Сјело мила, повторно ти благодарам на убавите зборови .. .. И како да не ширам енергија, знаеш колку сум голема, има три Сјело во една Сања, па сега ти види од каде толку многу енергија има во мене .. Јес да денес сум малку потешка од вообичаено, ту мал алкос вчера , и денес глава бучи ли бучи, ама ако, за убаво нека е ... Ќе играм вечер пинг понг, па ќе ја ибистрам главава, има да бидам ... Ајде убав ден, поздрав до сите драги мои, ве љубам ... )) .. П.С Еве еден виц кој ме насмеа .. "Виде Рус за прв пут у живот обријану пи*ку, па каже: To њет јебат, то фалсификат, то њет пиз*очка, веч очерупана квочка" П.П.С Се извинувам за вулгароностите во вицот. Ова се програми наменети за лица над 18 години..
Здраво на сите, како сте? Иако за некој сум малку невидлива на форумот, на почетокот кога се зачленив пред 1ипол година не беше така, ама ок, нема врска, можеби затоа што мислев дека не сум веке анкс. и дека не пишував, ама скоро секој ден ве читам, некогаш сум немала прилика да пишам и се извинувам. Еве што заклучив читајќи секој ден, дека ова не е можно дека скоро секој млад се "навлечен" од таа глупава чума што ни името нејкам да и го изговорам, и се прашувам па дали е можно, секој втор да го поминува овој пекол, па сеуште сме млади, како што забележувам и се повекето сме млади на овој форум, па добро како татко ми што вели што мака сум видела па толку ме страв од се, па тој е бил за време на војната во Куманово, и ми вели над мене се летале куршуми па пак продолжив со животот без страв, а јас веке 3години живеам во страв и да ви кажам дека ми е веќе преку глава, и си велам дали е можно тоа да ми се дешава, од највесела личност да станам една досадна и незаинтересирана личност, која нема војља за ништо, а сум 23год. па си велам , па добро што ке правам утре кога ке треба да основам фамилија, па оваа не е можно, оваа анкс, како некој вирус се има раширено по нас младиве,и стварно веке сакам и ке одам секаде и ке читам се и ке се трудам колку што е можно побрзо да го извадам тоа чудовиште што ми ја опседнува мојата глава секој ден се повеке и повеке, и јас сакам да излевам и да се дружам со младите и да имам спомени од тоа, а не да одам во кафич и да сум нервозна и да мислам дали ке паднам, уште колку време ке си одам итн, нејкам веке да излегувам од страв дека ке ми дојде некоја нереална мисла, кој за жал знам дека е нереална ама пак ми го окупирам мозокот, и само на тоа мислам. Па добро , какво е ова чувство, дали некогаш ке успеам да бидам повторно старата таа што си бев, или ке треба цел живот во страв да живеам дека ке ми се случи нешто на мене или на некој друг, бидејки стварно веке не можам да го трпам ова чудовиште што живее во мене веке 3години. И дали може некој да ми каже дали некој успеал до крај да се избори со тоа грозно чувство и да не му се повтори веке тоа... Позз до сите...
Анксиозноста е долготpајна таа се повторува почесто, независно од просторот и времето. Според Х.ИнглиШ и А.ИнглиШ (Х.Енглисх и А.Енглисх, 1972) Анксиозноста е една непријатно емоционална состојба, во која една сегаШна и континуирана силна желба или нагон изгледа веројатно дека Ќе ја промаШи својата цел; тоа е фузија на страв со антиципација на идно зло. Неизвесниот исход ( на пример. Од натпреварот), е главна причина за трепет, страв, загриженост, возбуденост се само врв од брегот кој не се гледа бидејЌи има свои корени во самосвеста(селф цонцепт) и во самооценувањето, а манифестно се пројавува во несигурноста, во губењето на самодовербата
Jaрец22, Дуња пиша дека надминала, јас исто така .. Денес сум добра, да! Повремено знае да ни биде мака, но не значи дека тоа секогаш е анкс .. На пример денес ме боли глава цел ден, мислев дека имам огромен притисок, а јас имам 110/70, мене нормален ми е 130/90 најчесто , ама ни еднаш не помислив дека тоа е од анксот, тоа е реална болка веќе, испив аналгин, пак не ми проаѓа, но ќе пројде, еве вечер со пинг понг ќе го извадам тоа. Кога не се чувствувам убаво , не мислам дека ми е од анкс, веднаш го гледам времето, настаните од предходниот ден, дали сум се изнервирала или не, тековниот ден, значи какви и да се симптомите, јас не ги анализирам на таков начин, веднаш си наоѓам некој ангажман, еве пр. ме кине глава ама рокам музика, иако сакам да ми биде тивко, но клин со клин се избива ..Муабетот ми е, колку и да е мачно и да изгледа дека нема излез, ќе го најдеш, нема нешто невозможно ако навистина го сакаш тоа, нема успех без труд! Значи по втор пат, јас и Дуња успеавме, ќе успеете и сите Вие!!! Лекот е пет пари, само треба да знаеш да го најдеш, а овде веќе го имаме .. Витомир, тоа е тоа, анксот во дефинирана форма ... Убава вечер пријателчиња ..
DUNJA:Molim te napisi dali go dobi mojot e-mail.Kojznae sto napraviv.Mislam deka bese zbunka ili nesto sum utnala so lporaki.Toa se odnesuva i za AZZURA koja prva me iznenadi so lp i mi go osvetli denot.Zal mi e sto gledam deka mnogu mladi luge se gusat od anksot...Mene simptomite mi se javuvaat mnogu cesto.Nekogas so pomal a nekogas so pogolem intenzitet.Drago mi e sto citam deka Dunja i Sanja Bucka ja pobedile!!!Ako mozat tie ke probame i nie!!Poloso od ova ne moze....STo veli maz mi bez bolest -bolna...Mu se lutam za toa ,no znam deka mnogumina mislat deka samo slabite licnosti potkleknuvaat na depresijata i anksot...Znam luge koi i intelektualno i na sekoj plan stojat poslabo od menepa muva ne gi lazi....Nisto ne dopira do niv..ne znaat ni sto e toa...A(JAREC22)ne se razocaruvaj...Sigurna sum deka zivotot ike ima podobri planovi za tebe!!!Ako na samiot prag se sopnuvas so vakva tezina sigurno ke bides pojaka ponatamu...Imas potencijal....Poveke izleguvanje i mesanje so luge!!!I jas sum strasliva kako glusec i srceto mi cuka vo petici,no denes si rekov samata deka nisto ne mi e...Go cistev dvorot od listovi...Da znaes samo kolku se prepotuvav(ne od rabotata tuku od strav deka ke se srusam)Nisto loso ne se sluci...Ja zavrsiv rabotata i sega si ispiv diazepamce i sobiram hrabrost od site clenovi....POZDRAV DO SITE>>>
психијатарот мој ми кажа контрола за 1 месец а ако имам некој проблем да идам порано немав време да ви пишам инаку се борам уште со оваа анксиозност на моменти ми е многу тешко но се трудам да се борам да бидам појака од неа
Zellenko , ne znam Dali imam negativen stav AMA I da e taka ne se obvinuvam zatoa sto po tolku izgubeni bitki so ova cumava anks. Ne mozam da si zameram sto sum negativna I gnevna!! Najlosoto nesto sto mi se slucilo e anksot. I koga Ima pricina da se raduvas ne mozes da se raduvas I koga treba da sum srekna mene nesto ne mi dozvoluva da bidam srekna. Kvalitetot na zivotot mi se poremeti.. Za so ucam za so se trudam da se samodokazam koga ne mozam da go praznuvam sopstveniot triumf I kakov e toj triumf koga ne mozam da se izboram so svojata MAKA? Se boram totalno sama ne dozvoluvam nikoj da primeti,nemam ispieno nitu edno apce za anksioznost , nemam poseteno psihijatar! Se sama! Mislam deka dum mnogu jaka I jas I site nie I kako da imam pozitiven stav koga nema vo mene nitu Eden bit na energija ostanato .. Nejkam da se boram sekoj den so sranjevo luge smaceno mi e!! 3godini zivurkam I cekam I cekam I se nadevam I sonuvam za podobro I se molam , AMA na kraj se mi se vraka pak nazad ! Ke bide podobro .. Se nadevam! Sanja bucka ti pisav I vo lp AMA nesto zeza .. Premnogu si pozitivna I temperamentna pa mozeme da te iskoristime kako anti aks serum fala ti na poddrskata i vbrizgaj ni malce od taa tvoja energija )
Мислам дека тука е проблемот. Секако дека ова е само наша борба, борба со самиот себе но мора прво да почнеш со апчиња па потоа со психолог или психијатар. Јас пијам Асентра и Хелекс и да ти кажам како препороден сум. не се осеќам анксиозен скоро цел месец. Одкога ќе воспоставиш контрола со самиот себе тогаш е полесно да се бориш и да си наметнуваш позитивен став. И да си цел живот на антидепресиви тие не се штетни, немаат нус појави. Па зарем е подобро на овој начин ? Да неможеш да функционираш правилно ? Животот е еден и треба да се искористи максимум. Се што ти помага треба да земеш или направиш. Тоа е мое мислење. Поздрав и најубави желби од мене.
јухуууу !!! еве ме и мене жива здрава издржав дечки издржав поминав супер на журка се вртаив дома у 5 саат ,дојде ме посети во еден момент ама и реков мрш у пм несакам да те видам и замислете си отиде одма ја исплашив хаахха....но затоа пак сношти кога си легнав почна да ме тоне во креветот да ми ги влече нозете и да ми создава вртоглавици ,се боревме некаде околу саат,два и на крај пак јас бев победникот ,си заспав и си спиев до пред малце сфатив дека борбата е најбитна ! знам дека доаѓа преку глава секој ден да се бориме со нешто шо не постои и да ги трошиме силите на тоа наместо на друго ,али тоа е јбг еден ден ќе престане а ние ќе имаме 100 пати повеќе сили за се друго поздрав до сите ,Ве гушкам ! Зеленко ,за кој како, скоро и јас се сама правам ,само еднаш посетив психијатар ми рече што како треба и уште од одма сакаше да ми препише антидепресиви но јас реков не и започнав сама на себе да си бидам антидепресив и успевам полека но сигурно,а за тоа дека нема нус појави верувај дека има ,не се лажете така,јас околу недела дена пиев хелекс и кога престанав ми беше чудно бев уште полошо од предходно и затоа си реков не ! тоа е сепак мое мислење ако некому му е поубаво така и полесно слободно...
Да ве поздравам јас, добра сум колку толку, борби нонстоп, но така растаат децата, како ќе се исчеличиме за во иднина. Како и да е, синоќа си имав напад пак некаде 5 сабајле, се погушкавме малку и ме заспа госпоѓата Анксиознност. Пријатен ден анксиозни луѓе најдобри, живејте и љубете. http://www.youtube.com/watch?v=iWzEPuWvgz4
Поздрав до сите нови и стари.јас сум многу добро и конечно можам да кажам дека се вратив во нормала после 10 год ,не дека цело време ми беше тешко 10 год но се вракаше при секој стрес и се ново на ново.еве сега сум на минимална доза на депрозел а хелехс по половинка на утро половинка на вечер (пласебо)и искрено луге се препородив .гледам дека имате различно мислење поделени сте околу Ад ,ако ги процитате старите мои постови јас бев мн против Ад но кога последниот пат почна и се врати анксиозноста психијатарот кој исто така му едругар на таткоми ми рече дај не држи инает и пробај со депрозелов,и почнав почетокот ми беше страшно гадење немав апетит појачана несоница да потоа се стабилизирав и потоа имав исто полоши и подобри периоди но тие полоши не беа ни близу лоши како без ад,еве ги пијам 8 месеци можда ке ги пијам до март ,можда и подолго но искрено тоа веке не ме плаши(зависноста од лекови не ме плаши)зошто сега нормално живеам,и кога ке размислам убаво кој сега во ова време не е на некакви таблетки,и плус тоа половинка депрозел од 20 зборував со геникологот и психијатарот можам да пијам и доколку останам бремена тоа е мала доза и нема баш никаква штета за плодот ,и ке го продолзам лекувањето и ке си ја остварам толку посакуваната бременост,за ова се консултирав со два гениколози и психијатар и сите истото ми го рекоја,ми кажа дека депрозелот спага во група Б за штетност а толку мала количина нема никаква штета за никој,едниот гениколог ми вика ти да знаеш какви се лекови пијат во бременоста мои пациентки за шекер за притисок ,за срце и со редовна контрола рагаат здрави деца ,и друго стравот од психички болести веке го немам така да можам да кажам дека сега сум баш добро.значи после толку време ке речам дека сум добро нема да речам супер да не се урочам ова е само мој начин како се справувам со животот не мора да значи дека е правилен но важно е што сега јас сум срекна !!!!!!поздрав
Една таблета Хелекс содржи 0,25, 0,5 или 1 mg алпразолам,а алразолам има антидепресивни особини,така да тука некаде е ,сепак не е на плацебо ефект и не реков дека сум против ,реков ако ви е добро со нив слободно ,извини ако ме сфати грешка
485, јас секој ден се обидувам да најдам време за да ви вбризгам малку позитивна енергија и волја да продолжите со борбата, но како што кажа Зеленко, ако гледаш дека не можеш да успееш сама, мораш да се обратиш на психијатар. И јас бев против лекови и секакви антидепресиви, но кога е за мое добро прифатив. На почетокот психичот ми даде асентра , лорсилан, Б6, и Мг+витЦ. Веднаш прашав кои се нус појавите и дали се станува зависен. Ми рече дека лорисланот ствара зависност после 3-4 недела, а асентрата дека нема никаква зависност и дека слободно можам да ја пијам. Дури и алкохол ми дозволи да пијам со неа .. Пошто не сакав никакви апчиња, ми ја даде најмалата доза. Лорсиланот го прекратив после 3-от ден, едноставно не го сакав, како заспаната убавица ме правеше, а тоа дефинитивно не ми е во стилот, не ми одговараше со темпераментот, и знаев дека јас сум посилна од него, па му дадов двојка! А со асентрата продолжив, заедно со витамините. Ми рече дека подолго се конзумира за да има ефект, од 6 месеци минимум, па до година и повеќе, тоа беше голема бројка. Здравје си реков, ќе видиме како ќе се одвиваат работите. Но БИТНО: Кога отидов кај психичот знаев дека што и да пијам, ако не се поткрепам самата, џабе ми е секој лек. Така и направив, цело време колку и да ми беше тешко, наоѓав сили за да го направам она што сакав, во секоја мизерна и мачна емоција и симптом, се трудев да најдам добро, најслатко ми беше кога се пцуев сама себе, кога си велев "умри ако ти се умира пи*да ти мате*ина, утре пак ќе изгрее сонце" .. Колку и да сакав сама да се изборам, не можев, нема да навлегувам подетално, но периодичните случувања си го направија своето. И така ги пиев неколку месеци, постепено почнав да ги намалувам и сега не пијам ништо, одвреме навреме Мг+витЦ и Б6 пивнувам, зависи од физичката активност во текот на денот, пошо тие се за опуштање на мускулатурата, а јас верувајте ми имам маса да држам на себе .. Пу пу, да не се урочам, одлично сум, сега има моменти кога сака да ми изеде бубрег мочлава, ама веќе научив како да и се обраќам. Така што драги мои, дефинитивно НЕ за лекови за секоја е*ана ситница, ама кога се за мое добро и е потребно, кажувам ДА! На крајот од краиштата, лековите не се измислени за џабе . Ете така, малку со терапија, малку со мојата силна волја, јас застанав на нозе, секогаш стоев, но со огромна фасада и лажни насмевки на моето лице во тој период, но не повеќе . Битно моето мото никогаш не изгина, дека секој незграпчен ден и поминат без насмевка, е залудно поминат ден , затоа луѓе мои, насмевнете се, исполнете ги срцата со најубави чувства и отворете ја душата кон себе и за себе... само така ќе си го стоплите телото . Секое добро момци и девојки, Ви праќам топли прегратки во оваа студена вечер
Tatko mi e doktor I veruvajte znam kolku tie lekovi "ne stvaraat zavisnost" !! Ja ne deka sum totalno protiv niv AMA sto koga ke prestaneme so niv? I da nema fizicka zavisnost psihicki ke se osekate nesigurno I ke vi treba taa "sigurnost" od niv. Sekoj lekar ke ti kaze deka ne stvaraat zavisnost no ne e taka. Nekogas lekarstvata moze da te dotepaat. Ti pravat samo iluzija a pojaka licnost nikogas nema da te napravat.. Ova e moe mislenje I ne mora da e pravilno. Konsultacija so strucnjak veruvam e prvenstveno I najbitno I mene tuka mi e greskata a za antidepresivi ne fala!! Podobro ke trcam I ke odam na jog , ke se hranam zdravo nego li da goltam se I Sesto makar bilo toa prepisano od najdobriot psihijatar.. Se e toa gola voda za mene. Treba samo da go najdeme prirodno pravilniot nacin za da se popravime sebe. Zellenko sega se cuvstvuvas odlicno I Milo mi e za toa , megjutoa sto posle antidepresivot I sto I da zemas drugo ( ne I'm gi znM iminjata) ?
Moeto iskustvo so heleksot ne e dobro .Pokraj toa sto bev dezorientirana,postojano pospana,ispolneta so crni misli pocna vilicata da mi se koci....Gi piev nekolku meseci...Mi bese poloso...Zatoa mislam deka sekoj sam si e gospodar na teloto.Ako vi e podobro so lekovi zemajte gi...Od moevo dolgogodisno druzenje so anksot,sum zaklucila deka koga imam krizi pijam diazepam ili leksilium,se trudam da si gi trgnam mislite so nekoja rabota(edno vreme kukata mi svetese,imav mnogu crtezi,heklav kako nekoja baba i da ne nabrojuvam uste sto ne...Zatoa se slozuvam so 485 deka morame da si go najdeme izlezot od cumava individualno...so minimum hemija i maksimum ljubov,razbiranje i toplina....
да се согласувам со вас дека што помалку хемија тоа подобро ,никој не сака да го труе своето тело со таблетки,и да тоа отепува но исто и анксиозноста таа го намалува квалитетот на животот секогаш кога неможеш да си срекен зошто се плашиш,и јас мн години пробував на сите можни начини да ја победам анксиозноста и успевав многу пати без ништо без таблетки само со силна волја и горда бев на тоа но ми сметаше кога пак ке ми затропаше на врата и искрено иако симтомите секој пат беа послаби зошто и искуството си го прави своето помалку волја имав да се борам или да прифатам,долго време одложувам втора бременост зошто за мене нај страшен период беше баш во бременоста а мн сакам уште едно дете,и сега сум добра и се чуствивам прекрасно и имам и сила и волја да са борам и прифатам иако од старт сум на мн мала доза на таблетки минимална од двата лека но мислам дека ми помогнаја мн .а тоа дали ствараат зависност сигурно ствараат тетками е зависник на анлгин а не АД и седативите кои ствараат психичка зависност но јас мислам кога ке си го исполниш тоа што најмногу го сакаш после тоа таа битка со зависноста ке биде почлесно да ја добиеш,затоа не сум против АД ни седативи доколку се во минимални дози како сто и му прилега за анксиозноста,секој различно размислува и се бори пробајте се пред да се одлучите за таблетки ,но ако треба да пиете одредено време и тоа не е страшно.поздрав
Браво пријателчиња мои,гледам доста храброст,цврста волја и решителност да се победи анксот Така треба да биде,само напред Инаку јас сум супер,доживувам овај период многу убави моменти со сега мојата нова фамилија хахаха,секако мислам на семејството на мојот вереник Вчера бев на еден културен настан во голема сала со мнооогу луѓе,а баш си поминав фино и убаво,си велам самата на себе,еве како се победува овај "страв",со соочување,со себеубедување дека ништо не може да ми се случи туку напротив ќе уживам во секој момент. Поздрав до сите
