАСТРОФА.Сум била и на психолог и психијатар но ништо ми дадоа да пијам Вамекс и пак ништо истите симптоми.После две години помина ,но пак се повтори и се така во круг,две години борба па ке помине се е во ред и пак почнува се по старо.Во меѓувреме пијам витамин б и магнезиум но пак симптомите ги имам .Ти благодарам на подршката ако имате некако совет добро би ми дошол.
