Анксиозност

Како се носите со анксиозноста во секојдневието? Дали сте биле стигматизирани ,озборувани од пријатели ,роднини поради тоа?

 

Роднините не знаат за мене, не осеќам потреба ни да им кажам, не знам за што би им служела таа информација, поблиските пријатели знаат и пола од нив престанаа да зборат со мене затоа што кога ми беше најтешко, кога останав без работа веќе немаа корист од мене претпоставувам зошто не излегував, а на една и помагав финансиски и таа престана да ми збори, а родителите мои за да ме разберат требаше да помине една година, да се затворам скроз дома, да престанам да јадам да пијам и да почнам агресивно да се однесувам, да фрлам дури работи дома од тага и лутина за они да престанат да ме понижуваат како сум била мрза, како не сум можела една работа да задржам, како сум била паразит и такви одвратни коментари. Сега многу добро се носам со анксиозноста, ми се отвори прилика да се отселам од дома и јас како мирот да го најдов. Сега дури подобар ми е односот со нив кога не ги гледам толку често, дури ми се јавуваат ме прашуваат како ми е дали ми е подобро со анксиозноста, а до пред неколку месеци анксиозност не постоеше за нив. И сакам да кажам сега и да ми каже некој нешто или чудно да ме гледа само затоа што имам анксиозност ич не ме допира тоа зошто само јас знам како ми е, дури се осеќам горда на себе што секој ден и покрај тешкотиите што ги имам јас го туркам храбро денот.

Колку сум испишала хаха извинете за долгиот пост ама така ми дојде да се искажам

 

Луѓе незнам што ми се случува одеднаш имам болка во лева рака и треска неокја ме мава што да правам незнам

 

Може некој, ЛП?

 

Како се справувате со ПТСД на природен начин?
Не можам да пијам таблети, ама имам тежок птсд и ми ствара константна параноја и анксиозност.

 

Кај мене одат заедно со анксиозноста, а и да се појави ја оставам сама да ми помине слушам музика.

 

Цел ден го праам тоа не си иде чоек ќе експлодирам.

 

Претпоставувам не се чувствуваш добро. Некогаш намерно сум легнувал и кога ќе станам подруго е. Ни ја немам најдено како да се справувам.

Проба ли да правиш нешто што ќе ти го прекасочува мозокот што ќе ти го оттргнува вниманието.

 

Цел ден музика шетање пишување ама не може, седнав на под у темница дури.
Сакам да не мислам и да неам чувства ич

 

Ништо од ова не ти помогна или делумно кога имаш некоја активност. Го знам тоа чувство уфф не знам како да ти помогнам, зошто не пробаш да спиеш.

 

Работа со психотерапевт, и пробај да го опушташ телото, имаш на Јутуб некој техники како progressive musle relaxation.

Верувај не сакаш да немаш чувства, нема ништо пострашно од тоа ,како и да звучи.
Мислите кога ти надоаѓаат гледај ги како облаци кои движат. Ова е една од техниките, или кажувај им стоп, и прави нешто друго во моментот.

Ти благодарам,да во принцип, после корона анксиозноста не е табу, ама сепак кај нас е таков менталитетот, едвај чекаат да ти се закачат за нешто и да те деградираат.
Ионака кога минуваме низ тоа сфаќаме кој е пријател, а кој само гравитира низ нашиот живот, мене ко личност ептен ми се офираа некои особи, си го покажаа правото лице, пријатели нема, постои огромна завист, натпревар и сите ми се дистанцирано.
Кругот постепено ми се смени, и фала му на Бог, какви личности ме опкружувале во минатото, завидни, ако малце имаш повеќе од нив, нема за што да ти се закачат па ке пробаат да ме спуштат со потсмев демек ете јас сум минала низ психички проблем.
Е јас научив да не ги есапам и да си терам, и да им враќам со иста мера низ шала и смеа, да ги трескам од земја.
Си поставив и граници, и се надевам дека ке го затворам ова поглавје успешно скоро.
На сите анксиозноста ни е дојдена поради траума,лоши граници, недоволни механизми, одење против себе, а правење ќефови на сите, и не сакање на себе, а не дека сме луди или сл.
Ви посакувам на сите да излезете од состојбата помудри , посилни и со мир во душата.

 

Dobar i praznicen den na site vi posakuvam mnogu zdravje sreka uspeh! Mojata maka e golema imam strasni simptomi toa se zestini vo cdlo telo scrvenuvznhe gadenje vratot stegnat rbetot bolki vo nozete kicma edvaj stojam poduen stomak midlam je se onesvestam,ciklus nemav cel mesec, sega imam,lekovi pijam no tesko!

Vcera bev na psihijatar mi dade cetiri lekovi kaj dr.Kadri mi veli mize plus hormonski Pomosss nemozam vise nemozam ne sum dobra i pritisok mi se kacuva mnogu visok!

 

Бев излезена со еден другар. Испив рум малку, пола чашка.
Дали нешто може да се случи?

 

Не

 

Како се справувате со анксиозноста во доцните часови (посебно овој период, на празници)? Супер е што се празници, собирања и сл. Но мене некако ми се спојува со инсомнијата, циклусот и сл. Ме фаќаат и ужасни жештини на моменти. Мислам дека сите можни работи ги направив, се испрефорсирав и изморив со секакви активности и не, не мрдам од точка. Не ја можам оваа комбинација.

 

Јас не се замарам дали сум озборувана, секој како сака нека мисли, моите најблиски ме разбираат, 2 другарки исто така, други не ни мора.

Не знам зошто вака одвратен период се празнициве, неам апетит, како се да ме боли, ми се лежи, ми се спие, осеќам умор, не знам.. не ми се оди по гости веќе ми е преку глава, пак мислам дека сум нешто болна, си праам режии и филмови дека ќе завршам во болница, па дека не сум напраила крвна слика, па не знам што, џабе ништо не ми помага, лошо ми е п.со мислите, расеана сум, размислена... само негативно мислам за себеси. Ужас.

 

Никако, не знам како да се справам, преку глава ми е! Гледам да не мислам на тоа, ама се некој симптом искача што ме полудува и ме тера да мислам дека нешто ми е! Ужасно ми е, психички како да се враќам на почеток на сето ова...

 

@Mumoftwo30 мене ме држи на штрек, гледам да не ми влијае и го контролирам (барем за сега), ама кога ќе снема сонце, сите комплет се спојуваат. А што е најјако и сама со себе не можам да се скарам. И тоа малце ме нервира, зашто знам дека барем полесно ќе минам.

 

Zdr,decki deness uzas.gadenje cel den ,lezenje,bez sila dali e od vremeto ili ne znm premnogu mi e loso

 

Во последно време инсомнијата ми е на најјако. Умирам за спиење а кога ќе легнам мозокот ми работи повеќе него во било кој период од денот.
Дење може да сум си све топ, all nice and jolly, ама ноќите ми се некако cursed.
Кога ќе успеам да заспијам накај 3 ипол-4, не престанувам да сонувам и соновите ги осеќам како да сум будна и спиењето не ми е баш длабоко.
Овој викенд ќе си дојдам во Македонија, да се видам со семејството и да се подружам со пријателите. Можеби променава ќе помогне малце.