Не можеме ништо да ти препорачаме , бидејќи тука никој не е стручно лице. Мене ако ми помага некој лек макар и на природна база не значи дека и тебе ќе ти помогне. Посети си лекар најубаво.
Јас ги пиев пред година и пол Зепира ама минималната доза. Добро ги прифатив. Кај мене причината за паничен напад беше сосема различна од Вашата. И вистина е дека делуваат по некое време ( мислам не по првото испиено апче). Работев на себе мн. и така после некое време скроз ги откажав. За симптомите ги немав,слабеев јас додека ги пиев, што можеби и е од сртесот. Подобор прашај си го докторот дали е од лекот или од анксиозноста.
Девојчето е 30 годишна жена која мора да сфати дека животот е нејзин а не на нејзините, на сестра и на комшивката итн.. И мене ми е тежок период, одвај станувам насабајле, да можам само би си седела дома би си подработувала ама нема. 10 години постара сум од неа, не сум мажена, проблеми еден куп имам и? Имам и анксиозност пијам терапија и секој ден сум од 8 до 4 а и покасно на работа. Знаеш мене колку пати ме има фаќано анкс на работа? Ама најлесно е леле кукај, Ок сестра и ќе се породи, ќе помине и тоа, ама тоа е сестра и, животот на сестра и и на мажот и а не нејзиниот живот!! Никогаш нема да се извлече од таа ситуација зашто сака да ја мазат да ја пазат и да биде жртва. Колку и да е сурово ова што звучи.
стигнат сум до пола таблета,што значи 10мг,за уште 10дена треба до 20 мг да покачам,а јас уште на пола таблета имам нус појави.А некако и покрај нус појавите,имам доверба во докторот,затоа што 6год.со Пароксетин што ми ги препиша тогаш,бев супер.
и јас се обидувам со медитација и се борам со себе.6 год.со Пароксетин ми беше супер,но очигледно се заситил мозокот од нив и затоа почнаа да не ми делуваат.Зепира искрено сакам да ги продолжам до крај Моментално како што ја зголемувам дозата,стигнат сум до пола таблета ,тоа значи 10мг.До 20мг треба да стигнам за 10 дена.Се надевам ќе ги издржам нус појавиве.
Мораш да му ги кажеш вие симптоми што ги наброја. Ќе ти даде правилна насока. Немам мн искуство со антидепресиви, ама нели може пак истите (старите) да ти ги пише доколку ти помагале? Јас пиев од 5 мг , и ми беше добро.
и јас се борам со самиот себе.Најдобар лек е самиот да се излечиш со само терапија,медитација и јака воља за живот.Тешко ни оди знам,но изгледа немаме друг излез.
ми помагаја ама сега после 6 год.престанаа да ми делуваат.Ќе одам на консултација и ќе известувам како се одвива лекувањето.
Uzas cuvstvo..dali ti go imase ovoj simptom..eve kako da mi vrie glavata I ustata ..ima takvo pa nema ..a I ponekogas me faka toplina..ne sum vo klimaks...ama ne znam...me plasi..proveruva crp da ne imam vospalenie nekoe nemam nisto..ne znam krvna slika da pravam ilibe psihosomattski simpton..sekoj mesec vadam krvni sliki
Zdravo, zestini imam cesto se crveneam nemozam da funkcioniram nez kolku god si no za klimaks hormoni da proveris
јас често имам така жежтини,ме фаќаат па исчезнуваат,дури и во го најголем студ тоа ми се случува,а најизразено и со ноќно потење ми е пред циклус,проверив хормони,ок се
Најдобирот лек за анксиозноста е исполнетото време, барем кај мене го приметив тоа. Јас кога сум на работа многу ретко ми се случува да мислам на глупости пошто немам време. Добро се справувам си ги извршувам обавезите кој зависат од мене, но имам проблем после работа. И јас сум во 30тите години каде што да не речам сите но повеќето другарки ми се мажени, јас слободното време го поминувам многу често сама имам потреба од друштво но живеам во по мало место каде што немам прилика да запознаам нови луѓе. Тоа по често седење дома ми донесе социјална анксиозност која сега неможам да поднесам гужва, неможам на едно место да седам подолго време, едно кафе во кафич неможам да го допијам. Некако се осеќам ограничена и тешко прифаќам промени што за разлика од порано бев скроз спротивно. Дали некој поминал низ ваков период?? Како се справил?
Добар ден на сите. Јас сум млада мајка на две дечиња и цел ден го поминувам дома со нив + сите можни домашни обврски. Скоро открив дека имам хипотироидизам. Од тогаш јас секој ден се гушам, градите ме болат и постојано мислам дека имам срцев удар + ми трне постојано левата рака која реално ја оптеретувам по цел ден со малото бидејќи само на таа рака ја носам. Ми трне главата, понекогаш и устата и образите. Јас сум преоптеретена со измислување дијагнози по цел ден. Немам енергија, немам воља за ништо, едноставно гуглам дијагнози и си мислам што ако имам неизлечива болест и умрам. Инаку не се затварам, секоја прилика сакам да се дотерам и да излезам со мажот и децата но и тогаш се осеќам како изгубена, инаку почнав да пијам диазепам. Па ве молам совет како да си помогнам, дали состојбата е анксиозност и дали треба да побарам стручна помош или можам да се извлечам сама од ова чудо и како. Поздрав до сите
Да, убаво те разбрав. Ама тоа дали имаш или не пак ќе кажам не сме стручни Во секој случај и за лек на природна база треба некој стручен да ти препорача.
