Анксиозност

Ох уклучена си..фала ти многу но неможам на ништо жмс .. мн стрес имав денес, неможам да се опуштам.. пробувам еве уххх
Ти како си

 

Пиши ми порака, јас не можам тебе.

 

Што може да биде ова пецкање кај клучната коска лева страна

 

Кај мене беше само ова болдираното, а немав стресен ден, напротив. Наместо да се мачам, јас се напив апче и еве ме наспана како бебе.

 

Исто, многу лошо и да е уште потрагично ги откажувам цигарите

 

Јас се обидов еднаш да го откажам кафето, постепено демек, со едно на ден. Првите неколку дена немаше промени, по една недела кога почна страшно да ме боли главата, си се вратив на старите навики одма.

 

Откажано ми е кафето одамна, цела недела имав главоболки и вртоглавици, ама ова сега по тешко ми оди психички ама морам, ми сметаат на желудникот многу, иначе не би ги откажала никогаш шо убаво ме смирваа

 

Не читај и не гледај црна хроника, избегнувај колку што можеш, излези од сите такви групи. Некогаш е неопходно да се слушне лоша вест, ама јас на сите имам кажано да не ми кажуваат црни хроники доколку навистина не е нешто неопходно.

 

Исто и јас на фејсбук на такви постови бележам да ми излегуваат помалку и скоро па не ми излегуваат веќе зошто ако видам нешто така морам да го отворам да го прочитам и после ми е никако во мене...
Се прашувам како функционирав пред 1 година воопшто не разислував како сега и си велам што убаво ми било како е можно сега да сум ваква направена се само лошо да мислам , да мислам се дека готово нешто ќе ми биде , ни лекови ни ништо помага такви сме постанале од некоја причина, случка и сами само може да си помогнеме да разислуваме позитивно мислам.. но не оди секогаш,
посебно еве пред добивање сум катастрофа ...

 

Јас скроз трганато ми е, зошто а прочитам нешто одма имам и јас идѕа болест во главата, а веќе што се немам испитано, се живо ми е добро фала богу.
Јас денеска доживрав стрес и нервоза, фактички работа која ми ја предизвика анксиозноста, ми беше мн лошо попладне, ама си се напив апчиња и си дојдов дома со децата ме расположија, па се средив дома без проблем и без да размислувам, еве и цел ден сум сама со нив, ноќва ќе сум сама, пиев седатив како што ми се по шема и чај од маточина со пијам, седам под клима со ладна вода, зошѕо на моменти ме фаќа желудникот ама одма гледам фа насочам мисли на др страна за да помине што побрзо, морам да ја издржам ноќва, се ќе бидр во ред мора да поминам добро без паничен напад. И така. Ти што терапија пиеш? Не ти помага? И јас сум пред добивање и уште повеќе сум хаос.....

 

Оф, ова со паничниве напади, јас искрено не знаев што е тоа. Како мала бев многу храбра, и речиси од ништо не се плашев ако како растев почнаа некои чудни мисли да ми се мотаат во глава. Ама за среќа кратки беа, ќе ми поминеше мислата и заборавав. Е арно ама, кај 2019 го имав првиот паничен напад. За жал, докторот кај што бев воопшто не ме сфати и дури имаше тивка осуда. Денес не се обвинувам, ништо од тоа срање не беше во моја контрола. 2020 беше супер, нит панични, нит анксиозност, ништо лепота. Ама затоа 2021-22 ми наплатија бескрајно. Во 2021 не беше обичен паничен напад, туку доволен беше збор како тригер и јас кутрата се тресев од страв. Да, вистина, не беше тоа рационален страв ама тогаш јас не бев во состојба да го контролирам тоа. Денес во 2023 јас можам да ги распознаам тригерите, а основниот е работа преку компјутер, па уште и од дома. Толку тој начин на работа ме направи анксиозна, да страдам од несоници и триста други работи, што само да ми спомни некој такво нешто одма флешови имам. Е сега, имам блиски луѓе, работат од дома и на добар пат се да поминат низ истото. Не им посакувам, ама јас ако кажам нешто одма е скептично, одма теорија на завера, изговори, бла бла. Двајцата патат од заборавање, одложување на обврски и цело време се плашат од нешто, значи дури и за мене се глупи стравовите нивни ама нејсе.
Ах да, една членка ми пишала порака за истово, дека работата и ја направила состојбата. Искрено, мене потранспарентно ми е да пишуваме овде. Мене ме мрзи во пораки. Вака е нешто ко групна терапија и функционира, барем за мене.

 

Dobro e sto spodelivame site da vidat i jas sakam taka, podobro, ama ako mi pisat vrakjam sekako. Vidi sega ova so panicnive, ne mora da znaci sekad isti panicen, moze da se menuva, kaj mene nekad e srvebjenje i zestini, potenje, nekad ladno i gadenje i mi de secat noze, sekogas razlicen panic attack imam, dosta mi se retki sega, a posebno me fakaat nokjno vreme vaka ili nakaj 3h-4h po polnokj u sred son i toa strashno me iritira. Ama toa e moram da teram i da se boram... mene rabotata mi e super, super kolegi, super rabx site me razbiraat mi olesnuvaat so muabetz koga rabotam zaboravam na sve.. mene ne mi bese triger rabotata, sosema nesto treto i stanav strashen hipohondrik poradi toa, eve ako ti se veruva ne znam sto mi ostana vekje sto ne ispitav isye vlakno od kosava...

 

Oва е релативно и зависи многу од тоа каква рутина има човек. Седум години веќе работам од дома, мене на пример ми е подобро менталното здравје од кога работам од дома. Сум спомнала и претходно во темава, не генерализирајте. Работа од дома си има свои предизвици и тебе ти влијаело негативно, но не мора да значи дека на сите им влијае така.

Искуството со ментално здравје кај сите е индивидуално, можеби проблемот треба баш да се бара кај нашите "стручни лица" кои ниту сериозно те сфатиле еве на пример тебе, ниту пак имаат намера да понудат третман и помош по потребите на личноста, а не генерално и истото за сите.

 

Да, тебе ти е подобро, значи дека по дифолт на сите треба да им биде така. За мене рутина е стандардно работно време од 9 до 5. Се знае што е работа, што се домашни обврски. Висење на компјутер по 8 часа, не дај боже повеќе не е здраво и не треба да се категоризира како здраво. И го знам стандардното оправдување, ама јас не сакам да бидам меѓу луѓе, подобро ми е сама. На што личи таа изолација? Каде се пријателствата на работно место? Бизнис контакти? Никаде, не постојат. И јас не го прифатив тоа работно место затоа што сакав, скечи и фиши ми беше од старт ама немав каде. И кај виде генерализирање што се пронајде? Реков некаде не работете од дома оти ќе ве мава анксиозност на најјако? Не, јас си го пишав моето искуство. Ако ти е убаво да работиш уште 7 години, јас одбивам такви понуди. И не сакам да ја развивам дискусијава повеќе, не планирам да одговарам. За анксиозност е, не работа од дома. И да се надополнам, затоа има членки кои не пишуваат по темава, туку одбираат по пораки. Од пусти страв да не се најди некој кој што квалитетно ќе ги геслајтува и ќе им каже не е така.

 

Јас не знам што да кажам, вчера излегов со еден дечко, поубав од мене 100 пати, се чудам како воопшто се запознавме, многу ми беше страв да излезам, се мислев ќе ми се случи нешто, мислам ќе се онесвестев за малце, ама некаде прочитав дека од анксиозност не може да се онесвести човек, не знам колку е точно, ми рече дека сум била убава и сака да се гледаме ама мене ми паѓа тешко тоа се, не знам дали немам самодоверба или што ми е, не можам веќе вака да живеам во стравови

 

]@Spicy Senorita

Не сакаш да ја развиваш дискусијата затоа што ти е полесно да се убедуваш во нешто што тебе ти одговара како наратив.

Еве јас лично имам одличен социјален живот и рутина и покрај работа од дома. Убаво нагласив дека сосема разбирам дека можеби не е за тебе, но не значи дека не е за сите. Тоа е исто како јас сега да одам да им кажувам на луѓе што не работат од дома дека е најлошата одлука за нивното ментално здравје. Наметнуваш ставови од сопствено искуство кон други луѓе како да се апсолутна вистина која треба да важи за сите, до степен дури звучиш како и да осудуваш. Не се навредувај одма ако некој ти го предизвика ставот. Ако за тебе не е идеален тој животен стил, не значи дека истото важи за сите. Па уште скокањево каде бил социјалниот живот и нарекување на истото изолација. Ако изолација и социјален живот за тебе се исто што и одење на работа, тоа е друг проблем. Не ти реплицирам повеќе бидејќи гледам дека многу лично ги сфаќаш работите. Секое добро, и остави ги луѓето да одлучат што е најдобро за нив пред да им судиш. Работење и дремење пред компјутер се апсолутно две различни работи. Нема да с е надоврзувам повеќе затоа што е оф-топик во темава. А и стварно не вреди затоа што звучиш дрско за да има некаков разумен муабет со тебе.

 

Ама на кој му е гајле ти што правиш, зошто ми се наметнуваш во мое мислење. Па уште ме разубедуваш во нешто што сум го искусила на лична кожа. Па не било така, вака било. Темек, ти си овде да вршиш цензура кој што смее да кажи и како да се чувствува. Синкир јас мало дете сум и некој мене можи став да ми наметни. И ти реков кај да си дискутираш за “работа од дома“ во соодветна тема. Најлошото е кога луѓе без емпатија пишуваат овде.

 

Точно, зависи од менталното здравје. И зависи од видот на проблемот.

Темата е за анксиозност. За анксиозност е познато дека е подобро лицето да се социјализира и да не биде само долги периоди, како што е работата од дома.

Никој не вели дека нема исклучоци.
Ама генерално да, во борбата против анксиозноста не ти помага бидењето сам дома.

Коментарот на членката си беше на место.
На крај краеви, таа си го кажува своето видување, својот пат, својата мака.

Ти кажи си го своето искуство, наместо да го минимизираш нејзиниот проблем и механизам за соочување со него.
Што е деструктивно за едно анксиозно лице.
Ако си поминала низ тоа, ќе ти е јасно...

 

Абе не е само тоа проблем, прво 0 емпатија. Второ, изнесуваш свое лично искуство и не само таа и друг пат се случило, ти упаѓа со коментар “ти лажиш“, “не е така“, “безобразна си“, зошто? Оти ја кажав вистината? И да ја повторам изјавата на една друга членка, најголемиот проблем на форумов е неприфаќањето на туѓото мислење.