Анксиозност

Ili slusas ili ne slusas

 

Не слушам гласови, значи си умислувам дека можно е такво нешто да ми се случи и да забегам

 

I jas imam nekogas misli takvi ova se prsilni misli mislis I Im veruvas ne deka se vistinite I vo momentot te voznemiruvat... koga ke ti dojde pak znaj deka e samo misla ne ja svakjaj kako vistinito zamenija so pozitivna misla

 

Знам,имав искуство со присилни мисли пред 1 година...

 

Epa togas nemas gajle si znaes sto e problemot...no vo momentot si mislime deka ke odime vo ludnica ili deka ke izgubime kontrola ...

 

Знам да,ама ова ме преплаши бидејќи оддамна сум немала...играв игра на телефон и бев во тишина и од самата игра се слушаат гласови одеднаш се штрекнав викам дали јас слушнав нешто или од играва беше...и толкуу филмови колку сакаш...абе катастрофа

 

Znam kako e.. jas na primer koj sum izlezena nekade se osekjam kao sama da se nabluduvam I nz kako da se ponasam samata so sebe so pokreti toa mie nesto kao prisilna misla

 

Да да јасно ми е... мн зезната работа

 

Дачи ви се счучило од страв да не ви се случи нешто, од исплашеност да си ги затегате мускулите?

 

Мене цел живот ми се случува ова, при многу нагли движења, особено кога од клечечка положба нагло се исправам. Еве четириесет години и не ми дијагностицирале никаква тешка болест, а не сум ни анемична, не сум депресивна и не патам од анксиозност. Нормално е. На мајка ми ѝ се има случувано од нагло будење и рипање од кревет и да падне у несвест, и таа си е жива и здрава. Ако имаш објективна причина да се сомневаш дека нешто не е во ред, матичната мора да ти даде упат за специјалист.

 

Одамна немам пишано но сакам нешто да споделам што ми се случи вечерва. Наеднаш ми заличи како друг дечко ми во темница па си намислив леле ако не можам да го препознаам веќе ако почнам да го гледам чудно ко друг шти ќе правам, па ако почнам моите да ги гледам како други. И си повторував во себе како изгледаат. Да напоменам уште пред некое време така почнав одвреме навреме да мислам дали е он, он нез мн глупаво. Па си помислив преска ете глупа сум што се жалам за сутници ова р посериозно. Некако се уплашив да не почнам да гледам поинаку со очите и да забегам.

 

И мене ми се случува понекогаш.
Во една секунда, ко да не го познавам... и после ми врви.
За чудо пак, не ме плаши.

Кажи му на психологот/психијатарот.

 

Јас после тоа мнооогу долго размислувам на тоа. Имам кажано за многу ствари, одговорот е сама си се плашиш и се тестираш дали нешто ќе се случи

 

Dali mu se ima na nekoj sluceno kako da ludi vo sebe nervoza a da neznae ni sam zasto?

 

Ехееее... Дали?

 

Ова ако не му се случило на некој значи не е нормален .

 

So misla deka ke izgubite konrola I ke povredite nekogo...od tolkava nervoza

 

Колку и да сум нервозна немам мисли дека ќе повредам некако.

 

Toa e dobro..so mene ne znam sto se slucuva

 

Јас сум сега на дното, не знам како ќе се извлечам. Психофизички сум уништен.