Koga gi dobivate napadite?na kolku vreme?Mene nekako sekoj den nesto mie.osobeno omalaksanost kako vo nekoe iscekuvanje da sum me ubi a si vedra licnost si bev za apce neznaev kazvajte so da se praj
Majka mi ja bolese glavata samo na edno mesto, so nedeli i ne znaeja sto e, po nekoe vreme i dijagnosticiraja herpes zoster, i deka toa sto ja boli glavata e nerv povreden od herpesot, i deka samo od lirika ke i pomini. Piese lirika dva meseci i i pominaa bolkite, pa prestana da gi pie, sega ne ja boli veke.
Јасно јасно јас имам со главата од едната страна болка како чешање штипење кинење прво мислеа анксиозност имам пишувано и претходно ама сега ми ги дадоа овие првите 2-3 дена ми беше многу мачно уште сум на 75мг па од наредната недела на 150 сум ќе видеме дали е од тоа а на кој начин и го дијагностицираа Herpes zoster??? ПОздрав Ти благодарам
Дали само јас сум со анксиозност левел 100ка во овој период?Дали променливото време, дали случувањата амааа јас сум упаничена до даска.Во глава те едно ми се врти аха оној умрел од тоа а не знаел дека бил болен сега може и јас го имам и истото ќе ми се случи ...ужас згрчена сум само ми се плаче тешко ми е, почнав и да кашлам (прележав корона) не знам како да си помогнам и стравот од останување сама дома е тука пак ...се мислам дека ако останам сама нешто ќе ми се случи...некој друг како мене?
здраво на сите имав лоша ситуација пред три месеци мислев дека имав останата инфекција од заб и дека ке се прошири и ќе умрам , притоа читав на многу сајтови дека тоа е вистина и бев на повеќе од 10 забари и специјалисти и луѓето ми се смееа за тоа што им го зборев ми рекоа да не читам глупости и да ги послушам искрено не ги послушав премногу плачев и бев стресен два месеци неможев да се смирам ги гледав моите родители со солзи во очите не им кажував што е работата се затворив во себе само ми беше тешко на душата дека они нема да го поднесат тоа дека ќе ме изгубат бидејќи сум им све во животот , почнав да вадам крв правев секакви анализи ништо не се откри почнаа тахикардии да ме маваат треперење низ цело тело цело време и се решив да зборам со мојот брат на оваа тема и он на прва ми кажа знам што ти е немој да паничиш смири си ги мислите ме однесе на психијатар и таа ми објасни тека јас патам од анкциозност ми препиша диазепам да пијам два месеци и неурофорте за вракјање на нервите во нормала ја сега се чусвувам стварно добро се дружам искачам фудбал играм но сепак уште неможам мирен да сум реакциите не се престанати ги имам по цело тело дури и по лицето што искрено не ми е сеедно се плашам сеуште дека може да постои уште тоа со инфекцијата само и треба време да реагира поздрав луѓенца искрено полесно се осеќам кога ке се искажам
@Плашливко си бил на стоматолог и ти кажале дека ништо не ти е...јас исто се чувствувам и тешко ми е на душата.Не сум била на лекар се да испитам. Можеби ако го напрравам тоа ќе ми олесни не знам... само тој што поминува низ истото може да не разбере како ни е ...
Тоа не е толку едноставно, нема потреба да паничиш и да се плашиш не може инфекцијата да се прошири толку лесно од заб, не читајте на google се и сешто, бидејќи може вака сосема погрешно да се протолкуваат информациите. Ти си хипохиндрик, избегнувај да читаш за болести и симптоми и работи на ова со психолог, психијатар за да го надминеш.
@Плашливко прво правило за луѓето што страдаат од хипохондрија: Никако читање по интернет. Не читај ништо поврзано со болести, симптоми. Подалеку од тоа. Освен тоа, си бил на лекар, си се уверил дека ситуацијата е во ред. Дружење, работа, оттргнување на мислите од темата болести. Како и разговор со стручно лице... тоа е тоа што помага.
Kaj nea se pojavi nenadejno, traese mozda nedela dena bolkata pa i se pojavija plikovi kako golemi herpesi po ednata strana na glavata i liceto, ti toa nemas posto odavna te boli, ama bolkata samo od lirikata i pomina.
И јас еум многу испаничена. Имам корона у фамилија. Поминаа 12 дена ос контактот, ние сме изолирани амљ хипохондрија ме убива.. се осеќам супер љмљ осрќам како грло да ме гребе или крајници.. . Си викам да не е корона.. шо ќр ми кажете тие што сте поминале ? Плус кивкам
И кај мене исто, во фамилија корона еден па друг, јас негативна испаднав тогаш и таман баш пред завршување на изолација почнав денес да кашлам, како воздух да губам, затнат нос.. Се плашам и паники ме фаќаат.
Sakav da ve prasam se iznacitav mnogu za ovaa tema skoro site ja imame ovaa anksioznost vo svetot mnogu mladi ja imaat.. I bas obrativ vnimanie na edna tema mene glavata me boli ednata strana desnata I kako da mi slabee ednata strana na glavata I vkocanetost osejkam mislam deka toa ne e povrzano so anksionzost iako nekogas I jas imam panicI napadi..
I od sto doaga taa anksioznost ponekogas se prasuvam od sto neznaeme sto sakame vo zivotot I kakva cel imame ke te obzemat vakvi misli I sekogas ke si na dnoto ako ne uspees da se spasas od tie crni misli.. Samo neznam I mene mi cuka brzo srceto koga sum pod stres I dali moze da imame I poseriozni zaboluvanja I srceto da naslabee
Камо да беше од незнаење што сакаш во животот. Ете јас знам што сакам па се борам со анксиозност и панични напади 10 години. Дека некогаш ќе се "излечам и ќе помине" не верувам. Ама има голема разлика од анксиозноста и нападите на почетокот и сега. Тогаш не спиев по 2-3 дена. Сега се јавува поретко и ако трае, пола саат-саат највеќе. Едноставно се учиш да се справиш со стресот и се навикнуваш како да функционираш. Не мисли на тоа како влијае на срцето. Многу работи влијаат на срцето и општо на здравјето. Повеќе фокусирај се на тоа како да си ја подобриш ситуацијата. А за тоа ќе ти помогне посета на психолог. Е сега само разговор сам по себе помага, ама нема да ги реши сите проблеми. Потребна е упорност и менување на некои навики. Има доста добри совети низ темава, само треба да почнат да се применуваат.
Луѓе помагајте, ми требаат стварно искуства, ќе полудам, нон стоп само во тоа мислам. После многу стресен месец, почнав да чувствувам на моменти како да ми надоаѓа топлина во дланките и ми се потат кога мислам во нив. Со мало дете сум, си велам да не е оптеретеност бидејќи си сака во раце и цело време сум активна плус. Се почна да се интензивира кај мене. Ако шетам, мислам дека ќе паднам, ќе ми се слоши, дека ми се врти, а всушност немам вртоглавица...Дали се соочува некој со ваков проблем со дланките? Мене ми се веќе изгорени плус од постојана дезинфекција со етанол. Паника страшна ме фаќа, еве до дека пишувам, рацете жива вода ми станаа, а сега ми се ладни
Ве читам и во повеќето од вашите постови се пронаоѓам. Кај мене започна пред една година, панични напади, тахикардија, страшни сценарија во главата кои не се вистинити. Имав и страв да излезам да седнам некаде на кафе бидејки мислев ќе ми се слоши. И навистина, кога и да се вмешав со луѓе, одеднаш ми доаѓа мисла дека сега ке ми се слоши и во моментот ми станува лошо. Во тие моменти излегував на воздух сама и вдишувам и издишувам и мислите ги пренасочував кон друго нешто. Решив да се обидам сама да си помогнам да излезам од оваа ситуација пред да побарам помош од психијатар или психолог. Па така почнав да пешачам по 1 час, го исфрлив кафето, почнав да пиам многу течности и никако не отварав да читам по интернет за мојата состојба и за разни болести. Веќе 3-4 месеци ги немам тие мисли, не ме фаќаат панични напади и немам тахикардија. Незнам дали сум ја надминала анксиозноста или пак ке се вратам на старо,но сега се чуствувам препородено. Дали вие што подолго време се борите со анксиозност сте имале вакви периоди, но по одреден период пак да се враќа?
Da ete mene mi e taka pak mi se vrajka toa cuvstvo na nesigurnost mi prece sicko okolu mene ama ima periodi koga sum mnogu dobra znaci toa e nekojpat e mnogu tesko a nekojpat po lesno e neznam sto da kazam jas ne sum otisla na psiholog dali znae nekoj dobar psihijatar ili psiholog da mi preporacate
Имам огромен немир вп мене, неможам да се смирам. Ова коронава ме поремети скрос. Ме гребе грло веќе цела недела. Немам друг никаков проблем. Како да миалиш прв пат во животот ми е.. ама ногу се плашам , зошто уште не ми поминува... неможам да спијам. Само се допирам на чело дали сум топла... агонија
