Јас пијам зепира и првите 2 - 3 дена само малку некако како чудно се осеќав, ама сега ми е многу подобро
Одличен. Првите неколку недели по земањето бев катастрофа, истото ми беше напоменато и од докторката дека тоа ке трае додека организмот да се навикне на лекот. Еве веке скоро 6 месеци како пијам Зепира и можам да кажам дека се преродив, се по добро и по добро се чуствувам.
Еве ме мене пак. Значи деновите пред менструација сум толку анксиозна, само мислам дека болест имам.. Некој сличен? Имам бодежи измеѓу гради и клучна коска точно во средина не знам дали е од менструацијата или анксиозноста, исто ме боли под ребра, глава ме боли, дтомак ме боли, ќе пукнамммм.
Енергијата ги следи нашите мисли,ние сме тие кои одлучуваме која енергија ќе преовладува. Еве една многу позитивна мисла која за мене ај да кажем беше доволна за да ги средим глупавите мисли. Позз имајте убав ден
Ајде навалите сега со ефтините сарказми. Тежок земјотрес преживеав алооооо!!! И до кога ќе ме давите со пустите апчиња, а за истите за нивната злоупотреба и коректна употреба зборував!!! На кој јазик да пишувам за да ме разберете? Па стварно нема смисла. Конкретно зборував за константната злоупотреба на седативи дека не е решение за анксиозност, па и јас сум паталец и тетка имам која од анксиозност беше 20 години на Лексилиум секој ден и сега не знае како се вика и не оздраве. Како да ви објаснам дека не сум против медикаменти али пропорционално и без злоупотреба, си пишува во секое упатство колку и како треба( поготово за седативите) кои не се препорачуваат како долготрајна терапија. Ете тетка ми 20 год ги земаше и си го сруши животот а не оздраве. И нешто лошо кажав што сакав да посочам на зависноста која ја создаваат а нема да решат ништо??? Оди консултирај се или изгуглај и ајде на дебата, културно со факти дали пишува дека не создаваат зависност. Истите помагаат за акутни форми во времетраење како пишува во упатството. Ете тоа го велев, најдобронамерно, ништо поинаку и исклучиво за бензодијазепини, никако за антидепресиви или антипсихотици или било кој друг медикамент за кој целосно стојам дека помагаат и многу луѓе цел живот живеат квалитетен живот со истите! И ајде сега радувајте се дека пак не сум добра. Не знам кој е лекот за анксиозност. Можда нов мозок.
Најпрво престани да си се тешиш дека си се излечила, никој не се излекол од анксиозност, но може да се контролира и да бидеш подобра на одредено време, дури се издешават нешто повторно. Второ никој не е овде од што сака и никој не ги злоупотребува апчињата. Ако ти си ги злоупотребувала незначи дека сите ги злоупотребувале. Секој од нас овде пие апчиња од што осеќа потреба да пие. Поздрав
Апсолутно! Ама и такви кои ги злоупотребуваат и ако не сте вие една од нив, не разбирам зошто толку пристрасно и погрешно да ме толкувате. Само сакав да подигнам свест за оние кои злоупотребуваат, и да работаат на тоа. На некои им оди. Една другарка имаше тешка анксиозност како млада, ѝ успеа се избори некако, никогаш не ѝ се врати во таква форма. Треба изгледа да се погодат некои дешавки во животот, ти како карактер исто игра голема улога веројатно.. Многу фактори влијаат. Сите сме толку различни.
Мене прво ми почна со страв од физички болести а после ме префрли кај психичките. Секоја морбидна табу тема што случајно ќе ја прочитав ми доаѓаа мисли дека и ја ќе станам тоа, до степен да ми беше страв да излезам од дома. Лошо е знам. Поготово деперсонализацијата која те тера да мислиш дека сѐ може да си и се преплашуваш и згрозуваш. Многу е лошо кога чувството кое си го знаеш која си, ти станува магливо и не си веруваш на себе, рационалното не ти се спојува со чувственото. Знаеш кој си, ама некој језив страв те тера да веруваш во сѐ. Да имаше хронична терапија што би ми помогнала да се ослободам би ја земала доживотно ако не би создавала зависност и потреба од поголеми дози.. Камо да постоеше...
@Interrupted Girl najseriozno mislev deka anksot ti bila trigirana od apcinjata. Znam deka ima apcinja koi mozat da ti trigiraat anksioznost i razni sostojbi. Zatoa mislev deka si se izvlekla. Celi romani pisuvase na taa tema ovde. I eve jas pijam AD i nikogas ne sum pokacila doza.
Поентата е дека се осети нападната зашто и реков дека мислев дека се ослободила од анкс која и била тригирана од несоодветна терапија. Цело време членката пишува дека неа од Лопразолам ако не се лажам, не ги знам ниту сум ги пиела.
Проблемот е што многу членови пишуваат во темата анксиозност за теми што не се поврзани со анксиозност.
Проблемот е што на оваа осетлива тема совети даваат од лично искуство, ја читаат луѓе кои се борат со ова срање, и потпаѓаат под влијание. Конкретно за АД имаш оние кои можат без нив и оние на кои АД препишани од доктор им се неопходни да станат од кревет и да функционираат. Оваа тема е многу осетлива. Молитва и цркви и бајачи и чуда врагови не ја лечат. Се знае, психолог, психијатар, ако треба терапија и мнооогу работа на себе. Апчињата помагаат, ама ако ја зголемиш дозата нема да се излечи. Терапијата е само еден чекор кон оздравувањето. Многу треба работа, да се најде коренот на анксиозноста и да се отстрани причината.
E ajde de, ziva me izedoa.. Neka gi ignoriraat romanite moi koga veke ne gi razbiraat.. Odvisno e bilo sto da se kaze..