Koja vakcina imas primeno? I dali imas nekoi nesakani efekti? I dali te i po izrazeno anksioznosta posle vakcinata? Jas super bev kako janzemav prvata doza od vakcina eve 2 nedela ama psihicki za nikade sum dali ima vrska nesto ova so vakcinata
Имам едно прашање, одиш кај Др.Зора Митиќ и она одредува дали треба да работиш со неа или со психолог, или паралелно со двајцата? Има кај неа во ординација и прихолог?
Не, туку јас одев паралелно кај психолог и психијатар. Не ми беше дадена никаква препорака, туку сама сакав. Кај неа во ординација нема психолог.
А кај кој психолог одеше? И ме интересира Зора Митиќ дали веднаш дава таблети или прво пробува со психотерапија?
Незнам,јас втората ја примив во вторникот,денес сум катастрофа,кај физички па и психички,од некни кашлам бувтам, вчера се затнав,денеска кивам тешко ни е ,цела затната,филмој ме тепа,ама и свекрва ми беше настината а втора вакцина нема примено,да речам од вакцината е стрикно не е,незнам ни јас по да кажам,а од ко ја примив првата заприметив понервозна сум
Во кој момент сфативте дека ви е потребна стручна помош? Имавте ли пресудна случка за тоа? Дали самите го воочивте проблемот или некој друг ви помогна да увидите? Речиси секоја ситуација (дури и некои секојдневни обврски) ги доживувам со огромен стрес и не знам дали е навистина некаков проблем или само преовеличувам. Со прашањава би сакала да направам споредба со мојата ситуација.
Во моментот кога моите најблиски приметија дека имам потреба од стручно лице, особено мојата мајка. Капак на се беше кога матичната ми рече дека едноставно имам потреба од стручно лице, иако јас го знаев тоа сепак не ми беше сеедно. Бев премногу опседната со сопствените мисли, со болести, дијагнози, страв да не полудам, страв да не завршам на антидепресиви. Не можев да се препознаам, од храбра личност станав плашливка што се плаши буквално од се. Целиот тој стрес, опседнатост ми се манифестираше психосоматски, со болка по целото тело, вкочанет врат, синдром на иритабилни црева, мислам дека нема симптоми што ги немав, што ми ствараше дополнителен стрес. Свесна бев дека морав да излезам од тој магичен круг што побрзо, затоа што на тој начин повеќе не се функционираше.
Не се за психоза туку и за јака анксиозност со деперсонализација и дереализација се даваат во мали дози а мендилексот е поради нус појавите од рисетот или респиридон.
Vo posledno koga sum vo guzva se osekjam anksiozno, pocnuva zashemetenost, ne lagodnost, ne uzivam koga sum nadvor a sakam da sum nadvor koga sum doma. Nekoj slicno iskustvo?
Моето искуство е да не висите тука и да читате сѐ во период на анксиозност, поготово не за ТЕРАПИИ!!! Прво тоа ми забрани психологот. Оти сѐ што ќе прочитав почнував да го имам. Мојата најголема грешка беше што кога се вратив дома пролетта, единствена занимација ми беше форумов. Окапав тука. Друго, мојата анксиозност беше начната поради долгогодишната употреба на седативи. Многумина не се свесни дека повеќе од 1 месец не смеат да се земаат, а тука некои психијатри ги препишуваат доживотно. Јас ја имав таа "среќа" да накапам на таква која ме поремети комплетно цела деценија. Кога се присетив дека никогаш порано не сум била волку анксиозна пред седативите, и дека за блага анксиозност ми препиша Лорсилан и ми ги препишуваше цела деценија без да ми каже за последиците, ми доаѓа да ја тужам! Мојота анксиозност и окп беа последица на оштетување на ГАБА РЕЦЕПТОРИТЕ од децениска зависност од седативи. Доктор од странство ми даде шема за намалување кој има специјализирано за овој проблем. Откако ги прекинав скроз поминав низ пекол цел месец. Имаше денови кога не знаев која сум. Имав деперсонализација. Но полека се вратив на себе. Со многу љубов кон себе, себе почит, ГАБА суплементи, специјални витамини за мозокот, тревки од Крит што ми ги пушти сопругот, здрава храна, пливање. Езерото ми е пред врата, моите ме држат на раце, психилогот е прекрасен, дури станавме пријатели. Мојот проблем беше базиран на зависност. Но во секој случај мора да се најде љубов кон себе. Здрава љубов. Не себична. И многу љубов од блиските. Многу фактори се битни. Комфор, разбирање, ментален одмор. Имав среќа што ги имав сите. Цела фамилија со сопругот сите ден и ноќ беа со мене на тел, моите дома, но ако јас не ја најдев пак љубовта спрема себе, џабе ќе беше сѐ. Психологот е од Охрид и е фантастичен. Ми рече дека само љубовта кон себе може да те спаси. Ако не ја најдеш сам, џабе се и сеанси и сѐ.
Дечки ај една консултација, да размениме мислења со оние што пијат или пиеле пароксетин. Моето искуство со овој лек почнува пред 24 дена и првите 2 недели беше екстра тешко со изразена анкциозност и панични напади, се смири после 20 тиот ден, али првите десет дена почнав со зголемено мокрење и тоа сеуште трае, она како кога си настинат и ти викаат дека бубрезите ти се настинати т.е наладен си хаха. Сакам кога ке си дојдам од одмор да испитам крв и мокрача, али пошто на 3 месеци правам анализи на матичнава сум и скурчен па ке видиме. Поздрав и секое добро
Пиеш Пароксетин или Seroxat? Јас пароксетинот не го поднесував, со Сероксатот сум супер. Разговарај со психијатарот да смениш. Генериката е иста но е од друга фабрика. Сероксатот е на ГСК а Пароксетинот е на Плива..
Леле луѓе ова е реален страв.мислам дека сите пожари во цел свет ми тежат на моите рамена.... толку сум преплашена за сите.. како фа нема спас, како да нема крај
Пиев деметрин по пола само навечер, по препорака на доктор за несоница неколку месеци. Пред две недели ги откажав и пак си спијам нормално и без нив, но веќе неколку дена ми се појавува главоболка преку ден и трае неколку часа. Не е некоја интензивна болка, повеќе ми е како тензија и замор во главата. Дали некој прекинал со деметрин, а да имал слична мака? Ќе ми е полесно да знам ако е withdrawal симптом, се плашам нешто друго да не е.
