Јас додека сум во циклус и при крај на циклус буквално сакам да се самоубијам. Само црни мисли ми се вртат. Моментот штом завршува сум весела и насмеана. Еве сега ми се ближи циклусот и почнувам да паничам зошто знам што ме чека и во која црна дупка ќе треба да влезам.
Здраво борци, одамна ви немам пишано, како сте? Јас веќе подолго време сум топ, тука сум за совет или било каква помош.
И кај мене е вака некогаш. Настрана тоа и болките, се некс левел. Земам пола аналгин, ме смирува одма. Ама иако немам болки тогаш, ме прави дезориентирано да се чувствувам.
Да. И без болки е срање. Јас имам неподносливи болки со плачење, по 5-6 кафетина на првиот ден, ама и тие би ги прифатила до некаде ако би можела да бирам помеѓу болки и психичко пореметување, болките ќе ги одберам...
Men denes mi e preposan venflaxine,zatoa sto mi se vlosuva sostobata,15 godini pieb Fluoxatin.Ve nolam iskustva za venflaxine,toa sto go procitav ne e
Nemase nus pojavi,voznemirenost,ne mozes na edno mesto,ne mozes da spoes,visok pritisok? Da,ne moze od ova da mi bide poloso,sega sum ziv covek so mrtva dusa,neziv covek.
Добри сме се бориме. Сподели како раскина со анксиозноста, дали си под терапија што си топ? Еве дај ни некои совети. Јас веќе 4ти ден сум со Флуоксетин.
Паа не се раскинува, тука си е таа до мене, ама сега јас ја контролирам, не она мене.Пијам само мала доза Асентра, друго ништо.Како за совет, да не се правам најпаметен, ќе ти ги дадам оние што веројатно веќе си ги слушнала.Активност колку што можеш повеќе, настрана од места и луѓе кои ти влијаат лошо.Психотерапија обавезно, и никако целосно затварање дома и чекање нешто да ти се случи.
Да, намерно не ја спомнувам за да не ставате акцент на дозите. Повеќе е до вас, некој треба да допре подлабоко во главата, и да го најдете изворот на проблемите.
Koga ke bides na 0 mg.doza ,bilo sto, i da ti e dobro go pronajde lekot. Za edno si vo pravo, deka treba da go najdes izvorot -,mnogu me nervira licno koga nekoj ke kaze mi dojde cumata, pak ovaa prokletija, ko da e nesto od nadvor, a ustvari e problem od detstvoto, trauma nekoja, ili segasniot zivot sto se slucuva.
Сум бил и на нула, па пак се враќало, ако докторот ти ја погоди терапијата, многу ти ја олеснува борбата, но пак се зависи од тебе.
Еве ме и мене да ве поздравам.И јас си ја носам со себе анксиозноста и како што кажува Дарко, успевам да ја контролирам.Јас сум без терапија и сеуште терам така.Некој ден поголема вознемиреност, некој ден како некоја душевна болка, грутка да ми стои, но секој симптом знам дека е на анксиозноста и за неколку дена ми поминува, односно не му давам толку значење.Пешачам секој ден, медитирам, техники за дишење практикувам три пати на ден...
Некои од луѓето овде живеат во очајни психолошки односи, дали со фамилија, или семејство нивно, не е битно. Тој извор на проблеми тешко се решава, особено ако немаат пари да заминат на страна. А и станови под кирија тешко се наоѓаат, а некои се ненормално скапи. Престанете да правите victim blaming. Особено не на вакви теми.
Ја не знам кај ти виде во мојот коментар victim blaming, или тука си на поминување па ај да пишеш нешто. Поентата е дека проблемот со анксот е во главата, секој страда од најразлични причини, и на никој не му се јавил анкс од убавини.
Точно СЕЊОРИТА,овој ДАРКО не е посилен од другите ,туку има помалку стрес и трауми во моментов.Лично познавам особа што ми се смееше во фаца,ОДИ ЛЕЧИ СЕ-ова кажано иронично,па БОГ го награди со година и половина тешка депресија,буквално да не може да работи ништо, здрав и прав, во живот имал испиено лента аналгин до тогаш.И цел ден да спие,и лекарства какви јас никој пат не сум пиела и не ми дале,зомби стана.Одвај се опраи ,ама никогаш повеќе не се потсмева на психички болни .Депресијата спрема анкс ,или психоза е 0,кој не видел не знае,и да не дознае НИКОГАШ.
Јас ниту сум рекол дека сум посилен од некого, ниту сум обвинувал за нешто.Едноставно најдов начин да ја контролирам анкс, стресовите ми се истите, и секој се бори со нив на свој начин.
