Не, ретко се случува да имам такви епизоди, лани кога бев на почеток, и кога немав воља за ништо, секој ден ми беше таков, без енергија, и само ми се спиеше, сега воопшто не. Се најнормално.
Еден пријателски совет: немој да се анализираш себе толку. Сама си предизвикуваш и умислуваш симптоми поради себесугестибилноста. Гледај да го окупираш мозокот со нешто. Штом ти е дадена терапија, почекај види како ќе делува. Те контролира психијатарот. Ти не си барај симптоми и "чудни" работи.
За да нема забуни и погрешно дијагнози, секогаш прво се проверува дали има физичка основа за симптомите. Ако се исклучи тоа, тогаш се гледа дали е проблемот психички. Цел факултет по психологија тоа го повторувавме за многу проблеми- прво да се исклучи органската причина, па потоа да се прави психолошка дијагностика. Некогаш може да се и медикаментите што се пијат за физички проблем, причина за психички тегоби. Најдобро е да се оди со мултидисциплинарен пристап.
Здраво, се надевам прашањето ми е во вистинската група. Пред 5 недели бев нападнат од група кучиња на кеј кај хотел Русија и двајца дечки успеаа да ми помогнат да се одбранам. Од тогаш во главата ми се заврте дека имам беснило за кое што матичниот ми рече дека не е возможно но никако не можам да го тргнам тоа од глава. Цело време се проверувам дали имам температура, имам благи главоболки и ме чеша ногата од време на време каде што бев каснат. Инаку првите симптоми за беснило се температура и голема главоболка и најчесто се појавуваат од 3 до 12 недели после каснувањето, штом ке се појават симптоми болеста е фатална, а ние во нашата држава веке немаме вакцини против беснило повеке од една година. Не знам што да правам дали е само анксиозност или можеби стварно имам беснило. Во овие мисли дум веке 3 недели и пијам бедоксин по препорака од матичниот но не ми е подобро. Дали можеби треба да побарам некоја психолошка помош?
Чим велиш дека те каснале, требало да се упатиш на преглед. Ова не е шала, пријателка заврши на болница и иако не беше до толку критично прими сè што беше потребно. Дури знам дека работеше и со психолог извесно време, едноставно беше друга личност по нападот. Што е и нормално, сепак тие се моменти на неочекуван напад. Ама знам дека исто беше од помош за нејзе што се слушавме поинтензивно (најчесто кога требаше да оди до работа), па се опорави. @StefcoPro
Психолошка помош е секогаш добредојдена, ако мислиш дека ти треба, тогаш оди поразговарај со некој психолог по твој избор. Искуството е трауматично само по себе, дури и да не размислуваш за можните последици од него. Ќе ти помогне да се справиш со стравот. Поминал повеќе од 1 месец и добро е што со тебе е се во ред. Ама мислам дека штом имаш информација кој е периодот во кој треба да ја следиш својата состојба, кога ќе ти помине тој период и ќе се увериш дека си ок, дури тогаш ќе ти помине целосно стравот. До тогаш се што ќе ти ги тргне мислите од таа тема е пожелно, а бедоксинот нема да ти штети. Вистина е дека во Македонија немаат регистрирано животно со беснило мислам најмалце некои 12 години (и тоа обично е кај диви животни како лисици, лилјаци, волци), а кај луѓе немало случај со децении. Баш пред некој ден читав дека немаат серум против беснило зашто им се трошат т.е месечно многу луѓе се каснати од кучиња. Истотака, некои препорачуваат и ревакцина на тетанус да се прими во првите 48 часа, ако кожата е пробиена и има рана, крв и сл. Некогаш се даваат антибиотици за да не се инфицира раната. Ако те чеша раната, можеби треба да си направиш една контрола, чисто за да се смириш и да си потврдиш дека не е инфицирана. (рана нели чеша кога е заздравена и се лупи корупката, а ако е нешто лигаво, има гној или околу неа црвенило, тогаш може да е инфицирана)
Јас бев на преглед веднаш после нападот кај матичната и таа ми рече дека раната е површинска и јас сум вакциниран односно нема потреба од загриженост, но сепак сум доста испаничен затоа што мислам дека цел интернет го прочитав за беснило.
Најмногу сум испаничен затоа што периодот каде што вирусот доага до израз е 1 до 3 месеци после каснувањето, а јас сум моментално на 38 ден. Не можам да се тестирам за тој вирус затоа што не постои начин на кој што ке се утврди дали е присутен во моето тело додека не се појават првите симптоми, а тогаш веке е предоцна. Затоа и според Европа е препорачано за секој човек што е нападнат од животно за кое што не се знае историјата на примени вакцини да се прими одредена доза вакцина, но изгледа кај нас тоа не е случај. Во врска со раната ми е целосно зарасната дури ни јас не можам да ја пронајдам само знам каде сум каснат и знае да ме чеша од време на време.
Како може да нема вакцина, морало да те вакцинираат, еден другар го касна големо домашно куче, сопственичката не кажуваше дали е вакцинирано, ама заради претпазливост и страв докторите сами рекоа ке те вакцинираме, што држава е ова, змија да те касни, нема против отров, куче да те касни нема вакцина против беснило, а по улици шетаат глутници кучиња. Тешко нас, Господ да не чува.
Zdravo na site. Mnogu mi e loso i tesko. Mislam decata ke ostanat bez mene i deka tatko im ke se prezemi. Celo vreme se custvuvam kako da se gubam. Za nekoi lugje sto gi znam kako se vikaat se mislam dali se vikaat taka. Celo vreme sum kako zasemetena, mi se losi, mi se vrti, celo telo mi treperi, mi trpnee, glavata me boli, mi trpnee, bolki vo gradite, kaj srceto, bolki po celo telo, mi se losi i mi se smagluva. Ja dojam kerkickata, dali moze od toa da mi e? Mi se cini ke se onesvestam ili ke umram, a imam i dobieno. Dali nekoj se custvuva vaka? Pozdrav
Kolku imam citano ova so mislite mislam deka e ocd, nisto strasno nema od sto da se plasis, anksioznosta kaj sekogo e razlicno izrazena, posto si novopecena mama veruvam deka si pod stres i vaka ti se ima odrazeno, pojdi si na psihijatar, psihoterapeut i olesni si ne se izmacuvaj, ovde na forumot mozeme samo podrska da si dademe, se dr kaj strucno lice, guski do tebe.
Istite misli gi imav porano i site simptomi i bolki. Prvenstveno za tebe a i za decata da ne te gledaat takva poso sigurno si ko zasemetena i nemozese da im se posvetis 100 posto , pojdi na psihijatar pobaraj pomos da se sredis . Poso si posle poragjaj moze da ti e i malce porazviena i anksioznosta i vid depresija da imase . Da ti kazam pozitivni misli izlezi setaj sigurno go znajs toa. Ali najpametno ti e da si pobaras pomos od strucno lice, tuka ke ti pruzime site podrska ama ne se lekuva samo so toa.
Сосема те разбирам. Мене ме касна улично куче на времето (кога уште немаа тагчиња на ушите) кое седеше пред порта од куќа во која влегував. Имав крв и пробиена кожа на прстите и ја имавме истата дилема во врска со тоа дали треба или не серум. (Не се сеќавам дали имаше тогаш серум во болниците.) Бидејќи единствена втора опција е да се провери кучето, татко ми се врати по него, го најде каде што беше, го зема и го однесе на ветеринар. Кучето беше проверено за беснило (мислам дека само со обсервација) и откако беше потврдено дека нема, го пуштија. Јас не примив ништо, ни за тетанус ни за беснило. Освен лузната што си ја носам на прстот до денес ете се добро се заврши. Кучето после испадна дека било мајка на мали кученца кои биле во близина и реагирала инстиктивно на непознат човек. Дали вака почна да се чуствуваш после раѓањето на детето?
