Анксиозност

@harizmaticnana повеќе од 5 години, цело ова треба да го гледаш како нешто што ти зема добар временски период. Ако мислиш дека нешто ќе биде - ќе ти кажам дека нема. Сумирано, ваков карактер само може тебе да ти навлече анксиозност, а типон ќе си најде за два дена девојка и ќе се опорави ко ништо да не било. Може е подобро да се тргнеш и повлечеш, па и да прекинеш комуникација.

 

Го делам истото мислење.

 

Јас не сум ич добро деновиве луѓенца, пак почнувам со глупаво мисли, пак си мислам дека имам рак, сега почна да ме чеша цело тело, си напраив рани од чешање, па почна десно од гркланот да ме боли, и кога ќе подголтнам ме наболува, ужасно не можам да се справам деновиве со стресот и мислите, прпбувам да ги насочам на друго, ама џабе, ме фаќа одма паника за секој еден симптом, одма почнувам по лекари да се јавувам да барам термини за да се смирам, тек на 15 имам закажано со психијатар, нека пише некој ќе се полудам дека сум болна си замислувам.

 

Убаво напишано. Обезвреднување на нечија борба и победа, и не е прв пат ова да се прави на темава.
Дечкото никаде не нападна никого, и неколку пати се обиде внимателно да објасни баш зошто и сам е свесен за сензитивноста на темата.
Се едни те исти што се наоѓаат нападнати. Така само на себе си правите лошо, ова најдобронамерно кажано, па како сакате сфатете/ извртете го ова, па и како напад, иако не е.

Кај мене имаше спротивен ефект и конечно ми ја пресече на 0, односно јас ја пресеков, откако се соочив со најголемиот страв, (предвремена) загуба на блиска личност. После тоа веќе се е банално. Беше makе it or break it буквално или ќе те уништи и докрајчи, или ќе се бориш како лав/ица и издигнеш како феникс. На крај се сведува на избор, во вакви ситуации на живот или смрт.
Ете доказ дека сите сме различни, и различно се манифестира кај сите. И тоа е ок.
Сочуство за загубата.

Браво, пола битка веќе си ја добил, штом веќе си ја ставил под контрола и ти е јасно дека на крај од краиштата се е до тебе.
Ти посакувам еден ден целосно да се ослободиш.

 

Zdravo na site
Imam edno prasanje se nadevam ke dobijam odgovor
Pred edna godina mi pocnaja panicni napadi i mi e dijagnosticirana anksioznot za sto pijav elicea skoro edna godina .
Gi "pominav" site bolesti od rak na gradi , mozocni udari , srcevi udari , vrtoglavici,bolki vo vrat ,trnenje lice race .... posle eliceata se smiriv ama letoto ja otkazav so preporaka na psihijatar zosto stvarno bev dobra... no vo posledno vreme simptomite mi pocnuvaaat pak ... samo sto sega bev sigurna dek e se od glavata do pred edna nedela koga mi pocnaja bolki vo levata noga od kolenoto pa nadolu do stapaloto. Ne se nekoi neizdrzlivi bolki samo dosadni i ne se na edno mesto. Ednas na koleno potoa malku podolu pogore i taka se vo krug . Greska napraviv i otvoriv internet i op odma tromboza ... pa sega sakam da znam dali nekoj imal vakvi bolki i dali e od anksioznosta ili sepak e nesto serizono ?
Sorry na dolgiot post

 

Не си болна од ништо, ќе видиш дека пак сите резултати ќе ти се добри, сети се колку пати си го поминала ова и секој пат си се издигнала и ти поминало, така и сега, ќе имаш вакви моменти кога мислиш дека пак ти се враќа анксиозноста и јас ги имам ама сега веќе знам што ми се случува и полесно се справувам. Ќе ти помине и овој период, само не читај на интернет симптоми, не се анализирај, биди зафатена иако може мислиш не ти помага тоа ама подобро тоа него да седиш и да мислиш на симптомите.

 

Jas ko ke mislam deka nesto imam nekoj rak,tumor,srcev udar i slicno,(sega ne tolku cesto )mozda e smesno no ke si sednam sama vsoba pred ogledalo ke si kazam deka nisto nemam i nisto ne mi e, izlegvam nadvor edna mala prosetka i mi pomaga ... probaj

 

Probuvam da sum zafatena, ama denes cel den kogs jadam od desnata strana na grklanot dole kako da mi smeta nesto, baska me cesa celo telo i moram da pijam za alergija apche, plus bev mn bolna i mi iskoci topce kaj uvoto, bev na maticen mi go proveri rece deka ne e nisto, bev go snimav na eho vratot, se e dobro limfna zlezda e, a jas odma pomisliv na hockin limfom, i ne im veruvam na doktorite odam po 100 pati praam isti ispituvanja, sega uste si mislam deka imam limfom, ili rak na kozha deka me cesa na momenti.. abe haos a pomislam me fakjam panika i tahikardija... vekje aman.

 

Луѓе, ме викаат за планинарење, мене ми е страв.
Малку ми е намалена крвта, страв ми е да не паднам, да не ми чука мн срцето.... Оти немам мн пешачено, а треба 2 саати да пешачам.

 

Кога е планинарењето? Можеш да почнеш да се припремаш, малку по малку, нога зад нога. Така и ќе стигнеш. Ако подвигот не е нешто тешко и професионално и не се работи за нешто многу високо, немаш потреба од паника, дури може и добро да ти дојде. Додека пешачиш не мисли на тоа дека може да ти стане лошо туку уживај и фокусирај се на пејсажите.
Ако случајно почне да ти станува лошо, застани, одмори, касни нешто благо и вода. Земи си енергетски чоколатца со тебе и нема ни да сетиш дека си стигнала до целта
Доколку пак навистина се чувствуваш дека не можеш да го издржиш тоа, не оди. Ама тогаш замени го со некоја друга активност или пешачење од кое можеш да се вратиш со автобус, пример. Од дома до некој подалечен парк ако си од скопје и таман можеш да се вратиш со автобус ако ти дојде многу напор.

 

Како да го опиша мојот случај. Исто со дечко ми скоро 5 години во врска што да ти кажувам првите три ипол години прекрасни. Разговаравме за се исто така и тој е во странство. Си идаше често да се видиме, одев и јас. Е сега веќе една година се промени скроз. Стана многу нервозен не знае што сака, нон стоп си менува мисли, ме напаѓа со зборви и се караме нон стоп. Е сега он мене ме блокира и ми кажа дека подобро е да прекинеме и дека така само полошо ќе е. Мислам дека има биполарна депресија. Пред два месеци ми кажуваше ќе те запросам а сега сме на блок веќе 10 дена. За мене е претежок период прво дека не му е добро, второ многу го сакам и сакам да бидам со него да му помогнам. Те разбирам и знам колку ти е тешко

 

Леле слично навистина…
Не знам што да правам љуѓенца искрено..Многу ми е жал и криво ми е и го сакам најјмногу ми значи сее, зборевме и ние за запросување он не се гледал никогаш со никоја така. и знам сигуена сум дека не лаже. Зблруваше за запросување, деца, каде да купуваме стан и слично зборевме се за нас си планиравме…
Се беше одлично до пред 10дена и сега ..биполарно негативни мисли, однесување чудно, не е сигурен во нас, кажува дела он незнаел да сака иГледа, не му се мирни мислите, се борел сам против сенжбе се и сешто..
Но во наштиот случај јас сум таа што се наапнува, и блокнува ..
Жал ми е и за тебе , не е лесно..
Јас овој период и љубоморев као да не иѓа други пребаеував и го прашував и се правев, но нема такво нешто. За него јас сум и најубава изгледот го сака и најјдобра. секогаш кажувал како сум најјдобра , лојална, искрена блиски сме биле и како пријатели…И затоа сфаќам дека е само оваа анксиозност но не знам што да правам веќе не е лесно навистина..
Жално е премногу, на психијатар му кажале и нервен слом имал кога имал панични напади уште во странство кога живееше пред 2м, си пие терапија, се надевам наскоро ќе помине се и ќе биде позитивен и среќен..

 

Те сфаќам и јас правев по неколку испитувања и пак не им верував на докторите, дури мислев кријат од мене дека имам некоја тешка болест за да не ме вознемират уште толку, се може да ти биде од сугестија ама штом доктор што учел толку години ти кажал дека се е во ред значи така е.

 

Дали некој има користено ова (мене од гинеколог ми се препишани. ?
Пијам АД,дали има контраиндикации?

 

Дали некој чувствува константен shortness of breath, вртоглавици, тахикардија и константо тресење на раце како од страв?
Не можам веќе, 1 месец ми е секој ден исто мислам ќе умрам премногу се плашам….

 

Јас се ова и плус милион др симптоми, посети психолог и психијатар. Ако ти е вака 1 месец не се мачи, зошто чекаш и не посетиш др? Или пробуваш без терапија нешто?

 

Бев во контакт со слична особа, значи кај нас не ни дојде до средба затоа што беше од друга држава. Ама цело време ми кажуваше колку сака да дојди тука, да се видиме. И секогаш кога ќе дојдеше до тоа да договориме средба нешто му се случуваше. Значи дечкото не беше незаинтересиран, ниту имаше друга, ама од тие видео разговори сфатив дека е премногу срамежлив, премногу интроверт и несигурен, донекаде и повлечен. А душа беше и со однесување и начин на разговор и емотивност, ама како да објаснам повеќе од очигледно беше дека има анксиозност, некоја потешка форма. Јас оти сум поминала низ тоа, се обидов да помогнам и да му кажам некои работи, ама џабе беше се. На крај сфатив дека ме потсеќа на бившиот, дека јас треба да се борам за се и да бидам дадилка и се откажав, не комуницираме повеќе. Поентава ми е, ако веќе има анксиозност и е тип на човек кој цело време се откажува, преиспитува, нема самодоверба ќе ти биди претешко. На крај, цела таа несигурност ќе падни на тебе и ти ќе почнеш така да се чувствуваш. Затоа, подобро е со личност која има самодоверба и не се премислува цело време. Најди си друг, ќе го преболиш овој.

 

Не знам како ќе биде искрено, но воопшто не ми е лесно со години, и сега исто..
Што се им прават парите амбициите на луѓево….
Сега не сме во контакт така решивме.
Се надевам ќе одмара со семејството дома, ќе тренира и ќе си оди редовно на психијатар, апчиња си пие и дај боже да се среди што поскоро да отргне негативни мисли, да има сигурност, самодоверба..
Да се труди и биде јак понатака во животот. И ако не е пишано да сме заедно да најјдам некој кој што ќе знае што сака, ќе има почит, разбирање и сл.. Се да е во ред.. Бидејќи сакам и јас да ми огрее сонце малку и да имам понатака нормално семејство.
ќе видиме..
поздрав

 

Како го поминуваш периодот без него, дали ти е тешко дали посакуваш пак да сте во контакт? Го минувам истото и мислам дека ќе полудам од мисли зошто така се случи и што да правам во иднина. Премногу го сакам и сакам да бидам со него, а знам дека ако не се подобри нема да ми биде убаво лично мене

 

Ужас сум, ништо не ми се прави.
Но јас сум јака. Ако така сака да е .. Нека е сам и да си одмара и да се справува со анксиозноста, негативните мисли и се останато..
Он така одбра и така сакаше. А јас секогаш бев тука и сега исто но тоа е.
Не може да разговара на само ниту сака па на моменти сака, се нервира има негативни мисли..и не знам шо веќе..
Дури и размислувам неговите да не му кажале одмори малку од врска да не ти биде додатно нервирање и слично, бидејќи пијан кога беше пред 1недела ми спомна нешо слично во тој аспект за мајка му како кажала…Излегува на тераса и во веце кога зборевме на тел последните 3дена..
сега немаме никаков контакт, на блок листа ми е..
И размислувам и можда така треба да биде.. бидејќи сите велеле секогаш, па и он самиот дека заслужувам боље.
Не некој несигурен, некој што 5м е тука и 5 таму, и слично..Не е многу сериозен не знае што сака, поради некои цели таму и така..
Но како треба да биде ќе биде во иднина.
А мене ми е претешко и да сакам да сме заедно и да е се во ред како некогаш и да избришам некои моменти што ме натерале да плачам, да се нервираѓ и слично. Па јас не сакам да мислам што ќе правам во иднина, боље така..
Да така е,те разбирам