Znaci vo posledno vreme sum mn loso se losi misli deka tatkomi ke pocine ednostavno se gusham veke. Dali se soocil nekoj so vakov prob
Исто се чувствувам и јас овие два дена, болки од вратот до пети по цело тело, стомак подуен, нозе ми трнат, кичма боли, пијам мг со б6 , лунерба и секако пијам антидепресив но во период на намалување на дозата сум, по препорака на лекарот. Мислам дека од тоа ми се покажани симптомите повторно,а 9 месеци си бев добра
Zdravo. Kako ste denovive? Jas sum mnogu loso. Imam bolka vo gradite i vo grbot. Se cuvstvuvam mnogu izmoreno i pospano. Sega i bolki vo zeludnikot mi se javija. So ocite isto taka mi javuva problem, se mi izgleda cudno okolu mene i kako se da e premnogu belo. Mi se cini kako da umiram...
@EvdoME веќе знаеш дека такви ситуации ти прават проблем и почни да ги одбегнуваш. Твојот мир е најважен и дури и да имаш притисок, игнорирај. Една сугестија од мене е да си направите план за денот. Една најобична тетратка, 2-3 пенкала во различни бои и не мора ништо посебно, планот може да биде и 1. изгледај едно видео на youtube 2. напиши една мотивациона реченица 3. повтори ја и размисли малку околу неа 4. излези до тераса или прозор, вдиши неколку пати и набљудувај ја околината 5. касни слатко по избор 6. смени навлака на перница 7. табела со чек знакчиња или нацртајте си чашки - колку вода имате испиено денес Буквално може наједноставни работи да си впишете и да се обидете да се водите по нив. Ако нешто не можете да направите од зацртаното - не е страшно, важен е обидот. Потоа може да продолжите со нешто понапредно: - излези до надвор - направи 1000 чекори - извози 10 минути со велосипед - прочитај една глава од книгата - почни со учење нешто ново (јазик, цртање, скејтборд) Ова е нешто што може да помогне. Само што и да напишете како цел - без притисоци. Ако некој се обиде со ова, нека ме тагне и искрено се надевам дека и вам би ви помогнало.
Probuvam da ne mislam na toa i nekako na moment e okej potoa koga ke se smiram pak ke mi tekne i celo vreme mi se place i bukvalno kako lugjeto mojte doma da se nerealni i nesakam da e taka i mi e bukvalno zal za samata sebe i mi e mnogu strav!
Da, jas postojano imam losi misli deka nesto loso ke se sluci, deka nekoj od moite bliski ke umre ili pak jas. I koga imam takvi misli pocnuva kozata da mi se ezi, nemozam da disam i me stega vo gradi.
Zdravo devojki, mi treba pomos se custvuvam posebno loso poslednata godina ipol I neznam na sto se dolzi toa mene mi nalikuva na anksioznost sepak ke mi bide dobredojdeno I vase mislenje I vas sovet, za da posetuvam psiholog nemozam da si dozvolam zatoa sto nemam tolku finansiski redstva. Studiram I rabotam ama ostanav bez rabota posledniov period napustiv radi koleski mobing neviden mi vrsea postojano prefrlanja maltretiranje deka jas nova sum ama napustiv nemozev da gi istrpam. Moite mi davaat pari ne me ostavile taka ama sepak jas si rabotam za da si imam nesto plus da si dozvolam malce povekje. No posledniov period postojano crni misli mi letaat niz glava imam nekoe nezadovolstvo ne sum ispolneta nesrekna sum I neznam zosto. Mnogu cesto mislam deka ke ostanam sama, osamena deka nemam da imam nikogo okolu mene deka site ke si go sredat zivotot a jas neznam na kade da teram nemozam da se pronajdam nekako vo sredinata neznam sto navistina sakam. Site nesto celat vo zivotot se trudat jas nemam zelba za nisto, nemoze da me zaintersiran nisto, serija, film, drustvo pocnuvam da se povlekuvam da se odeluvam od site me vikaat no jas samata se povlekuvam ne iskacam sedam sama vo sobata I mislam gluposti se osekam zamoreno od lugeto okolu mene a nikoj nisto loso ne mi pravi, no jas samata Kako da begam od nekogo od nesto strasno e sto ne Bev takva. Jas Bev prva za po zurki za po kafani uvek so drustvo golemi, komunikativna postojano sakav da bidam so nekogo da pravam nesto sto me ispolnuva. Periodot koj veke podolgo trae mene nisto ne me ispolnuva. Godina na fakultet ke prezapisam nikako da se namolam da sednam da ucam nitu toa ne me zanima se osekam prazno, tazno negativno mislam samo. Veke 5 meseci sum vo vrska decko mi pravi da se osekam najsakana I najvredna so nego koga sum ne sum takva me odalecuva od tie misli ama.nemozam so nego da sum celo vreme toa do mene si e koga bi mozela da si pomognam nekako. Koga ne sum so nego mi se javuvaat misli Kako ke go izgubam, pa Ako me ostavi pa Kako bez nego, postojano mislam deka ova ke zavrsi iako e preubavo Kako bajka deka svetot ne e rozev a ne mi dal nitu edna pricina da se osetam nesigurno kraj nego. Premnogu sum nesigurna vo mene nemam samosoverba a jas Bev devojka koja ne poznavase granici nemase ne za mene I uvek spremna za nova avantura. Se kocam nekako nemozam da razgovaram so drugi novi luge Ako tie ne pocnat da me olabavat jas ne pocnuvam Kako nekoj pritisok da imam. A voopsto ne bev takva, voopsto. Mislam deka nema da go zavrsam fakultetot ne si veruvam vo sebe, mislam mnogu nadaleku I se negativno nemozam da se opustam da uzivam vo momentot. Kako nesrekna sum bez pricina mi se javuva nekoj strav . Imav period koga Bev iskocena postojano so luge po zurki drugarki togas nemav zastoj I niti edna takva misla ne mi se javi, Bev ispolneta srekna, sega nemam bas tolku finansiski sreedstva za po zurki I zabavi se trgam malce nastrana I pak se osekam prazno ne ispolneto, bezvredno, razocarana sum od samata sebe. Pa neznam dali e ova anksioznost Ili depresija. Inaku imam 23 godini I dosta me razocaraa bliski prijatelki, raskinata 4 godisna vrska tamu isto mnogu traumi imav, mobing ma dvete rabotni mesta kaj sto idev. I premnogu sum custvitelna neznam Kako da se krenam da bidam starata jas Kako koga ke me viknat drugarkite jas gi odbivam nemam sila I volja da se sredam I iskocam, decko mi ne e problemot toj I mi vika da iskocam ne mi brani. Jas se kocam so nego nemam razgovarano na ovaa tema I ne ni sakam voopsto da znae. Kako da sum magepsana vo umot, Ako naidam na precka vednas se otkazuvam se plasam mislam deka sekoj drug e podobar od mene, kade e mojata borbenost , neznam sto se slucuva so mene... Ke ve molam za pomos, blagodaram odnapred.
Не сум стручно лице ама да, личи на анксиозност. Мој совет од лично искуство е веднаш што побрзо да отидеш на психолог. Ако треба и психијатар ама ќе ти каже психологот дали има потреба. Да не наоѓаш изговори за одење на психолог, ова ти го потенцирам зашто самата јас ја правев таа грешка и не одев, полошо си направив 100 пати. Не мора на приватен, може и на државна да одиш 100 денари е сеанса одприлила не ме држи за збор. Сите мисли што ги имаш не си ти, се што опиша е од анксиозноста. Додека не станало посериозно би ти дала совет да не се затвараш, колку и тебе тоа да не ти се свиѓа во моментов и колку и да не ти се излегува. Сите тие мисли што ги наброја се замка, така те ,,мами,, анксиозноста, на тој принцип работи, додека не направи од тебе да не можеш од дома да излезеш. Значи тоа не си ти, запамти го тоа. Таа те контролира сега тебе, ти диктира како да живееш, а не си ни свесна пошто како што кажа и сама не знаеш за што се работи и што точно ти се случува. Ќе дојде време кога ќе стекнеш навики други ради анксиозноста, а не затоа што така треба илу сакаш да живееш. И додека сконташ и се прашуваш и наоѓаш одговори прошло време, а тоа не ти е во твоја корист, напротив. Ова е почетна фаза и реагирај одма. Не се залажувај со муабетот ќе помине, фаза е итн. од искуство ти кажувам, година и пол не е фаза. И не се плаши од стравот, туку предади му се. Речи си па што ако ми се деси нешто? Верувај подобро е да ти се деси, макар и во несвест да паднеш, еднаш, десет пати и да помине, се буквално се е подобро него да се доведеш во состојба после неколку години да сфатиш дека ти е страв од дома да излезеш само зашто мислиш дека нешто ќе се случи а во 90 посто од случаите реално не се дешава ништо. А и да се деси, јас нешто што сфатив е дека треба да дозволиме да помине се низ нас, значи и стравот и тагата и сите емоции, дозволи си да го осетиш стравот како поминува низ тебе, а не покрај тебе ( не да бегаш од него). Ќе видиш дека не е страшно и сама на крај, емоција е, голема работа. Ако ти се плаче исплачи се, ако ти е страв соочи се со стравот 100 пати ако треба на крајот сам ќе замине, биди појака ти од него не тој од тебе, многу е лошо ако тој те победи. Тебе не ти се излегува ради стравот, не зашто ти е досадно и бесмислено. Си изгубила смисла во излегувањата што е нормално бидејќи не се чувствуваш добро и не уживаш како порано. Се што опиша сите ние тука сме го почуствувале. Ама дај си време, верувај ми можда нема да се чувствуваш добро првите 5 пати, после се надминува. Анксиозноста бара време и работа на себе, не може преку ноќ да исчезне тоа биди сигурна и треба да си спремна да си го дадеш тоа време и таа работа на себе. Колку повеќе пролонгираш, толку потешко е да се вратиш после во нормала и нема откажување после првата рампа. А и мислам дека се уште не ти е ситуацијата крајно сериозна, затоа не запаѓај уште толку. Не ти се учи затоа што се фокусираш на овој проблем, ама треба да учиш и да излегуваш, едноставно продолжи со животот исто онака како порано, со таа разлика што сега си имаш и некој страв, епа имај си го стравот ама не му се плаши, Се друго треба да остане исто во твојот живот. И пак ќе кажам, одма трк на психолог, верувај повеќе знаат како да ти помогнат. Ама тоа значи и ти да се вложиш, само така ќе успееш, среќно
Здраво. Дали Ви се десило кога одите пешачите да мислите дека не ве држат нозете...дека ќе се парализирате дека ви се кочат...Психички ми е, сменив работа и ок ми е, но дали мозоков ми е фокусиран на тоа незнам.Ужас
Mene mi se slucuvase da mislam primer kako nie mrdame i primer ke go mrdnam prstot i ke si recam a kako jas go napraviv sega ova i kako da se ukocamm vo momentot. I nemozam da se mrdam mislam mozam no koga mislam kako ukocena bukvalno ne e niso strasno sega toa ki mina psiha e no bidejki kolku i da ne mislis podsvesno e bidejki porano si go mislela toa pravi nekoi drugi raboti sto te interesiraat!
Zdravo. Dali na nekoj mu se ima sluceno da ima bolki vo predel kaj srce i vo grb i po pienje na Heleks da ne mu se podobrila sostojbata? Pred okolu 2 casa piev Heleks i ne mi pomogna, pak mi e loso.
Ako e navistina jaka bolka mislam deka treba da vidis vo holnica ili nekade poso sigurno stom trae tolku dolgo ne e od nisto samo taka da bide
Imam odeno 2 pati na kardiolog. Posleden pat bev pred 1 mesec. Od koga go ispiv heleksot malku me popusti, ama sega pak se vrati bolkata i poveke ja cuvstvuvam vo grbot i non stop mislam da ne e srcev udar..
P mislam deka ako e srcev udar ke se oseti i ke se primeti, no mislam deka ako pocekje ni heleksot nw pomaga odi pk proveri za tebe e
Таши, постои депресија како емотивно растројство и депресија која не претставува емотивно растројство туку е депресивна состојба заради конкретна случка или настан во твојот живот. Прими сочуство за татко ти. Загубата на близок член од семејството е она што е основната причина зад твојата психичка состојба. Ти си во состојба на тагување и жалост. За вакви ситуации постои советување кое му помага на лицето кое загубило близок да се справи полесно со емоциите кои ги доживува низ процесот на тагување. Ова советување е поразлично од советувањата кои се наменети за луѓето кои имаат поинаков психички проблем. Помагаат да се прифати реалноста, чувствата и да се стигне до состојба кога при присетување за блискиот повеќе нема основна емотивна нота да биде тагата, туку некои други емоции. Станува збор за процес кој треба да се случи и низ кој треба да поминеш и психологот помага во таа смисла. На запад има психотерапевти кои се обучени за вакво советување и психотерапија но кај нас само некој добар психолог би знаел како треба да постапи со вакви клиенти.
