Ако носиш маска , од тоа е. Земи пастили ангисепт, септолете и пиј повеќе течности. А за скренување сите сме скренати не се секирај.
Прифатете ги нештата врз кои немате контрола. Некои работи ќе се десат без разлика што мислите и правите, јебига, тоа е. Ама повеќето нешта НЕМА да се случат. Џабе трошите време смислувајќи што се' може да се случи.
Здраво, можеби го имате прочитано тоа што го пишав и јас тука на форумов, можеби не, скоро слични работи ни се случуваат, јас низ тоа поминувам сега, цел живот знаеш дека не си направил ништо но сепак се преиспитуваш, јас така почнав да размислувам за работи од минатото и почнав што се вика да ги "шлагувам", да им додавам нешто што не постои, да си измислувам работи што не биле така и да се плашам од нив, и јас го имам чувството на вина, не се секирај ќе помине, минативе 2 3 недели пробав да се смирам и сѐ си ми се врати во нормала, си верував во себеси, но една вечер повторно си реков да си размислам на тоа, немав никаква потреба да размислувам на тоа, тука сме ние самите виновни што дозволуваме да го размислуваме тоа, длабоко во себе знаеш дека ништо не си направил но неможеш мислите да ги пуштиш од преуверување на себеси, плус кај мене истиве работи се пропратени со страшни и тешки панични напади, болки во желудник, вртоглавици, повраќање итн... Сѐ ќе помине, само сме психички опаднати, период на психичка слабост и тоа е тоа, помага разговор со блиски луѓе, отвори се, кажи им што ти се случува и ќе ти помогнат, секако може и на психолог да се појде(немам појдено но ме советувале да не одам на психијатар туку на психолог бидејќи на психијатар само те трупаат со антидепресиви)... Анксиозност е тоа, ништо друго, секој има различни мисли кога е анксиозен, некој има мисли како нас, некој има мисли за иднината, некој за минатото, некој за домашните, некој за себе се плаши и така... Исто е кога ќе си измислиш дека имаш некоја болест, цело време испитуваш и преиспитуваш и пак не си сигурен дали си здрав, но за сѐ си треба време и тоа ќе помине, повторно ќе го живееме животот кој што го живеевме пред овие мисли...
Fala.. celo veeme si pravam film. Cela nedela.. sto ako kacan temp, sto ako mo se spusti na plyca.. mnogu sto ako?ama ne da si bafam uteha ama ako bese korona dosega trebaE sa kacam temp mislam?
Сите тука патиме од тоа ШТО АКО... За жал, сѐ што почнува со ШТО АКО и потоа следува цел филм, сѐ е во нашата глава само, ништо од тоа не е реално, сите што патат од анксиозност си прават филмови што почнуваат на ШТО АКО, што се вели за 1 ден мислиш како да ти е уништен животот, тој ден кога си помислил на лоши работи што почнуваат со ШТО АКО, и потоа следуваат панични напади, тремор, гадење, повраќање и многу други работи што доаѓаат заедно со паничните напади, јас сум мислела дека срцево од гради ќе ми излезе кога ќе сум добиела паничен напад...
И ја си патам од анаксиозност и си ја открив сама,читајќи ве вас...инаку до сега на психијатар немам отидено,но имам во скопје каде што ми ја снимаа главата бидејќи ИЗГЛЕДА доживував панични напади на секој втор ден и губев свест. На магнетна и еег немаше ништо но ми препишаа терапија со лекови и до тогаш ми беше се добро,сега почна пак да ме фаќаат мушичките од кога ми ги прекина,не знам мислам дека е се на психичка база.
Се е на психичка база, се е во нашите глави, ние си правиме сценарија самите и се плашиме од нив потоа, сите минуваме или сме поминале низ таков период барем еднаш во животот...
Се до психа да, но во фамилија имавме позитивен на корона, се тестирав и јад бев негативна, но во изолација 14тата (последната) ден јас почнав да кашлам како стегање во градите. Дали е нормално после толку денови јас да се заразам или си правам филмови. Немав температура, вкус мирис имам.
Isto sum i jas.. i jas nemam temp, vkus miris imam, samo mi tece nos i edniot krajnik me boli .. filmlvi 1000. Veke 4 dena koga proverycam tempz ocekuvam sekoh den glavobolki, bolki vo muskuli, omalaksanost ama nis od toa, samo strav
Isto I Jas imav mnogu ispoteni dlanki I nestabilnost vervaj nisto ne e izlezi na vozduh pustisi muzika se ke pomini
Kako da go nadminam stravot od panicni napadi odnosno agoraphobia toa mi se slucuva koga ke go napustam domot i nemozam da izlezam so drugari i drustvo nekoi preporaki ako moze
Може и друг вирус да е, може кашлањето да е некаква алергија, а може навистина и до психа да е. Умот знае да е многу „креативен“ и да ни направи 300 филмови. Опуштено само, колку што можеш оттгрнувај ги мислите, мисли на убави работи
Може и друг вирус да е, може кашлањето да е некаква алергија, а може навистина и до психа да е. Умот знае да е многу „креативен“ и да ни направи 300 филмови. Опуштено само, колку што можеш оттгрнувај ги мислите, мисли на убави работи
Ke se soocis so stravot bash naprotiv ke izlegvas ke se druzis so pozitivni luge sto ke ti gi trgaat mislite od tvojata fobija
Ја читам темава оддамна ама најдов еден профил на инста и на Јутуб баш е за оваа тема може на некој ќе му помогне https://www.instagram.com/p/CMVHTCzLP40/?utm_source=ig_web_copy_link
Здраво, дали на некој му се има случено да заборави на некој настан од минатото, односно да знае што му се случило до одреден период и поради преголем стрес да заборави и да измислува најлоши сценарија за да го надополни? Иако во себе длабоко знаеш дека не е така, сепак му "додаваш" работи од кои се плашиш, дали е сето тоа од стрес или штознам... Неможе до вчера да си свесен за се и да знаеш се и преку ноќ како мозочен да си добил... Btw недела ипол пред да ми се случи тоа ми почина многу блиска личност, можеби ми се насобра се, и мозоков не ми работи како порано... Се чувствувам сама, како само јас на светов да имам ваков проблем, ве молам ако има некој со слично или исто искуство нека пише... До пред 2 3 недели можев и да го контролирам ова, да се изборам и да сфатам дека не се вистина работите што сум ги измислила, но сега некако како да немам сили, како да неможам дс се изборам но во никој случај не сакам да се откажам... Инаку како што пишав и вчера на истава тема, се што додавам на настаните ми започнува со ШТО АКО...
